zaterdag, november 25, 2006

De Standaard leest persberichten AI niet goed

[REeactie aan DS over de persmededeling van Amnesty International]

In uw krant van 21 nov geeft U wel een zeer eigenaardige samenvatting van de persmededeling van Amnesty International. U titelt: "Israël en de Hezbollah schonden humanitair recht." Maar dat is helemaal niet de teneur van de persmededeling! Als het al in twee woorden moet samengevat worden moet het iets zijn als "Amnesty International roept de UN op om de oorlogsmisdaden in Libanon te onderzoeken" met subtitel "en dat de schuldigen de slachtoffers vergoeden."

Uw titel "Israël en de Hezbollah schonden humanitair recht" suggereert dat beide partijen in de fout zijn gegaan. Dit staat helemaal niet in de persmededeling, wel integendeel, er staat dat Israël duidelijk bewust burgerslachtoffers heeft gemaakt, en dat Israëls beweringen over Hezbollah niet bewezen zijn. Een andere titel kon dus even goed zijn"Amnesty International acht oorlogsmisdaden van Israël bewezen." Er staat namelijk letterlijk in de persmededeling: "Dat Israël geen maatregelen heeft genomen om geen burgerslachtoffers te maken. Dat Israël gewone burgers effectief als militair doelwit heeft bestookt. Dat het niet duidelijk is of Hezbollah gewone burgers als menselijk schild heeft gebruikt, wat Israël beweerde. Dat er geen bewijs is gevonden dat Hezbollah burgers heeft belet om te vluchten, wat Israël beweerde."

De vaststellingen uit het rapport luiden als volgt: "Israël heeft ambulances aangevallen, en belette humanitaire organisaties om hulp te bieden, zelfs nádat Israëlische autoriteiten daarvoor toelating hadden gegeven. De aanvallen op de Libanese infrastuctuur en de lucht- en zeeblokkade zijn een vorm van collectieve straf. Het Israëlisch leger bombardeerde konvooien van burgers in Zuid-Libanon die vluchtten omdat Israël had bevolen om de streek te verlaten. Burgers, en vooral kinderen, worden nog steeds gedood en gewond door Israël's wijdverbreid gebruik van clusterbommen. Israëlische autoriteiten betuigen wel hun spijt voor de burgerslachtoffers, maar geven geen uitleg over specifieke aanvallen (op burgerdoelen) of over voorzorgsmaatregelen (om geen burgers te doden). En als er burgerslachtoffers vielen als gevolg van vergissingen is er geen enkele aanwijzing dat er iemand verantwoordelijk wordt gesteld voor deze 'vergissingen.' Er is geen weet dat Hezbollah leiders of Libanese autoriteiten onderzoek hebben gevoerd naar schendingen van het internationaal humanitair recht."

Wat u op het einde schrijft: "ook de Hezbollah beging oorlogsmisdaden met haar grootschalige bombardementen van steden en dorpen in Noord-Israël" is ook al fout. In een vorig rapport van Amnesty International werd Hezbollah beschuldigd van ongediscrimineerd gebruik van raketten bij hun aanvallen op Noord-Israël. AI verwijt Hezbollah dat de raketten even goed op burgers dan op militairen terecht kwamen, wat evident juist is met niet tele-geleide raketten. Door zoiets op het einde van het artikel te schrijven wekt U de indruk dat dit ook het besluit van AI zou zijn. Het besluit van AI is echter: "AI roept op tot een wapen embargo van beide partijen, en een onmiddelijk moratorium op clusterbommen." Dat is toch heel wat anders ? Met andere woorden: "Amnesty International roept op tot een wapenembargo tegen Israël," want tegen de Hezbollah bestaat al een wapenembargo. Ook dit had een betere titel van uw artikel kunnen zijn! Ik zou het appreciëren mocht DS zijn berichtgeving over deze oorlog wat zorgvuldiger en correcter verzorgen.

Filip De Coene, Antwerpen

woensdag, november 22, 2006

Wetenschappelijk onderzoek stelt overwicht aan Israëlisch perspectief in media vast

Een interessant onderzoek van de Universiteit van Glasgow. Het is een studie naar de tv-berichtgeving van het Israëlisch-Palestijns conflict en de invloed ervan op het begrip en de opinie van het televisie publiek. De studie werd reeds in 2004 gepubliceerd maar is nog steeds actueel omwille van zijn conclusies. Zo werd er o.m. het volgende vastgesteld:
- er is een overwicht aan berichtgeving vanuit het Israëlisch perspectief, vooral op BBC 1, waar tweemaal zoveel Israëli werden geinterviewd als Palestijnen. Bovendien werden politici uit de VS die sterk pro-Israël zijn heel sterk naar voor geschoven: ze werden meer opgevoerd dan eender welk politicus uit andere landen en zelfs dubbel zoveel als Britse politici.
- het tv-nieuws zegt bijna niets over de oorsprong of de geschiedenis van het conflict. Voor de meeste kijkers was het tv-nieuws hun voornaamste bron van informatie.
Enz.

Lees verder op "Bad News from Israel."

De Israëlische kolonies: ook niet privé grond is illegaal ingepalmd

[Reactie aan De Morgen van 22 november]

In de Morgen van vandaag citeert u uit een rapport van het Israëlische Shalom Achshav. De vredesorganisatie ontmaskert daarin bijna 40% van de Israëlische kolonies als gestolen private grond van Palestijnen. Het is goed dat u melding maakt van dit onderzoek. Maar met uw conclusie "bijna 40% grond Israëlische kolonies hoort toe aan Palestijnen" gaat u te kort door de bocht.Het klopt dat het voor ongeveer 40% gaat om voormalige privégrond van Palestijnen. Maar de overige 60% is evengoed illegaal, want ingepalmd door de Israëlische bezettingsmacht. Het is niet omdat het geen strict privégrond is dat Israël het recht heeft om de grond zomaar in te palmen. Bovendien wordt veel meer grond ingenomen dan enkel voor de kolonies zelf. Zo zijn er de talrijke 'by-pass roads,' het zwaar bewaakte netwerk van wegen enkel voor kolonisten. Elk van die wegen is verboden voor Palestijnen, ze hebben aan beide kanten bufferstroken van 50 tot 75 meter waarin niet mag worden gebouwd. Dan is er de 680 kilometer lange muur die volledig op Palestijns grondgebied werd gebouwd, en die met een bufferzone van 30 tot 100 meter breed enorme stukken vruchtbare Palestijnse grond opslokt. Of de talrijke legerbasissen van waaruit het Israëlische leger de repressie op de Palestijnse bevolking organiseert. Enz.

'By-pass roads', 'checkpoints' en de muur: ze delen de bezette gebieden op in ware 'bantustans,' dat wil zeggen kleine openlucht gevangenissen waarin de Palestijnse bevolking op alle mogelijke manieren gewurgd wordt.Tussen januari en augustus 2005 alleen heeft Israël meer dan 150 militaire orders uitgevaardigd voor de confiscatie van 1.335 hectare grond op de bezette westelijke Jordaanoever.

Niet alleen de privé rechten van individuele Palestijnse landeigenaars worden geschonden, ook het collectieve recht op land van het Palestijnse volk wordt dagelijks verder ondermijnd.

