donderdag, mei 31, 2007

Het Israëlische Huis van Horror

Reactie op [GVA“Fatah-parlementslid gearresteerd”]

Misschien was het ook wel interessant om te vermelden dat naast parlementslid Tirawi ook nog zeven andere Palestijnen werden aangehouden in het vluchtelingenkamp Balata en in Nablus. Met 18 aanhoudingen dinsdagmorgen op de bezette Westelijke Jordaanoever wil Israël een volledige vernietiging van de Palestijnse Autoriteit en de democratie onderuit halen.

Het Israëlisch kabinet heeft intussen nieuwe voorstellen geuit op de kabinetsraad die indruisen tegen de internationale rechtsregels. De Israëlische krant Ha’aretz berichtte over dit huis van horror van de staat Israël.

De ministers Meir Sheetrit en Rafi Eitan stelden een eigen versie van Qassam-raketten voor. Deze amateuristische projectielen vernielen meestal slechts enkele dakpannen in deze achterstandsstad waar Marokkaanse, Ethiopische en Russische migranten onderdak vinden.

Minister van Industrie, Handel en Werk, Eli Yishai van de Shas-partij kon zich daarachter scharen. Onder voorwaarde dat de Israëlische versie van de Qassams dat wel de dichtstbevolkte buurten in de Gazastrook zouden raken.

Shas minister zonder portefeuille en voormalig onderminister van Financiën, Yitzhak Cohen schreeuwde dat zijn collega’s “softies” waren en stelde voor om de beperkte schade door Qassam-raketten te rechtvaardigen met een volledig afsnijden van de bezette Gazastrook van water, elektriciteit en brandstof en hen te laten weten dat het “wel erg lang zou duren eer de basisbronnen opnieuw beschikbaar zouden zijn” voor de 1,3 miljoen Gazanen. Shin Bet dienstdoende veiligheidsdirecteur Yuval Diskin verklaarde dat Cohen’s idee de moeite waard was om te onderzoeken.

Dit is dan de staat die wordt verondersteld het geweten te zijn van de wereld na de nazi-holocaust. Welke andere regering kan zo openlijk discussiëren over zulke ideeën en in volledige stilte van de “internationale gemeenschap”?

Israël sloot deze week nog een akkoord af met het Duitse ministerie van Onderwijs en Onderzoek voor samenwerking in onderzoek naar watertechnologie. Maar Palestijnen wil men gaan droogleggen!

Wat las ik niet in Uw artikel, maar had U ook mogen vermelden:

Bij een Israëlische undercover-operatie werden dinsdag twee leden van de Al-Aqsa Brigades terecht gesteld. De ene moord was in Ramallah, de andere in Jenin, beide op de bezette Westelijke Jordaanoever.
Een automatisch schietsysteem vuurt op eigen kracht op alle Palestijnen die te dicht nabij de grens tussen Gaza en Israël komen zonder tussenkomst van Israëlische soldaten, aldus Yedioth Ahronoth.
De voorbije week (22-28 mei) waren er volgens het Palestijns Informatie Centrum door Israël 1.634 gewelddaden tegen Palestijnen, werden 18 Palestijnen gedood en vielen er 80 gewonden. 27.241 gewelddaden van Israëli’s tegenover Palestijnen noteerde het centrum al in 2007.
90 keren werd er deze week door Israëlische soldaten op Palestijnen of hun bezit geschoten.
Bij 40 arrestatiecampagnes werden 126 Palestijnen meegenomen.
Bij 76 uitgaansverboden werd 223 keer huisvredebreuk gepleegd.
109 mobiele checkpoints verhinderden Palestijnen en goederen 347 keer zich te verplaatsen en drie keer werd landbouwgrond vernield.

Mario Bergen
LEUVEN

woensdag, mei 23, 2007

Open de ogen voor Israëlisch geschut

[Reactie op: Het Laatste Nieuws]

Voortdurend lezen we in onze media over Palestijnse raketaanvallen op Israëlisch grondgebied. Maar er is doodse stilte als het gaat over de projectielen die dagelijks door Israël worden afgeschoten op de Gazastrook.

Volgens VN-organisatie OCHA waren er in 2006 234 incidenten met Israëlische kolonisten. 64 Palestijnen, 28 Israëli’s en 11 internationale waarnemers waren daarbij het slachtoffer.

