dinsdag, januari 31, 2006

De Morgen 31 jan 2006 Het Dilemma Hamas

Geachte redactie,

Het artikel “Het dilemma-Hamas” (DM 31-01-06) van de Heer Koen Vidal begint met een gewoon verslag over de Europese houding na de verkiezingsoverwinning van Hamas. Maar van de twee laatste paragrafen is het moeilijk geloven dat ze door een redactie van een “progressieve” krant worden goedgekeurd, die gisteren nog de heldere analyse van Rober Fisk “Het probleem van de democratie” publiceerde. Ik ben het nochtans met de Heer Vidal eens dat de Europese houding “hypocriet” is, maar om een heel andere reden.

Nu er via democratische verkiezingen een partij aan de macht komt, die duidelijk zegt dat zij zich tegen het onrecht van de Israëlische bezetting zal blijven verzetten, vindt Europa het nodig om te eisen dat ze de wapens zou neerleggen en Israël erkennen. Terwijl Europa en het hele Westen dit eist van de zwakste partij, die volgens het internationaal recht wel degelijk onrechtmatig bezet en gekoloniseerd wordt en recht heeft op verzet (lees aub de VN Resoluties na; ik wil ze u graag zo nodig bezorgen), eist Europa van de bezettende en koloniserende macht Israël uitdrukkelijk NIET dat het de Palestijnse Staat zou erkennen en evenmin dat het zou ontwapenen. Zoals we weten heeft Israël niet alleen een groot conventioneel overwicht over de Palestijnen, maar beschikt het tevens over een illegaal atoomarsenaal (terwijl het zelfde Westen hevig tekeer gaat over de mogelijkheid dat Iran atoomwapens eventueel zou kunnen ontwikkelen). Wat een hypocrisie inderdaad !

O ja, de zelfmoordaanslagen. Vreselijk natuurlijk, maar er zijn tijdens de afgelopen jaren toch vijf maal meer Palestijnse burgerdoden gevallen onder Israëlische kogels en bommen dan door Palestijnse zelfmoordacties. En dan zijn er nog duizenden huizen en honderdduizenden olijfbomen verwoesten en zitten duizenden Palestijnen zonder vorm van proces in Israëlische gevangenissen. De overblijvende Palestijnen, die “vrij” zijn, geraken niet van het ene dorp naar het anderen omdat ze op “chek points of op de Apartheidsmuur stuiten. Is dat geen terrorisme? Nochtans worden er nooit vragen gesteld over de Westerse economische en militaire steun aan Israël, die vele tientallen keren groter is dan de "overlevingssteun" die de Palestijnen krijgen.

En dan is er nog het gevaar voor fundamentalisme natuurlijk. Blijkbaar vindt de Heer Vidal dat minstens zo erg als de zelfmoordaanslagen. Vandaag kreeg ik een mail van een Nederlandse kennis, die al jaren in Palestina woont. Op mijn vraag hoe hij de situatie ervaart schrijft hij letterlijk: “Het zou me niet verbazen als er niet zo heel veel verandert de komende tijd, hoogstens dat de Muur wordt gebouwd. Maar we moeten de ontwikkelingen even afwachten. Er is hier in ieder geval niet echt paniek.”

Het is stuitend vast te stellen dat zelfs een “progressieve krant” mee heult met de blijkbaar “politiek correcte”, maar daarom niet minder hypocriete verontwaardiging van het Westen tegen de Palestijnen, die nu duidelijk gemaakt hebben dat ze niet alleen de Israëlische bezetting en kolonisatie beu zijn, maar ook de loze beloften van het zoveelste “vredesproces”, de aalmoezen en de arrogante betweterigheid van het Westen.


Met vriendelijke groeten,

Guido Vanham
Plashoevestraat 7
2500 LIER

31-01-2006
Koen Vidal;
Het dilemma-Hamas
Koen Vidal
Europa weet niet goed wat te doen met Hamas. De radicaal islamitische partij die weigert geweld tegen Israël af te zweren, haalde vorige week een verpletterende verkiezingsoverwinning in Palestina. Omdat de Europese Unie de grootste financiële sponsor is van de Palestijnse Autoriteit, zit Europa in een moeilijk positie. De geldkraan dichtdraaien zou betekenen dat onder andere de gewapende ordediensten van Palestina geen geld meer krijgen. Het zou met andere woorden de kans op chaos exponentieel doen toenemen.
Vandaar dat de Europese Unie gisteren op zoek ging naar een compromis. Resultaat van de onderhandelingen: op korte termijn wordt de hulp in geen geval gestopt. Die houding is volgens de Europese ministers van Buitenlandse Zaken te verantwoorden omdat de huidige Palestijnse president Mahmoud Abbas ondanks de Hamasoverwinning kan aanblijven. De president kan enkel afgezet worden als daarvoor een tweederde meerderheid is en die heeft Hamas niet. Volgens de Palestijnse grondwet is het de president die verantwoordelijk is voor de contacten met het buitenland. Gevolg: officieel mag Europa zaken blijven doen met de gematigde Abbas. Brussel hoeft met andere woorden geen handjes te schudden met de Hamasleiders, die officieel als terroristen moeten beschouwd worden. Hamas staat immers op een Europese lijst van terroristische organisaties.
Aan de ene kant valt het compromis dat gisteren inzake Hamas uit de bus kwam te verdedigen. De overwinning van Hamas kwam als een complete verrassing en creëert in het Midden-Oosten opnieuw een situatie van hoogspanning. In zo'n situatie zou het voor Europa niet verstandig zijn om overhaaste beslissingen te nemen die de spanningen nog verder op spits zouden drijven.
Maar aan de andere kant heeft de Europese houding ook iets hypocriets. In de eerste dagen na hun verkiezingsoverwinning heeft geen enkele Hamasleider ook maar de kleinste aanwijzing gegeven dat er een bereidheid zou bestaan om met Israël rond tafel te gaan zitten. Integendeel. De staat Israël wordt niet erkend en de gewapende strijd blijft een van de prioriteiten van de partij. Maar er is meer. Het is overduidelijk dat Hamas in Palestina een radicaal regime wil invoeren dat de rechten van vrouwen in grote mate wil beknotten. Al in de eerste dagen na de verkiezingen konden Palestijnse vrouwen merken dat hun situatie er niet op verbeterd was. "Je hoofd is nu niet bedekt, maar binnenkort wel", kregen Palestijnse vrouwen de jongste dagen op straat te horen. "Je rijdt met de wagen maar dat zal later niet meer kunnen."
Hamas is in zijn huidige vorm een partij die in het Midden-Oosten geen enkele positieve rol zal vervullen. Dat de Europese Unie het spel voorlopig voorzichtig wil spelen, is begrijpelijk. Maar zou het aan de andere kant ook niet goed zijn dat Europa een signaal geeft dat de steun aan de Palestijnse Autoriteit voorwaardelijk is? Hoeveel Europeanen willen dat hun belastinggeld gebruikt wordt om Israëli's te doden en Palestijnse vrouwen te onderdrukken? Heel weinig. Daarom zou het niet misstaan dat de EU zo snel mogelijk heel duidelijke voorwaarden koppelt aan de hulp aan de Palestijnen. Een te harde houding in deze zaak is levensgevaarlijk. Een te softe houden is mogelijk nog gevaarlijker.

zondag, januari 29, 2006

De dominostenen van de democratie (DE TIJD 28 januari 2006)

Geachte,

Met aandacht las ik de commentaren van de laatste dagen in de Tijd over de verkiezingsoverwinning van Hamas. Hoewel verschillende visies weergegeven worden, domineert toch de vertolking van de Westerse eisen dat Hamas “Israël zou erkennen” en het “geweld afzweren” als voorwaarden voor het “vredesproces”. Opvallend daarbij is dat niemand zich schijnt zorgen te maken over de precieze inhoud van deze begrippen. Daarenboven, terwijl het Israëlisch-Palestijns conflict toch essentieel gaat over de illegale bezetting, kolonisatie en annexatie van Palestijns gebied door Israël , wordt de onlogische indruk gewekt dat de oplossing vooral afhangt van de houding van het bezette volk (de Palestijnen) en veel minder van de houding van de bezetter (Israël).

Hamas (en de Palestijnen in het algemeen) moeten “Israël erkennen” maar welk Israël?
- Gaat het om de “joodse staat” die voorzien werd in VN resolutie 181 van 1947 (54% van het Britse maandaatgebied Palestina)?
- Of de staat Israël, die ontstond uit de oorlog van 1948 (78 % van het voormalige Palestijnse grondgebied)?
- Of het “nieuwe Israël”, waar Sharon en zijn opvolgers eenzijdig gestalte aan geven door de Palestijnen in ghetto’s achter Muren en prikkeldraad op te sluiten (vermoedelijk 90 % van het oorspronkelijke Palestina)?
Noch Israël zelf, noch zijn Westerse bodgenoten geven daar enige duidelijkheid over.

Hamas (en de Palestijnen) moeten ook “het geweld en de gewapende strijd afzweren”. Betekent dat dan dat ze hun international erkend recht op gewapend verzet tegen bezetting moeten opgeven (zie VN resolutie 3246) ? Elke bezettende macht en zijn bodgenoten beschouwen gewapend verzet altijd als illegaal, maar elk bezet volk verzet zich tot de bezetting stopt . Zie de Duitse bezetter van België. Israël wordt al sinds 1967 opgeroepen om de bezetting vreedzaam te beëindigen, maar maakt daar nog steeds geen aanstalten toe. Ook het zogenaamde “Oslo vredesproces” heeft de bezetting en kolonisatie niet beëindigd of verminderd. Integendeel, tijdens de “Oslo periode” is het aantal kolonisten verdubbeld (van 200,000 tot 400,000), werd er dagelijks grond onteigend voor nieuwe kolonies, bypass roads enz. Waarom zouden de Palestijnen enig vertrouwen hebben in Israël en het Westen, als ze spreken over een nieuw vredesproces?

Tenslotte, waarom wordt in geen enkel van uw commentaren verwezen naar de gekende en internationaal aanvaarde basis voor een oplossing van het conflict:
- Israël moet zich onvoorwaardelijk terugtrekken uit alle in 1967 bezette gebieden, inclusief Oost-Jeruzalem (VN resolutie 242 en 252).
- Het intussen bijna half miljoen illegale Joodse kolonisten in bezet gebied moet naar Israël terugkeren. (VN resolutie 446 en 452)
- De Muur moet afgebroken worden (uitspraak Internationaal Gerechtsthof 2004).
- Een Palestijnse Staat moet eindelijk opgericht worden (VN resolutie 1397). In lijn met de vorige resoluties voegen wij eraan toe: met effectieve soevereiniteit over zijn grond, water en grenzen en zonder vreemde bezettingstroepen of kolonisators.
- De Palestijnse vluchtelingen overal ter wereld moeten effectief het recht krijgen naar hun oorspronkelijk woongebied (ook in Israël zelf) terug te keren (VN resolutie 194).

Ik blijf me verwonderen over de veelheid aan woorden in de “mainstream” commentaren, die er telkens weer in slagen om essentiële vragen te vermijden en om de kern van de zaak niet aan te raken. Is dit toeval ?

Met vriendelijke groeten,

Dr. Guido Vanham,
Plashoevestraat 7
2500 LIER

vrijdag, januari 27, 2006

"Terreurbeweging" Hamas? DM 22 jan 2006

REACTIE OPGESTUURD PER E MAIL OP 22 jan. 06


Geachte,

Ik las Uw artikel van 19.01 “Terreurbeweging Hamas lanceert jeugdprogramma op tv”. Hoewel de inhoud genuanceerd en informatief is, wordt telkens “Terreur” en “Hamas” in één adem genoemd. Het woordje terreur is blijkbaar een onvermijdelijk “epitheton ornans” ald het over Hamas gaat ?

Nochtans zou U moeten weten dat Hamas veel meer is dan een “terreurbeweging”: het is een brede maatschappelijke beweging, die zich niet alleen met militaire en politieke acties bezighoudt, maar ook met de organisatie van kinderkribben, onderwijs, gezondheidszorg en sociale bijstand.

Zij zullen de eerste zijn om te bevestigen dat zij dit allemaal doen vanuit een fundamenteel islamitische overtuiging. Zij maken er geen geheim van dat ze Israël niet zien zitten en ze komen er rond voor uit (ook in Uw artikel) dat zij in hun strijd methoden gebruiken, die wij bestempelen als terreur. Zij voegen er trouwens zelf steeds aan toe dat ze dit betreuren, maar geen ander middel zien tegen de conventionele (en nucleaire) overmacht van Israël.

Heel deze complexe religieuze, sociale, politieke en militaire beweging Hamas reduceren tot “terrreurorganisatie” is intellectueel oneerlijk. Het voortdurend gebruik van dit epitheton zet de lezer meteen op een eenzijdig spoor en het lanceren van een jeugdprogramma wordt dan al bijna een misdaad. Dit is toch al te gek !

Het is goed gekend dat bijv het Israëlische leger door zijn acties echte terreur uitoefent op de Palestijnse burgers en dat de hele Israëlische bezetting een schrikbewind is voor Palestina.
Desondanks krijgen Israël en zijn instellingen vanuit de Westerse pers zelden of nooit het etiket “terroristisch” opgeplakt.

