"Gelukkig zijn de Israëli's zo gematigd"

[Reactie op artikel "11 Palestijnen omgekomen bij operatie Beit Hanoun" in Trouw van 2 november 2006]

U schrijft terecht dat er elf Palestijnen om het leven zijn gekomen toen Israëlische bezettingstroepen woensdag (1 november) met tanks en gesteund door gevechtshelikopters de Palestijnse stad Beit Hanoun in het noorden van de Gazastrook binnentrokken. Daarna heeft u het echter over "extremisten" als het zogenaamde doelwit van de inval. U vermeld er niet bij dat het Palestijnse volk al sinds 1948 door genocide en oorlog wordt verdreven van haar historisch land en wordt bezet door een Israëlisch apartheidsregime. Resolutie 2535B, in 1969 aangenomen door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties (dus een meerderheid van alle lidstaten), geeft uitdrukkelijk een formele erkenning van het Palestijnse volk. Resolutie 3246 aangenomen door diezelfde Algemene Vergadering in 1974 benadrukt het recht op gewapende strijd voor alle volkeren die onder koloniale of vreemde overheersing leven. De Palestijnen zijn zo'n volk.

Vanuit Beit Hanoun zouden Palestijnen sinds begin dit jaar driehonderd raketten hebben afgeschoten. Maar wat meldt u niet over de Israëlische bezetter? De laatste maanden zijn al tientallen Palestijnen vermoord door de Israëli's. De terugtrekking van kolonisten en legereenheden uit de bezette Gazastrook was een strategische optie. Israël bleef echter de controle behouden over de grenzen, het luchtruim en de haven. Vissers werden beschoten op zee, een picknickende familie kreeg dodelijke granaten toegeworpen op Gaza-strand, de luchthaven bleef dicht en de economie en de handel leden enorme schade door de Israëlische sabotage. Op 3 juli 2006 zei de Eerste minister van Israël tijdens een vergadering met zijn "veiligheidskabinet" het volgende: "De wereld heeft genoeg van de Palestijnen. Tot nu toe hebben we ingehouden gereageerd. Dat is voorbij." Een jaar eerder zei diezelfde Omert nog: "We zijn het moe te vechten, we zijn het moe moedig te zijn, we zijn het moe te winnen, we zijn het moe onze vijanden te verslaan. We willen dat ze onze vrienden zijn, onze partners, onze buren. Ik steek mijn hand uit in vrede." De waarheid was anders.

Een volk dat niet vrij is en geen vrije handel kan voeren - door het embargo van zijn bezetter - kan niet in zijn levensonderhoud voorzien. Er kwamen Israëlische bombardementen op nutsvoorzieningen zoals de elektriciteitscentrale en op bruggen in de Gazastrook. Heel wat delen van de Gazastrook zitten nog altijd zonder stroom en water. In het noorden van de Gazastrook krijgen de mensen nog 8 tot 12 uur per dag stroom, maar in de steden Rafah en Khan Younis in het zuiden is dit maar 4 uur per dag. Bulldozers verwoestten bouwland, het leger nam de radiostations over en zond boodschappen uit aan de bevolking waarbij Hamas werd aangeduid als de hoofdschuldige van het geweld. Laag overvliegende straaljagers breken dag en nacht door de geluidsbarrière en zorgen voor enorme psychische schade bij de Palestijnen. De aanhouding van Palestijnse parlementsleden en ministers - meer dan 60 leidinggevende Hamas-politici - is in strijd met het internationaal recht. Israël blijft alles naast zich neerleggen en bouwt in sneltreintempo verder aan haar Apartheidsmuur. De Verenigde Staten zwijgen hierover want ze bouwen zelf een Apartheidsmuur op de grens met buurland Mexico.

Mag ik ook de intimiderende vluchten van Israëlische luchtmacht boven het paleis van de Syrische president Assad aanhalen, alsook de tientallen schendingen elke dag van het Libanese luchtruim en de aanhoudende bezetting van enkele dorpen in Zuid-Libanon, ondermeer de grensstad Ghajar, welke de VN hebben aangekaart.

Eind april had het Israëlische bezettingsleger al 3.000 granaten op de dichtbevolkte smalle Gazastrook afgeschoten. Volgens de VN pleegt Israël voortdurend misdaden door zich niet uit de bezette gebieden inclusief Oost-Jeruzalem terug te trekken. Heeft Israël wel het recht met tanks binnen te rollen in Gaza, mensen te arresteren en naar Israël mee te nemen, raketten op Gaza en Beiroet te laten regenen? Neen, dat heeft het niet.

Omgekeerd mag Hamas niks doen? Is er dan een moreel verschil tussen wie de bommen gooit? Vergeten we ook niet hoe Israël systematisch Palestijnse politiebureaus bombardeerde? Politieagenten werden gevangen genomen en de wapens afgepakt. En nadien kreeg Yasser Arafat de schuld omdat hij geen controle had over de politiediensten. Nu krijgt Hamas de schuld omdat men zijn militanten niet in de hand heeft. Maar de internationale gemeenschap wil niet praten of geld donneren aan Hamas. En Israël houdt Gaza in zijn wurggreep zodat het geen normale handel met Egypte drijven, toerisme aan de kust of een internationale luchthaven kan openen. Slechts zelden worden de grenzen met Egypte enkele uren geopend en dan gaan ze onherroepelijk weer voor weken dicht. Elk moment dat de grens dichtgaat en er weer zoveel duizend mensen niet in Israël kunnen werken, zijn er weer zoveel duizenden gezinnen, die op die dag geen inkomsten hebben.

Alle produkten die ze zelf niet kunnen maken moeten de inwoners van Gaza uit Israël invoeren. Het is uiterst cynisch dat Israël aan Gaza verdient. Na Amerika zijn de Bezette Gebieden Israëls tweede afzetgebied. Alle melk die daar gedronken wordt moet in Israël gekocht worden. Er is gewoon niet genoeg land om koeien te houden op een gebied twee keer zo groot als Gent voor 1.500.000 Gazanen.Een gematigde aanpak volgens de Israëli's betekent dus elk kwartaal 3.000 raketten afschieten op Gaza en reeds meer dan 300 doden sinds 'Operatie Zomerregen" begon op 28 juni. De Nederlandse kranten, nieuws- en actualiteitenrubrieken, die normaal veel aandacht besteden aan Israël, zijn nu opvallend stil over de huidige geweldseruptie. Af en toe lees je een feitenrelaas, maar totaal geen reflectie. Durven ze geen stelling te nemen? Het zou goed zijn als in ieder geval de discussie opgeworpen werd over de vraag waarom dit gedaan wordt en of dit nog wel proportioneel is.

Mario Bergen