zondag, maart 11, 2007
In Europa kan ik veilig op een bus zitten (2)
Bij deze wil ik reageren op de onwaarschijnlijke arrogantie die nog maar eens ten toon gespreid wordt door een Israëlisch burger in het artikel "In Europa kan ik veilig op een bus zitten" (GvA, 10 maart 2007).
De schrijfster Zeruya Shalev heeft het hierin onder meer over de angstpsychose die de Palestijnse aanslagen in de staat Israël veroorzaakt hebben. Dat deze het gevolg zijn van veertig jaar Israëlische bezetting en terreur tegen het Palestijnse volk is haar blijkbaar ontgaan. O ja, ze laat het lijden van haar generatie wél beginnen met de Holocaust. Wat hebben de Palestijnen met de Holocaust te maken?
En dan waren er "de oorlogen nadien" zoals ze het eufemistisch uitdrukt. Dat het stuk voor stuk Israëlische agressie oorlogen waren waarbij iedere keer opnieuw een stuk Palestijns gebied ingepalmd werd, Palestijnse families van have en goed verdreven werden of de infrastructuur van een ander Arabisch land vernietigd werd, wordt niet vermeld.
Als moeder is ze natuurlijk bezorgd om de veiligheid van haar kind. Dat er op dit moment 855 Palestijnse kinderen in Israëlische gevangenissen opgesloten zitten interesseert haar niet of misschien weet ze dat niet eens. Dat het Israëlische leger iedere dag op Palestijnse kinderen schiet moet ze wél weten maar interesseert haar blijkbaar niet. "In Israël kent haast iedereen wel iemand die bij een aanslag betrokken raakte" klaagt ze. Maar in iedere Palestijnse familie is er minstens iemand die door de Israëli's gedood werd, in iedere Palestijnse familie zijn er verminkten, in iedere Palestijnse familie is er wel iemand die in een Israëlische gevangenis zit...
Natuurlijk is het lijden van onschuldigen onaanvaardbaar. Maar Israël is nu eenmaal een koloniaal project. Iedere objectieve analyse van het ontstaan van de staat "Israël" toont dat aan. En het wordt door een hele reeks moderne Israëlische historici ook met zoveel woorden toegegeven. En zolang er kolonialisme is zal er verzet tegen dat kolonialisme zijn. En in hoeverre zijn mensen die wetens en willens meestappen in een koloniaal project "onschuldig"?
Johan Bosman, Melle
De schrijfster Zeruya Shalev heeft het hierin onder meer over de angstpsychose die de Palestijnse aanslagen in de staat Israël veroorzaakt hebben. Dat deze het gevolg zijn van veertig jaar Israëlische bezetting en terreur tegen het Palestijnse volk is haar blijkbaar ontgaan. O ja, ze laat het lijden van haar generatie wél beginnen met de Holocaust. Wat hebben de Palestijnen met de Holocaust te maken?
En dan waren er "de oorlogen nadien" zoals ze het eufemistisch uitdrukt. Dat het stuk voor stuk Israëlische agressie oorlogen waren waarbij iedere keer opnieuw een stuk Palestijns gebied ingepalmd werd, Palestijnse families van have en goed verdreven werden of de infrastructuur van een ander Arabisch land vernietigd werd, wordt niet vermeld.
Als moeder is ze natuurlijk bezorgd om de veiligheid van haar kind. Dat er op dit moment 855 Palestijnse kinderen in Israëlische gevangenissen opgesloten zitten interesseert haar niet of misschien weet ze dat niet eens. Dat het Israëlische leger iedere dag op Palestijnse kinderen schiet moet ze wél weten maar interesseert haar blijkbaar niet. "In Israël kent haast iedereen wel iemand die bij een aanslag betrokken raakte" klaagt ze. Maar in iedere Palestijnse familie is er minstens iemand die door de Israëli's gedood werd, in iedere Palestijnse familie zijn er verminkten, in iedere Palestijnse familie is er wel iemand die in een Israëlische gevangenis zit...
Natuurlijk is het lijden van onschuldigen onaanvaardbaar. Maar Israël is nu eenmaal een koloniaal project. Iedere objectieve analyse van het ontstaan van de staat "Israël" toont dat aan. En het wordt door een hele reeks moderne Israëlische historici ook met zoveel woorden toegegeven. En zolang er kolonialisme is zal er verzet tegen dat kolonialisme zijn. En in hoeverre zijn mensen die wetens en willens meestappen in een koloniaal project "onschuldig"?
Johan Bosman, Melle
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
"En in hoeverre zijn mensen die wetens en willens meestappen in een koloniaal project "onschuldig"?"