Linken: het rapport en de luchtfoto's van de kolonies

Liquidatiepolitiek is deel van Israël's ideologie

[Reactie op DS Online Artikel "Israël beslist tot acties tegen Hamas in Gaza" van 22 november]

U schrijft dat het Israëlische veiligheidskabinet zijn akkoord gaf voor militaire operaties tegen de instellingen van de regerende Palestijnse Hamasbeweging en tot gerichte liquidatieacties. Saleh Abdel-Jawad, hoogleraar Politieke Wetenschappen aan de Bir Zeit Universiteit op de bezette Westelijke Jordaanoever schreef reeds in 2001 in "Between the Lines" dat tenminste 50 Palestijnen omkwamen bij Israëlische liquidaties. Het ging zowel om politieke leiders, militaire activisten als burgers op een totaal van 600 doden tijdens het eerste jaar van de tweede intifada. Die begon op 28 september 2000 wanneer toenmalige oppositieleider Ariel Sharon, omringd door 1.000 Israëlische soldaten, de Tempelberg bezocht.De liquidatiepolitiek vormt deel van de politieke cultuur van de staat Israël en van de zionistische beweging.

De Eenheid Rimon, die door Sharon werd opgericht toen hij de zuidelijke militaire commandant was, liquideerde tientallen gezochte Palestijnse activisten. Dit gebeurde volgens een lijst die maandelijks werd vernieuwd. Sharon legde alzo het fundament voor de Mista'ravim-eenheden van Ehud Barak. Deze speciale eenheden van Israël zijn als Palestijnen gekleed, om zo dichtbij hun doelwit te kunnen komen. Denk maar aan de als vrouw verkleedde Barak met pruik, rok en hieltjes die de Palestijnse Fatahleider Kamal Adwan, samen met zijn vrouw en zeven jaar oude dochter vermoordde in Libanon. Met een tas vol automatische wapens aan zijn arm wist hij in de straten van Beiroet politie, leger en Palestijnse agenten op een afstand te houden.

Barak's groepering is verantwoordelijk voor talrijke doden. Op 6 april 1973 werd Dr. Bassel Kubaissy, een Iraakse professor politieke wetenschappen doodgeschoten in een Parijse straat door speciale Israëlische eenheden. Barak rekende in de nacht van 9 op 10 april 1973 af met Kamal Adwan. Tegelijkertijd vonden de Palestijnse journalist en dichter Kamal Nasser en zijn familieleden een gewelddadige dood in hun huis in Beiroet in de wijk Fardan. Mohammed Yusuf Najjar (Abu Youssef), één van de militaire leiders van Fatah, werd vermoord door de Israëlische officier Yonathan Netanyahou (broer van de latere Likoedpremier Benyamin Nethanyahou), samen met mevrouw Najjar. Zestien militairen namen deel aan deze stoutmoedige commandoactie in het hartje van Beiroet.

Tijdens de eerste intifada (1987-1990) bleven de liquidaties niet langer beperkt tot een selecte groep van hooggeplaatste leiders, maar breidden zich uit tot de middenkaders en eenvoudige activisten, inclusief een aantal van niet minder dan 25 jonge Palestijnen die graffiti spoten op muren! De inzet van Apache-gevechtshelicopters, Hellfire- en TOW-raketten en tanks zijn gekend om Fatah-activisten en islamitische groeperingen uit te schakelen tijdens de eerste en tweede intifada.

Ook joodse terroristische organisaties zoals de Jewish Defense League van rabbijn Meir Kahane kozen om terreur te bedrijven. De moordaanslagen - in juni 1980 - op Palestijnse nationalistische burgemeesters (Bassam Shaqaa, Karim Khalaf en Ibrahim Tawil) werden uitgevoerd door extremistische kolonisten. Zij waren verbonden met de ondergrondse joodse organisatie Hamakhteret Hayehudit. De moorden konden niet plaatsvinden zonder de georganiseerde campagne van verdachtmakingen door de Israëlische autoriteiten en de logistieke steun door een contactpersoon van het leger. Dat toont ondermeer het type explosieven dat werd gebruikt en de vereiste logistieke informatie aan.

Een groot aantal van Israël's politieke liquidaties van Palestijnen vonden plaats door de soevereiniteit van andere landen, inclusief die van bondgenoten, te schenden. In dit verband kunnen we volstaan met te vermelden dat sinds 1972 ongeveer 10 liquidaties op Franse bodem zijn uitgevoerd. Israël's liquidatiepolitiek komt voornamelijk voort uit een afglijden naar machtswellust en uit het fenomeen dat Israël niet langer in staat is 'zichzelf tegen zichzelf' te beschermen. Liquidatie als buitengerechtelijke executie en het openlijk ontmenselijken van Palestijnen is historisch en institutioneel diep in Israël's politieke cultuur en ideologie geworteld. Daarvoor moet geen enkel Israëlisch kabinet voor bij elkaar komen en toestemming geven.

Mario Bergen, Leuven

Reportage "Dit is mijn kamp" op Canvas

[Reactie op Canvas Forum na reportage "Dit is mijn kamp" van 21/11]

Proficiat Canvas! Eindelijk nog eens een reportage die een menselijke beeld geeft van het - mensonwaardige - leven in de Palestijnse vluchtelingenkampen. Het leven in de bezette gebieden krijgt daardoor een gezicht. De miserie aan de Israëlische checkpoints, het leven in een regelrechte openlucht gevangenis. Het willekeurig geweld van de bezetter ook. En de vele slachtoffers die daardoor vallen aan Palestijnse kant en die doorgaans verdwijnen in anonieme statistieken. Verder ook het voortdurend inpalmen van Palestijns land en het oprukken van de apartheidsmuur.

Het helpt natuurlijk dat, sinds het eenzijdig stoppen van de zelfmoordaanslagen, ondertussen meer dan anderhalf jaar geleden, er nauwelijks nog Israëlische slachtoffers gevallen zijn, wiens leed breed kan uitgesmeerd worden in de internationale pers. De honderden dode Palestijnen daarentegen worden algemeen gezien als 'collateral damage' van de Israëlische 'strijd tegen terreur.' Met deze reportage hebben kijkers eindelijk nog eens kunnen vaststellen van waar de echte terreur komt.

maandag, november 20, 2006

"Israël opnieuw in de greep van de angst"

[Reactie op "Israël opnieuw in de greep van de angst" in DS van 10/11]

Vorige week schreef Bart Beirlant een stuk in Grenspost met als ondertitel "Israël is opnieuw in de greep van een diepgaande existentiële angst." Hierin lees ik het volgende: "Iran is de grote dreiging voor Israël en voor de VS. Israël is voorstander van het gebruik van militair geweld tegen Iran." Men kan zich afvragen waarom Israël en de VS zo hard tegen Iran tekeer gaan? Wellicht omdat Iran een van de zeldzaamste landen in het Midden-Oosten is, die de politiek van Israël en van zijn bondgenoot VS aan de kaak durft te stellen. Onlangs schreef de bekende Amerikaanse journalist Seymour Hersch in The New Yorker dat de CIA geen enkel bewijs heeft gevonden voor het aanmaken van een kernbom in Iran terwijl aangenomen wordt dat Israel over minstens 200 kernbommen beschikt. Intussen worden in Gaza burgers gedood. Het zijn de Palestijnen die elke dag in de greep van de angst leven. Het is het volste recht van Bart Beirlant om de Israëlische professor Efraim Inbar aan het woord te laten, maar hij mag voor mijn part ook eens het standpunt van een Palestijnse professor weergeven.

