Wordt chronische vergeetachtigheid Olmert fataal?

[Reactie op het artikel "Olmert weer van fraude beticht" in NRC Handelsblad online van 14/07/2008]

Proficiat met het goed geschreven artikel over de Israëlische premier die alsmaar dieper in het moeras terecht komt van zijn eigen leugens en fraudezaken. In het beste geval kan de oud-burgemeester van Jeruzalem nog opperen dat hij aan Alzheimer light lijdt, alhoewel je dat "light" stilaan ook kan schrappen. Als je stelselmatig je vliegtuigonkosten dubbel binnenbrengt bij twee verschillende ministeries en met de tweede gestorte onkostennota nogmaals privé-reisjes boekt voor jou en je familie, dan is daar iets niet pluis mee.

In augustus 2006 wordt bekend dat de politieke volgeling van Ariel Sharon, in zijn functie van minister van Industrie, vier politieke bondgenoten aan hoge betrekkingen hielp. Olmert keek verder naar het nieuwste filmpje over de Merkava tank (http://www.youtube.com/watch?v=JkpO2BliOVg) en deed of zijn neus bloedde.

Terwijl Tel Aviv Nieuwjaar 5767 viert en de kritiek op hem losbreekt, na de blamage bij de Libanon-oorlog, blijft de premier in september 2006 volhouden dat Israël de oorlog won tegen Hezbollah, dat de depressie in eigen land "tijdelijk" is en dat Israël "een prachtig land is om in te wonen". President Bush looft uitdrukkelijk "de gematigde Arabische landen" bij een toespraak voor de VN. Olmert doet hem dat een maand later na in Tel Aviv. Beiden zoeken blijkbaar steun voor nieuwe oorlogsplannen tegen Iran. Condoleezza Rice ontmoet intussen acht "Arabische vrienden van de vrede."

In oktober 2006 zegt Olmert tegen Putin: "De Iraniërs moeten bang zijn. Ze moeten bang zijn dat hun iets overkomt waarvan ze niet willen dat het gebeurt".

In maart 2007 meldt een Israëlisch tv-station dat er 115 beschuldigingen lopende zijn tegen Olmert voor corruptie, vriendjespolitiek en machtsmisbruik. Eerder was er al de beschuldiging van zwendel bij een bankprivatisering. Het kantoor van Olmert bevestigt het aantal omstreden handelingen, maar die zijn volgens hen "volledig legitiem." Als die zo volledig legitiem zijn als de zionisten hun kolonies beschouwen, doet dit het ergste vrezen.

In november 2007 starten de "vredesonderhandelingen" van Annapolis (de Palestijnen heten de snode Amerikaans-Israëlische plannen voor het M.O.: Anna Ibliss of "Ik ben de duivel"). Bij zijn verkiezingscampagne opperde Olmert nog het idee om in 2010 eenzijdig grenzen op te leggen aan de Palestijnen. Tegen dan zou een grootschalige en eenzijdige terugtrekking van de nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever achter de rug zijn en Israël enkel nog de grootste nederzettingen overhouden. Er moet ook een groot-Jeruzalem komen dat de Palestijnen in Jeruzalem onherroepelijk van hun volksgenoten aan de andere kant van de muur zal scheiden.

Anna Ibliss werd onthouden door Olmert, het begrip vrede niet. Er kwamen meer militaire invallen, illegale kolonies werden groter, meer checkpoints, meer politieke gevangenen, meer afbraakorders en meer Palestijnse doden en gewonden. Maar wat verklaarde Olmert dit weekeinde in Parijs? "Palestijnen en Israël waren nooit zo dichtbij een akkoord". Zelfs Bush heeft zich wellicht opnieuw verslikt in een pretzel toen hij het hoorde.

"Nasrallah is doodsbang voor mij" zei Olmert nog deze week. Terwijl de Israëlische veiligheidsdiensten gewag maken van 40.000 raketten die Hezbollah gericht heeft op Israëlische doelen en het feit dat Hezbollah-strijders al hun stellingen hebben ingenomen van voor de oorlog in 2006. Geen verstandige uitspraak dus van Olmert.

De enorme vergeetachtigheid van de Israëlische leider wordt alsmaar gevaarlijker. Als hij straks naar het toilet gaat en hij drukt dan op de verkeerde knop, zitten ze in Teheran met de problemen. Teheran, waar?

Mario Bergen, Leuven