In 2006 werden 1.786 projectielen vanuit bezet gebied in de Gazastrook op Israël afgeschoten of 149 projectielen per maand. Israël vuurde 14.111 raketten af op de Gazastrook of 1.175 raketten per maand in 2006. Hierbij moet men nog 573 luchtaanvallen (48 per maand) tellen voor dezelfde periode.

Voor elke amateuristische Qassam rakket die de Palestijnen afvuurden op Israël vuurde de bezetter 8 hyper-moderne raketten af op de Gazastrook in 2006.

Het is goed dat dit ook eens wordt vermeld nu Israël van plan is om de hele leiding van Hamas aan te vallen zowel in de bezette gebieden als elders zoals de verbannen Hamas-leider Khaled Mechaal in Syrië. Dit is onaanvaardbaar.

In 1999 werkten nog 25.758 inwoners van de Gazastook in de nederzettingen of Israël. Momenteel is dit herleid tot nul en is er een werkloosheids- en armoedegraad van 40 %. Een op vier geneesmiddelen is niet meer voorhanden in de Gazastrook en 68 % van de kinderen tussen 9 en 12 maanden heeft bloedarmoede. Op de bezette Westelijke Jordaanoever gaat het om 51 % van de kinderen die te weinig rode bloedcellen heeft. Bij kinderen kan bloedarmoede aanleiding geven tot vertraging van de groei en van de mentale ontwikkeling.

Tien broeikassen en 150 olijfbomen werden vernield op de bezette Westelijke Jordaanoever in maart alleen. 91 Palestijnen waren hiervan het slachtoffer.

De Israëlische bezetting heeft een inmense invloed op het hele economische leven in de bezette gebieden. De armoede is duidelijk te voelen: minder klanten in hotels en restaurants, taxichauffeurs zien Palestijnen te voet naar het werk gaan (als ze dit hebben), studenten beperken verplaatsingen naar de universiteit, zakgeld verdwijnt, seizoensgebonden goederen worden niet meer verkocht want levering aan winkels is onzeker, elektriciteitsgebruik wordt beperkt, medische ingrepen worden uitgesteld en Jarafah netten worden gebruikt om ook kleine vissen boven te halen, wat nadelig is voor de vispopulatie en -vangst op lange termijn.

Mario Bergen
LEUVEN

Israël: mooie woorden, maar geen vrede

[Reactie op Nieuwsblad : Jordaanse koning naar Ramallah...]

Al sinds het in 1994 afgesloten vredesakkoord met Israël is het Hasjemitisch Koninkrijk drukdoende voor de vorming van een Palestijnse staat. De Jordaanse bereidheid is er. Koning Abdullah II en koningin Raina wensen een Midden-Oosten met een gematigde islam en een moderne maatschappij waarbij men sociale achterstanden wegwerkt door micro-kredieten e.a. Een levensvatbare Palestijnse staat zou veel van deze problemen oplossen.

Alhoewel veiligheidsdiensten van de V.S., Jordanië en Israël in vier- en vijfsterrenhotels in Amman regelmatig vergaderen, blijft de toestand in het bezette Palestina ongewijzigd. Het gaat zelfs van slecht naar erger. Jordanië weigert diverse Hamas-verkozenen om het land te bezoeken. De Israëlische minister van Buitenlandse Zaken, Tzipi Livni, spreekt over “de belangrijke bijdrage van de Arabische Liga en Jordanië en Egypte in het bijzonder voor een vredesregeling tussen Israël en de Palestijnen”. Livni ontmoet haar collega-ministers in Cairo en die komen straks op de koffie in Tel Aviv. Livni kwebbelt over een “historische ontmoeting” en zegt dat het Arabische vredesplan de basis kan zijn voor directe onderhandelingen, maar op terrein gaat de kolonisering dus wel gewoon verder.

Israël gaat 20.000 nieuwe huizen bouwen in Arabisch Oost-Jeruzalem. Drie onafhankelijke joodse buurten komen op Palestijns grondgebied dat Israël buitmaakte door oorlogshonger in 1967. Internationaal wordt deze annexatie niet erkent. In Oost-Jeruzalem, waar tot 1967 weinig Joden woonden, overtreffen de 200.000 Joodse kolonisten intussen ruim de Palestijnse bevolking. In de Westbank leven ook 200.000 Joodse kolonisten tussen 2 miljoen Palestijnen, maar ze controleren wel zowat de helft van het grondgebied en gebruiken de helft van het water.

Een Palestijnse vrouw verloor op 10 mei 2007 haar baby toen ze in kruisvuur terecht kwam. Bij een treffen tussen Israëlische bezettingssoldaten en Palestijnse vrijheidstrijders drong een kogel de woonkamer binnen en werd ze via de rug in de buikstreek geraakt. Het duurde dertig minuten voor een ziekenwagen werd toegelaten door de Israëlische soldaten. Het Rafidia ziekenhuis in Nablus kon alleen nog vaststellen dat de schedel van de baby was verbrijzeld door een Israëlische kogel. Maha Katouni was zeven maand zwanger.

Mario Bergen
LEUVEN

Jordaanse koning naar Ramallah voor overleg met Abbas
HET NIEUWSBLAD - AMMAN - De Jordaanse koning Abdullah II is van plan zondag een bezoek te brengen aan Ramallah op de Westelijke Jordaanoever, waar hij een onderhoud zal hebben met de Palestijnse president Mahmoud Abbas. Dat heeft de Jordaanse regering vrijdag bekendgemaakt. Het bezoek vindt plaats in het kader van de inspanningen van Abdullah om het vredesproces door direct contact met de betrokken partijen vooruit te helpen. Het weerspiegelt ook zijn steun voor de totstandkoming van een Palestijnse staat, aldus de regeringswoordvoerder. Het is pas het tweede bezoek van Abdullah aan Ramallah.
Bron: Het Nieuwsblad.

dinsdag, mei 22, 2007

Burgeroorlog in scène gezet

[Reactie op: De Morgen van 19 mei 2007 “Palestijnen op de rand van burgeroorlog”.

De gevechten in de Gazastrook tussen Hamas en Fatah werden lang geleden uitgedokterd onder toezicht van de V.S. en uitgevoerd door het Israëlische staat. Het draait allemaal om het feit dat de bezettingsmacht Israël het bijzonderste streven van de Palestijnen – een levensvatbare staat - wil doen vergeten en hen onderling wil laten vechten.
De Gardisten van de Presidentiële Garde van Abbas vernielden en plunderden eerder al de Islamitische Universiteit in Gaza met miljoenen dollars schade.
Op 10 april 2007 gaf de regering Bush via het parlement toestemming om 60 miljoen dollar over te maken aan President Mahmoud Abbas. Eerst was sprake van 86 miljoen dollar. Van dit bedrag gaat 43,4 miljoen om Abbas’ presidentiële troepen “ter hervormen en te versterken” volgens regeringsdocumenten. Dit bedrag houdt in:

· 14,5 miljoen dollar voor basis- en gevorderde training
· 23 miljoen dollar aan materiaal
· 2,9 miljoen dollar voor verbetering van faciliteiten
· 3 miljoen dollar voor capaciteitsbouw en technische bijstand

Israël en de V.S. dokteren al geruime tijd een scenario uit voor een burgeroorlog in de bezette Palestijnse gebieden. Dit gebeurde ondermeer door wapenleveringen aan Force-17, de gardisten van Fatah.