Werner De Bus

Israël bouwt wapens met nanotechnologie

Israël zal het eerste land ter wereld zijn dat actief nanotechnologie gaat inzetten bij een toekomstige oorlog. Dit verklaarden zowel minister van Defensie Peretz als Eerste minister Olmert deze week. Israël investeert 230 miljoen dollar in deze technologie de komende vijf jaar. Deze technologie kan worden ingezet tegen de Palestijnen en bij een nieuwe oorlog in Libanon. Deze nieuwe oorlogstactiek wordt ondermeer gebruikt in UCAV's (onbemande oorlogsvliegtuigen). Deze toestellen, UCAV's of "bionitische horzels" kunnen doelen onopgemerkt volgen vanuit de lucht en zelfstandig uitschakelen. Der Spiegel en Sydney Morning Herald bevestigen dit verhaal.

Onder nanotechnologie wordt verstaan: het kunnen werken op de schaal van atomen, moleculen en dergelijke kleine structuren om daarmee grotere complex-functionele structuren te kunnen maken. Met nanotechnologie wordt het mogelijk materialen en systemen te ontwikkelen, waarvan de componenten en structuren revolutionair nieuwe, fysische, chemische en biologische eigenschappen, verschijnselen en processen vertonen die samenhangen met de nano-afmetingen. In mensentaal, men maakt superkleine toepassingen voor hoogtechnologisch gebruik (denk maar aan computerchips). Ondermeer het bedrijvencentrum IMEC in Leuven is een Europese specialist van de nanotechnologie.

Israël wil wapens bouwen met nanotechnologie TECHZINE.NL (Reuters) - Israël gaat gebruikmaken van nanotechnologie bij het ontwikkelen van nieuwe wapens. Nanotechnologie wordt veel toegepast in computerhardware en maakt het mogelijk om componenten kleiner en sneller te maken. Israël heeft naar eigen zeggen geleerd van de oorlog in Libanon eerder dit jaar en is tot de conclusie gekomen dat het zinloos is om een 100 miljoen dollar kostend vliegtuig op de vijand af te sturen. De eerste prototypes moeten binnen drie jaar gereed zijn.Voorbeeld van een mogelijk nanowapen is een bionische horzel. Dit vliegende elektronische insect moet het mogelijk maken om doelwitten te volgen, fotograferen en indien noodzakelijk te doden. Het apparaatje moet op plekken kunnen komen, waar soldaten niet makkelijk kunnen komen, zonder dat ze onder vuur komen te liggen.Verder werkt het land ook aan minatuursensoren die zelfmoordterroristen kunnen detecteren en superhandschoenen die de drager enorm sterk kan maken.

* Andere Linken:
Israeli Nano Business Alliance
Israeli Nano Centers Receive New Funding Worth $230 Million
Israel Developing Bionic Arsenal: Report

----------------------------------------------------------
Op 28 en 29 november 2006 gaat er een internationale conferentie door in het Thistle Marble Arch Hotel in Londen over UCAV's. Dat zijn onbemande oorlogsvliegtuigen. Vliegtuigen die zonder piloot aanvallen uitvoeren worden alsmaar belangrijker in nieuwe conflicthaarden en zullen volop worden ingezet bij een nieuwe oorlog in het Midden-Oosten. Defensiedeskundigen van het hoogste niveau en vertegenwoordigers van de wapenlobby bespreken de ontwikkeling van nieuwe UCAV's en geven uitleg over de resultaten tot heden.
----------------------------------------------------------

zondag, november 19, 2006

Desinformatie over Hezbollah

[Reactie op "Hezbollah en 10 landen bewapenen Somalische islamisten'' in De Standaard van 16 november]

U uw artikel maakt u melding van een ontwerp van VN rapport waarin beweerd wordt dat de Libanese islamitische beweging Hezbollah 1) wapens zou uitvoeren naar de Somalische islamitische fundamentalistische milities; 2) de steun zou gekregen hebben van 720 Somalische strijders voor hun verzet tegen de Israëlische bezetters. U overloopt de 'conclusies' van het rapport zonder verdere commentaar.

Van twee dingen één: ofwel heeft Hezbollah wapens te veel, zodanig dat ze wapens kan uitvoeren. Dan kan meteen het wapenembargo tegen de beweging opgeheven worden want als de beweging zoveel wapens heeft dat ze ze kan uitvoeren, moet ze er geen invoeren en heeft het geen zin aan een embargo tegen Hezbollah geld van de westerse belastingbetalers te verspillen. Ofwel heeft Hezbollah effectief een aanzienlijk deel van zijn militair potentieel verloren in zijn verzet tegen de Israëlische bezetter en dan is het larie dat Hezbollah zijn wapens zou verkopen aan derden. Men kan niet álle leugens ter zelfdertijd voor waarheid verkopen.

Mocht het zo zijn dat er honderden Somaliërs (waarschijnlijk als blanken vermomd?) hebben meegevochten aan de zijde van Hezbollah, waarom hebben we daar tijdens de oorlog zelf niets van gehoord bv. van Israëlische zijde? De Zionisten beweren toch dat ze honderden Hezbollah strijders gedood hebben, toch verwonderlijk dat daar niet één zwarte Somali tussen zat! Bovendien moet de Israëlische blokkade zo lek als een zeef geweest zijn. Kan nogal tellen voor het prestige van dat leger! Nogmaals, blijven liegen en de mensen zullen wel denken dat waar er rook is ook vuur is.

Johan Bosman

Clusterbommen verpakt als parfumflesjes

[Lezersbrief n.a.v. artikel over het resultaat van het gebruik van clusterbommen in GvA van 16 november]

Een prijzenswaardig artikel in uw krant, waar Marjet Brangers van Groen! met collega's van het Centrum voor Volwassenen-onderwijs uit Gent een bezoek bracht aan Libanon en het nu niet onder stoelen of banken steekt dat clusterbommen een misdaad tegen de menselijkheid zijn. Het blijkt hier nog maar eens dat deze tuigen niet tegen 'tankbemanningen' en 'aanvallers' gebruikt worden, zoals men ons wil doen geloven, maar tegen burgers, ook (en vooral) nadat de vijandelijkheden gestopt zijn.

Door deze tuigen dan nog te verpakken als "parfumflesjes" of met "een sleutelhanger met de afbeelding van een religieuze leider," is van een huiveringwekkend cynisme. Dit spreekt dan ook Premier Olmert flagrant tegen, als hij naar aanleiding van het bloedbad in Beit Anoun zegt dat dit een technische fout was, "want in tegenstelling tot de Palestijnen viseren wij geen burgers!" In de Israëlische krant Haaretz.com, 12/09, noemde het hoofd van een Israëlische rakketeenheid het krankzinnig ("insane") en monsterachtig ("monstrous") dat fosforbommen en 1200 clusterbommen met 1,2 miljoen kleine clusterbommetjes over volledige steden afgevuurd werden, vooral de laatste 10 dagen. In Vietnam zijn deze tuigen ook gebruikt door de Amerikanen. Met een onvoorstelbaar cynisme werden toen sommige van deze tuigen als kinderspeelgoed verpakt, waaronder teddybeertjes.

