Het gaat geweldig in Palestina... geweldig slecht!

[Reactie op het artikel “Moebarak en Obama voorzichtig positief over Midden-Oosten” in De Morgen van 20/08/2009]

Van wekelijks 655 naar 417 vrachtwagens met hulpgoederen voor de Gazastastrook sinds de eedaflegging van President Obama...

Obama en Mubarak hebben elkaar blijkbaar gevonden. Obama moeit zich niet met het dictatoriale bewind van de Egyptische president die geen enkele vorm van oppositie in zijn land duldt en een lak heeft aan vrouwen- en mensenrechten. Obama zwijgt over het verbieden door Mubarak van een mensenrechtenorganisatie die folteringen door Egyptische politiediensten aankaart en negeert het opsluiten van honderden politieke activisten.

In ruil speelt Mubarak het spelletje van Obama mee in de goed nieuws show over 'vredespogingen' in het Midden-Oosten. Dat Egypte net als Israël hermetisch de Gazastrook afsluit wordt verzwegen. Zoals Egypte sinds jaar en dag de noodtoestand en speciale militaire rechtbanken heeft om de bevolking te onderdrukken, zo heeft Israël al sinds 1967 zijn bezetting van de Palestijnse gebieden met alsmaar draconischer maatregelen om elke vorm van verzet ongedaan te maken. Waar moet men positief over zijn?
Over de bevriezing van de bouw van 900 illegale woningen in Oost-Jeruzalem? De voorbije weken werden in de kolonies 900 illegale huizen, waaronder 450 in Ma’ale Adumim alleen, verkocht aan nieuwe kolonisten die een stijgende huizenprijs door deze bevriezing wouden vermijden. Het was een tactische zet van Israël om de kolonisten naar de Westelijke Jordaanoever te lokken waar de verkoop van illegale huizen wat stilviel.
Tijdens de eerste zes maanden van 2009 vernielde Israël 150 gebouwen in gebied C, meestal in bedoeinengemeenschappen in de Jordaanvallei en 38 in Oost-Jeruzalem.
De voorbije twee maanden moesten 300 Palestijnen in Oost-Jeruzalem en op de bezette Westelijke Jordaanoever op de vlucht nadat hun huizen werden vernield door het Israëlische leger. In de wijk Sheikh Jarrah in Oost-Jeruzalem alleen riskeren 450 Palestijnen verdreven te worden uit hun huizen. In de wijk Bustan gaat het om 1.000 Palestijnen die elk ogenblik kunnen worden verdreven uit hun huis. Een school voor 400 bedoeinenkinderen, die een Italiaanse organisatie aan het bouwen is in Khan Al-Amar, mag niet worden voltooid.
De voorbije week kregen de inwoners van de Gazastrook slechts 54 % van het nodige kookgas. De 45.000 liter petrolium die Israël toeliet deze week in de Gazastrook zijn te belachelijk voor woorden. Zelfs door smokkeltunnels komt er dagelijks 100.000 liter petroleum en 100.000 liter diesel binnen volgens VN-organisatie OCHA. Dagelijks moeten de inwoners van de Gazastrook het tot acht uur zonder elektriciteit of stromend water stellen. De krachtcentrale krijgt amper 72 % van de brandstof die nodig is om de noodgeneratoren te kunnen draaien.

Israël maakte wereldwijd propaganda. Ze zouden cement sturen naar de Gazastrook, maar nadien trokken ze dit aanbod weer in. 300 kalveren kwamen wel aan en de media prees de goedheid van Israël n.a.v. de komende ramadan. De werkelijkheid is geheel anders.
De eerste zes maanden van 2009 liet Israël wekelijks gemiddeld 655 vrachtwagens met hulpgoederen toe tot de Gazastrook. De voorbije zeven weken daalde dit tot gemiddeld 417 vrachtwagens hulpgoederen per week.

Israël laat wekelijks 238 vrachtwagens met hulpgoederen minder toe tot de volledig afgegrendelde Gazastrook en we lezen alleen de PR-show van Obama die zich een popster waant en het conflict “in de goede richting ziet evolueren”. In de goede richting voor Israël inderdaad, maar dat vertellen ze er natuurlijk niet bij. De propagandamachine van het Witte Huis en de Israëlische lobby doet het beter dan ooit.
Wat wil zeggen “de Palestijnse economische activiteit is het voorbije jaar met 7 % toegenomen”? Een Palestijnse landbouwer verkocht 200 kg appels totdat Israël de helft van zijn land in beslag nam en de man slechts 100 kg appels kon verkopen. Dit jaar verkoopt hij dan 107 kg appels. Het relativeert meteen “de Palestijnse economische heropleving” zoals we die in bepaalde media lezen.

Mario Bergen, Leuven