Israël annexeerde dorp van Syrië i.p.v. terug te geven aan Libanon

[Reactie op het artikel van Sander Van Hoorn "Israël geeft stukje land terug aan Libanon" op NOS.nl op 09/11/2010]

Proficiat met je recente artikel over het Midden-Oosten. Ik ben altijd blij jou stukjes te lezen en beelden te zien over de situatie daar met veel en goede achtergrondinformatie. De NOS is het belangrijkste medium voor Nederlandstaligen. Iemand ter plekke hebben in het Midden-Oosten die daar onderzoekt, mensen ondervraagt en een objectief verslag brengt zoals jij is bijzonder belangrijk voor 23 miljoen Vlamingen en Nederlanders. Dat we nog veel reportages van jou mogen lezen en zien zoals deze over Ghajar.

Israël geeft geen deel van het dorpje Ghajar “terug” aan Libanon, maar annexeerde dit dorp van Syrië. Tel Aviv zorgt via een verdeel-en-heers politiek dat het dorp beurtelings volledig wordt ingelijfd bij Israël en dan weer het noordelijke deel terechtkomt bij Libanon. De Syrische authenticiteit van Ghajar had in het artikel misschien iets duidelijker naar voren mogen komen.
Ook de Shebaa Farms waren oorspronkelijk Syrisch grondgebied. Net als de Syrische Golanhoogten annexeerde Tel Aviv de Shebaa Farms. Libanon en Syrië bereiken inmiddels een grensakkoord dat de Shebaa Farms (22 km²) nu Libanees grondgebied maakt. Het dorp lag voordien in Libanon, maar de veertien boerderijen bevonden zich hoofdzakelijk in Syrië. De VN en Israël zien de Shebaa Farms nog altijd als deel van Syrië.

Twee legendes doen in de Arabische wereld de ronde over de Shebaa Farms.
• Israël verhuisde sinds de jaren tachtig Ethiopische joden (Falashas) naar deze boerderijen.
• Israël cultiveert wijn in de Shebaa Farms.
Misschien een idee om deze legendes eens ter plaatse te gaan checken?

Mario Bergen, Leuven