Johan Van Hulle

vrijdag, november 17, 2006

Hamas ministers ontvoerd, Israëlische soldaat krijgsgevangen

[Reactie op "Palestijnse regering treedt binnen enkele dagen af'' in De Standaard van 17 november]

U schrijft vandaag "...ontvoerde Israëlische soldaat, in ruil voor de vrijlating van gedetineerde Palestijnen, onder wie een aantal Hamas-ministers, door Israël." Dit is niet correct. De Israëlische soldaat is niet ontvoerd, maar krijgsgevangen gemaakt. Hij bevond zich namelijk op grondgebied dat door het Israël bezet wordt, tegen de wil van de Verenigde Naties. Verder zijn de Hamas-ministers niet "gedetineerd," maar wel degelijk ontvoerd! Ze zijn uit hun woonhuis of kantoor opgepakt en zonder enige vorm van proces opgesloten.

Jan Van Geel

Ontvoerde Israëlische soldaten zijn krijgsgevangenen

[Reactie op "Palestijnse regering treedt binnen enkele dagen af" in De Standaard van 17 november]

Mijn dank voor het duidelijk en inhoudelijk sterk artikel "Palestijnse regering treedt binnen enkele dagen af" van 17 november 2006. Maar toch moet me iets van het hart. U spreekt over een "ontvoerde Israëlische soldaat," maar vermits Palestina bezet wordt door het Israëlische leger kan u beter spreken over een "krijgsgevangen genomen bezettingssoldaat."

Onder krijgsgevangenen of POW's (Prisoners of War) vallen niet enkel leden van geregelde troepen (leger) en vrijwilligerskorpsen met uniform en wapen. Ook oorlogscorrespondenten en burgers uit niet bezet gebied die spontaan de wapens opnemen vallen daaronder. Hun rechten en plichten worden geregeld in de Derde Conventie van Genève. Israël houdt daar echter geen rekening mee.

Mario Bergen

woensdag, november 15, 2006

Een Christelijke zioniste als voorzitter van het Amerikaans parlement

Nancy Patricia D'Alesandro Pelosi (Baltimore, 26 maart 1940) is momenteel leider van de Democratische fractie in het Huis van Afgevaardigden en zal gekozen worden tot Speaker (voorzitter) wanneer het Huis in de nieuwe samenstelling bijeenkomt in januari 2007. Enkele wetenswaardigheden over deze vrouw die dan de derde machtigste persoon in Amerika is na de president en de vice-president (mochten deze twee in de onmogelijkheid verkeren om het land nog te besturen, wordt zij de nieuwe Amerikaanse president!) zijn dus wel op hun plaats.

Nancy Pelosi: "Israël heeft niets te vrezen"

a.. De resultaten van de verkiezingen wezen uit dat een meerderheid van de joodse stemmen naar de Democraten gingen op 7 november jl.
b.. Joodse activisten en instanties zijn verheugd dat het Amerikaans parlement sterk pro-Israël zal blijven.
c.. Uitspraak van Pelosi: "De bijzonderste gebeurtenis en het grootste mirakel van de 20e eeuw was de oprichting van de staat Israël".
d.. Toen er vlak na 9/11 een alarm afging begon Pelosi op een bijeenkomst van het American Israel Public Affairs Committee - waar ze erg actief in is - spontaan het Hatikvah op te zeggen (het Israëlisch nationaal volkslied). Dit was volgens omstaanders niet om louter haar steun te geven aan het joodse volk, maar "dit kwam recht uit haar hart".
e.. Toen voormalig Amerikaans president Carter de politiek van Israël tegenover de Palestijnen beschreef als "apartheid", was ze de eerste om te melden dat "Carter niet het standpunt van de Democratische partij" weergaf.
f.. Rabbi Doug Kahn van de Jewish Community Relations Council is ook een aanhanger van Pelosi.
g.. Matt Dorf, een raadgever van het Democratisch Nationaal Comité zei dat Nancy Pelosi "precies weet waar de klepel hangt als het gaat om Israël en de Amerikaanse veiligheid".
h.. Reva Price bracht haar in contact met de mantelorganisatie van joodse verenigingen in Amerika, de Jewish Council for Public Affairs. "Zij is een kampioen in het verdedigen van de joodse gemeenschap. Ze doet fantastisch werk voor ons en dat blijft ze doen!"
i.. Uitspraak Pelosi: "Israël heeft het recht en de verplichting om terug te slaan bij het 'ontvoeren' van soldaten. Hamas en Hezbollah zijn vastbesloten Israël te vernietigen."
j.. Uitspraak Pelosi: "Kernproblemen van het Israëlisch-Palestijns conflict zijn niet de bezetting van de Gazastrook en de Westelijke Jordaanover, maar het overleven van de staat Israël. Het is volkomen onzin om te spreken van een bezetting." (meermaals herhaalde uitspraak)

Bronnen en linken:
Nancy Pelosi (Wikipedia)
Pelosi's support for Israel is heartfelt, supporters say (JTA)
Nancy Pelosi: Israel, don't fear Dems in Congress (Ynetnews)
Nancy Pelosi is a reliable Christian Zionist known to publicly recite Israel's national anthem

maandag, november 13, 2006

Democraten mede-verantwoordelijk voor oorlog in Irak

[Reactie RTV/NOS op artikel "Olmert bezoekt VS voor overleg met Bush" van 13 november 2006]

U schrijft dat de Democraten, na hun verkiezingsoverwinning van vorige week, willen dat de VS een andere koers gaat varen in Irak en in het Midden-Oosten. Het is belangrijk daar aan toe te voegen dat dezelfde Democraten mede-verantwoordelijk zijn voor de oorlog in Irak. 29 Democraten in de Senaat en 81 Democraten in het Huis van Afgevaardigden stemden voor de Irak-oorlog in oktober 2002. Zonder deze stemmen was er geen meerderheid in het Amerikaans parlement voor de oorlog tegen Irak.

Dat Olmert voor het eerst waarschuwt voor ernstige gevolgen als Teheran niet voldoet aan internationale eisen klopt niet. Zo zei Ehud Olmert op 18 oktober 2006 reeds na een onderhoud met de Russische president Vladimir Poetin "De Iraniërs moeten bang zijn. Ze moeten bang zijn dat hun iets overkomt waarvan ze niet willen dat het gebeurt."

Mario Bergen, Leuven

Het oorlogsdiscours van Efraim Inbar

[Reactie op interview in De Standaard van 13 november]

Zelden een zo onkritisch interview gelezen als dat met Efraim Inbar in DeStandaard van 13 november. De vragen waren eenzijdig en de antwoorden nog veel meer. Meer dan de helft van het interview handelt over de dreiging die uitgaat van nucleaire wapens in Iran. Geen enkele keer zegt de journalist of de geïnterviewde iets over de dreiging die uitgaat van het Israëlische nucleaire arsenaal van naar schatting 200 atoomwapens.

Nochtans vormt dit arsenaal, waarop geen enkele internationale controle bestaat, een ultiem argument voor andere landen in de regio om zelf ook massavernietigingswapens te ontwikkelen. Inbar krijgt verder meer dan een bladzijde lang ruimte om zijn oorlogsdiscours te uiten zonder dat de vraagsteller daar ook maar één kritische vraag bij plaatst, meer nog, hij gaat er gemakkelijk in mee. Op Inbars pleidooi voor militair ingrijpen in Iran wordt de bal niet teruggespeeld. Alsof de daaraan verbonden destabiliserende risico’s zoals we die zien in Irak, in de Palestijnse gebieden en Libanon niet bestaan.

In het niet ondertekend artikel bouwt de journalist(e) zijn/haar vragen op vanuit de slachtofferrol van Israël. Het is Syrië dat dreigt, niet Israël dat de Syrische Golanhoogte bezet en waarrond onder meer een vredesregeling stokt. Hezbollah bedreigt Israël, zo suggereert de journalist(e), terwijl het Libanon toch wel is dat een militaire invasie onderging nadat het eerst in puin was geschoten? In Libanon is de dreiging trouwens reëel en vallen er nog altijd slachtoffers als gevolg van de clustermunitie die de Israëlische luchtmacht er heeft gedropt. Geen kritische noot ook op de stelling dat er geen onderhandelingspartner is aan Palestijnse kant. Het is nochtans Israël dat een annexatiepolitiek voert, kolonies blijft bijbouwen, een illegale muur neerpoot en de Gaza-strook tot een moorddadige gevangenis heeft getransformeerd.

De meest cynische uitspraak is toch wel die waar Inbar beweert dat “we succesvol zijn tegen de Palestijnen.” En dat terwijl er in de Gaza sinds juni meer dan 600 doden zijn gevallen. Als dat een graadmeter is voor succes….

Ludo De Brabander, stafmedewerker vzw Vrede

zondag, november 12, 2006

Joden lieten 1800 jaar Palestina in de steek

[Reactie op "Israël geeft kolonisten Westoever opdracht te vertrekken" in De Telegraaf van 6 november jl]

U schrijft dat men kolonisten vraagt om negen gebouwen te verlaten in de buurt van de stad Nablus. Dit is belachelijk als u weet dat alle kolonies illegaal zijn. Gilad Heiman, de woordvoerder van het Israëlische ministerie van Binnenlandse Zaken, meldde in 2006 dat het aantal kolonisten op de Westelijke Jordaanoever met meer dan 9.000 personen is toegenomen tegenover 2005. Heiman spreekt over 246.000 nederzetters in wat hij bezet land noemt. In dit cijfer zijn de 200.000 kolonisten in Oost-Jeruzalem nog niet eens inbegrepen. De internationale gemeenschap - waarmee Israël en de V.S. toch altijd schermen - beschouwd Oost-Jeruzalem als deel van de Westelijke Jordaanover en als bezet gebied. Het is duidelijk dat de ontruiming van de strook van Gaza een militaire tactiek was om de nederzettingen te verstevigen op de bezette Westelijke Jordaanoever. Zelfs als negen huizen worden ontruimd - er zijn nog niet eens plannen tot verplichte ontruiming volgens de politie - dan stelt dit niets voor op een kwart miljoen nederzetters in dit heuvelachtig gebied ten westen van de Jordaan en de Dode Zee. De bouw van nederzettingen is door de VN Veiligheidsraad in resolutie 446 van maart 1979 illegaal verklaard.

U schrijft "De Palestijnen houden zich evenmin aan hun beloften," maar zegt niet welke beloften ze zouden schenden. Dit is insinueren dat de Palestijnen als volk onbetrouwbaar zijn. Door verder te melden "Op de Westoever, die de Palestijnen claimen voor hun toekomstige staat, wonen meer dan 250.000 Israëliërs," lijkt het alsof het een misdaad is om de Westoever te claimen als deel van Palestina. Dit is hun volste recht. Het is Israël dat de Palestijnse gebieden bezet en tienduizenden kolonisten laat wonen tussen 2,8 miljoen Palestijnen die daar al duizenden jaren wonen. De Kanaänieten en de Feniciërs zijn de oorspronkelijke bewoners van het land. Al in 3000 voor Christus trokken de Kanaänieten van het Arabische Schiereiland naar Palestina. De naam Palestina is vernoemd naar het zeevolk dat eind 13e eeuw voor Christus Filistea in bezit nam, de kuststrook tussen Jaffa en Gaza. Deze Arabische stammen waren constant in Palestina en woonden in het land voor en gedurende de tegenwoordige aanwezigheid van de Israëlieten.

Gedurende 1800 jaar hadden de joden geen enkel innig contact met Palestina, behalve vanwege enkele vage religieuze sentimenten. Hun leiders bepaalden dat zij hun miserabele toestand verdienden en voor onbepaalde tijd in de diaspora moesten verblijven. Daar moesten de joden wachten op de verschijning van de Messias om hen te leiden in hun 'terugreis'. 80 % van de huidige joden in de wereld is op geen enkele manier etnisch of historisch verbonden met de Banoe (Stam in het Arabisch, nvda) 'Israël' of 'Palestina.' Dit wordt verklaard door joodse onderzoekers zoals Arthur Koestler in zijn boek "The Thirteenth Tribe: The Kazar Empire and its Heritage." De overweldigende meerderheid van de hedendaagse joden zijn in feite nakomelingen van de Khazar joden. Hun oorsprong gaat terug tot sommige oude Tataar-Turkse stammen, die in de Kaukasus leefden. Als zij een recht hebben op het "terugkeren" naar hun huis, dan zou dat in Zuid-Rusland moeten zijn!

Mario Bergen, Leuven

vrijdag, november 10, 2006

Israël wil nieuwe oorlog in het Midden-Oosten

[Lezersbrief aan 'De Standaard']

Als straks een nieuwe Leon Klinghoffer over bakboord wordt gegooid, zal de internationale pers de Palestijnen unaniem bestempelen als barbaren. En als er een nieuwe Boeing 747 'Mississippi' of een nieuwe Achille Lauro wordt gekaapt, zal men het hebben over "terroristen." Vallen er bij een zelfdodingsactie nieuwe doden in Israël dan zijn Palestijnen opnieuw "krankzinnige moordenaars." Maar waar is de pers om duiding en achtergrond te schetsen bij dit conflict? Israël bezet al veertig jaar het historische Palestina en heeft al decennia een lak aan mensenrechten en VN-resoluties. Volgens het Palestinian National Information Center waren er sinds de ontmoeting in Sharm Al Sheikh op 8 februari 2005 precies 48.467 Israëlische daden van agressie. In hun telling tot eind juli 2006 is er sprake van 5.034 schietincidenten, resulterend in 525 martelaren en 2.803 gewonden. Er werden 7.546 keer wegversperringen opgezet. 7.782 mensen werden aangehouden. Er waren 317 operaties om landbouwgrond te vernielen en 751 aanvallen door nederzetters. Dit zijn daden van staatsterrorisme waar onze media het zelden over heeft.

In de bezette Palestijnse gebieden gaat er geen dag voorbij zonder geweld. Er zijn altijd wel ergens tanks en scherpschutters in de straat en het is er voortdurend oorlog. Het stadje Beit Hanoun in de buurt van Gazastad werd zes dagen lang omsingeld door Israëlische bezettingstroepen op zoek naar "terroristen" van de zogeheten Qassambrigades. Op die zes dagen vielen er 56 doden. Tientallen Palestijnen houden er blijvend medisch letsel aan over. 30.000 inwoners zaten in hun huizen opgesloten. Ze hadden geen water, geen melk, geen brood, de stroom werd afgesloten en niemand, ook het Rode Kruis niet, mocht er in. Dergelijke afgrendeling van Palestijnse steden is echter schering en inslag in de 40 jaar van bezetting door Israël.In de zomer van 2005 werden 21 joodse nederzettingen ontruimd, maar het zee- en luchtruim bleef permanent afgesloten. De landgrenzen om een bloeiende handel met buurland Egypte tot stand te brengen bleven bijna constant gesloten. Fruit en groenten waren rot voor ze konden worden verkocht over de grens. Gaza was en is nog steeds een grote gevangenis met een bevolking, waarvan de helft jonger is dan 18 jaar en 65 procent van de volwassen mannen geen werk heeft. In één kwartaal worden 3.000 raketten afgeschoten op Gaza, terwijl men het wel constant heeft over 300 regenpijpen die door Palestijnen gebruikt werden om wat vuurpijltjes af te schieten het voorbije jaar.