Indien ik u goed versta, dan zijn alle Joden die daar "het lef" hebben daar geboren te zijn, ouderen, vrouwen en kinderen allen medeplichtig en mogen ze dus, zoals de ergste terroristen van Hamas het ook zeggen eigenlijk ook wel uitgemoord worden.
Trouwens waar haalt u het dat de Palestijnen niets met de shoah te maken hadden? Nooit over hun Fuhrers gehoord die een deal maakten met Hitler en ook rechtstreeks verantwoordelijk waren voor minstens 400.000 vermoorde Hongaarse Joden.
Mooi voorbeeld van haat dat u bent M Johan Bosman!
1) Gewoonlijk antwoord ik niet op anonieme commentaren. De reden waarom ik het hier toch doe is omdat deze commentaar ongewoon grof is om Palestijnen de schuld te willen geven van de dood van 400.000 Hongaarse joden.
2) Er is niemand die zegt dat er geen joden in Palestina mogen wonen. Er wonen reeds meer dan 3000 jaar onafgebroken joden in Palestina. Ook tijdens de ballingschap in Babylonië woonden er nog joden in wat nu Palestina is, maar ze werden later door de Judeërs verketterd als "onzuivere" joden: de Samaritanen. Na de vernietiging van de tempel van Jeruzalem in het jaar 70 van de christelijke tijdrekening, evenals na de vernietiging van Jeruzalem in 135, bleven er joden in Palestina wonen. Het is dus een mythe dat de belijders van de joodse godsdienst in hun totaliteit in ballingschap gedreven werd door de Romeinen en in de 20e eeuw "terug thuis" komen. Er hebben 3000 jaar onafgebroken joden in Palestina gewoond, ook onder de verschillende islamitische staten die hun gezag over het gebied uitgeoefend hebben. In deze lijn respecteerd ook het islamitische verzet het recht van joodse gelovigen om in Palestina te wonen. Iets anders is het recht erkennen om er een exclusief joodse apartheidsstaat op te richten waarbij moslims en christenen tot tweederangsburgers gedegradeerd worden. Vanzelfsprekend is dat onaanvaardbaar.
Dat het anders kan bewijzen duizenden orthodoxe joden die in Jeruzalem wonen en zich uitdrukkelijk uitspreken tégen het bestaansrecht van de zionistische staat "Israël". Dat het anders kan bewijzen joden die topfuncties bekleden in de PLO.
3)Er is welgeteld één führer (Duits woord voor leider, aanvoerder) van de Palestijnen, de Mufti van Jeruzalem, een door de Britten gecreëerde functie, die met Nazi-Duitsland een samenwerking opgestart heeft. Daartegenover staat een waaier van uitéénlopende strekkingen binnen het zionisme die met de nazi's samengewerkt of willen samenwerken hebben. Reeds in 1933 sloten de dominante "socialistische" zionisten van David Ben Gurion, de Mapai, de "Ha'avara Akkoorden" met de nazi's. Onder deze akkoorden, die operationeel zouden blijven tot het begin van de Tweede Wereldoorlog, konden 16.000 kapitaalkrachtige Duitse joden naar Palestina emigreren en zo'n 31.570.000 £sterling overdragen. Ze mochten 1000 £sterling per persoon in contanten meenemen. De rest van hun kapitaal werd in een fonds gestort waarmee Duitse industriële goederen in Palestina ingevoerd werden. Hiermee startten deze joodse kolonisten industrieën op en bouwden ze riante wijken in steden zoals Haïfa, Natanya en Nahariya. Extreem rechtse zionisten gingen nog veel verder. Begin 1941, de Tweede Wereldoorlog was dan reeds meer dan een jaar bezig, deed de leiding van de Irgun Zwaï Leumi (Nationale Gewapende Organisatie) waaruit twee Eerste Ministers van de staat Israël zouden voortkomen (Menachem Begin en Yitshak Shamir) een voorstel aan de nazi's voor een "oplossing van het jodenvraagstuk in Europa". Hierbij stelden zij aan de nazi's voor om in ruil voor de actieve deelname van de Irgun Zwaï Leumi aan de oorlog aan de zijde van de nazi's, nazi-steun te verlenen voor de joodse kolonisatie van Palestina. We hebben hier dan het beste voorbeeld van vriendschap tussen "das Deutsche Volk und das Volkisch-Nationale Hebräertum" zoals de Irgun het omschreef, gebaseerd op dezelfde exclusivistische getto-mentaliteit, gevoed vanuit hetzelfde etnische superioriteitsprincipe (Herrenvolk en God's Uitverkoren Volk). En wat is de verantwoordelijkheid dan van deze zionistische führers in de uitroeiing van 400.000 Hongaarse joden? Blijkbaar passen deze historische feiten niet in de radertjes van de holocaustindustrie.
Een reactie posten