199 doden in Gaza strook i.p.v. 4

In de krant van vandaag staat onder de hoofding Gaza: "Vier Palestijnen zijn in de Gazastrook door Israëlische kogels gedood tijdens het offensief van het Israëlisch leger, dat op 25 juni is begonnen na de ontvoering van een Israëlische soldaat." De trieste waarheid is dat er sinds 29 juni niet 4 maar wel 199 Palestijnen gedood zijn (HONDERD NEGEN EN NEGENTIG !).
Je kan het dag aan dag volgen op de website van het Palestijnse Rode Kruis: http://www.palestinercs.org/Humanitarian%20Situation/ems_gaza.htm. Misschien kunt u dat rechtzetten om de lezers de waarheid niet te onthouden.

Pol Van de Plas

"Daar wil Israël niet over praten"

[lezersbrief naar De Morgen]

In de weekendeditie van De Morgen (26/8) antwoord Minister van Buitenlandse Zaken De Gucht op de vraag of er ook niet over de bezetting door de staat Israël van de Syrische Golan hoogvlakte moet gesproken worden om tot een oplossing van het conflict in het Midden Oosten te komen, simpelweg: "Daar wil Israël niet over praten." Dit is nu net dezelfde houding als deze van Iran met betrekking tot zijn nucleair programma: daar wil Iran niet over praten. Maar daar laten de EU en de VS het niet bij, Iran wordt voor de VN Veiligheidsraad gesleept, er worden allerlei sancties afgekondigd, etc. De staat Israël daarentegen blijft verder genieten van bevoorrechte handelsrelaties met de EU, allerlei culturele en wetenschappelijke samenwerkingsinitiatieven, wapenleveringen, etc.

Zonet heeft Duitsland nog bevestigd dat het twee duikboten met de capaciteit om kernwapens af te vuren zal leveren aan de Israëlische staat. Stel u even voor: de staat Israël heeft zonet heel Libanon in puin gebombardeerd, alle essentiële civiele infrastructuur vernietigd, een milieuramp in de Middellandse Zee veroorzaakt, gerichte bombardementen op burgerdoelen en VN posten uitgevoerd met 1200 dode burgerslachtoffers tot gevolg en als beloning krijgt het er van de EU lidstaat Duitsland nog twee ultra-moderne duikboten bovenop.

Wanneer gaat het meten met twee maten en twee gewichten eindelijk ophouden en gaat de EU effectief sancties nemen tegen de staat Israël?

Johan Bosman

Agressor of slachtoffer

[Reactie op webartikel op nieuwsblad.be]

Vandaag (28 augustus) vermeld u op uw webstek een niets-zeggend bericht onder de titel "Hamas-strijders schieten Palestijnse automobilist dood." Wie was die automobilist? Een spion van de staat Israël? Een gezocht misdadiger? Een drugstraffikant? Dit komen we allemaal niet te weten. In het bericht zelf wordt vermeld dat Hamas, blijkbaar in een persbericht, meedeelde dat vanuit de auto op hun mensen geschoten werd. Dus kon u het artikeltje ook plaatsen onder de titel "Hamas leden beschoten vanuit auto." Bij een dergelijke titel komen natuurlijk de Hamas mensen over als slachtoffer terwijl in uw dominante berichtgeving Hamas blijkbaar moet overkomen als agressor. Nochthans geeft u geen enkele objectieve informatie waaruit moet blijken dat de Hamas medewerkers in dit geval de echte agressors waren, u wekt alleen maar de schijn.
Ik verwacht wel een objectievere vorm van informatie van mijn krant.

Johan Bosman

Hezbollah niet verantwoordelijk voor de bombardering van Libanon

Reactie op artikel "Geen winnaars" van Frank Schlömer in De Morgen van 23 augustus]

In uw artikel "Geen winnaars" van vorige woensdag schrijft u: "(..) Hezbollahchef Hassan Nasrallah niet, wiens groep verzwakt uit de strijd komt, (..) en die er verantwoordelijk voor is dat grote delen van zijn land in as en puin liggen." Wat bedoelt U daar mee ? Het is toch niet Hezbollah dat Libanon gebombardeerd heeft ? Hezbollah is verantwoordelijk voor de 40 Israëlische doden, jawel, maar het is de Israëlische regering die de 1000 Libanese doden op zijn geweten heeft. Het verwondert mij dat U meestapt in de Israëlische propaganda die zegt dat alles begonnen is op 12 juli met de ontvoering van 2 Israëlische soldaten.

Tussen haakjes: wat liepen die Israëlische soldaten op Libanees grondgebied te doen? Iedere waarnemer was al van de eerste dag verbaasd dat Israël op een paar dagen tijd zo'n gigantisch offensief klaar had om 2 soldaten te gaan bevrijden... Ondertussen weten we wel beter. De Israëlische plannen om Libanon plat te bombarderen waren al maanden eerder besproken met de Amerikanen, zo lezen we in het artikel van SEYMOUR HERSH in The New Yorker: http://www.newyorker.com/fact/content/articles/060821fa_fact. Dus wellicht is ook Amerika medeverantwoordelijk voor alle doden en de verwoestingen in Libanon. En mogen we ook stellen, de Europese regeringen die gedurende een ganse maand niets gedaan hebben om de Israëlische luchtmacht te stoppen bij het bombarderen van weerloze burgers. Dát zijn de verantwoordelijken, niet Hassan Nasrallah, die je van veel kan beschuldigen, maar niet van de verwoesting van Libanon.

Pol Van den plas

De oplossing ligt in het internationaal recht

[Lezersbrief n.a.v. interview in De Morgen met Karel De Gucht: 'Bij een militaire operatie horen risico's']

Fabian Lefevre noteert dat onze minister zegt: "De VN-vredesmacht zal een window of opportunity creëren. In de volgende twee jaar zullen we een politieke oplossing moeten forceren. Dat gaat over de uitwisseling van gevangenen, in beide richtingen, en over de Shebaa Farms." Ach zo, ik dacht eigenlijk dat een politieke oplossing zou gaan over VREDE, gebaseerd op het internationaal recht, dus op de VN-resoluties.

Ten eerste resolutie 194 over de terugkeer of schadevergoeding van de Palestijnen in 1948. Ten tweede resolutie 237 over het recht op terugkeer van de Palestijnen, verdreven in de oorlog van 1967. Dan resolutie 242 dat Israël zich moet terugtrekken uit (de) bezette gebieden, waarvan de Sheeba Farms slechts een miniem stukje zijn. Ook de Golan hoogten, en de westelijke Jordaanoever vallen hieronder. Dan resolutie 252 dat Israël Jeruzalem niet mag annexeren. Dan resolutie 338, nogmaals dat Israël zich moet terugtrekken uit de bezette gebieden. Dan resolutie 446 en 452 dat Israël geen nederzettingen mag oprichten in bezet gebied. Dan resolutie 478 dat Israël van Jeruzalem zijn hoofdstad niet mag maken. Dan resolutie 607 en 611 dat Israël geen (arabische) burgers mag deporteren en het oorlogsrecht moet respecteren (de 4° Geneefse Conferentie). Dan resolutie 673 dat Israël eindelijk eens moet beginnen om de VN resoluties toe te passen (in 1990). Enzovoort, enzovoort. En tenslotte moet resolutie 1701 uiteraard ook nog toegepast worden, dat Hezbollah moet ontwapenen, en de beide partijen moeten stoppen met vechten.

Voorgaande zijn nog maar enkel de -afdwingbare -resoluties van de Veiligheidsraad. De lijst resoluties van de Algemene Vergadering van de VN die Israël aan zijn laars lapt is nog veel veel langer. De politieke oplossing bestaat dus, ze ligt op tafel, alleen "Israël wil er niet over praten" zegt minister De Gucht. Welnu dat hoeven wij niet te accepteren, dat MOGEN wij zelfs niet accepteren volgens het handvest van de VN.

Ik geef hierbij een paar ideeën aan de minister om Israël te overtuigen om toch maar te praten:

• schort alle samenwerkingsakkoorden op: in de eerste plaats de militaire (had al lang moeten gebeurd zijn!) en reactiveer ze naargelang de resoluties uitgevoerd worden
• stop het associatieverdrag zolang niet alle VN resoluties zijn uitgevoerd
• hef een tax van 100% op alle leveringen van en naar Israël, stort dit in een fonds voor de schadevergoedingvan Palestijnen die niet mogen terugkeren
• leg een embargo op levering van alle hoogtechnologisch materiaal zolang het Internationaal Atoomagentschap de nucleaire installaties van Israêl niet gekeurd heeft
• dreig met de levering van luchtafweergeschut aan Libanon als Israël zijn luchtruim weer schendt
• blokkeer alle bankverrichtingen van en naar Israël als zij opnieuw Libanon binnen vallen en resolutie 1701 schenden

Een politieke oplossing zonder economische druk is bij voorbaat tot mislukken gedoemd. Want tot op vandaag heeft Israël altijd zijn militaire superioriteit gebruikt om te krijgen -te pakken- waar het geen recht op had.

Filip Decoene

Israëlische doodseskaders

[Reactie naar vrt radionieuws en tv-journaal]

Op uw webstek meldt u vandaag (27 augustus) dat het Israëlische leger "per ongeluk" (aanhalingstekens door mij gebruikt) een voertuig beschoten heeft van het Britse persbureau Reuters. Even verder lezen we dat de Britse journalisten zeggen dat op alle kanten van hun wagen PERS stond. Als dat zo is kan de beschieting onmogelijk "per ongeluk" gebeurd zijn. Waarom begint het bericht dan met te zeggen dat de beschieting "per ongeluk" gebeurde?

Terloops wordt ook nog vermeld dat twee Hamas militanten "gedood" zijn. Alsof dit de gewoonste zaak van de wereld is! Dit zijn twee buitenrechtelijke executies waarvoor de Verenigde Naties een speciale rapporteur heeft en die moeten betiteld worden met de term "moord." Maar blijkbaar is het voor de westerse pers te moeilijk om met zoveel woorden toe te geven dat de staat Israël met doodseskaders buitenrechtelijke executies uitvoert.

Johan Bosman

Onze eigen Rudi Vranx gecensureerd?

[Opmerking aan het VRT-journaal, in verband met de NOVA uitzending en beeldvorming van Hezbollah]

Donderdag 25 aug was er op NOVA (NPS/VARA/NOS) een reportage van 'onze' Rudi Vrankx: "nog geen rust in Libanon." Ik kan mij vergissen, ik kan niet alles zien, maar ik denk dat slechts een stuk daarvan, op het einde van deNOVA reportage, op het VRTjournaal op één is getoond, namelijk het deel met de tocht naar het zuiden, vanaf het tonen van de Hezbollah vlag. Op de VRT is wel nog een andere reportage getoond over de clusterbommen en de gevolgen. Maar het eerste deel van de NOVA reportage van Rudi Vrankx, "puin ruimen," was er niet. De toonzetting van de NOVA reportage begon al met "(..) Rudi Vrankx terugging naar het Hezbollah gebied, waar Israël lelijk heeft huisgehouden." Ik kan mij niet inbeelden dat dit bij ons zou kunnen gezegd worden.

Plaats van de reportage, het zuidelijk deel van Beiroet, de sjiietische wijk. Rudi liet iemand aan het woord die zei binnen de 48 uur van Hezbollah geld te krijgen. 12.000$, voor mensen die hun huis kwijtspeelden. Er werd niet gezegd waar dat geld vandaan kwam. Wat Rudi wel duidelijk zei dat "Hezbollah meer is dan een militie. Het zorgt voor zijn mensen. Ziekenhuizen, scholen, hulp bij de wederopbouw. Het puin wordt geruimd." Verder zegt hij expliciet "(..) een sociale beweging, politieke partij, gewapende verzetsgroep. Hezbollah is het allemaal."

Aan een parlementslid van Hezbollah wordt gevraagd of hij een terrorist is, waarop hij ja antwoordt, maar verder: "en diegenen die Qana al 2 keer gebombardeerd hebben, die hier alleen al 10.000 appartementen vernield hebben? Is dat geen terrorisme?" Je gelooft je eigen oren niet hoe Rudi Hezbollah omschrijft. Wij kennen alleen "terrorist." Nu horen we eens iets anders, maar toch ook van iemand van bij ons! Waarom werd "onze eigen" Rudi nu niet aan het woord gelaten. Hij doet het nochtans goed en komt zelfs in het buitenland op het scherm!

