Vissen tussen de kogelregen

[Reactie naar de VRT]

Vissen is nooit een veilig beroep geweest, maar voor Palestijnse zeemannen is het echt levensgevaarlijk. Internationaal gezien hebben de Palestijnen recht op 20 mijl voor de visvangst voor de kust van de Gazastrook. Dit werd door Tel Aviv meermaals bevestigd zoals tijdens het Gaza-Jericho akkoord van 1994 (ook gekend als het Israëlisch-Palestijns Protocol met beschrijving in Artikel XI) en de Oslo-akkoorden van 1993. Dus voordat een enorme gasbel werd gevonden door de Britse Gas Groep voor de kust van de Gazastrook op 10-15 zeemijl afstand. Deze gasbel zou heel Palestina gedurende tien jaar van gas kunnen voorzien. Aan de huidige prijzen op de internationale markt spreken we over natuurlijke Palestijnse bronnen t.w.v. vier miljard dollar.

Israël beloofde Palestijnse vissers in 2002 twaalf mijl te gunnen als visgebied volgens de Bertini-overeenkomsten. Catherine Bertini was toen de Persoonlijke Mensenrechtengezant van de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties en sloot dit akkoord met Eerste minister Ariel Sharon. De Verenigde Naties verkochten aan de Israëlische bezetter dus acht zeemijl viszone om de diefstal te bevorden van Palestijns gas voor de kust van de Gazastrook!

In juli 2005 merkte VN-organisatie OCHA op dat Israël het visterritorium terugbracht tot 10 zeemijl. In de Mawasa zone voor de kust was dit zelfs beperkt tot 8 zeemijl en werd vissen slechts gedurende 5 ½ uur per dag toegelaten. Vanaf oktober 2006 evolueert dit naar zes mijl. Tussen het begin van de blokkade van de Gazastrook (juni 2007) en het begin van operatie Cast Lead (27 december 2008) verhoogt Israël de inspanningen van zijn marine om de zes zeemijl strikt te laten naleven door Palestijnse visssers. Tijdens de Gaza-oorlog worden burgers, waaronder kinderen, en vissers beschoten op het strand en vele boten en havens worden vernield door Israëlische bommen.

Na de Gaza-oorlog werd de zone voor visvangst in februari 2009 officieel teruggebracht tot drie mijl (http://www.menewsline.com/article-2769-Israel-Reduces-Gaza-Fishing-Zone.aspx). In praktijk echter worden vissers regelmatig op honderden meters van de kust aangevallen door Israëlische marineboten.

Vier miljard dollar aan gas voor de kust van de Gazastrook is de hoofdreden waarom Israël in het gebied geen pottekijkers wenst (lees: Palestijnse vissers). Visserij tot 20 mijl van de kust toelaten is essentieel voor de overleving van de visserij in de Gazastrook. Men heeft nabij de kust immers te maken met enorme vervuiling doordat dagelijks miljoenen liters afvalwater ongezuiverd in zee terecht komen aangezien waterzuiveringsstations geen brandstof krijgen van Israël om het water te reinigen.

Daarenboven moet men verder dan zes mijl van de kust zijn voor de vangst van grote scholen sardinnes die migreren van de Nijldelta naar Turkije. Israël patrouilleert echter 24 uur per dag, zeven dagen per week, voor de kust van de Gazastrook. Alleen in 2007 werden door Israël ruim 70 Palestijnse vissers opgepakt. Sinds 2000 werden minstens vijftien Palestijnse vissers gedood en raakten er ruim 200 gewond volgens de commerciële film producent en mensenrechtenactivist David K. Schermerhorn. Hij besprak in 2009 voor Global Research uitvoerig het Palestijnse gasbel-verhaal en de Israëlische diefstal van Palestijnse zeemijlen.

In de winter moeten de Palestijnen op volle zee hun kleren uitdoen en in het ijskoude water naar Israëlische patrouilleboten zwemmen willen ze geen kogel in het hoofd krijgen. Of de Israëlische mariniers amuseren zich met krachtige waterkanonnen met een chemische toevoeging aan het ijskoude water waarmee ze de vissers en hun boten bestoken. Ook aan de grens van de Gazastrook met Israël worden alle Palestijnen doodgeschoten die zich in een “bufferzone” van 300 meter bevinden. In praktijk is er een bufferzone van 700 meter waar Israël landbouwers verbiedt hun gronden te bewerken. Tussen 700 en 300 meter van de Israëlische grens worden Palestijnse boeren en burgers eerst beschoten en dan doodgeschoten, dichterbij krijgen ze meteen een fatale kogel en heet men hen “Palestijnse terroristen”.

Palestijnse vissers zijn voor Israël eveneens “terroristen” alhoewel ze hun families van dagelijks levensonderhoud willen voorzien. De Palestijnse visindustrie verloor reeds miljoenen dollars door de afgrendeling van de Gazastrook die in 2006 begon. Tijdens de drie weken durende oorlog alleen al verloren de landbouw- en visindustrie van de Gazastrook naar schatting 311.000 dollar. Er is een exportverbod van vis, een importverbod op vissersmateriaal en de zeelui worden alsmaar meer beschoten. 3.000 Palestijnen en 40.000 familieleden zijn afhankelijk van de visindustrie. Nog maar op 18 augustus 2009 werden twee Palestijnse vissers een tijdje opgesloten door de Israëliche marine. Hun boot werd in beslag genomen. Op 6 augustus werden ook al tijdelijk twee vissers opgesloten door de Israëlische marine. In beide gevallen gebeurde dit op 500-600 meter van het strand van Rafah. Op 14 augustus 2009 raakte een Palestijnse jongen van 12 jaar ernstig gewond toen de Israëlische marine begon te schieten op vissersboten voor de kust van Rafah. De jongen (Mohammed Bassam 'Aashour ) kreeg op het strand een kogel door het hoofd. Op 10 augustus werden Palestijnse vissersboten door Israël beschoten in het noordwesten van de Gazastrook. Op 5 augustus waren er hevige beschietingen op Palestijnse vissers voor de kust van Beit Lahiya. Alle vissers moesten terug aan land. Op 27 juli markeerde en beperkte Israël met zware boeien verder de visserij. In Beit Lahiya mag men niet verder dan 1 kilometer van het strand vissen en ver genoeg verwijderd van de Israëlische grens. Daarbuiten is er een no go gebied waar Israël zonder waarschuwingen begint te schieten op vissers.

Op 30 juni 2009 kaapte Israël de boot Spirit of Humanity voor de kust van de Gazastrook en sloot 21 gegijzelde vredesactivisten op in Israëlische gevangenissen.
Sinds de wapenstilstand van 18 januari 2009 werden minstens vijf Palestijnse vissers gewond door Israëlisch geweervuur vanop zee. Vijf andere Palestijnen raakten op het strand gewond door Israëlische beschietingen. Er waren 58 gijzelingen van Palestijnse vissers en 26 inbeslagnames van boten. Minstens 12 hassakas kwamen terug bij de eigenaars, maar met schade en verlies van uitrusting aan deze Palestijnse boten.

Mario Bergen, Leuven.
________________________________________
* Linken:
Fishing Under Fire
Palestijnse vissers zwemmen meer dan ze varen
Geopolitical Time Line: War, Natural Gas and Gaza's Marine Zone
Israeli navy spray chemical substance at Gazan fishermen

* VIDEO's:
30th July Video Free Gaza news Is Israel guilty of piracy
Gazan Fishermen Water Cannoned And Used As Target Practice By The Israeli Navy