Palestijnen wel degelijk slachtoffer etnische zuivering

[Reactie op het artikel 'Er komt een gewapend conflict met Iran' in De Standaard van 15/11/2008]

Benny Morris, Israëlisch historicus, intussen meer bekend als één van de oorlogshaviken van het kabinet-Olmert, geloofd niet in een etnische zuivering die werd toegepast door zijn staat op het Palestijnse volk. Er zijn volgens Morris niet voldoende Palestijnse vrouwen verkracht en mannen gedood om te kunnen spreken van een etnische zuivering. De VN is daaromtrent evenwel duidelijk. Ook als het gaat over een sluimerend proces van jaren of decennia zoals in Palestina van het verdrijven en uitmoorden van een bevolkingsgroep kan men spreken van een genocide.

Het gaat er niet om hoeveel ellende men kan uitstorten in zo'n kort mogelijke tijd over een deel van de bevolking, het gaat om het totaalbeeld van de daden. De Palestijnen zijn wel degelijk het slachtoffer van een etnische zuivering die begon omstreeks 1947 en heden nog altijd doorgaat met steun van een door het westen aanzien "democratisch bewind in Tel Aviv." Van die democratie komt in de praktijk niets in huis als elk jaar honderden Palestijnse families nog altijd uit hun huizen en dorpen worden verdreven om plaats te maken voor joodse nieuwkomers. Dit gebeurt nog altijd op de bezette Westelijke Jordaanoever en in bezet Arabisch Oost-Jeruzalem.

Palestijnse burgers en vreemdzame demonstranten tegen de bezetting en de Apartheidsmuur raakten vrijdag gewond door het buitensporig geweld van het Israëlisch leger in Bil'in, Ni'lin, Bethlehem, Hebron en Nablus. Vier Palestijnse activisten raakten gekwetst door bommen van het IDF in Beit Lahia, in het noorden van de Gazastrook. De minister en viceminister van Defensie dreigen intussen openlijk met een grootschalige militaire actie tegen de afgegrendelde Gazastrook. Is het daarom dat Europese diplomaten, journalisten en hulpverleners er al een hele week niet gewenst zijn?

Mario Bergen, Leuven