Alles zijn gewone gangetje in Palestina?

[Opiniestuk op Nujij.nl]

Op 29 oktober was het precies 60 jaar geleden dat in het Palestijnse Safsaf een bloedbad werd aangericht door een Israëlische legerbrigade. Tussen 50 en 70 mensen werden gedood aldus Arabische en zionistische bronnen. Mannen werden geblinddoekt en met een touw samen vastgebonden, in een put gegooid en doodgeschoten. Talrijke vrouwen werden verkracht. De meeste huizen zijn nu bedolven onder zand en bomen, enkele resterende huizen worden bewoond door Israëli's.

Eind februari 2008 vonden dertig Palestijnen, waaronder tien kinderen, de dood door Israëlische daden van agressie in de bezette Gazastrook. En vandaag horen we via onze media niets meer over Palestina. Dus alles is daar koek en ei of toch niet? Volgens PCAS, het Volkscomité tegen de Bezetting, werden 3.900 fabrieken of 97 % van de industrie in de Gazastrook gesloten door de Israëlische afgrendeling van dit Palestijns gebied. 60 % van de kinderen aldaar lijdt aan ondervoeding. 150 basisgeneesmiddelen die we hier op elke straathoek kunnen krijgen, zijn ginds niet beschikbaar. De enige geneesmiddelenfabriek van de Gazastrook ligt plat door gebrek aan grondstoffen. Alle bouwprojecten liggen stil, dagelijks valt de stroom vele uren uit en 260 Palestijnen stierven door tekort aan medicatie. 1.562 patiënten hebben hulp nodig buiten de Gazastrook.

85 % van de bevolking leeft onder de armoedegrens en moet het stellen met 2,10 euro per dag. 1,1 miljoen inwoners van de Gazastrook zijn afhankelijk van voedselbedeling van de VN (UNWRA), islamitische- en buitenlandse organisaties. 160.000 arbeiders, 4.500 aardbeitelers en 3.000 vissers zijn werkloos door de Israëlische blokkade. Dagelijks komen 20-30 vrachtwagens met noodhulp aan in de Gazastrook in plaats van de gebruikelijke 300 trucks voor de afgrendeling van de nauwe kuststrook. Door brandstofgebrek rijden zeldzame auto's nog enkel op frituurolie.

Op de bezette Westelijke Jordaanoever gaat het al niet beter. De VN berichtte over 130 Palestijnen die woensdag en donderdag dakloos raakten nadat Israëlische bulldozers hun huizen hadden verwoest. Het Israëlische Hogerechtshof gaf deze week toestemming om een islamitisch kerkhof in Jeruzalem plaats te laten maken voor... het Museum van Verdraagzaamheid.

Vijftien studenten van het Palestijns Technisch College nabij Nablus werden door Israël aangehouden in het College en de Landbouwschool. Kogels en granaten werden afgevuurd, alle lokalen doorzocht en meubels en delen van het gebouw vernield. Een Israëlische topdiplomaat schrijft intussen in een rapport voor de joodse lobby in Amerika dat "het Israëlische leger voorbereidingen treft voor een onvermijdelijke aanval tegen Hezbollah." Datzelfde moment schonden 12 Israëlische oorlogsvliegtuigen het Libanese luchtruim en werd een spionagenetwerk van de Mossad, dat er al 20 jaar actief was, opdoekt in Libanon.

De Israëlische staat kan desnoods een Museum van Verdraagzaamheid bouwen van honderd verdiepingen, maar wat baat zulk museum als men niet begint met de rechten van het Palestijnse volk te erkennen en hen als gelijkwaardige onderdanen te beschouwen in Israël? En hen onafhankelijkheid te geven in een leefbare Palestijnse staat? Alles gaat zijn gewone gang in Palestina: de bezetting en Israëlische agressie gaan verder, de Gazastrook blijft afgesloten, de Apartheidsmuur is bijna voltooid en de checkpoints en illegale joodse kolonies breiden zich nog verder uit.

Mario Bergen, Leuven

Linken:
http://www.dailymotion.com/video/x4jfmf_gazamassacrefeb2008_news
http://www.maannews.net/en/index.php?opr=ShowDetails&ID=32888
http://www.dailystar.com.lb/article.asp?edition_id=1&categ_id=2&article_id=97247