· 15 juni 2006: Israël levert 950 M16-geweren en munitie aan Force-17 (eerste levering)
· 6.000 gardisten worden opgeleid door de V.S., Egypte, Jordanië en Turkije
· Amerika geeft 2 miljoen dollar Dayton-middelen voor nieuwe opleidingscentra in Jericho en Gaza.
· De EU en een aantal Arabische landen geven alsook 2 miljoen dollar voor opleiding. De EU levert behalve militaire waarnemers ook röntgenapparatuur, metaaldetectoren en ander materiaal en 90 EU-waarnemers om de grenspost in Rafah te openen en te sluiten zoals de Israëli’s dicteren.
· Groot-Brittannië, Spanje en de EU geven communicatie-apparatuur, voertuigen en logistieke middelen.
· Al-Tadakhwal is een snelle interventie-eenheid die President Abbas moet beschermen
· Begin december 2006: 250 aanvalsgeweren en munitiepatronen levert Washington aan Abbas. 2
· 3 december 2006: Israël escorteert vier vrachtwagens met 2.000 Kalashnikovs, 20.000 patroonhouders en 2 miljoen in Palestina via de grenspost Kerem Shalom
· Diverse bijkomende wapenleveringen via Jordanië en Egypte voor Force-17
· Een snelle reactie-eenheid van 1.000 soldaten, de Badr Brigade, wordt achter de hand gehouden in Jordanië om Abbas te hulp te snellen. Abbas vroeg al om toelating om deze speciale PLO-eenheid in te zetten, maar uiteindelijk beslist Israël wanneer dit kan.
Terwijl de marionettenregering in Bagdad voor 1,1 miljard euro nieuw wapentuig aanschaft, waaronder Amerikaanse geweren en helicopters, krijgt de marionnetenkliek van Abbas al maanden wapens via Jordanië en Egypte, niet toevallig de twee landen die vredesverdragen tekenden met Israël en wiens veiligheidsdiensten nauw samenwerken met de Shin Beit en Mossad. De Shin Beit luistert trouwens voortdurend telefoongesprekken van Palestijns-Arabische parlementsleden af.

Mario Bergen
LEUVEN

'Palestijnen staan alweer op de rand van een burgeroorlog'

[Reactie op :De Morgen, 19 mei 2007]

In het artikel wordt de belangrijke rol van Israël en de VS niet belicht.
Het is al lang geen geheim meer dat Israël en de VS vroeger daadwerkelijk Hamas steunden en nu Fatah, telkens op het ogenblik dat men ze tegen elkaar kon opzetten.
Een onverdachte bron 'washingtonpost.com', 18 mei,dus daags voor het artikel, schrijft: "Fatah troops enter Gaza with Israeli assent"
Maria Telleria, woordvoerster van de EU-missie aan de Rafah grenspost met Egypte, zegt dat ze 'geïnformeerd' werden dat troepen van Fatah uit Egypte de grens zouden oversteken. Israël en de Palestijnse regering hadden de zaak onderling geregeld en de EU-missie mocht alleen maar toezien.
Wat betekent die EU-missie trouwens? Israël bepaalt toch wanneer de grens open mag en wie er passeert.
De troepen werden getraind in Egypte, in een programma onder toezicht van de VS Lt. Gen Keith W. Dayton.
De Bush administratie heeft onlangs nog een bedrag van 40 miljoen dollar goedgekeurd voor training van de 4000 manschappen van de Palestijnse predisentiële wacht.
Verder : " Deze ontplooiing illustreert hoe Israël en de VS zich steeds meer nestelen in de instabiele Palestijnse politieke situatie".
Komt daarbij nog dat de baas van de presidentiële wacht , Mohammed Dahlan, een nauwe samenwerker was met verschillende VS administraties.
Palestijnen schieten op elkaar. Olmert, Bush en Abbas zorgen voor materiaal.

Johan Van Hulle
Zomergem

zondag, mei 20, 2007

Israëli vermoordt Palestijnse taxichauffeur

[Reactie op : De Morgen]

De Morgen van 16 mei hecht heel wat aandacht aan een tragisch fait divers: een Israeli vermoordt een Palestijnse taxichauffeur in Tel Aviv “omdat hij een Arabier wilde doden”. De politie spreekt van racistische motieven. Er bestaat inderdaad heel wat racisme in Israël tegenover de Palestijnen. De Israëlische soldaten die de Palestijnse gebieden bezetten, getuigen niet van hoge waardering als ze voor een TV-camera over de Palestijnen spreken. Om de bezetting van het land van een ander volk te kunnen handhaven wordt handig op dit onderliggend racisme ingespeeld. Verklaart dit niet dat er zo weinig verzet bestaat bij de joodse bevolking in Israël tegen de aanvallen van het Israëlische leger waarbij heel wat meer slachtoffers vallen bij de aangevallen bevolking dan bij de Israëlische aanvallers. Zie de Israëlische militaire invallen in Gaza en Libanon. Tegen het recente afvuren van raketten vanuit Gaza waarbij geen dodelijke slachtoffers vielen, heeft het Israëlische leger enkele aanvallen uitgevoerd waarbij de ene dag 6 doden vielen en de andere dag 5 doden. Is het dan niet normaal dat sommige Israëlische soldaten weigeren hun militaire dienst te doen in de bezette Palestijnse gebieden. Helaas worden ze door de Israëlische bevolking als verraders beschouwd. De burgemeester van Jeruzalem vraagt aan de Israëlische Staat om de familie van de vermoorde Palestijnse taxichauffeur te helpen als “slachtoffer van terrorisme”. Dit is een positief en hoopgevend gebaar. Maar in het verleden werden dergelijke aanvragen van schadeloosstelling geweigerd omdat de Israëlische Staat ervan uitgaat dat een jood geen terroristische daden kan plegen.

