In een interview (De Standaard 13 mei, p. 16 en 17) verklaart Yehuda Meshi Zahav over de Palestijnen: "Ze kunnen niet blijven klagen over de naqba ("catastrofe" van 1948), want ze hadden de keuze". Deze bewering is niet nieuw maar wordt zelfs door joodse historici betwist die zich op archiefstukken van de Israëlische Staat baseren. Ilan Pape zegt in zijn boek "De etnische zuivering" dat de joodse leiding in Palestina al in 1947 dossiers aanlegde over de arabische dorpen met informatie door arabische collaborateurs over de arabieren die in 1936 tegen de Engelsen in opstand kwamen. Dominique Vidal maakte volgende berekening: volgens de Haganah (joodse geheime militie) zouden op 30 juni 1948 al 391.000 arabieren gevlucht zijn, waarvan 55% als gevolg van hun militaire operaties. Daarbij komt nog eens 15% ten gevolge van bloedige acties (bijv. in het dorp Deir Yassin) van dissidente groepen zoals Irgoen en Lehi. Plus nog eens 2% op uitdrukkelijk uitdrijvingsbevel van joodse soldaten. Slechts 5% zou te wijten zijn aan oproepen van plaatselijke arabische leiders. Kan men dan nog spreken van een echte keuze ?
Werner De Bus, Brussel
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten