woensdag, april 22, 2009
En wie beschermt de Palestijnen?
[Reactie op het artikel "Israël wil antiraketsysteem VS" in De Telegraaf online van 21/04/2009]
De Palestijnse verzetsbewegingen zijn al een tijdje gestopt met bloedige zelfmoordaanslagen in Israëlische steden die vaak tientallen Israëli’s het leven kostte. De ontmenselijking van deze operaties kreeg terecht enorme kritiek binnen de Palestijnse samenleving. Tientallen jaren hielden de Palestijnen vreedzaam protest met eigen ondergrondse scholen, met betogingen, stakingen, graffiti, met toespraken en publicaties. De Ghandi-methode had nul komma nul resultaat en Israël ging de Gazastrook en de Westelijke Jordaanoever bezetten in 1967.
Er werden lege vliegtuigen opgeblazen in de Jordaanse woestijn. Er waren acties tijdens de Olympische Spelen, ongewapende acties en twee intifada’s tegen de bezetter. Niets bracht een leefbare Palestijnse staat een millimeter dichterbij. Terwijl groeide de kloof tussen Israëlische joden en de Palestijnen. Ging de Palestijnse tandarts uit de Gazastrook destijds tanden trekken in Sderot, de joods-Israëlische vrouwen in Gaza-Stad winkelen en hun echtgenotes er falafel eten, dan zijn dit nu twee werelden, met twee totaal verschillende volkeren geworden.
De leiders van Israël, Palestina en Egypte komen eerstdaags op bezoek bij president Obama. Israël om antiraketsystemen te bestellen. Egypte met een boodschappenlijstje voor apparatuur om smokkeltunnels definitief te laten verdwijnen als laatste uitweg voor de Palestijnen van de Gazastrook. De Palestijnse Autoriteit met een plan om het Palestijnse verzet tegen de Israëlische bezetting nog verder in de kiem te smoren. Netanyahu kreeg alvast een cheque van 3 miljard dollar militaire hulp en ook Abu Mazen en Mubarak zullen geld vragen om hun volk verder te onderdrukken en zonder democratische verkiezingen als dictators aan de macht te blijven. De enige democratisch verkozen regering, deze van Haniyeh, is niet welkom, want Hamas wil geen Israël erkennen zonder grondwet, zonder grenzen; een Apartheidsstaat die dagelijks meer water en grond steelt van de Palestijnen.
De extreem-rechtse regering Netanyahu-Lieberman is welkom bij Obama. Abu Mazen, die al sinds 9 januari 2009 zonder mandaat van het parlement of het Palestijnse volk als een dictator regeert, eveneens. En Mubarak, die al decennia met noodwetten en een bijzonder brute onderdrukking alle vormen van oppositie uitschakelt, kan niet ontbreken. Hoofddoel is de bescherming van Israël als een Joodse staat, waar Palestijnen en niet-joden tweede- of derderangsburgers blijven die moeten luisteren naar westerse dictaten willen ze voedsel, water, brandstof, geneesmiddelen en een dak boven hun hoofd krijgen. En zelfs als ze luisteren, is die garantie er niet.
De regenbuisprojectielen maakten sinds 2001 minder doden dan een gemiddelde zelfmoordaanslag op een Israëlische bus. Toch reageert men vanuit Tel Aviv veel drastischer en gewelddadiger op die enkele doden in jaren tijd. Is men vergeten dat in maart 2008 op drie dagen tijd 120 Palestijnen in de Gazastrook werden gedood door het Israëlisch leger? Dat sinds 2000 duizenden Palestijnse doden vielen door de agressieve Israëlische bezetting? Maar duizend Palestijnen zijn nu eenmaal minder waard dan één jood volgens de zionistische doctrine.
Israël moest zich van het westen kunnen beschermen met oorlogsvliegtuigen, tanks, raketschilden, satellieten, een modern leger, kernwapens, enz. Maar als de Palestijnen rondlopen met een kalasjnikov of een steen of wat knutselen met kunstmest, nitraat en suiker, dan zijn het terroristen. Qassams zijn bijzonder ondoeltreffend. Ze veroorzaken hoofdzakelijk brand, maar ze maken zelden dodelijke slachtoffers. Het Israëlisch leger beschiet Palestijnen vanaf land, vanuit de lucht en vanuit zee. Dit is al jaren bezig in de Gazastrook en ook op de Westelijke Jordaanoever kende men in 2002 al dergelijk “plat bombarderen van de infrastructuur”.
Geen enkel land kan officiëel wapens leveren aan de Palestijnen. Israël daarentegen krijgt alleen van de V.S. jaarlijks 3 miljard militaire wapens, naast een drievoud aan investeringen door de eigen wapenindustrie die periode. Palestijnen kunnen niet vluchten want alle grenzen worden hermetisch afgesloten en Palestijnse vissersboten die zich te ver op zee wagen, worden tot zinken gebracht. Zelfs een pakket noodhulp mocht deze week de Gazastrook niet binnen want... er zat een pot honing in het pakket.
Niemand beschermt de Palestijnen. Het westen draagt er met financiële en politieke steun aan een bezettersburcht in het Midden-Oosten actief toe bij dat dagelijks op Palestijnen kan worden geschoten, dat men hen dagelijks kan martelen, dan men dagelijks hun fruit- en olijfbomen in brand kan steken, enz. In de Europese politiek heet dit “democratie” en staat de zionistische staat als schoolvoorbeeld van democratische waarden. Wie een andere mening is toegedaan, is een antisemiet. En ons dan maar verwonderen waarom men in het Midden-Oosten niet wil weten van onze zogenaamde “democratie”.