Werner De Bus
Brussel

woensdag, mei 16, 2007

De Palestijnse chaos waar Israël naar streefde

[Reactie op: Het Nieuwsblad]

Na de mislukte zomeroorlog in Libanon liep politiek en militair Israël een grote blamage op. Yasser Arafat – die amper 22 % van het historische Palestina vroeg - voldeed niet bij Israël. Evenmin de democratisch verkozen Hamasregering en deze van nationale eenheid waar onafhankelijken, Fatah en Hamas deel van uitmaken.

Wat Israël wou werd toen duidelijk: chaos. De lijst van aanslagen in Libanon is lang en vaak blijf het gissen naar daders. De Mossad heeft echter een uitstekend netwerk in Libanon. Het Libanese leger rolde in juni 2006 een terreurnetwerk van de Israëlische geheime dienst Mossad op. Twee broers Majzoub van de Islamitische Jihad werden door de Mossad gedood met een autobom op 26 mei 2006. Het terreurnetwerk gaf ook betrokkenheid toe in andere operaties: de dood door bommen van Hezbollah-activisten Ali Hassan Dib in 1999 en Ali Saleh in 2003 en in 2002 de dood van Jihad Jibril, zoon van Ahmed Jibril, de oprichter en leider van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina.

Het lijkt wel of duistere krachten in Libanon om beurten de diverse geloofsstrekkingen willen treffen: na de twee sji’ieten van Hezbollah wordt de christelijke minister van Industrie Pierre Gemayel gedood bij een aanslag. Even later ontploffen twee bussen in de christelijke stad Bikfaya (3 doden en 22 gewonden). In januari breken drie dagen rellen uit tussen voor- en tegenstanders van de pro-westerse regering van Siniora: er vallen drie doden en 150 gewonden. Eind april werden nog twee aanhangers van de Progressieve Socialistische Partij van druzenleider Walid Jumblatt ontvoerd en dood teruggevonden. Na de dubbele moord op twee Palestijnen van Fatah door Jund al-Sham, raakte twee leden van deze militante beweging gisteren gewond door onbekende gewapende mannen. (Dit gebeurde in het vluchtelingenkamp Ein al-Hilweh, het grootste Palestijnse vluchtelingenkamp in Libanon met 70.000 vluchtelingen.)

De toestand van chaos, verdeel en heers die men creëerde in Libanon past Israël nu ook toe in de bezette Palestijnse gebieden.

Op 20 juni 2006 vuurt Israël minstens één raket op een auto rijdend tussen Jabalya en Gaza Stad. De buitenrechterlijke executie mislukt. De raket doodt wel drie kinderen en maakt vijftien gewonden.

13 juni 2006: Israëlische straaljagers vuren kruisraketten af. Negen onschuldige Palestijnen worden gedood als de buitenrechterlijke terechtstelling op een bestelwagen mislukt.

9 juni 2006: Op het strand van Beit Lahiya worden acht burgers gedood en vallen er 32 gewonden.

Op enkele dagen vallen er dus in de bezette gebieden 20 doden en 47 gewonden. Vorige week kondigde Premier Olmert aan dat deze buitenrechterlijke terechtstellingen opnieuw worden toegepast.

Vandaag (16/05/07) voerde Israël opnieuw luchtaanvallen uit. Vier Palestijnen werden gedood bij een aanval op een Hamas-positie nabij de Egyptische grens. In het noorden van Gaza viel één dode en waren er vier gewonden. Enkele dagen geleden kreeg een 12-jarige leerling in het vluchtelingenkamp van Jenin nog een kogel in het gezicht toen ze grammatica thuis aan het studeren was. De dodelijke kogel kwam van een Israëlische sluipschutter.