Vanwaar dit onderscheid? Hanteert ook De Morgen twee maten en twee gewichten, om “politiek correct” te zijn in de “nieuwe wereldorde”? Moet daarom zelfs het opstarten van een kinderprogramma door een islamitische organisatie als uiterst verdacht worden bestempeld?

Waar gaan we naartoe?

Met vriendelijke groeten

Guido Vanham



19-01-2006
NYTNS;
terreurbeweging Hamas lanceert jeugdprogramma op tv
Presentator Hazim Sharawi: 'Ik kan geen mooie tuin maken van het leven van de kinderen terwijl buiten het bloed vloeit'
Dag kinderen, tijd voor Oom Hazim
Hazim Sharawi is een rustige jonge man met reeënogen en een grote kindervriend. Binnenkort verschijnt hij op Al-Aqsa TV als gastheer in een kinderprogramma onder de artiestennaam Oom Hazim. 'Het wordt een programma met een boodschap, maar zonder tanks, wapens, moord en bloed.'
Gaza
The New York Times
Craig S. Smith

Al-Aqsa TV is de nieuwe tv-zender van de Gazastrook. Hij is genoemd naar de op twee na heiligste plaats van de islam en eigendom van Hamas, de organisatie die van zelfmoordaanslagen een dagelijkse bezigheid maakte.
De nieuwe zender maakt deel uit van de strategie van de Palestijnse terreurbeweging om uit de schaduw van de bloedige terreurcampagne te treden en een rol te spelen in de Palestijnse politiek, net als Hezbollah ooit deed in Libanon. Het station ging in de lucht op 7 januari. Hamas werkt aan een satellietversie met een groter bereik, net als Al-Manar TV van Hezbollah, die over de hele Arabische wereld bekeken wordt.
"Hun succes inspireerde ons", zegt Fathi Hammad, directeur van Al-Aqsa TV. Hij vertelt dat Hamas vruchteloos gezocht heeft naar een bestaande zender voor de uitzending van zijn programma's. "De Arabische satellietzender Al-Jazeera en Al-Arabiya verwierpen ons voorstel." Boven hem hangt het logo van Hamas, de Rotskoepel (die samen met de Al-Aqsamoskee op de Tempelberg staat) tussen gekruiste zwaarden en een geïdealiseerde groene kaart van Palestina. "Zelfs Irak en Saoedi-Arabië weigerden."
In 2003 kreeg Hamas een uitzendvergunning van de Palestijnse Autoriteit. De organisatie startte toen met Voice of Al-Aqsa, al snel een van de populairste radiozenders van de Gazastrook. Het duurde meer dan twee jaar om de nodige expertise en installaties voor een tv-zender te verzamelen.
De uitzendingen lopen momenteel 12 uur per dag en hebben het onafgewerkte uitzicht van de Amerikaanse openbare kabeltelevisie. De programmering bestaat voornamelijk uit lezingen uit de Koran, religieuze praatprogramma's en gesprekken over vrouwenthema's, zoals de islamitische mode, opvoedingstips en het recht van vrouwen op werk, dat ondersteund wordt door Hamas. Uiteindelijk moet de zender een soort islamitische MTV worden, met videoclips die door Hamas worden geproduceerd op basis van beeldmateriaal van de gevechten van de organisatie met de Israëlische troepen.
Maar de grootste ster wordt Sharawi. Op Voice of Al-Aqsa was zijn radioprogramma voor kinderen een enorm succes. De 27-jarige Sharawi draagt een lange lederen jas met een capuchon en een groen pak met das. Hij werkte eerder met kinderen in zijn moskee tijdens zijn studies geologie aan de Islamitische Universiteit van Gaza.
Hij vertelt dat hij twee jaar geleden werd ontdekt door de directeur van het radiostation van Hamas toen hij in de moskee spelletjes speelde met de kinderen. Het radioprogramma werd zo populair dat zijn verschijning vaak tienduizend kinderen lokte naar festivals die gesponsord werden door Hamas.
Sharawi duldt geen bezoekers tijdens zijn radio-uitzendingen. De studio ligt op een zwaarbewaakte en geheime locatie. In 2004 vuurde een Israëlische Apachehelikopter drie raketten af op de vorige studio van de zender. Sharawi en zijn collega's konden op het nippertje ontkomen. Bij de tv-zender is iedereen ongerust over een nieuwe aanval, maar Sharawi zegt dat hij klaar is om te sterven. "De boodschappers willen graag sterven, als hun boodschap maar overkomt."
Over enkele weken gaat zijn tv-programma van start. Het moet kinderen de beginselen van de militante Palestijnse politiek bijbrengen: de betwiste positie van Jeruzalem, Palestijnse gevangenen in Israëlische gevangenissen en Palestijnse vluchtelingen die willen terugkeren naar hun gronden en huizen die ze tijdens de oorlog van 1948 aan Israël verloren. Hij zegt dat het geweld dat deel uitmaakt van de visie van Hamas, niet getoond zal worden. "Ik zal hen wijzen op onze historische rechten", zegt hij. "Hen tonen: 'Dit is Nabloes, dit is Gaza, dit is de Al-Aqsamoskee, die in Israëlische handen is, maar ons toebehoort.'"
Verder worden ook videoclips uitgezonden die opgenomen worden buiten de studio, en livetelefoongesprekken met kinderen vanuit de studio van Oom Hazim en zijn pluchen dieren. Hij wil de nuchtere en theoretische onderdelen afwisselen met plezier en spelletjes, zoals ei-lepelwedstrijdjes, appels aan een koordje eten of "touwtrekken, wat de kinderen duidelijk moet maken dat je enkel kunt winnen door samen te werken".
Sharawi zal zich verkleden in kostuums die passen bij de uitzendlocatie: een zeemanspak op het strand, een trainingspak in het park, een scoutsuniform op de kleine lapjes braakland die de wildernis van Gaza vormen. Sharawi wordt bijgestaan door assistenten in dierenpakken die voor de vrolijke noot zorgen - een vos, een konijn, een hond, een beer en een kip.
Met een felgroen bidsnoer in de hand en een lichtblauw bidtapijt op de stoel naast hem probeert hij de bloedige aanslagen van Hamas, waarbij kinderen worden gedood, goed te praten. "Het is slechts een van de middelen die door de Palestijnen gebruikt worden tegen de F16's en de tanks van Israël. We doen ons best om er geen kinderen bij te betrekken, maar ik kan geen mooie tuin maken van het leven van de kinderen, terwijl de buitenwereld het tegendeel is."
Het programma zal worden uitgezonden op vrijdagochtend, het Arabische equivalent van de zondagochtend in het westen. Het wordt voorafgegaan door een uurtje tekenfilms, waaronder een reeks over het leven van de profeet Mohammed en Tom & Jerry, de universele parodie op het dodelijke conflict.
n Hazim Sharawi (artiestennaam Oom Hazim) presenteert over enkele weken het nieuwe kinderprogramma van Al-Aqsa TV van Hamas. Het moet kinderen de beginselen van de militante Palestijnse politiek bijbrengen. (Foto The New York Times)

