Hamas zoekt hulp (Nieuwsblad 18 febr 2006)

Geachte Heer Loncin,

Ofschoon het artikel al enkele dagen oud is (Nieuwsblad, 18 febr., cfr. infra) wens ik toch nog kort een aantal bedenkingen te sturen bij de vooronderstellingen die impliciet uit uw stuk blijken.

Algemeen vrees ik dat u -wellicht onbedoeld- de indruk gewekt heeft geen neutrale waarnemer van het dramatische conflict in het Midden-Oosten te zijn.

Ik maakte in september/oktober een reis door Palestina en was er getuige van de manier waarop de Palestijnse economie bezwijkt door de systematische bezetting en vernieling door Israël van landbouwgronden, het afsluiten van openbare wegen, het niet doorlaten van goederentrucks aan de talrijke checkpoints, het ontelbare keren laten overladen van vracht op verschillende vrachtwagens ter vernedering van de Palestijnse handelaars en verrotting van verse landbouwproducten. Dààr ligt een voorname oorzaak van de armoede van vele Palestijnen. Israël overtreedt met de bezetting en de bouw van kolonies verschillende VN-resoluties. Ook de bouw van haar 'veiligheids'muur, een (letterlijk) groot obstakel voor de Palestijnse economie, werd door het Israëlische Hooggerechtshof én door Den Haag veroordeeld. Dat lijkt me alleszins belangrijke duiding bij uw terechte vaststelling dat zovele Palestijnen arm zijn en dat hun economie kapot is. Ze zijn voor nagenoeg alles (water, invoer van geneesmiddelen, bouwmaterialen,...) afhankelijk van Israël en dat hen maakt uiterst kwetsbaar.

Verder vind ik dat u zich weinig genuanceerd uitlaat over Hamas. Deze beweging heeft een gewapende arm die veelvuldig geweld heeft gebruikt, iets wat ik persoonlijk sterk afkeur. Uit de standpunten van Israël, de VS en de EU echter zomaar overnemen dat Hamas een bende terroristen is zonder meer, dat is niet waar. In de geschetste context is het Hamas dat via allerlei sociale projecten in de moeilijke tijden van de bezetting een echte steun en toeverlaat blijkt te zijn voor de Palestijnen. Het tot voor kort regerende Fatah heeft het vertrouwen van de bevolking verloren door overmatige corruptie en toegevingen aan Israël die in de ogen van de Palestijnen tot geen enkele voelbare, concrete vooruitgang hebben geleid. De verkiezingen hebben dat onbehagen en gebrek aan vertrouwen vertaald in een klinkende overwinning voor Hamas. Tot spijt van wie het benijdt: dit is de uitkomst van een voorbeeldige oefening in democratie, die grote bezorgdheid van het Westen.

In de gegeven omstandigheden is Hamas nog nooit bereid geweest het bestaansrecht van Israël te erkennen. Het verschilt daarin geen sikkepit van Israël dat evenmin het onafhankelijke bestaansrecht van Palestina erkent. Waarom wordt dat toch nooit in één adem gezegd? De geschiedenis leert ons dat de Palestijnen al heel wat geleden hebben sinds het ontstaan van de staat Israël op wat traditioneel hun gronden waren. Toch laat Israël na Palestina te erkennen.

U schrijft terecht dat de economische sancties en andere maatregelen van Israël als reactie op de verkiezing van Hamas tot nog grotere hongersnood en armoede zullen leiden. Hopelijk kan die enigzins verzacht worden door de financiële steun van heel wat organisaties uit de Arabische buurlanden, en van rijke individuen die niet openlijk maar wel daadwerkelijk de lijdende bevolking van Palestina bijstaan. Ook indien dit via Hamas zou moeten gebeuren.

Wij zijn ervan overtuigd dat u uw berichtgeving over deze kwestie in de toekomst evenwichtiger zal willen opstellen, het is inderdaad de taak die u zich als professioneel journalist hebt aangemeten.

Met de Meeste Hoogachting,

A. Vanoverschelde
coördinator UCOS vzw