[Reactie gepubliceerd in Humo nr 3624 door Johan Van Hulle op de lezersbrief van Marc Wajsberg in Humo nr 3622]
Dit is een repliek op de lezersbrief 'Let op uw woorden' van de heer Marc Wajsberg in Humo 3622.
Meneer Wajsberg had om te beginnen Benny Morris beter niet genoemd als geloofwaardige historicus. Volgens Morris is men in de etnische zuivering van Palestina zelfs niet ver genoeg gegaan. Hij verklaarde (Yediot Ahoronot, 2001) nog 'dat die verplaatsing in 1948 van grote bevolkingsgroepen onvermijdelijk was en niets moreel laakbaars. (...) En wij mogen nooit erkennen dat de Palestijnen een recht op terugkeer hebben.'
Ook David Ben-Goerion, de eerste premier van Israël zei: 'We moeten ons uiterste best doen om ervoor te zorgen dat zij, de Palestijnen, nooit meer terugkomen.'
Er zijn meer dan 500 dorpen volledig verwoest. Waarom? Nog voor één Arabisch land een kogel had verschoten, waren er al 200 dorpen weg, met meer dan 200.000 vluchtelingen tot gevolg. Als men het jaar 1937 als referentiepunt neemt, moet men er ook aan toevoegen dat Ben-Goerion toen het VN-voorstel accepteerde als een goed begin, maar Joodse soevereiniteit nastreefde over een zo groot mogelijk deel van Palestina. Dus dezelfde weg op naar vandaag.
Maar waarom moeten de Palestijnen eigenlijk altijd braaf verhuizen en gronden afstaan? Wat hebben zij misdaan?
Diezelfde Ben-Goerion vroeg het zich ook af: "Als ik een Arabische leider was, zou ik nooit vrede sluiten met Israël. Dat is vanzelfsprekend: wij hebben hun land gepikt. (...) Er is antisemitisme geweest, de nazi's, Hitler, Auschwitz, maar was dat hun schuld? Ze zien maar één ding: wij zijn hier gekomen en hebben hun land gestolen. Waarom zouden ze dat slikken?" (tegen Nahum Goldmann, destijds voorzitter van het World Jewish Congress)
Johan Van Hulle, Zomergem
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten