Antisemitisme

[Een opgemerkte lezersbrief van ethicus Gie Van den Berghe in De Standaard]

'Flahaut gezuiverd van beschuldigingen van antisemitisme' bloklettert De Standaard (23 oktober). Dit is een tendentieuze, ja foute weergave van de feiten en van het door de Brusselse Rechtbank van Eerste Aanleg op 15 oktober geveld vonnis. Deze tendentieuze berichtgeving is een reflectie van de bange, vooringenomen, zelfcensurerende, kwalijke houding van velen, zeker ook de pers, als het om joden en klachten over antisemitisme gaat.

De rechtbank heeft niet André Flahaut gezuiverd, ze heeft een Belgisch joods comité en zijn voorzitter veroordeeld wegens smaad tegen Flahaut. Die voorzitter, Joël Rubinfeld, en dat comité, Comité de Coordination des Organisations Juives de Belgique, maakten in mei vorig jaar Flahaut verdachten beschuldigden hem van antisemitisme omdat deze ex-minister, ter gelegenheid van een protestactie in Nijvel tegen de Israëlische politiek inzake Palestijnen, fel had geprotesteerd tegen het verbod om in de straten van Nijvel, zijn stad, te betogen. Flahaut maakte van de gelegenheid gebruik om duidelijk te maken dat hij tegen àlle oorlogsgeweld is en er als minister ook alles had aan gedaan om de herinnering aan de jodenuitroeiing levendig te houden. Rubinfeld en de zijnen filmden de toespraak van Flahaut, zetten de beelden eerst gedeeltelijk en dan volledig op YouTube, met als begeleidend commentaar dat 'vergelijkingen maken tussen de politiek van de staat Israël en die van de nazi's' volgens de Europese Unie antisemitisme is. Kort nadien meldde het joods coördinatiecomité op haar website dat André Flahaut de staat Israël fel had aangevallen en haar politiek vergeleken had met die van de nazi's.
Niets is minder waar. Je moet een verblind ultrazionist zijn, een flink haartje betoeterd of tactisch sluw aangelegd zijn, om in de humanistisch getinte toespraak van Flahaut antisemitisme te projecteren.

De joden in kwestie zijn nu op hun plaats gezet. Maar het kwaad is eens te meer geschied. Lieg maar raak, er blijft altijd wel iets van hangen - zoals ook blijkt uit de berichtgeving over deze zaak. Want het gaat zeer beslist niet om de vrijspraak of zuivering van Flahaut maar wel om de veroordeling van joodse kwaadsprekers.

En tot slot, op gevaar af van antisemitisme verdacht of beschuldigd te worden, nog dit. Dat de historisch gezien volkomen onterechte vergelijking van politieke daden van de staat Israël met die van nazi's zonder meer als antisemitisme wordt veroordeeld, en bijvoorbeeld niet als een gemakkelijk te weerleggen stommiteit of leugen, is een tijdgebonden politieke beslissing. Zoals ook het feit dat politieke daden van andere staten dan Israël blijkbaar wel met die van nazi's mogen worden vergeleken. Denk aan Saddam Hoessein of Mahmoud Ahmadinejad. Ook daar geldt dat altijd wel iets blijft hangen.

Gie van den Berghe (Ethicus, UGent)