In Baalbek heeft een Israëlisch commando een Hezbollah ziekenhuis aangevallen en mensen meegenomen, zoals gezegd tijdens een nieuwsbericht. Men wilde de bekende sheik Hassan Nasrallah, leider van Hezbollah. Men heeft iemand met die naam meegenomen. Later niets meer van gehoord. Het bleek een groenteboer te zijn. Maar toch verloren 15 mensen het leven. Geen nieuwswaarde. Ben ik verkeerd als ik denk dat de joodse gemeenschap attent is, zoals altijd, wat u in een vorig schrijven (31 mei)aanhaalde en protesteert omdat de media teveel aandacht heeft voor de andere kant?
Voor alle duidelijkheid, ik veroordeel de oorlogsmisdaden van Hezbollah, maar meen dat zij volledig in de context moeten geplaatst worden, het waarom. Hetzelfde voor Hamas.

Johan Van Hulle

De dag na resolutie 1701

[Lezersbrief aan De Morgen]

De dag nadat resolutie 1701 van kracht wordt houdt Israël een commandoraid 200 km over de grens en beweert dat deze aanval een verdediging was. Onvoorstelbaar. En wat zeggen de democratische landen, wat zegt onze minister van buitenlandse zaken ? NIETS !

Stel je voor dat Hezbollah gisteren een commandoraid had gehouden in, zeg maar, Tel Aviv... Onze ministers zouden overlopen van verontwaardiging. Israël lapt ook deze resolutie van de veiligheidsraad aan zijn laars, zoals het resolutie 194 aan zijn laars lapt, en resolutie 237, en 242, en 252, en 338, en 446, en 452, en 478, en 607, en 611, en 673, om nog maar te zwijgen van de tientallen resoluties van de Algemene vergadering van de VN die allemaal straal genegeerd worden.

Wat voor staat is dat eigenlijk, die zich het alleenrecht toe eigent om alle internationale regels, resoluties en verdragen te negeren? Zou zo'n staat niet beter zijn erkenning verliezen? Wordt het niet de hoogste tijd dat de democratische landen gaan EISEN dat de VN resoluties worden toegepast, en dat er sancties komen, ook voor Israël, als dat land weigert om de VN resoluties uit te voeren ?Laat ons beginnen met een handelsboycot, want als de portemonnee wordt geraakt begint het verstand dikwijls te spreken.

Pol Vanden Plas

De agressor wordt slachtoffer

[Lezersbrief aan Humo iv.m. uitspraken van de Ambassadeur van Israël]

De heer Jehudi Kinar begint zijn gesprek met de tragiek van zijn familiegebeuren tijdens de holocaust en gaat verder met "mij moet je niet vertellen hoe belangrijk het voor joden is om een eigen staat met veilige grenzen te hebben." Hij legt dus een link tussen holocaust en een 'veilige' staat, dit is nu Israël, op die plaats waar het zich nu bevindt. Hierdoor gebruikt hij op een stille manier het excuus van de holocaust om het gevoel te kunnen hebben daar 'veilig' te zijn. Zo werkt hij zich in de verdedigingsrol en wordt hij slachtoffer.

Israël legt steeds meer beslag op wat de Palestijnen hebben. Noch de Palestijnen, noch het gebied, hebben iets met de holocaust te maken. Zij proberen zich te verdedigen, maar worden aanvallers. De rollen worden omgekeerd. Het steeds werkende systeem.