Een 26-jarige Israëliër, Julian Soufir, wordt in staat van beschuldiging gesteld. Hij verklaarde aan de politie dat hij "een Arabier wou vermoorden". Maandagochtend vermoorde hij taxichauffeur Taysir Karaki, 35, van Beit Haninah ten noorden van Jerusalem. De moord had plaats op een afgelegen plek in Tel Aviv. De keel van het slachtoffer werd overgesneden enkele uren voor het lichaam werd gevonden. Yasser Karaki was vader van vier kinderen tussen zes en twaalf jaar, die hij nog eerst naar school had gebracht.

Het is duidelijk dat Israël zich niet afzijdig houdt maar het geweld stimuleert in de Palestijnse gebieden. ‘Push the botton’ zong Teapacks op het Songfestival. Israël drukte inderdaad de knop voor geweld en chaos in Palestina en Libanon in.

Mario Bergen
LEUVEN

dinsdag, mei 15, 2007

Israël zaait terreur in bezet gebied

[Reactie op Het Laatste Nieuws]

Op 9 mei 2007 vernielde Israël een kippenkwekerij in het dorp al-Walaja, nabij Bethlehem. Het dorp Walaja werd geannexeerd bij Jeruzalem. De aanwezige Palestijnen en huizen worden als “illegaal” beschouwd.

Israël weigert het recht op terugkeer te erkennen van Palestijnen die bij de Naqba – precies 59 jaar geleden - werden verdreven.

Het Palestijns Centraal Bureau der Statistieken telde 9,6 miljoen Palestijnen wereldwijd, waarvan:

7,2 miljoen vluchtelingen (BADIL, 2005)
4,4 miljoen UNRWA-geregistreerde Palestijnse vluchtelingen en afstammelingen van de etnische zuivering van 1948 (UNWRA, 2006)
1,7 miljoen UNRWA niet-geregistreerden (BADIL, 2005)
834.000 Palestijnse vluchtelingen en afstammelingen van de etnische zuivering van 1967 (BADIL, 2005)
355.000 interne Palestijnse vluchtelingen en afstammelingen in Israël (BADIL, 2005)
57.000 interne vluchtelingen in de bezette Palestijnse Westbank als gevolg van vernielingen, intrekken van verblijfsvergunningen, oprichten van de Apartheidsmuur, enz. (BADIL, 2005)
6.000 Palestijnen werden verwijderd uit de bezette gebieden tussen 1967 en begin 1990.
100.000 Palestijnen verloren hun verblijfsvergunning die door Israël werden ingetrokken (BADIL, 2005).
Het Israëlisch leger is maandag (14/05/07) aan een grootschalige oefening begonnen met het scenario van een veralgemeende oorlog in het achterhoofd. De oefening, die vier dagen duurt, wordt bijgewoond door premier Ehud Olmert en minister van Defensie Amir Peretz.

Twintig gewapende kolonisten uit Kharsena, een onwettige nederzetting op gestolen Palestijnse grond nabij de stad Hebron vielen Palestijnse boeren aan met geweerkolven en knuppels. Twee vrouwen moesten voor verzorging naar het ziekenhuis. In dezelfde regio werd evenens op 15 mei een huis bekogeld met stenen. Nadien werd de woning geplunderd.

Het Israëlische leger viel de stad Nablus en de vluchtelingenkampen Al Ein en Balata, op de bezette Westelijke Jordaanoever, binnen. Op grote schaal werden huiszoekingen gedaan, een militaire checkpoint werd ingesteld.

Ook het vluchtelingenkamp van Jenin werd binnengevallen door het Israëlische leger op 15 mei 2007. Eén kind raakte gewond. Een nabijgelegen dorp werd eveneens binnengevallen. Een 21-jarige Palestijn op weg naar de universiteit werd meegenomen door het Israëlische leger.

Het Israëlisch leger maakt het wonen voor Palestijnen op de bezette stad Hebron onmogelijk. 75 % van de winkels moest de deuren sluiten na een haatcampagne. In het centrum staat ruim duizend Palestijnse woningen leeg na verregaande maatregelen die bewegingsvrijheid en middelen van bestaan aantasten. Ook gebruikt zowel het Israëlische leger als vijfhonderd kolonisten extreem geweld tegen Palestijnen in Hebron.

De Israëlische Interne Zaken en Milieucommissie verklaarde zich tijdens een bijeenkomst op 16 januari 2007 akkoord met 2015 Negev plan om 160.000 Boedoeinen Palestijnen te verhuizen naar de stad Rahat en zes permanente townships.

Het zou goed zijn over deze zaken ook meer te vernemen in uw krant.

Mario Bergen
LEUVEN

maandag, mei 07, 2007

Olmert feliciteert Sarkozy

[Reactie op "Olmert feliciteert Sarkozy" op nos.nl - 7 mei 2007]

Proficiat met het artikel van uw correspondent Sander van Hoorn over de duidelijke favoriet van Israël die de Franse presidentsverkiezingen heeft gewonnen. Hopelijk lezen we van hem nog veel artikels uit het Midden-Oosten.

Mario Bergen, Leuven

zondag, mei 06, 2007

Misplaatst optimisme over Tzipi Livni

[Reactie aan De Morgen]

Ik ben verwonderd om in De Morgen lovende woorden te lezen over Tzipi Livni, de vrouwelijke minister van Buitenlandse Zaken van Israël. U schrijft dat haar vader hoofd was van een "ondergrondse groepering". Dat is een lieve benaming voor een organisatie die door vele landen als terreurgroep aangeduid werd. Inderdaad, Irgun pleegde tegen Britten en Palestijnen verschillende aanslagen, zoals de bomaanslag op het Koning Davidhotel in Jeruzalem in 1946 met 91 doden, en het bloedbad in Deir Yassin in 1948 met 120 doden. Irgun was overduidelijk een terroristische organisatie, en Tzipi Livni is de dochter van een terrorist.

U schrijft bovendien dat Livni "gematigd" is in haar relatie tot de Palestijnen. Dat is een lieve benaming voor iemand die vindt dat de joden recht hebben op "Groot-Israël," dat is dus 100% van Palestina. Ze wil wel "wat land opgeven," zeg dat ze slechts 95% van Palestina wilt. Wat dus een aanfluiting is van de VN resolutie uit 1947 waarbij de joden 54% van het grondgebied van Palestina kregen, en een aanfluiting van de VN resoluties uit 1967,68,69,70 waarbij Israël aangemaand werd om de bezette gebieden te ontruimen. Het is voor alle buitenstaanders klaar als pompwater dat er slechts vrede kan komen als het Israëlisch leger zich terugtrekt achter de "groene lijn", de bestandslijn van vóór 1967. Het is duidelijk dat Livni daar absoluut niet toe bereid is, en daarmee is dan ook gezegd dat er met Livni absoluut geen kans is voor vrede in het Midden-Oosten. Ik deel dan ook geenszins het optimisme dat uit uw artikel blijkt.

Pol Van den plas, Gent

Aankondiging Gasstation Canvas

[ reactie op Canvas-aankondiging documentairereeks 'gasstation', een aflevering over het leven in een pompstation in Palestina ]

In uw aankondiging voor het programma ‘gasstation’ van vanavond zegt u iets bizars, iets onmogelijk eigenlijk, een contradictie in terminis. U spreekt over een gasstation tussen een Palestijns dorpje en een Israëlische nederzetting. Israëlische kolonies (die volgens het internationaal recht illegaal zijn) bevinden zich op Palestijns bezet gebied. Het Palestijns dorp ligt –mag ik veronderstellen- in Palestina/Palestijns Bezet Gebied. Toch zegt de aankondiger op het einde ‘Gasstation –Israël’ en niet (correct) ‘Gasstation – Palestijns Bezet Gebied’. Als u, ondanks bovenstaande informatie, blijft zeggen dat het pompstation in Israël ligt, dan zegt u eigenlijk dat de illegale inbeslagname van Palestijns land door Israël voor u ok is. Dat is politiek! En hoewel u in de aankondiging suggereert dat in het gasstation niet aan politiek wordt gedaan, het leven in Israël en zeker in de Palestijnse Bezette Gebieden IS politiek (oorlog – bezetting). Zelfs deze schijnbaar simpele uitspraak heeft zeer verregaande consequenties: een normalisering van een illegaal beleid dat uiteindelijk de rechten van de zwaksten (zoals beschreven in het VN-charter, VN-resoluties en algemene internationale rechtsregels) volledig onderuit haalt. Ik ben er zeker van dat dit niet uw bedoeling was!

