[Reactie op interview met Jan Leyers in Humo nr. 1]
Van Jan Leyers zou je kunnen verwachten dat hij al eens een geschiedenisboek leest, of op zijn minst af en toe een krant openslaat of het journaal meepikt. Het kan van pas komen als je uitspraken doet over een situatie waarvan je eigenlijk geen besef hebt.
De man die zijn volk het Midden-Oosten leerde kennen, meent dat de Israëlisch-Palestijnse kwestie een cultureel conflict is en helemaal niet politiek of territoriaal.
Het is de joodse cultuur die haat opwekt. Jan Leyers heeft gelijk dat je dit tegenwoordig niet meer hoort te zeggen, en wel om de eenvoudige reden dat de meeste mensen langzamerhand door de Israëlische propaganda heenzien en beseffen wat er zich echt afspeelt.
Operatie 'Gegoten Lood' in Gaza, het afbreken van huizen, vernederingen aan checkpoints of het ontzeggen van water en electriciteit afdoen als een ruzie om een boomgaard is een slag in het gezicht van mensen die onder bezetting trachten te overleven. Het culturele aspect ontgaat me hierbij volledig.
Het verhaal van de moslims geconfronteerd met de blote mannen van de kibboets maakt het helemaal pijnlijk.
Dat een Belg waarschijnlijk dezelfde cultuurschok had ervaren is hier zelfs irrelevant; als je geen rechten hebt lig je wel van andere dingen wakker.
En dan moeten de Palestijnse christenen nog in dit verhaal ingepast worden.
Met kerst werd nog eens duidelijk dat deze niet beter af zijn dan de moslims, toen velen geen toestemming kregen om naar Bethlehem te gaan.
Bij een volgende reisreportage in het Midden-Oosten misschien toch even halt houden in Palestina.
Bianca Fraipont, Lebbeke
Posts