Om het met de woorden van David Ben Gurion, de eerste Eerste Minister van Israël, zelf te zeggen : "er is antisemitisme geweest, de Nazi's, Hitler, Auschwitz, maar was dit hun (de palestijnen) fout? Zij zien maar één ding: wij zijn hier gekomen en hebben hun land gestolen. Waarom zouden ze dat aanvaarden?" (1)

De Palestijnen hebben niets om zich te verdedigen. Organisaties zoals Hamas en Hezbollah, ontstaan na Israëlische bezetting, worden onherroepelijk terrorist genoemd, ook met de hulp van de media, d.w.z bron van alle kwaad. Zij plegen terroristische aanslagen en Israël is altijd slachtoffer. Op de vraag naar proportionaliteit geeft de ambassadeur geen antwoord. Bijna de hele wereld heeft gereageerd. Zelfs Zwitserland wijst Israël erop dat bepaalde voorzorgen niet genomen zijn en handelingen niet gerechtvaardigd kunnen worden. (2)

Voor elke Israëlische burger, vielen er 25 Libanezen. Zelfs indien men zou aannemen dat alle dode volwassen burgers terroristen in burger waren, blijven er nog altijd ongeveer 400 kinderen over.

Johan Van Hulle,
Zomergem

(1) Aangehaald door Nahum Goldmann in Le Paradoxe Juif, pp 121
(2) Zwitserland, bij monde van de woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse zaken verklaart: "Er bestaat geen twijfel over het feit dat Israël niet de voorzorgen genomen heeft, zoals vereist in de internationale wet om de burgerbevolking en de infrastructuur te beschermen. De vernietiging van een krachtcentrale, de aanval op de kantoren van de eerste minister, de willekeurige aanhouding van een groot aantal democratisch verkozen vertegenwoordigers van het volk en ministers kunnen niet gerechtvaardigd worden." (Imogen Foulkes, BBC News, Geneva.)

De onzin van Thomas Friedman

[Reactie op commentaar "Oorlog voeren op kosten van papa" van Thomas Friedman]

Dit schrijfsel van de Amerikaan Thomas Friedman is een mooie illustratie van wat de Amerikaanse journalist Matt Taibbi schrijft over Friedman: "He is the perfect symbol of our culture of emboldened stupidity". In België zou een humaniorastudent die dermate onzin schrijft in een opstel vierkant gebuisd zijn. Maar niet zo in Amerika waar Friedman "een gevierd columnist" is.

Aan de titel te zien dacht ik dat het artikel over Israël zou gaan die oorlog voert op kosten van Amerika, maar neen dus, het ging over Hezbollah die -o gruwel- huizen in Libanon herstelt! Zonder verpinken schrijft Friedman dat Hezbollah de oorlog begon, terwijl hij onder andere van zijn collega's op de New York Times moet weten dat deze oorlog (mag je dat nog "oorlog" noemen: het platbombarderen van een weerloos land?) maanden geleden door Israëlische én Amerikaanse generaals gepland was. Hij moet ook weten dat het doel in feite verder lag: het olierijke Iran inpalmen, en ja, daar heeft Israël wel een paar kernbommen voor klaar liggen.

Neen Thomas, niet Hezbollah, maar Israël heeft Libanon plat gebombardeerd! Het waren vliegtuigen van Amerikaanse makelij met Israëlische piloten die 250 keer per dag hun bommen dropten op de weerloze bevolking. En die 3 miljard $ schade waarvan je spreekt, die zou dus door Israël moeten betaald worden. En nu schrijf jij dat Iran dat wil betalen: zou je daarvoor dan niet ontzettend dankbaar moeten zijn?

"Iran aarzelde niet om geld voor Hezbollahraketten te leveren" schrijft Friedman verwijtend, voorbijgaand aan het feit dat Amerika een veelvoud daarvan aan militair materiaal leverde en blijft leveren aan Israël. Als Iran via Hezbollah dan nu de kans krijgt om de harten en geesten te veroveren met de heropbouw van Libanon, waarop wacht Amerika dan om met een veelvoud van middelen hetzelfde te doen? Neen, de oplossing is volgens Friedman: halvering van de olieprijs, kan het nog stupieder?

Eén zin van zijn schrijfsel is wel correct: "Jammer alleen dat we een president hebben die ons zegt dat we verslaafd zijn aan olie maar er niets aan wil doen." De president is zelf olieboer en heeft alle belang bij nóg hogere olieprijzen. Bovendien wil deze president ook de Iranese en Syrische olievelden inpalmen, en daarom mag deze Thomas Friedman in de NYT de publieke opinie bestoken met de grootste nonsens. Gevaarlijke nonsens bovendien als voorbereiding op de volgende oorlog, de oorlog tegen Iran omwille van het heilige doel: OLIE. Ik begrijp niet wat De Morgen bezielt om dergelijke stupiditeiten in België te publiceren.

Pol Van de Plas

Israël een gevaarlijke staat

[Reactie op bericht in het Nieuwsblad van 19 augustus]

Vandaag lees ik in uw krant dat Europees Commissaris Louis Michel verklaarde dat Hamas en Hezbollah gevaarlijke organisaties zijn. Tegelijk vernemen we dat het persbureau AFP berekend heeft dat er bij de bombardementen van de Israëlische staat op Libanon minstens 1140 burgers vermoord zijn waarvan 30% kinderen onder de 12 jaar. Aan Israëlische zijde zijn er een kleine vijftig burgerdoden gevallen. Wie is er dan het gevaarlijkste element hier? Welke andere staat kan het zich anno 2006 permiteren ongestraft een dergelijk bloedbad aan te richten onder onschuldigen? En volgens de Belgische ambassadeur in Libanon waren het bovendien nog "goed gerichte bombardementen"! Wanneer gaat er ingegrepen worden tegen een dergelijk gevaarlijke staat?

Johan Bosman

Katjoesja's schiet je niet af vanuit je slaapkamer

[Reactie op interview met Jehudi Kinar in De Morgen]

De heer ambassadeur in België Jehudi Kinar, moet hij zich realiseren dat een katjoesja niet zomaar een raket is die je onder je bed legt, maar met een lanceerinstallatie wordt afgeschoten.

Een man door een drone opmerken met een katjoesja, neerschieten en dan de vraag stellen of het al dan niet een burger was, is dus irrelevant. De man in de straat schiet zomaar geen katjoesja af.
Wat erger is: volgens de heer ambassadeur weet Israël waar die tuigen zich bevinden. Maar telkens gaat het om plaatsen die ze achteraf vernielen, m.a.w. er is geen enkel bewijs dat dit zo was. Israël zaait altijd twijfel als ze dergelijke misdaden begaan. M.a.w. het konden dus gemakkelijk burgers zijn.

Indien katjoesjas worden afgeschoten tussen de burgers, dan weten deze schutters zeer goed dat ze kunnen opgemerkt worden, ze vertrekken dus onmiddelijk. Indien Israël daarna in actie komt, zijn het dus alleen burgers die achterblijven. En dat weet Israël ook.

Johan Van Hulle

Zionistisch tandengeknars

[Reactie op diverse commentaren in De Morgen]

Er is nogal wat zionistisch tandengeknars te lezen in De Morgen de laatste tijd. Eerst was er het interview met de ambassadeur van de staat Israël in België. We kunnen het hem moeilijk kwalijk nemen dat hij propaganda voor zijn regime maakt, hij wordt ervoor betaald, maar trop is te veel.

Zijn verhaaltje over de Libanese burgers die vanuit hun slaapkamer eventjes een katjoesja op Palestina afschieten is nogal bij de haren getrokken. Misschien weet hij van niet beter en gelooft hij zijn eigen leugens wel maar dit is technisch onmogelijk. Iedereen die een katjoesja heeft zien afvuren, al was het maar op TV, weet dat bij het afvuren van een katjoesja er namelijk een grote steekvlam vrij komt. De slaapkamer en de schutter zouden in brand staan mocht het fabeltje van de ambassadeur kloppen. Natuurlijk zullen er anti-tank raketten afgevuurd zijn vanuit slaapkamers. Maar deze waren gericht op de zionistische invasiemacht en niet op Palestina.

En dan Friedman die zijn colère niet op kan omdat Hezbollah, waarschijnlijk voor een belangrijk deel met Iraans geld, de Libanezen die het Israëlische bloedbad overleefd hebben, probeert te vergoeden, althans financiëel. Het staat natuurlijk ook de staat Israël, of grote broer USA, vrij om hun slachtoffers te vergoeden.

In ieder geval gebeurt het niet met geld van de Iraanse belastingbetaler want olie-inkomsten zijn net als in de meeste landen, ook in Iran, staatsinkomsten. Iemand die de laatste maand incommunicado geweest is zou bij het lezen van Friedman's schrijfsel wel de indruk krijgen dat het Hezbollah was dat iedere dag bombardementsvluchten uitvoerde boven Libanon. Slechte verliezers, de zionisten...en goed dat ze ten minste nog De Morgen hebben om hun hart eens te luchten!

Johan Bosman

Democratie 'slegs vir joden'

In De Standaard van 9 augustus haalt de islamdeskundige Remi Hauman nog maar eens het beeld boven van "Israël als enige democratische staat in het Midden Oosten." Kan je een staat die ontstaan is op basis van etnische zuivering democratisch noemen ?
In de oorlog van 1948 -de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog waren nog maar net achter de rug- richtten zionistische strijders van de Irgun Zwai Leumi een massaslachting aan op burgers in het Palestijnse dorp Deir Yassin. Op 9 april 1948 werden daar 254 burgers, waaronder veel vrouwen en kinderen, door een eenheid van de Irgun uitgemoord. De Irgun gaf een persbericht uit waarin ze aankondigde dat dit "het begin van de bevrijding van Eretz Israël" was. Later schreef Menahem Begin, toenmalig bevelhebber van de Irgun en later premier van de staat Israël, in zijn boek De revolte van Israël: "Een golf van leugenachtige propaganda over de "joodse wreedheden" verspreidde zich in de Arabische landen en zelfs in de wereld. De vijandige propaganda wilde ons zwart maken maar hielp ons uiteindelijk. De Arabieren van Eretz Israël werden bevangen door paniek. Het dorp Kolonia, dat voordien alle aanvallen van de Hagannah [een joodse militie] had afgeweerd, werd in één nacht geëvacueerd en viel zonder strijd. ... In de rest van het land sloegen de Arabieren ook op de vlucht, ten prooi aan paniek, zelfs zonder in contact te komen met de joodse krachten."

We stellen vandaag vast dat de etnische zuivering onverminderd voortgaat: Palestijnen in de staat Israël krijgen nauwelijks vergunningen om hun huizen te herstellen, hun dorpen wordt de meest essentiële infrastructuur geweigerd, de Apartheidsmuur maakt het leven in talloze Arabische Palestijnse dorpen onmogelijk, schaarse landbouwgrond wordt op grote schaal onteigend, de joodse kolonies worden met versneld tempo uitgebreid,...

De realiteit is dat de Israëlische staat een democratie 'slegs vir joden' is, een apartheidsstaat met joodse eersterangsburgers, waar de rest van de bevoling tweederangsburgers zijn.

Johan Bosman

Israël en de media

Lezer Rudi ROTH stelt vast dat de media het aantal dodelijke slachtoffers van het Israëlische staatsterrorisme overdrijven (De Morgen 5.08.2006). Hij verwijst naar de slachtpartijen in Kana, Jenin en Sabra en Chatila. Hij stelt zich bovendien de vraag of het hier niet om antisemitisme gaat en demonisering van de staat Israël.

Sinds begin 2000 ga ik zo wat elk jaar naar de bezette Palestijnse gebieden als mensenrechten-observator. Verslaggeving over het lijden, dag aan dag, van de modale Palestijn zie ik zelden of nooit in de media verschijnen. Ik was in Jenin korte tijd na de Israëlische aanval op het vluchtelingenkamp. Ik heb gezien hoe een dicht bevolkt kamp tot één puinhoop was herleid. Of er nu 52 of 100 dodelijke slachtoffers waren verandert niets aan het leed dat de nabestaanden en de overlevenden nu nog dagdagelijks lijden. Geen steen lag er nog op een andere. Op een van de weinige muren die nog rechtop stond was in rode letters geschreven “We shall never forgive, we shall never forget.”

