Israëlische agressie kent geen ophouden

[Lezersbrief aan De Standaard]

Als er enkele raketten worden afgevuurd vanuit de bezette Gazastrook richting Israël vraagt iedereen zich af, waarom doen die Palestijnen dat toch. Dat ze regenbuisprojectielen afschieten op dorpen en steden waar hun familieleden werden verdreven door zionistische plannen voor de oprichting van een staat Israël zegt men er niet bij. Evenmin dat die staat nog altijd niet dezelfde rechten geeft aan Palestijnse inwoners, die er ondanks de dagelijkse agressie en verdrijvingscampagne konden blijven wonen.

1.400 Palestijnen in Oost-Jeruzalem zijn er slechter af en moeten eerstdaags hun hoofdstad verlaten omdat Israël deze stad etnisch wil zuiveren van Palestijnen. Sinds 2004 werden volgens B’Tselem reeds 350 Palestijnse huizen in Oost-Jeruzalem door Israël vernield “omdat ze zonder vergunningen werden gebouwd”. Dat er 500.000 joodse kolonisten volgens alle internationale rechtsregels illegaal Palestijnse grond bezetten, Palestijns water stelen en vijfmaal duurder doorverkopen en Palestijnse wegen, landbouwgrond en fruit- en olijfbomen zich onrechtmatig toe-eigenen wordt er niet bij verteld.

Dinsdag en woensdag heeft het Israëlische leger opnieuw negen luchtaanvallen uitgevoerd op het zuiden van de Gazastrook. Bij aanvallen door Israëlische oorlogsvliegtuigen op tunnels aldaar raakten vier Palestijnen gewond. Woensdagavond doodde een tiende luchtaanval twee Palestijnen en veroorzaakte vijf gewonden nabij de At-Tawba moskee in het vluchtelingenkamp van Jabaliya. Dinsdag schoot een Israëlische soldaat eveneens op een pro-Hezbollah tekening op een muur in een Libanees grensdorp.

Bij het Beita checkpoint, ten zuiden van Nablus, werden een vader en twee zonen afgeslagen door Israëlische soldaten. De zonen liggen met verwondingen over hun hele lichaam in het ziekenhuis. Toegesnelde Palestijnen kregen geluidsbommen toegeworpen.
Aan een andere illegale controlepost (Huwwara) werd één van de belangrijkste leiders van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina, Hussam Ar-Ruzza, opgepakt.
Een Amerikaanse en Deense vredesactivist en twee Palestijnen werden in Hebron opgepakt.

De Israëlische militaire politie heeft intussen de controle overgenomen over alle straten en wijken in Tulkarem. Het vluchtelingenkamp van Jenin en de stad Arraba kregen een militaire inval. Tientallen huizen werden doorzocht, het huis van Hamas-leider Jamal Abu Al-Hayja werd geplunderd en veel machtsvertoon en granaten werden gebruikt. Er was ook een militaire inval in Jit, ten oosten van Qalqiliya. Ook hier waren huiszoekingen, werden eigendommen vernield en een 17-jarige jongen geslagen. Dinsdagnacht werden negen Palestijnen opgepakt door het Israëlische leger op de bezette Westelijke Jordaanoever. Daags voordien waren ook al dertien Palestijnen opgepakt, waaronder vier Palestijnen uit Ramallah.

Het dorp Salfit werd door Israëlische militairen van de buitenwereld afgesloten door alle toegangen af te grendelen. Een lid van de Shamlawi-familie werd opgepakt.
In het dorp Nabi Elias werd een Palestijn opzettelijk omver gereden door een joodse kolonist. Israëlische ambulances weigerde de gewonde Palestijn mee te nemen naar het ziekenhuis. 57 dozen met speelgoed voor kinderen in de Gazastrook die UNICEF wou bezorgen aan de getroffen kindjes worden niet toegelaten door Israël. Slechts 15 % van het nodige kookgas wordt toegelaten tot de Gazastrook. 10 % van de bevolking heeft nog steeds geen elektriciteit. In Gaza-Stad en Noord-Gaza moeten ze het stellen met drie maal acht uur elektriciteit per week. In andere delen van de Gazastrook is er vier tot acht uur elektriciteit elke drie dagen.

Wel goed nieuws: Het Wetenschappelijk Comité van het Britse parlement vraagt intussen dat het Britse Wetenschapsmuseum alle samenwerking met Israëlische universiteiten stopzet, na de Gaza-oorlog. Het Parlementair comité en 400 academici herhalen zodoende hun vraag tot een academische boycot van 2002. 44 % van de vrouwelijke recruten en 26 % van de mannelijke recruten weigeren intussen dienst in het Israëlische leger, maar geven daarbij terecht of onterecht godsdienstige motieven op. In 1991 was dit nog maar 18,2 % voor mannen en 33 % voor vrouwen die dienst weigerden.

Mario Bergen, Leuven