De Morgen, pagina 12, 899 woorden© 2006 Uitgeverij De Morgen n.v.

Hamas moet Israël erkennen (VRT 27 jan)

Geachte,

Het valt mij heel erg op dat zowat alle commentaren van uw redactie over de verkiezingsoverwinning van Hamas een heel eenzijdige visie vertolken. Deze komt ongeveer hierop neer: deze overwinning is misschien wel te begrijpen door de corruptie en incompetentie van Fatah, maar Hamas zal nu het geweld moeten afzweren en Israël erkennen om als gesprekspartner voor “de internationale gemeenschap” aanvaardbaar te zijn en om “het vredesproces” te kunnen voortzetten. U laat ook allerlei lieden optreden, die dreigen met sancties tegen de Palestijnen als ze zich niet schikken

Ik heb werkelijk geen enkele commentator gehoord die eraan herinnert dat de Palestijnse Gebieden nog steeds bezet en gekoloniseerd of zelfs onrechtmatig geannexeerd zijn (Westoever en Oost-Jeruzalem) of omsingeld en afgesloten (Gaza) en in alle geval ecomomisch gewurgd worden door Israël. Niemand herinnert eraan dat het Israël in de eerste plaats de plicht heeft de bezetting en kolonisatie te beëindigen en de Muur af te breken. Geen enkele commentator durft te suggereren dat het toepassen van bindende VN resoluties en uitspraken van het Internationaal Gerechtshof de echte voorwaarden zijn om zelfs maar over een toekomstige vrede te kunnen spreken.

Hoe komt het toch dat Westerse media telkens weer zo eenzijdig zijn?

Met vriendelijke groeten,

Guido Vanham

Eenzijdige berichtgeving Hamas Standaard 27 jan

Geachte,

Het valt mij heel erg op dat zowat alle commentaren van uw redactie over de verkiezingsoverwinning van Hamas een heel eenzijdige visie vertolken. Deze komt ongeveer hierop neer: deze overwinning is misschien wel te begrijpen door de corruptie en incompetentie van Fatah, maar Hamas zal nu het geweld moeten afzweren en Israël erkennen om als gesprekspartner voor “de internationale gemeenschap” aanvaardbaar te zijn en om “het vredesproces” te kunnen voortzetten. U laat ook stemmen horen, die dreigen met sancties tegen de Palestijnen als ze zich niet schikken

In Uw commentaar verwijst U helemaal niet naar het feit dat de Palestijnse Gebieden nog steeds bezet en gekoloniseerd of zelfs onrechtmatig geannexeerd zijn (Westoever en Oost-Jeruzalem) of omsingeld en afgesloten (Gaza) en in alle geval ecomomisch gewurgd worden door Israël. U laat na eraan te herinneren dat het Israël in de eerste plaats de plicht heeft de bezetting en kolonisatie te beëindigen en de Muur af te breken. Er wordt nergens verwezen naar het toepassen van bindende VN resoluties en uitspraken van het Internationaal Gerechtshof als echte voorwaarden om zelfs maar over een toekomstige vrede te kunnen spreken.

Zolang er bezetting en kolonisatie is, zolang de Palestijnse vluchtelingen niet het recht hebben naar huis te keren, zolang de Apartheidsmuur rechtstaat, zolang zal er verzet zijn. En de Palestijnen zullen alle mogelijke middelen gebruiken om hun vrijheid en onafhankelijk eindelijk te bekomen, net zoals onze vaders en grootvaders in de tweede wereldoorlog. Wie zijn wij om hen de les te spellen?

Hoe komt het toch dat Westerse media telkens weer zo eenzijdig en kortzichtig zijn ?

Met vriendelijke groeten,

Guido Vanham
Plashoevestraat 7
2500 LIER

zaterdag, januari 07, 2006

Jeruzalem is NIET de hoofdstad van Israël

(Reactie naar aanleiding van een item op het VRT-Nieuws)

Geachte,

Telkens Rudi Vranckx dezer dagen op het scherm verschijnt met een rechtsteekse commentaar over de toestand van Sharon, staat onderaan links in beeld: Jeruzalem, Israël. Zoals U zou moeten weten is dit een feitelijke fout.

Zolang er geen definitieve door de Verenidge Naties goedgekeurde vredesregeling is voor het Israëlisch-Palestijns conflict, geldt VN resolutie 181 van 1947, waarbij Jeruzalem een internationaal statuut van "corpus separatum" kreeg. In feite heeft Israël natuurlijk reeds in 1948 West-Jeruzalem geannexeerd en in 1967 veroverde het ook Oost-Jeruzalem. Heel deze politiek werd door de Veiligheidsraad van de VN echter reeds in 1968 naar de prullenmand gestuurd via resolutie 252. Toen Israël dan in 1980 nog eens een stuk van de Bezette Westelijke Jordaanoever bij Jeruzalem voegde en heel dit gebied als "eeuwige en ondeelbare hoofdstad" van Israël uitriep, werd dit opnieuw uitdrukkelijk door de VN Veiligheidsraad veroordeeld in resolutie 278.

België en alle andere 24 leden van de Europese Unie erkennen Jeruzalem nog steeds niet als hoofdstad van Israël, maar wel Tel-Aviv. Vandaar ook dat de ambassadeurs van ALLE landen in Israël in Tel-Aviv zijn. Bij mijn weten zelfs de VS, hoewel ze reeds een ambassade hebben gebouwd in West-Jeruzalem en het Amerikaanse congres Jeruzalem als Israëlische hoofdstad heeft erkend. Op dit punt blijft heel de EU echter consequent en blijft bij het statuut van "corpus separatum". In Jeruzalem zijn wel consulaten gevestigd, die in feite de liaison met de Palestijnse Autorioteit maken. Dat alles zou U toch bekend moeten zijn?

Het kan dan toch niet dat de VRT tegen deze internationale consensus ingaat en elke avond feitelijke onjuistheden verspreid, die zelfs kunnen geïnterpreteerd worden als de impliciete goedkeuring van een inbreuk op het internationaal recht.

Gelieve U dan ook te beperken tot de aanduiding "Jeruzalem".

Steeds bereid U verder in te lichten, als U nog vragen of bemerkingen heeft.

Met vriendelijke groeten,
Guido Vanham