Staat er niet ergens in de bijbel “als zij zwijgen zullen de stenen spreken?” Ik was in Gaza-stad. Enkele weken voordien had Israël bij nacht een krachtige bom gegooid op een appartementsgebouw in deze overbevolkte stad. Doelwit was een Hamas-leider die daar woonde. De gevolgen voor de slapende bewoners waren gruwelijk. Ik zal geen cijfers van slachtoffers geven om niet van antisemitisme beticht te worden. Samen met een team van de Israëlische mensenrechtenorganisatie B’Tselem trok ik van Israëlische controlepost naar controlepost. De vernederingen, het racisme, de pesterijen en het machtsmisbruik van de jonge soldaten zullen in mijn geheugen gegrift blijven. Ik zag er Palestijnen die in de brandende zon op hun knieën geblinddoekt moesten zitten terwijl hun bagage uitgestrooid om hen heen lag. Tientallen burgers waren samen gedreven en werden uren van hun vrijheid beroofd. Ze moesten rechtstaand wachten. Ik zag er de bewuste vernielingen van de infrastractuur betaald met ons Europees belastingsgeld, de sloping van een prachtige Palestijnse herenboerderij, de vernielde olijfoogsten, apartheidswegen, gebiedsroof bij de bouw van de muur, bloedige sporen van een doodslag op een stokoude vrouw die voor een sluipschutter was aanzien. In de Palestijnse stad Hebron zag ik de pesterijen van fanatiek religieuze Joodse kolonisten onder het oog van het Israëlisch leger. Op een andere keer wandelde ik door een spookstad toen op een doordeweekse werkdag er uitgangsverbod was afgekondigd als collectieve straf.

In de Westerse pers krijgen wij alleen beelden te zien van spectaculaire aanslagen van Israël of Palestijnen. De medogenloze bezetting door Israël krijgen wij nooit te zien. Een terreuraanval van Israël noemen de journalisten voorzichtig “een raid” of een “vergeldingsactie...” Het toepassen van standrechterlijke executies noemt de pers netjes “preventieve eliminatie van terroristen,” zoals de Israëlische propaganda voorschrijft. De Israëlische doodseskaders noemt zij niet terroristen maar wel "slachtoffers." Onschuldige kinderen die getroffen worden zijn “collaterale schade” of “omstaanders.” Er zijn al veel meer omstaanders vermoord dan terroristen.

Wijlen Tijl DECLERCQ, gedreven voorzitter van het Palestina Komitee, noemde Israël steevast “The spoiled child of the world.” Als het verwende kind van de wereld mag Israël alles ongestraft doen en doet dat ook. Zij hebben een nucleaire macht uitgebouwd, leggen een veroordeling van het internationaal Hof wegens de bouw van de muur naast zich neer, bezondigen zich aan de schendingen van het oorlogsrecht en het humanitair recht. Zij weigeren de bevoegdheid van het internationaal strafhof te erkennen en treden talloze resoluties van de UNO met de voeten. Uit schrik van antisemitisme beticht te worden pakt de pers dit land met fluwelen handschoenen aan. Ik spreek dan nog niet over de machtige Israëlische lobby die over veel geld en middelen beschikt om in de wereld een beeld op te hangen van hun land dat zeker niet aan de werkelijkheid beantwoordt.

Gelukkig organiseren Vlaamse niet-gouvernementele organisaties bezoeken aan de bezette gebieden. Daar kan men met eigen ogen zien wat het dagelijkse leven onder Israelische bezetting is. Deze is nog veel mensonterender en gruwelijker dan wat de media ons brengen en is zeker niet in cijfers te vatten.

Paul BEKAERT
Advocaat en Mensenrechtenactvist

Palestijnen en Libanezen niet allemaal Islamitisch

In De Morgen van 8 augustus staat op pagina 1 een commentaar bij een foto van Madonna: "De oorlog in Libanon inspireerde haar dan weer om zich te omringen met dansers die de maansikkel (islam) en de davidster (jodendom) op hun buik geschilderd hebben". Ik weet niet of Madonna daarmee naar de oorlog in Libanon verwijst, maar zeker is dat Israël ook christelijke steden in Libanon heeft gebombardeerd (Jounieh), dat bijna de helft van de Libanese bevolking christelijk is en dat er bij de Palestijnen ook heel wat christenen rondlopen.

Werner De Bus