Mario Bergen, leuven
De Palestijnse verzetsbewegingen zijn al een tijdje gestopt met bloedige zelfmoordaanslagen in Israëlische steden die vaak tientallen Israëli’s het leven kostte. De ontmenselijking van deze operaties kreeg terecht enorme kritiek binnen de Palestijnse samenleving. Tientallen jaren hielden de Palestijnen vreedzaam protest met eigen ondergrondse scholen, met betogingen, stakingen, graffiti, met toespraken en publicaties. De Ghandi-methode had nul komma nul resultaat en Israël ging de Gazastrook en de Westelijke Jordaanoever bezetten in 1967.
Er werden lege vliegtuigen opgeblazen in de Jordaanse woestijn. Er waren acties tijdens de Olympische Spelen, ongewapende acties en twee intifada’s tegen de bezetter. Niets bracht een leefbare Palestijnse staat een millimeter dichterbij. Terwijl groeide de kloof tussen Israëlische joden en de Palestijnen. Ging de Palestijnse tandarts uit de Gazastrook destijds tanden trekken in Sderot, de joods-Israëlische vrouwen in Gaza-Stad winkelen en hun echtgenotes er falafel eten, dan zijn dit nu twee werelden, met twee totaal verschillende volkeren geworden.
De leiders van Israël, Palestina en Egypte komen eerstdaags op bezoek bij president Obama. Israël om antiraketsystemen te bestellen. Egypte met een boodschappenlijstje voor apparatuur om smokkeltunnels definitief te laten verdwijnen als laatste uitweg voor de Palestijnen van de Gazastrook. De Palestijnse Autoriteit met een plan om het Palestijnse verzet tegen de Israëlische bezetting nog verder in de kiem te smoren. Netanyahu kreeg alvast een cheque van 3 miljard dollar militaire hulp en ook Abu Mazen en Mubarak zullen geld vragen om hun volk verder te onderdrukken en zonder democratische verkiezingen als dictators aan de macht te blijven. De enige democratisch verkozen regering, deze van Haniyeh, is niet welkom, want Hamas wil geen Israël erkennen zonder grondwet, zonder grenzen; een Apartheidsstaat die dagelijks meer water en grond steelt van de Palestijnen.
De extreem-rechtse regering Netanyahu-Lieberman is welkom bij Obama. Abu Mazen, die al sinds 9 januari 2009 zonder mandaat van het parlement of het Palestijnse volk als een dictator regeert, eveneens. En Mubarak, die al decennia met noodwetten en een bijzonder brute onderdrukking alle vormen van oppositie uitschakelt, kan niet ontbreken. Hoofddoel is de bescherming van Israël als een Joodse staat, waar Palestijnen en niet-joden tweede- of derderangsburgers blijven die moeten luisteren naar westerse dictaten willen ze voedsel, water, brandstof, geneesmiddelen en een dak boven hun hoofd krijgen. En zelfs als ze luisteren, is die garantie er niet.
De regenbuisprojectielen maakten sinds 2001 minder doden dan een gemiddelde zelfmoordaanslag op een Israëlische bus. Toch reageert men vanuit Tel Aviv veel drastischer en gewelddadiger op die enkele doden in jaren tijd. Is men vergeten dat in maart 2008 op drie dagen tijd 120 Palestijnen in de Gazastrook werden gedood door het Israëlisch leger? Dat sinds 2000 duizenden Palestijnse doden vielen door de agressieve Israëlische bezetting? Maar duizend Palestijnen zijn nu eenmaal minder waard dan één jood volgens de zionistische doctrine.
Israël moest zich van het westen kunnen beschermen met oorlogsvliegtuigen, tanks, raketschilden, satellieten, een modern leger, kernwapens, enz. Maar als de Palestijnen rondlopen met een kalasjnikov of een steen of wat knutselen met kunstmest, nitraat en suiker, dan zijn het terroristen. Qassams zijn bijzonder ondoeltreffend. Ze veroorzaken hoofdzakelijk brand, maar ze maken zelden dodelijke slachtoffers. Het Israëlisch leger beschiet Palestijnen vanaf land, vanuit de lucht en vanuit zee. Dit is al jaren bezig in de Gazastrook en ook op de Westelijke Jordaanoever kende men in 2002 al dergelijk “plat bombarderen van de infrastructuur”.
Geen enkel land kan officiëel wapens leveren aan de Palestijnen. Israël daarentegen krijgt alleen van de V.S. jaarlijks 3 miljard militaire wapens, naast een drievoud aan investeringen door de eigen wapenindustrie die periode. Palestijnen kunnen niet vluchten want alle grenzen worden hermetisch afgesloten en Palestijnse vissersboten die zich te ver op zee wagen, worden tot zinken gebracht. Zelfs een pakket noodhulp mocht deze week de Gazastrook niet binnen want... er zat een pot honing in het pakket.
Niemand beschermt de Palestijnen. Het westen draagt er met financiële en politieke steun aan een bezettersburcht in het Midden-Oosten actief toe bij dat dagelijks op Palestijnen kan worden geschoten, dat men hen dagelijks kan martelen, dan men dagelijks hun fruit- en olijfbomen in brand kan steken, enz. In de Europese politiek heet dit “democratie” en staat de zionistische staat als schoolvoorbeeld van democratische waarden. Wie een andere mening is toegedaan, is een antisemiet. En ons dan maar verwonderen waarom men in het Midden-Oosten niet wil weten van onze zogenaamde “democratie”.
Mario Bergen, leuven
Trefwoorden
a- Mario,
geschiedenis,
repressie,
verzet
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten