Liquidatiepolitiek is deel van Israël's ideologie

[Reactie op DS Online Artikel "Israël beslist tot acties tegen Hamas in Gaza" van 22 november]

U schrijft dat het Israëlische veiligheidskabinet zijn akkoord gaf voor militaire operaties tegen de instellingen van de regerende Palestijnse Hamasbeweging en tot gerichte liquidatieacties. Saleh Abdel-Jawad, hoogleraar Politieke Wetenschappen aan de Bir Zeit Universiteit op de bezette Westelijke Jordaanoever schreef reeds in 2001 in "Between the Lines" dat tenminste 50 Palestijnen omkwamen bij Israëlische liquidaties. Het ging zowel om politieke leiders, militaire activisten als burgers op een totaal van 600 doden tijdens het eerste jaar van de tweede intifada. Die begon op 28 september 2000 wanneer toenmalige oppositieleider Ariel Sharon, omringd door 1.000 Israëlische soldaten, de Tempelberg bezocht.De liquidatiepolitiek vormt deel van de politieke cultuur van de staat Israël en van de zionistische beweging.

De Eenheid Rimon, die door Sharon werd opgericht toen hij de zuidelijke militaire commandant was, liquideerde tientallen gezochte Palestijnse activisten. Dit gebeurde volgens een lijst die maandelijks werd vernieuwd. Sharon legde alzo het fundament voor de Mista'ravim-eenheden van Ehud Barak. Deze speciale eenheden van Israël zijn als Palestijnen gekleed, om zo dichtbij hun doelwit te kunnen komen. Denk maar aan de als vrouw verkleedde Barak met pruik, rok en hieltjes die de Palestijnse Fatahleider Kamal Adwan, samen met zijn vrouw en zeven jaar oude dochter vermoordde in Libanon. Met een tas vol automatische wapens aan zijn arm wist hij in de straten van Beiroet politie, leger en Palestijnse agenten op een afstand te houden.

Barak's groepering is verantwoordelijk voor talrijke doden. Op 6 april 1973 werd Dr. Bassel Kubaissy, een Iraakse professor politieke wetenschappen doodgeschoten in een Parijse straat door speciale Israëlische eenheden. Barak rekende in de nacht van 9 op 10 april 1973 af met Kamal Adwan. Tegelijkertijd vonden de Palestijnse journalist en dichter Kamal Nasser en zijn familieleden een gewelddadige dood in hun huis in Beiroet in de wijk Fardan. Mohammed Yusuf Najjar (Abu Youssef), één van de militaire leiders van Fatah, werd vermoord door de Israëlische officier Yonathan Netanyahou (broer van de latere Likoedpremier Benyamin Nethanyahou), samen met mevrouw Najjar. Zestien militairen namen deel aan deze stoutmoedige commandoactie in het hartje van Beiroet.

Tijdens de eerste intifada (1987-1990) bleven de liquidaties niet langer beperkt tot een selecte groep van hooggeplaatste leiders, maar breidden zich uit tot de middenkaders en eenvoudige activisten, inclusief een aantal van niet minder dan 25 jonge Palestijnen die graffiti spoten op muren! De inzet van Apache-gevechtshelicopters, Hellfire- en TOW-raketten en tanks zijn gekend om Fatah-activisten en islamitische groeperingen uit te schakelen tijdens de eerste en tweede intifada.

Ook joodse terroristische organisaties zoals de Jewish Defense League van rabbijn Meir Kahane kozen om terreur te bedrijven. De moordaanslagen - in juni 1980 - op Palestijnse nationalistische burgemeesters (Bassam Shaqaa, Karim Khalaf en Ibrahim Tawil) werden uitgevoerd door extremistische kolonisten. Zij waren verbonden met de ondergrondse joodse organisatie Hamakhteret Hayehudit. De moorden konden niet plaatsvinden zonder de georganiseerde campagne van verdachtmakingen door de Israëlische autoriteiten en de logistieke steun door een contactpersoon van het leger. Dat toont ondermeer het type explosieven dat werd gebruikt en de vereiste logistieke informatie aan.

Een groot aantal van Israël's politieke liquidaties van Palestijnen vonden plaats door de soevereiniteit van andere landen, inclusief die van bondgenoten, te schenden. In dit verband kunnen we volstaan met te vermelden dat sinds 1972 ongeveer 10 liquidaties op Franse bodem zijn uitgevoerd. Israël's liquidatiepolitiek komt voornamelijk voort uit een afglijden naar machtswellust en uit het fenomeen dat Israël niet langer in staat is 'zichzelf tegen zichzelf' te beschermen. Liquidatie als buitengerechtelijke executie en het openlijk ontmenselijken van Palestijnen is historisch en institutioneel diep in Israël's politieke cultuur en ideologie geworteld. Daarvoor moet geen enkel Israëlisch kabinet voor bij elkaar komen en toestemming geven.

Mario Bergen, Leuven