Franstalige indoctrinatie over “het unieke joodse lijden”

[Lezersbrief aan Knack]

18.000 kijkers in bioscopen in België (waaronder 11.000 tieners van 12 tot 18 jaar uit ruim 200 scholen) kregen de film Modus Operandi te zien. Met de steun van de minister van Leerplicht, Christian Dupont, werden duizend video's beschikbaar gesteld aan leerkrachten van alle Franssprekende secundaire scholen in België. Dit laat de webstek van Les Films de la Mémoire weten. ( http://www.lesfilmsdelamemoire.be )

De film Modus Operandi ( http://www.film-modusoperandi.be ) gaat over de jodenvervolging in België. Vraag is of de Franse Gemeenschap Wallonië-Brussel ook een film gaat laten zien over de Nakba toen Palestijnen werden verdreven. Anno 2010 worden Palestijnen in Israël nog steeds vervolgd voor hun afkomst. Zo zijn er aparte wegen, apartheidsmuren, checkpoints, nauwelijks nutsvoorzieningen voor Palestijnen en een schrijnende achteruitstelling op sociaal vlak.

Deze joodse NGO, die banden heeft met het Centre Européen Juif d'Information ( http://www.ceji.org ), ontleent ook de film Faces of Occupation. Het gaat dan niet over de Israëlische bezetting van Palestijns land, maar over de bezetting van België door nazi-Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Onder druk van de Israëlische lobby werd door de Verenigde Naties 27 januari uitgeroepen tot “Internationale Herdenkingsdag voor de slachtoffers van de joodse genocide”. De Franstalige Belgische minister van Onderwijs schaart zich daar achter. De verplichte stof voor secundaire Franstalige leerlingen bevat een indoctrinatie in het “unieke leed van joden” met een erg eenzijdig lessenpakket. ( http://www.adm.cfwb.be/upload/docs/2789_20090116163259.pdf )

In het Koninklijk Legermuseum in Brussel loopt tot 19 april 2010 een tentoonstelling over de joodse Shoa in Ukraïne waar allen naartoe horen te gaan. Het CRECCIDE (Carrefour Régional et Communautaire de la Citoyenneté et de la Démocratie) heeft een speciaal lessenpakket gemaakt voor 10-14-jarigen over de Holocaust. Voor de vijfde en zesde klas van de basisschool zijn er de onderduikbrieven van de 6-jarige Jacqueline van der Hoeden in “Les carnets de Lieneke” (“Brieven aan Lieneke”) om nauwgezet te bestuderen.Voor leerlingen van de eerste graad is er het werk “J’étais enfant dans le ghetto de Varsovie”. Voor de tweede en derde graag is het nodig de DVD Modus Operandi te tonen. Ook werk over de “Joodse genocide 1941-1944” en contacten met getuigen voor een debat onder jongeren staan ter beschikking van scholen.

Onder minister Dupont richtte het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding in 2004 een waakzaamheidscel op met vertegenwoordigers uit de verenigingen van de Joodse gemeenschap. Ter gelegenheid van de herdenking van de 60e verjaardag van de bevrijding van de nazi-kampen kwam er het project "Scholen voor Democratie". De toenmalige federale minister liet 100.000 exemplaren verdelen van het boekje Simon, het jongetje dat wist te ontsnappen, op de Dag van de Joodse Martelaar in september 2005. Doelgroep waren leerlingen van het derde jaar basisschool (7-8 jaar). De focus - bij de voornamelijk Franstalige bronnen - ligt bij nazi's, kampen en uitroeiing. Als toemaatje zijn er voor de jonge kerels bezoeken aan het Joods museum van deportatie en verzet (Mechelen) én het nationaal gedenkteken in Breendonk

Het probleem is niet dat men niet mag spreken over de Holocaust, maar de waanzin waarbij men dit voorstelt als de énige genocide van betekenis. Het verplicht lessenpakket creëert een stemming van “Er was geen groter lijden in de geschiedenis dan het lijden van joden. Er was geen grotere vervolging dan deze van joden en enkel joden waren het slachtoffer van de nazi-politiek tijdens de Tweede Wereldoorlog.”

Er wordt allesbehalve een genuanceerd beeld opgehangen van volkerenmoorden. Genocides in Afrika, Armenië, Rusland, Biafra, Ethiopië, Cambodja, Guatemala, Irak, op de Balkan, Algerije en heden nog onder het Palestijnse volk worden verzwegen. Eén miljoen Indianen werden door de Amerikanen gedood tussen 1620 en 1890. Bij de Congolese Burgeroorlog vielen sinds 1998 vier miljoen doden. Franstalige kinderen in ons land mogen dit niet te weten.

Het eenzijdig berichten over genocides als een fenomeen dat enkel joden treft, kan men niet anders benoemen dan indoctrinatie op jonge leeftijd. De Israëlische lobby heeft met minister Dupont de beste vertegenwoordiger die men zich kan inbeelden om het jonge volkje te hersenspoelen. Het joods lijden of de concentratiekampen waren niet uniek, het enige unieke is de exploitatie van dit lijden om zich te wentelen in een slachtofferrol en deze te misbruiken om de oprichting van de staat Israël en zijn apartheidspolitiek te vergoeilijken.

Mario Bergen, Leuven