woensdag, november 08, 2006
Niets doen is geen optie
[Lezersbrief aan De Standaard]
Een kogel in de borstkas werd vandaag Iyad Sweilem (23) in oostelijk Jabaliya fataal. Hij was de vijfentwintigste dode in bezet Palestina op amper tien uur tijd. De Israëlische escalatie van geweld moet onmiddellijk ophouden. Eveneens moet er een einde komen aan het dagelijks lijden van de Palestijnen. De internationale gemeenschap heeft de keuze tussen het vredesoverleg op gang krijgen of de regio verder laten afglijden in nog meer geweld.
Israël moet voor eens en altijd beseffen dat het moet integreren als enclave in de Arabische wereld. Als het wil dat zijn staat wordt erkent, moet het eerst ophouden met het staatsterrorisme en de Palestijnen als volk en natie erkennen. Een andere optie is er niet als het land de veiligheid wil waarborgen van zijn onderdanen.
Premier Verhofstadt en Minister van Buitenlandse Zaken Karel De Gucht zijn bijzonder tevreden over de verkiezing door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in New York. Ons land wordt een niet-permanent lid van de Veiligheidsraad voor de periode 2007-2008. Maar wat blijkt? De liberale politici nemen geen initiatief aan de vooravond van een prominente rol in de internationale politiek. Waar wachten ze op? Hoeveel doden moeten er nog vallen in bezet Palestina? Het zijn mooie woorden van De Gucht die verklaart "te werken aan een veiliger wereld," maar in de praktijk de andere kant opkijkt.
Als we de moed niet hebben om nu de kwestie Palestina-Israël aan te kaarten en Israël ter verantwoording te roepen, heeft dergelijke post in de VN totaal geen nut. Dan kunnen we evengoed meeheulen met de mooie praatjes van president Bush, de Amerikaans VN-vertegenwoordiger John Bolton of de Amerikaanse minister van Defensie Robert Gates. België moet nu initiatief nemen om het vredesoverleg terug vlot te krijgen. Zoals onze politici vanuit een klein landje groot werk verricht hebben rond de landen van de Grote Meren of rond clusterbommen, zo kan ons land ook werk maken van meer stabiliteit in het Midden-Oosten. Nu niets doen is geen optie, want de volgende oorlog staat al in startblokken. We kunnen niet gewoon toekijken en nadien zeggen 'we hebben dit niet geweten.' Handelen is de enige optie om een einde te maken aan de Israëlische bezetting en het bloedvergieten.
Mario Bergen, Leuven
Een kogel in de borstkas werd vandaag Iyad Sweilem (23) in oostelijk Jabaliya fataal. Hij was de vijfentwintigste dode in bezet Palestina op amper tien uur tijd. De Israëlische escalatie van geweld moet onmiddellijk ophouden. Eveneens moet er een einde komen aan het dagelijks lijden van de Palestijnen. De internationale gemeenschap heeft de keuze tussen het vredesoverleg op gang krijgen of de regio verder laten afglijden in nog meer geweld.
Israël moet voor eens en altijd beseffen dat het moet integreren als enclave in de Arabische wereld. Als het wil dat zijn staat wordt erkent, moet het eerst ophouden met het staatsterrorisme en de Palestijnen als volk en natie erkennen. Een andere optie is er niet als het land de veiligheid wil waarborgen van zijn onderdanen.
Premier Verhofstadt en Minister van Buitenlandse Zaken Karel De Gucht zijn bijzonder tevreden over de verkiezing door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in New York. Ons land wordt een niet-permanent lid van de Veiligheidsraad voor de periode 2007-2008. Maar wat blijkt? De liberale politici nemen geen initiatief aan de vooravond van een prominente rol in de internationale politiek. Waar wachten ze op? Hoeveel doden moeten er nog vallen in bezet Palestina? Het zijn mooie woorden van De Gucht die verklaart "te werken aan een veiliger wereld," maar in de praktijk de andere kant opkijkt.
Als we de moed niet hebben om nu de kwestie Palestina-Israël aan te kaarten en Israël ter verantwoording te roepen, heeft dergelijke post in de VN totaal geen nut. Dan kunnen we evengoed meeheulen met de mooie praatjes van president Bush, de Amerikaans VN-vertegenwoordiger John Bolton of de Amerikaanse minister van Defensie Robert Gates. België moet nu initiatief nemen om het vredesoverleg terug vlot te krijgen. Zoals onze politici vanuit een klein landje groot werk verricht hebben rond de landen van de Grote Meren of rond clusterbommen, zo kan ons land ook werk maken van meer stabiliteit in het Midden-Oosten. Nu niets doen is geen optie, want de volgende oorlog staat al in startblokken. We kunnen niet gewoon toekijken en nadien zeggen 'we hebben dit niet geweten.' Handelen is de enige optie om een einde te maken aan de Israëlische bezetting en het bloedvergieten.
Mario Bergen, Leuven
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten