Europa roept maar doet niets, zoals altijd

[Reactie op "Europese Unie niet opgetogen over extreem rechtse coalitie (FS)" in De Morgen]

EU gezant Javier Solana spreekt "waarschuwende taal" en voegt er als sluitstuk nog aan toe dat ze dat " telkens weer moeten zeggen". Inderdaad de EU is daar goed in. Doen is wat anders. Solana kan zich uitputten in wat hij zelf noemt waarschuwende taal, Israël doet toch wat het wil. Ondanks internationaal protest, EU inbegrepen, deed Israël wat het wou tijdens de drie weken van ontmenselijking in Gaza en nu nog gaat de afgrendeling onverstoord verder en blijft het een open gevangenis, waar de toestand nog erger is dan het al was. In een gevangenis krijgt men tenminste drie maaltijden per dag en een dak boven het hoofd. Voor de wereld wordt er nu en dan een vrachtwagen dik in de verf gezet als hij op willekeurige basis mag passeren. Zelfs toiletpapier staat op de gevaarlijke lijst.

En het doet het nog altijd goed te praten over de 'tweestatenoplossing' als belangrijk punt op de agenda. Men hoeft maar de situatie te velde te bekijken en te weten dat wat nog overblijft nog steeds verkleint, om te begrijpen dat van een echte tweestatenoplossing geen sprake is. Het bouwen van nederzettingen gaat onverstoord verder, huizen worden afgebroken, velden vernield, ondanks protest van de EU.

Het 'vertroebeld vredesproces' doet het na zoveel jaren ook nog altijd. Het woord moet in de running blijven. Vorig jaar, het koninginnenstuk, heeft voor diegenen die het nog niet wisten, nog maar eens aangetoond dat van vredesproces al lang geen sprake meer is. Ook daar geen EU.

Maar niets eenvoudiger om de aandacht af te leiden: focus op Hamas en Fatah. De Palestijnen moeten aangepakt worden. Israël heeft er alles aan gedaan om de twee tegen elkaar op te zetten. De EU zei wat Israël wou: Hamas, terrorist en de splitsing tussen die twee werd alleen maar groter.

Lieberman of geen Lieberman, Israël doet wat het wil en daar zal de EU niets aan veranderen.

Johan Van Hulle, Zomergem