Met het stelselmatig bombarderen van de bezette Palestijnse gebieden zorg je voor woede en radicaal verzet tegen de aanhoudende bezetting. De eerste week van november zijn volgens het VN-kinderfonds naar schatting 70 Palestijnen om het leven gekomen, onder wie 14 kinderen. Volgens Unicef zijn dit jaar al 113 Palestijnse kinderen gedood. Dat is meer dan een verdubbeling ten opzichte van het aantal gedode kinderen in 2005. Het is duidelijk dat Israël aanstuurt op een nieuwe oorlog in het Midden-Oosten.

Israël blijft het luchtruim van buurland Libanon dagelijks schenden. De Franse minister van Defensie, Michèle Alliot-Marie zei op 8 november 2006 dat Franse militairen op 31 oktober jl. nog maar twee seconden waren verwijderd van het moment waarop het vuur zou worden geopend op Israëlische oorlogsvliegtuigen, die dreigend overvlogen. Een nieuwe oorlog in het Midden-Oosten werd nipt vermeden. Terwijl gaat in tientallen joodse nederzettingen op de bezette Westelijke Jordaanoever de illegale bouwactiviteit door kolonisten ongebreideld voort. Dat blijkt uit een geheim onderzoek van het Israëlische leger. Israël had aan de V.S. beloofd om de bouw in de joodse nederzettingen te beperken tot het voldoen aan de noden van "natuurlijke groei." Het rapport toont aan dat Israël dat engagement niet nagekomen is. Het onderzoek werd niet publiek gemaakt om een confrontatie met de V.S. te vermijden. Het is eens te meer duidelijk wie de grote agressor is in het Midden-Oosten.

Mario Bergen, Leuven

De onwaarschijnlijke arrogantie van Olmert

[Lezersbrief aan De Morgen]

De arrogantie van de Israelische premier Olmert tart alle verbeelding. "In tegenstelling tot de Palestijnen viseren wij nooit specifiek burgers," zegt hij in reactie op de recentste moordpartij van het Israelische leger. (DM 10/11) Hoe ver kan je gaan in het verdraaien van de waarheid? Sinds begin juni zijn er meer dan 300 Palestijnen vermoord door het Israelische leger. Daarbij werd zwaar oorlogsmateriaal ingezet en werd doelbewust getracht zoveel mogelijk burgers te doden. Dat staat te lezen in tientallen goed gedocumenteerde rapporten van de VN en van gerenommeerde mensenrechtenorganisaties. Voorts werd doelbewust civiele infrastructuur vernietigd zonder militair nut: elektriciteitscentrales, scholen enz. Om nog niet te spreken van het platwalsen van woningen (soms met de bewoners er nog in), het afsluiten van alle grensposten voor voedsel en medicijnen en de voortdurende pesterijen door het leger. Neen, Israel viseert geen burgers... ze zijn wel bezig met het wurgen van een heel volk.

Om terug te komen op die arrogantie: die heeft een reden. Het is de onwaarschijnlijke staat van onschendbaarheid die Israel geniet op het internationale forum. Elke opeenvolgende dodelijke actie is als een voetzoeker in de woestijn - het veroorzaakt hoogstens een wolkje in het zand. Het enige gevolg zijn loze woorden verpakt als zwak protest. Of nog maar eens een vernietigende VN-resolutie, de zoveelste in de rij, die Israel routineus naast zich neerlegt en de rest van de wereld het gevoel geeft dat ze toch iets gedaan hebben.

Natuurlijk, laat Israel maar gewoon verder doen, dan beginnen de zelfmoordaanslagen terug, en dan zullen we ook nog eens Israelische doden zien vallen. Die aanslagen zullen dan ook weer met groot vertoon veroordeeld worden. Om echter nog sancties te verzinnen die Palestina nu nog niet treffen moeten ze in Washington en Brussel heel creatief zijn.

Als er überhaupt nog rechtvaardigheid zou bestaan dan zou de VS de Israelische ambassadeur op het matje roepen. Dan zou Europa onmiddellijk het associatieakkoord schrappen dat gunstige handelsvoorwaarden geeft aan Israel. Dan zouden bestaande plannen om Israel op te nemen in de Navo bevroren worden. Zolang er geen betekenisvolle concrete actie komt van Europa en de VS zal Israel de haatmachine blijven die het nu is.

Koen Stuyck,
Borgerhout

donderdag, november 09, 2006

De Belgische regering is mee schuldig

[Reactie op artikel "Israël richt bloedbad aan onder burgers " in De Morgen 9/11/06]

De houding en de acties van de Israëlische regering worden alsmaar moorddadiger. Wie is de schuldige ? Olmert, jazeker, en zijn regering. Maar evenzeer de westerse regeringen, onze Belgische regering incluis. Omdat ze Israël maar laten begaan, onder het mom van "Israël mag zich toch verdedigen." Omdat Israël al jaren en jaren de resoluties van de Veiligheidsraad negeert, en er geen sancties volgen. Omdat Israël al jaren en jaren de mensenrechten schendt, en er ondanks alle rapporten geen protest volgt, en zelfs beloond wordt met een EU-associatieverdrag. Omdat het Israëlisch leger systematisch de Palestijnen terroriseert, de Geneefse conferenties aan hun laars lapt, en daarbij beloond wordt met een "Individual Cooperation Programme" door de NAVO. Daarom wordt Palestina een bloedbad, omdat wij, onze regering, blijven toekijken en niets doen.

Pol Vandeplas

woensdag, november 08, 2006

Niets doen is geen optie

[Lezersbrief aan De Standaard]

Een kogel in de borstkas werd vandaag Iyad Sweilem (23) in oostelijk Jabaliya fataal. Hij was de vijfentwintigste dode in bezet Palestina op amper tien uur tijd. De Israëlische escalatie van geweld moet onmiddellijk ophouden. Eveneens moet er een einde komen aan het dagelijks lijden van de Palestijnen. De internationale gemeenschap heeft de keuze tussen het vredesoverleg op gang krijgen of de regio verder laten afglijden in nog meer geweld.

Israël moet voor eens en altijd beseffen dat het moet integreren als enclave in de Arabische wereld. Als het wil dat zijn staat wordt erkent, moet het eerst ophouden met het staatsterrorisme en de Palestijnen als volk en natie erkennen. Een andere optie is er niet als het land de veiligheid wil waarborgen van zijn onderdanen.

Premier Verhofstadt en Minister van Buitenlandse Zaken Karel De Gucht zijn bijzonder tevreden over de verkiezing door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in New York. Ons land wordt een niet-permanent lid van de Veiligheidsraad voor de periode 2007-2008. Maar wat blijkt? De liberale politici nemen geen initiatief aan de vooravond van een prominente rol in de internationale politiek. Waar wachten ze op? Hoeveel doden moeten er nog vallen in bezet Palestina? Het zijn mooie woorden van De Gucht die verklaart "te werken aan een veiliger wereld," maar in de praktijk de andere kant opkijkt.

Als we de moed niet hebben om nu de kwestie Palestina-Israël aan te kaarten en Israël ter verantwoording te roepen, heeft dergelijke post in de VN totaal geen nut. Dan kunnen we evengoed meeheulen met de mooie praatjes van president Bush, de Amerikaans VN-vertegenwoordiger John Bolton of de Amerikaanse minister van Defensie Robert Gates. België moet nu initiatief nemen om het vredesoverleg terug vlot te krijgen. Zoals onze politici vanuit een klein landje groot werk verricht hebben rond de landen van de Grote Meren of rond clusterbommen, zo kan ons land ook werk maken van meer stabiliteit in het Midden-Oosten. Nu niets doen is geen optie, want de volgende oorlog staat al in startblokken. We kunnen niet gewoon toekijken en nadien zeggen 'we hebben dit niet geweten.' Handelen is de enige optie om een einde te maken aan de Israëlische bezetting en het bloedvergieten.

Mario Bergen, Leuven

Stop het bloedbad in Gaza

[lezersbrief aan De Standaard]

Nadat ze de Gaza strook al maandenlag afgegrendeld hadden, de waterleidingen, de bruggen en de electriciteitscentrale vernield, zijn ze nu begonnen met de Palestijnen af te schieten als konijnen. Enige notie van mensenrechten heeft het Israëlisch leger niet. Het minste wat men mag verwachten is dan toch dat de internationale gemeenschap reageert, België op kop, zou ik zeggen.

Waar blijft onze minister van Buitenlandse zaken?

Jan Van Geel, Mechelen

maandag, november 06, 2006

Offensief in Gaza: Israël moord ongestraft verder

[Reactie op "offensief op Gaza voortgezet" in De Morgen van 6 november, p.15]

De Israëlische Vice-premier Avgodor Lieberman wil de Arabische Israëli's weg uit Israël. Kan men zich een ogenblik inbeelden dat onze Vice-premier Freya Van den Bossche zou voorstellen om de Franstalige minderheid in Vlaanderen naar Wallonië te sturen. Zelfs het Vlaams Belang vraagt dit niet.

In De Morgen (6.11) wordt ook nog vermeld dat Israël zijn offensief in Gaza verder zet. Sinds de militaire invasie van eind juni in Gaza zijn al meer dan 300 Palestijnen gesneuveld. Het nieuw offensief heeft deze laatste dagen al meer dan 50 Palestijnen het leven gekost. Palestijnse ministers blijven nog steeds gearresteerd. Als een burger iemand in levensgevaar niet bijstaat is dit wettelijk strafbaar. Nu zwijgt de internationale gemeenschap. Ook België die in de veiligheidsraad zetelt. De enigste kritische stem kwam dit weekend van het Vatikaan. Als Israël niet wil inzien dat zijn veiligheid enkel op politiek vlak kan gewaarborgd worden, dan moet Amerika Israël dwingen om met de Palestijnen te onderhandelen. Bush spreekt al jaren over het recht van de Palestijnen op een onafhankelijke Staat. Als hij met het realiseren van deze belofte de geschiedenis wil ingaan, moet hij deze nog voor de volgende presidentsverkiezingen waarmaken.

Werner De Bus

donderdag, november 02, 2006

"Gelukkig zijn de Israëli's zo gematigd"

[Reactie op artikel "11 Palestijnen omgekomen bij operatie Beit Hanoun" in Trouw van 2 november 2006]

U schrijft terecht dat er elf Palestijnen om het leven zijn gekomen toen Israëlische bezettingstroepen woensdag (1 november) met tanks en gesteund door gevechtshelikopters de Palestijnse stad Beit Hanoun in het noorden van de Gazastrook binnentrokken. Daarna heeft u het echter over "extremisten" als het zogenaamde doelwit van de inval. U vermeld er niet bij dat het Palestijnse volk al sinds 1948 door genocide en oorlog wordt verdreven van haar historisch land en wordt bezet door een Israëlisch apartheidsregime. Resolutie 2535B, in 1969 aangenomen door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties (dus een meerderheid van alle lidstaten), geeft uitdrukkelijk een formele erkenning van het Palestijnse volk. Resolutie 3246 aangenomen door diezelfde Algemene Vergadering in 1974 benadrukt het recht op gewapende strijd voor alle volkeren die onder koloniale of vreemde overheersing leven. De Palestijnen zijn zo'n volk.

Vanuit Beit Hanoun zouden Palestijnen sinds begin dit jaar driehonderd raketten hebben afgeschoten. Maar wat meldt u niet over de Israëlische bezetter? De laatste maanden zijn al tientallen Palestijnen vermoord door de Israëli's. De terugtrekking van kolonisten en legereenheden uit de bezette Gazastrook was een strategische optie. Israël bleef echter de controle behouden over de grenzen, het luchtruim en de haven. Vissers werden beschoten op zee, een picknickende familie kreeg dodelijke granaten toegeworpen op Gaza-strand, de luchthaven bleef dicht en de economie en de handel leden enorme schade door de Israëlische sabotage. Op 3 juli 2006 zei de Eerste minister van Israël tijdens een vergadering met zijn "veiligheidskabinet" het volgende: "De wereld heeft genoeg van de Palestijnen. Tot nu toe hebben we ingehouden gereageerd. Dat is voorbij." Een jaar eerder zei diezelfde Omert nog: "We zijn het moe te vechten, we zijn het moe moedig te zijn, we zijn het moe te winnen, we zijn het moe onze vijanden te verslaan. We willen dat ze onze vrienden zijn, onze partners, onze buren. Ik steek mijn hand uit in vrede." De waarheid was anders.

Een volk dat niet vrij is en geen vrije handel kan voeren - door het embargo van zijn bezetter - kan niet in zijn levensonderhoud voorzien. Er kwamen Israëlische bombardementen op nutsvoorzieningen zoals de elektriciteitscentrale en op bruggen in de Gazastrook. Heel wat delen van de Gazastrook zitten nog altijd zonder stroom en water. In het noorden van de Gazastrook krijgen de mensen nog 8 tot 12 uur per dag stroom, maar in de steden Rafah en Khan Younis in het zuiden is dit maar 4 uur per dag. Bulldozers verwoestten bouwland, het leger nam de radiostations over en zond boodschappen uit aan de bevolking waarbij Hamas werd aangeduid als de hoofdschuldige van het geweld. Laag overvliegende straaljagers breken dag en nacht door de geluidsbarrière en zorgen voor enorme psychische schade bij de Palestijnen. De aanhouding van Palestijnse parlementsleden en ministers - meer dan 60 leidinggevende Hamas-politici - is in strijd met het internationaal recht. Israël blijft alles naast zich neerleggen en bouwt in sneltreintempo verder aan haar Apartheidsmuur. De Verenigde Staten zwijgen hierover want ze bouwen zelf een Apartheidsmuur op de grens met buurland Mexico.

Mag ik ook de intimiderende vluchten van Israëlische luchtmacht boven het paleis van de Syrische president Assad aanhalen, alsook de tientallen schendingen elke dag van het Libanese luchtruim en de aanhoudende bezetting van enkele dorpen in Zuid-Libanon, ondermeer de grensstad Ghajar, welke de VN hebben aangekaart.

