Lezersbrief verzonden naar Standaard Online
Altijd opnieuw schrik ik van deze woorden hoewel ze al dagenlang door mijn hoofd spoken. Vooral omdat ik steeds minder het onderscheid zie tussen de systematisch, goed voorbereide uitroeiïng van het Joodse volk door nazi-Duitsland en de geplande misdaden van Israël ten aanzien van de Palestijnen met vergelijkbare motieven en praktijken: wreed, nietsontziend, de andere beschouwend als waardeloos materiaal met een hartstocht om te kwellen en de voorwendsels die gezocht worden om hun wandaden tegenover de openbaarheid te rechtvaardigen. De Qasamraketten van Hamas zijn niet de reden voor de inval in Gaza. Het werkelijke schandaal van deze oorlog is natuurlijk deze leugen.
Maar laat daar geen misverstand over bestaan: ik was 2 jaar geleden in Auschwitz-Birkenau. Ik heb daar urenlang rondgelopen en ik geloofde niet wat ik zag maar ik kon niet anders en ik was woedend. Ik ben barak na barak binnengestapt, helemaal alleen (er waren nauwelijks bezoekers) en ik heb geweend. Daarover schaam ik me niet, wat kon ik anders? Misschien zal ik ooit tussen de ruïnes van Gaza-stad lopen, langs de plaats waar het schooltje van Jabaliya stond met hetzelfde ongeloof dezelfde woede hetzelfde verdriet.
Omar Van Hoeylandt
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten