vrijdag, september 11, 2009
satirische speech van Freddy Thielemans
Voor de grap: de satirische speech van Freddy Thielemans (verzonden naar Brussels nieuws)
Dames en Heren,
Als burgemeester van de hoofdstad van België en Europa, zijn wij zeer blij en trots om vandaag in de hoofdstad van Israël te zijn. Wij houden van deze stad en zullen enkel deze stad erkennen als de hoofdstad van Israël, zoals de Algemene vergadering van de UNO in 1967 en de UNO veiligheidsraad in 1968 beslist hebben. Wij zullen uw stad altijd als hoofdstad blijven verdedigen, ondanks de tegenstand van velen.
Wij houden van deze stad, omdat het de énige Israëlische stad is die NIET gebouwd is op de grondvesten van een verwoeste Palestijnse stad, een stad waarvan de oorspronkelijke bewoners NIET verdreven zijn door de joodse moordbrigades, de enige Israëlische stad die echt op onbewoonde grond is gebouwd.
Wij zijn dan ook opgelucht en blij dat het befaamde Rode Huis plaats heeft moeten maken voor de parking van het Sheraton hotel alhier. In het Rode Huis werd plan Dalet gesmeed voor de verovering en de etnische zuivering van Palestina. Het plan der schande ligt nu voor eeuwig begraven onder de tarmac van deze parking. Zand erover, wij doen of het nooit bestaan heeft.
Wij houden van deze stad omdat dit een jonge stad is, honderd jaar geleden woonden er hier precies 100 joodse immigranten. De 390.000 andere inwoners zijn hier slechts minder dan twee generaties, een record! Deze stad is een weerspiegeling van de staat Israël: twee generaties al zijn joden baas van deze grond, twee generaties leven hier alsof ze er al duizenden jaren leven.
Deze stad bruist ook van leven, ze wordt niet verstikt door fundamentalistische en extremistische joodse groeperingen. Deze stad is eveneens homo vriendelijk, wat een uitdaging is in het huidige Israël.
Wij schenken dan ook met plezier dit bloementapijt. Het is niet groot, maar u begrijpt dat we deze bloemen allemaal vanuit België hebben moeten overvliegen. Dit tapijt had veel groter geweest indien we de bloemen van de Palestijnen uit Gaza hadden mogen gebruiken. Maar u weet dat uw leger -om terroristische aanslagen te vermijden- al deze bloemen laat verslenzen aan de grens, zodat ze helaas enkel als voeder voor de schapen kunnen dienen.
Wij hopen dan ook van harte dat binnen honderd jaar niet de stad Brussel een klein bloementapijt moet komen leggen, maar wel de stad Gaza een groot bloementapijt.
Ik dank u voor uw aandacht.
Dames en Heren,
Als burgemeester van de hoofdstad van België en Europa, zijn wij zeer blij en trots om vandaag in de hoofdstad van Israël te zijn. Wij houden van deze stad en zullen enkel deze stad erkennen als de hoofdstad van Israël, zoals de Algemene vergadering van de UNO in 1967 en de UNO veiligheidsraad in 1968 beslist hebben. Wij zullen uw stad altijd als hoofdstad blijven verdedigen, ondanks de tegenstand van velen.
Wij houden van deze stad, omdat het de énige Israëlische stad is die NIET gebouwd is op de grondvesten van een verwoeste Palestijnse stad, een stad waarvan de oorspronkelijke bewoners NIET verdreven zijn door de joodse moordbrigades, de enige Israëlische stad die echt op onbewoonde grond is gebouwd.
Wij zijn dan ook opgelucht en blij dat het befaamde Rode Huis plaats heeft moeten maken voor de parking van het Sheraton hotel alhier. In het Rode Huis werd plan Dalet gesmeed voor de verovering en de etnische zuivering van Palestina. Het plan der schande ligt nu voor eeuwig begraven onder de tarmac van deze parking. Zand erover, wij doen of het nooit bestaan heeft.
Wij houden van deze stad omdat dit een jonge stad is, honderd jaar geleden woonden er hier precies 100 joodse immigranten. De 390.000 andere inwoners zijn hier slechts minder dan twee generaties, een record! Deze stad is een weerspiegeling van de staat Israël: twee generaties al zijn joden baas van deze grond, twee generaties leven hier alsof ze er al duizenden jaren leven.
Deze stad bruist ook van leven, ze wordt niet verstikt door fundamentalistische en extremistische joodse groeperingen. Deze stad is eveneens homo vriendelijk, wat een uitdaging is in het huidige Israël.
Wij schenken dan ook met plezier dit bloementapijt. Het is niet groot, maar u begrijpt dat we deze bloemen allemaal vanuit België hebben moeten overvliegen. Dit tapijt had veel groter geweest indien we de bloemen van de Palestijnen uit Gaza hadden mogen gebruiken. Maar u weet dat uw leger -om terroristische aanslagen te vermijden- al deze bloemen laat verslenzen aan de grens, zodat ze helaas enkel als voeder voor de schapen kunnen dienen.
Wij hopen dan ook van harte dat binnen honderd jaar niet de stad Brussel een klein bloementapijt moet komen leggen, maar wel de stad Gaza een groot bloementapijt.
Ik dank u voor uw aandacht.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten