Tweestatenoplossing is de enige uitweg

[Reactie op het artikel "Olmert gelooft niet in akkoord over Jeruzalem voor eind dit jaar" in De Morgen van 28/07/2008]

Bush senior zei "Lees mijn lippen: geen nieuwe belastingen" en verhoogde een jaar later de belastingen. Bush junior doet het over met de woorden "Er komt een leefbare Palestijnse staat voor het einde van 2008." Olmert liet vanuit Tel Aviv weten dat die staat en een vredesakkoord er dit jaar niet meer komt. Dit is voornamelijk te wijten aan de gebeurtenissen op het terrein, maar ook aan de lakse houding van de Amerikaanse president die Israël te weinig onder druk zette en liet begaan.

Uitstel is echter geen afstel. Israël is gedoemd om een levensvatbare Palestijnse staat als buur te creëren en grote autonomie te geven aan Palestijnen in Israël, wil het de joods-Zionistische droom niet uit elkaar zien spatten.

Zonder Palestijnse staat heeft ook Israël geen toekomst. Acht op tien Israëli's willen geen Palestijn als buur. De indoctrinatie bij extremistische joden en het verzet bij radicale Palestijnen neemt razendsnel toe, zodat de standpunten alsmaar verharden. De decennia aanslepende bezetting en apartheidspolitiek heeft ervoor gezorgd dat beiden in twee werelden leven zonder elkaar te kennen. Er is geen enkele behoefte om samen te leven. De Palestijnen kennen Israëli's nog enkel van hun militaire campagnes die alsmaar driester worden. En de Israëli's zien de Palestijnen, door een intensieve joods-zionistische indoctrinatie, als al-Qaida terroristen en gespuis waar men zelfs zijn schoonmoeder niet wil aan toevertrouwen.

De noden en invulling van de behoeften zijn totaal anders onder Palestijnen dan Israëli's. Beiden groepen hebben andere problemen en andere oplossingen. Er is geen noodzaak om tot samenleven te komen en de eigen identiteit op te geven.

Een meerderheid van de bevolking en politici, zowel in Israël als in de bezette gebieden spreekt zich duidelijk uit voor een eigen Palestijnse staat naast Israël en een zo groot mogelijke autonomie voor de Palestijnen in Israël. De Arabische inwoners van de staat Israël wonen nu hoofdzakelijk in het uiterste noorden en diepste zuiden van Israël en hebben daar weinig joodse buren. Israëli's gaan zich meer en meer innestelen in het centrale deel van Israël, ver weg van het verzet in de bezette gebieden en in Libanon. Het is waanzin om zowel Palestijnen als Israëli's op te sluiten in één staat. Het enige alternatief dat zowel in Israël als onder de Palestijnen het groene licht krijgt is een levensvatbare Palestijnse staat en een doorgedreven zelfstandigheid voor Palestijnen in Israël.

Ook Israël is daarbij gebaat op demografisch en veiligheidsvlak. Men moet de Palestijnen naast een eigen staat, diepgaande gemeenschapsbevoegdheden geven in Israël: gezondheidszorg, onderwijs, taal, cultuur, maar ook een eigen fiscaliteit en justitie. Eenieder die niet opkomt voor het principe van een Palestijnse staat en verregaande autonomie voor Palestijnen in Israël, schendt principiële volkerenrechten, mensenrechten en de huidige VN-resoluties. Het Palestijnse volk heeft het fundamentele recht zich volledig te kunnen ontplooien in een eigen republiek en als deelgebied in Israël. Het kan niet zijn dat het moet leven onder de juk van Israël in een kunstmatige staat. Twee volkeren die niet kunnen samenleven vanwege de trieste geschiedenis, kan men niet samen stoppen in één staat en dan de handen tegen elkaar vegen.

Als Tsjechen, Ieren en straks Vlamingen een eigen staat krijgen, dan heeft het Palestijnse volk daar evenveel recht op. Dan moeten Palestijnen in Israël zelf kunnen beslissen hoe het zijn onderwijssysteem , rechtspraak, belastingen, handel en gezondheidsdiensten regelt. Dan heeft het geen bemoeienis nodig van Tel Aviv voor eigen landbouwprogramma's, uitbouw van culturele- en sociale instellingen of oprichting van scholen. Het Palestijnse volk moet die vrijheid krijgen in een eigen staat die volwaardig is zoals Tsjechië of Slovenië en eigen soevereiniteit zoals Luzern in Zwitserland, Abu Dhabi in de Emiraten of Hamburg in Duitsland.

Het is niet omdat die Palestijnse staat er in 2008 niet zal komen, dat we deze piste in vraag moeten stellen. Dit zou totaal indruisen met de volkerenrechten. Het is niet omdat Israël illegale nederzettingen bouwt en bijbouwt, dat men moet toegeven aan het verkrachten van internationale principes en mensenrechten. Het is niet omdat na 40 jaar bepaalde Franstaligen het nog steeds vertikken om zich aan te passen aan de Vlaamse taal en cultuur, zoals honderdduizenden Vlamingen hebben voorgedaan in Wallonië, dat we de taalfaciliteiten in de Vlaamse rand daar moeten behouden. Men is van harte welkom in Vlaanderen, maar men moet zich aanpassen, zoals ook ieder die in Palestina komt wonen zich hoort aan te passen en niet het land hoort te koloniseren en Palestijnse boeren en hun gezinnen te verdrijven uit hun huizen en van hun gronden en hun water mag stelen.

Mario Bergen, Leuven