Eind april had het Israëlische bezettingsleger al 3.000 granaten op de dichtbevolkte smalle Gazastrook afgeschoten. Volgens de VN pleegt Israël voortdurend misdaden door zich niet uit de bezette gebieden inclusief Oost-Jeruzalem terug te trekken. Heeft Israël wel het recht met tanks binnen te rollen in Gaza, mensen te arresteren en naar Israël mee te nemen, raketten op Gaza en Beiroet te laten regenen? Neen, dat heeft het niet.

Omgekeerd mag Hamas niks doen? Is er dan een moreel verschil tussen wie de bommen gooit? Vergeten we ook niet hoe Israël systematisch Palestijnse politiebureaus bombardeerde? Politieagenten werden gevangen genomen en de wapens afgepakt. En nadien kreeg Yasser Arafat de schuld omdat hij geen controle had over de politiediensten. Nu krijgt Hamas de schuld omdat men zijn militanten niet in de hand heeft. Maar de internationale gemeenschap wil niet praten of geld donneren aan Hamas. En Israël houdt Gaza in zijn wurggreep zodat het geen normale handel met Egypte drijven, toerisme aan de kust of een internationale luchthaven kan openen. Slechts zelden worden de grenzen met Egypte enkele uren geopend en dan gaan ze onherroepelijk weer voor weken dicht. Elk moment dat de grens dichtgaat en er weer zoveel duizend mensen niet in Israël kunnen werken, zijn er weer zoveel duizenden gezinnen, die op die dag geen inkomsten hebben.

Alle produkten die ze zelf niet kunnen maken moeten de inwoners van Gaza uit Israël invoeren. Het is uiterst cynisch dat Israël aan Gaza verdient. Na Amerika zijn de Bezette Gebieden Israëls tweede afzetgebied. Alle melk die daar gedronken wordt moet in Israël gekocht worden. Er is gewoon niet genoeg land om koeien te houden op een gebied twee keer zo groot als Gent voor 1.500.000 Gazanen.Een gematigde aanpak volgens de Israëli's betekent dus elk kwartaal 3.000 raketten afschieten op Gaza en reeds meer dan 300 doden sinds 'Operatie Zomerregen" begon op 28 juni. De Nederlandse kranten, nieuws- en actualiteitenrubrieken, die normaal veel aandacht besteden aan Israël, zijn nu opvallend stil over de huidige geweldseruptie. Af en toe lees je een feitenrelaas, maar totaal geen reflectie. Durven ze geen stelling te nemen? Het zou goed zijn als in ieder geval de discussie opgeworpen werd over de vraag waarom dit gedaan wordt en of dit nog wel proportioneel is.

Mario Bergen

woensdag, november 01, 2006

Israël bij de NATO?

[Lezersbrief aan De Morgen]

Ik zou mijn ogen niet geloven als het niet zwart op wit op de website van de NATO stond: Uit het persbericht van 16 oktober: "Today NATO and Israel finalised the Individual Cooperation Programme (ICP) under the enhanced Mediterranean Dialogue." Wat is dat ICP ? Dat mogen we niet weten, het zijn "bilaterale akkoorden"... Dat houdt toch geen zinnig mens voor mogelijk! Een maand nadat het Israëlisch leger zijn buurland plat gebombardeerd heeft en een humanitaire ramp gecreëerd heeft, gaan we de verantwoordelijken belonen met lidmaatschap van onze club. De berichten over het gebruik van clusterbommen ("shockerend", "totaal immoreel," zeggen de hoogste VN functionarissen) van fosforbommen en van radioactief uranium sijpelen binnen, worden eerst ontkend en daarna verbloemd en goedgepraat. Diezelfde troepen bedreigen de Duitse schepen van de internationale vredesmacht in Libanon en schenden dagelijks het luchtruim. En ondertussen gaat de NATO met dit soort mensen zoete broodjes bakken! Wie zijn die heren van de NATO eigenlijk, dat zij wat akkoorden gaan sluiten met oorlogsstokers, zonder dat ons parlement -en ik vermoed ook onze regering- hiermee akkoord gaat ? Deze heren leven wel op onze kosten, jawel, de NATO bijdrage betalen U en ik! Vinden onze ministers van Defensie en Buitenlandse zaken dan ook dat wij de Israëlische agressieve politiek nodig moeten belonen?

Onze ministers weten toch ook dat de regering van Israël tientallen VN resoluties weigert toe te passen en zich tegenover de UNO negatief tot vijandig opstelt. Dat in de Libanon oorlog UNO waarnemingsposten moedwillig werden gebombardeerd, dat weten zij toch ook? Onze ministers weten toch ook dat de Israëlische regering geen inspecteurs van het internationaal atoomagentschap IAEA toelaat op zijn grondgebied, en het verdrag over de proliferatie van kernwapens niet wil ondertekenen? Onze ministers weten toch ook dat Israël nu al maandenlang de Gaza strook hermetisch afsluit, de bevolking uithongert en dan nog regelmatig bestookt met artillerie en raketten? Onze ministers weten toch zeker dat Israël de uitspraak van het internationaal gerechtshof in Den Haag betreffende de "apartheidsmuur" negeert en in hoog tempo doorgaat met de bouw, en dat ze daarbij Jeruzalem annexeert, wat een flagrante schending is van de resoluties 242 en 252 van de Veiligheidsraad, en zelfs van de oorspronkelijke resoluties van de Algemene Vergadering van 1947, 1948 en 1949.

Ik kan mij niet voorstellen dat de Belgische regering ermee kan instemmen dat een dergelijk Israël lid wordt van de NATO. Maar er is meer. Israël wil niet alleen lid worden, Israël wil zelf de leiding nemen: Op 16 oktober werd ook een akkoord getekend met Israël over samenwerking in het kader van Active Endeavour: "NATO and Israël have also finalised the modalities of Israel's contribution to the NATO maritime Operation Active Endeavour." Active Endeavour werd vroeger beschreven als een actie in de straat van Gibraltar tegen illegale bootvluchtelingen. Maar vandaag zijn het plots operaties in het oosten van de Middellandse Zee tegen "terroristische activiteiten."

Zeer eigenaardig toch, zulke koerswijziging. Nu ja, strijden tegen het terrorisme, daar doen we graag aan mee. Want "terrorisme" is volgens de Verenigde naties (december 2004): “any action...intended to cause death or serious bodily harm to civilians or non-combatants, when the purpose of such act, by its nature of context, is to intimidate a population, or to compel a government or an international organization to do or to abstain from doing any act.” Dat is dus meer dan duidelijk: Israël maakt zich zonder meer schuldig aan terrorisme, en het zou zeer goed zijn als de NATO hier paal en perk aan zou stellen. Maar uiteraard heeft Israël het weer anders begrepen. Wat Israël hieronder verstaat horen we van hun minister van buitenlandse zaken Ms. Tzipi Livni op de conferentie van 23 oktober te Herzlya, daar gingen de verantwoordelijken eens goed eten op de goede afloop van deze sluipende besluitvorming. http://www.nato.int/docu/speech/2006/s061023b.htm. Blijkbaar moet de Nato mee gaan vechten tegen de Hezbollah en Iran: "The Hezbollah, El-Kaida and the Hamas – organizations which uphold extreme ideological views - and States founded on radical ideologies - like Iran - pose a threat not only to Israel – but to a wide range of countries including Islamic and Arab states."
Zo, samen op naar de derde wereldoorlog. En Israël wijst de weg!

Jan Van Geel