Tiene HolvoetPoliticologe, Brussel

zaterdag, mei 05, 2007

Palestijnse ministers toegang België en Nederland ontzegd

[Reactie aan Nu.nl op "Palestijnse ministers toegang België en Nederland ontzegd"]

Met weerzin las ik het artikel op Nu.nl dat een delegatie van de Palestijnse eenheidsregering niet welkom is in Nederland en België. Eerder was al bekend dat de Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken, Maxime Verhagen, de Palestijnse Eerste minister toegang tot het grondgebied Nederland verbood. Nu blijkt eveneens dat de Palestijnse minister voor Jeugd en Sport, Basem Naim, en diverse andere Palestijnen niet langer welkom zijn in Nederland. Voor hen is het grondgebied en luchtruim van Nederland verboden gebied. Het Palestijns Platform voor Mensenrechten en Solidariteit nodigde deze Palestijnen uit voor een studiedag in Rotterdam op 5 mei 2007.

De Nederlandse Immigratie- en Naturalisatiedienst, resorterende onder het Ministerie van Justitie, spande samen met de Belgische vreemdelingendienst. Met als gevolg dat de Palestijnse delegatie die in België toekwam - en alzo naar Nederland wou - eveneens op het eerste vliegtuig richting Midden-Oosten werd gezet. Het gaat hier zelfs niet meer om een afgewogen standpunt in te nemen tussen de bezettingsstaat Israël en democratisch verkozen parlements- en regeringsleden, maar om een beleid vanuit de Belgische en Nederlandse regering dat duidelijk de Israëlische kaart trekt. De claim dat Hamas Israël niet erkent, wordt klakkeloos overgenomen door het Kwartet van EU, VS, VN en Rusland. Een staat als Israël heeft echter ook verplichtingen, maar daarover zwijgt men in alle talen.

Nederland mag dan al vandaag de bevrijding van de Duitse bezetter, 62 jaar geleden, vieren, maar het zal nog lang duren voor men op de Dam een vrij Palestina kan vieren met deze politiek. Het thema van vandaag is vrijheid, grondrechten en veiligheid. Maar de verplichting voor Israël om de bevolking in bezet gebied volgens mensenrechten en humanitair recht te behandelen staat niet in de beleidsvisie van Tel Aviv. In Israël is er nog steeds algemeen aanvaarde discriminatie op basis van ras, religie en nationale afkomt. Alle burgers kunnen niet gelijkwaardig deelnemen aan het politiek en maatschappelijk leven. Het recht van bestaan is geen kunstmatig iets, maar moet geordend verlopen binnen afgebakende grenzen. Het feit dat Israël sinds de oprichting nog steeds geen grenzen wil erkennen wordt eveneens genegeerd door het Kwartet. Hamas moet Israël erkennen, maar Hamas is een politieke beweging en geen staat, dus heeft dergelijke erkenning voor Israël totaal geen juridische impact. Anderzijds moet Israël het recht op terugkeer voor Palestijnse vluchtelingen aanvaarden, evenals het feit dat de Gazastrook, de Westelijke Jordaanoever, Oost-Jeruzalem en de Golan bezette gebieden zijn.

Vandaag is het precies tien jaar geleden dat 30.000 bomen werden gerooid voor de bouw van nieuwe nederzettingen rondom de oude stad van Jeruzalem op de Djebel Abu'l-Gneim. Ook enkele christelijke heiligdommen en pelgrimplaatsen werden toen niet ontzien. Deze ring van nederzettingen van Groot-Jeruzalem snijdt sindsdien de bezette Westelijke Jordaanoever in twee en zorgt voor het isolement van de Palestijnen in Oost-Jeruzalem. Tussen 1994-2001 liet burgemeester Olmert van Jeruzalem 150 "illegale huizen" verwoesten in bezet Jeruzalem tegenover 134 huizen van 1984 tot zijn aantreden. 3.000 identiteitskaarten werden ingetrokken van 1994 tot juli 1999 tegenover 3.001 pasjes tussen 1967-1994. Misdaad na misdaad, zo richt de Israëlische staat zich op, niet op basis van democratie of mensenrechten.

Mario Bergen, Leuven