Goodwill is goed als die van twee kanten komt

[Reactie naar DE TIJD, 8 juli 2008]

De Israëlische ambassadrice doet alsof ze gelooft in het mirakel dat gaat gebeuren. In de komende zes maanden moet een vredesakkoord bereikt worden waarover al tientallen jaren gepraat wordt. Ze heeft het over een 'raamwerk voor een vredesakkoord.' Dit is alleen het opstellen van een agenda waarover zal gepraat worden. En zelfs dat lukt niet. Ondertussen winnen ze weer tijd.

Ze heeft het over 'alleen kolonies die gaan uitgebreid worden binnen de bestaande grenzen.' Ze zegt verder niets over die grenzen. Ze kan ook niet want die zijn er niet. En waar geeft de staat de toestemming om nog 800 of meer nieuwe huizen te bouwen en waarvoor bouwt men huizen als er geen nieuwe kolonisten zijn.
In de omgeving van Jeruzalem spreekt Israël over 'uitbreiding,' de Palestijnen hebben het over "omsingeling." Feit is dat het grondgebied van de Westelijke Jordaanoever daar in twee gesplitst wordt.

Er zijn 600 Israëlische controleposten op Palestijns grondgebied. Wat heeft dit te maken met hun veiligheid? Israël is een bezetter en hoort er niet. Het belet alleen Palestijnen zich te verplaatsen binnen hun eigen omgeving. Ze moeten een pasje hebben, ook al moeilijk te krijgen, om van hun huis naar een ander huis of hun werk te gaan, 500m verder. Veel controleposen zijn tijdelijk, worden verplaatst of helemaal gesloten. Er zijn nergens zekerheden voor de toekomst. Hoe kan een samenleving zich daar ontwikkelen. Wat moeten we feitelijk ernstig nemen.

Johan Van Hulle, Zomergem