donderdag, oktober 29, 2009
Israël pikt water van Palestijnen in
[Reactie op "Israël pikt water van Palestijnen in" in De Standaard van 28/10/2009]
Het is ver ondermaats uitgedrukt dat er in Gaza 'grote problemen' zijn. Het is veel erger dan op de Westelijke Jordaanoever. Op veel plaatsen is er door de vernietiging van de infrastructuur helemaal geen water meer en moet het worden aangevoerd met tankwagens. Het drinkwater is vervuild. Israël laat geen vervangingsonderdelen toe en onderbreekt dagelijks en op onregelmatige tijdstippen de electriciteit zodat installaties niet meer werken.
Zoals steeds weerlegt Israël de beschuldigingen niet, maar begint een scheldpartij.
Johan Van Hulle, Zomergem
Het is ver ondermaats uitgedrukt dat er in Gaza 'grote problemen' zijn. Het is veel erger dan op de Westelijke Jordaanoever. Op veel plaatsen is er door de vernietiging van de infrastructuur helemaal geen water meer en moet het worden aangevoerd met tankwagens. Het drinkwater is vervuild. Israël laat geen vervangingsonderdelen toe en onderbreekt dagelijks en op onregelmatige tijdstippen de electriciteit zodat installaties niet meer werken.
Zoals steeds weerlegt Israël de beschuldigingen niet, maar begint een scheldpartij.
Johan Van Hulle, Zomergem
maandag, oktober 26, 2009
Antisemitisme
[Een opgemerkte lezersbrief van ethicus Gie Van den Berghe in De Standaard]
'Flahaut gezuiverd van beschuldigingen van antisemitisme' bloklettert De Standaard (23 oktober). Dit is een tendentieuze, ja foute weergave van de feiten en van het door de Brusselse Rechtbank van Eerste Aanleg op 15 oktober geveld vonnis. Deze tendentieuze berichtgeving is een reflectie van de bange, vooringenomen, zelfcensurerende, kwalijke houding van velen, zeker ook de pers, als het om joden en klachten over antisemitisme gaat.
De rechtbank heeft niet André Flahaut gezuiverd, ze heeft een Belgisch joods comité en zijn voorzitter veroordeeld wegens smaad tegen Flahaut. Die voorzitter, Joël Rubinfeld, en dat comité, Comité de Coordination des Organisations Juives de Belgique, maakten in mei vorig jaar Flahaut verdachten beschuldigden hem van antisemitisme omdat deze ex-minister, ter gelegenheid van een protestactie in Nijvel tegen de Israëlische politiek inzake Palestijnen, fel had geprotesteerd tegen het verbod om in de straten van Nijvel, zijn stad, te betogen. Flahaut maakte van de gelegenheid gebruik om duidelijk te maken dat hij tegen àlle oorlogsgeweld is en er als minister ook alles had aan gedaan om de herinnering aan de jodenuitroeiing levendig te houden. Rubinfeld en de zijnen filmden de toespraak van Flahaut, zetten de beelden eerst gedeeltelijk en dan volledig op YouTube, met als begeleidend commentaar dat 'vergelijkingen maken tussen de politiek van de staat Israël en die van de nazi's' volgens de Europese Unie antisemitisme is. Kort nadien meldde het joods coördinatiecomité op haar website dat André Flahaut de staat Israël fel had aangevallen en haar politiek vergeleken had met die van de nazi's.
Niets is minder waar. Je moet een verblind ultrazionist zijn, een flink haartje betoeterd of tactisch sluw aangelegd zijn, om in de humanistisch getinte toespraak van Flahaut antisemitisme te projecteren.
De joden in kwestie zijn nu op hun plaats gezet. Maar het kwaad is eens te meer geschied. Lieg maar raak, er blijft altijd wel iets van hangen - zoals ook blijkt uit de berichtgeving over deze zaak. Want het gaat zeer beslist niet om de vrijspraak of zuivering van Flahaut maar wel om de veroordeling van joodse kwaadsprekers.
En tot slot, op gevaar af van antisemitisme verdacht of beschuldigd te worden, nog dit. Dat de historisch gezien volkomen onterechte vergelijking van politieke daden van de staat Israël met die van nazi's zonder meer als antisemitisme wordt veroordeeld, en bijvoorbeeld niet als een gemakkelijk te weerleggen stommiteit of leugen, is een tijdgebonden politieke beslissing. Zoals ook het feit dat politieke daden van andere staten dan Israël blijkbaar wel met die van nazi's mogen worden vergeleken. Denk aan Saddam Hoessein of Mahmoud Ahmadinejad. Ook daar geldt dat altijd wel iets blijft hangen.
Gie van den Berghe (Ethicus, UGent)
'Flahaut gezuiverd van beschuldigingen van antisemitisme' bloklettert De Standaard (23 oktober). Dit is een tendentieuze, ja foute weergave van de feiten en van het door de Brusselse Rechtbank van Eerste Aanleg op 15 oktober geveld vonnis. Deze tendentieuze berichtgeving is een reflectie van de bange, vooringenomen, zelfcensurerende, kwalijke houding van velen, zeker ook de pers, als het om joden en klachten over antisemitisme gaat.
De rechtbank heeft niet André Flahaut gezuiverd, ze heeft een Belgisch joods comité en zijn voorzitter veroordeeld wegens smaad tegen Flahaut. Die voorzitter, Joël Rubinfeld, en dat comité, Comité de Coordination des Organisations Juives de Belgique, maakten in mei vorig jaar Flahaut verdachten beschuldigden hem van antisemitisme omdat deze ex-minister, ter gelegenheid van een protestactie in Nijvel tegen de Israëlische politiek inzake Palestijnen, fel had geprotesteerd tegen het verbod om in de straten van Nijvel, zijn stad, te betogen. Flahaut maakte van de gelegenheid gebruik om duidelijk te maken dat hij tegen àlle oorlogsgeweld is en er als minister ook alles had aan gedaan om de herinnering aan de jodenuitroeiing levendig te houden. Rubinfeld en de zijnen filmden de toespraak van Flahaut, zetten de beelden eerst gedeeltelijk en dan volledig op YouTube, met als begeleidend commentaar dat 'vergelijkingen maken tussen de politiek van de staat Israël en die van de nazi's' volgens de Europese Unie antisemitisme is. Kort nadien meldde het joods coördinatiecomité op haar website dat André Flahaut de staat Israël fel had aangevallen en haar politiek vergeleken had met die van de nazi's.
Niets is minder waar. Je moet een verblind ultrazionist zijn, een flink haartje betoeterd of tactisch sluw aangelegd zijn, om in de humanistisch getinte toespraak van Flahaut antisemitisme te projecteren.
De joden in kwestie zijn nu op hun plaats gezet. Maar het kwaad is eens te meer geschied. Lieg maar raak, er blijft altijd wel iets van hangen - zoals ook blijkt uit de berichtgeving over deze zaak. Want het gaat zeer beslist niet om de vrijspraak of zuivering van Flahaut maar wel om de veroordeling van joodse kwaadsprekers.
En tot slot, op gevaar af van antisemitisme verdacht of beschuldigd te worden, nog dit. Dat de historisch gezien volkomen onterechte vergelijking van politieke daden van de staat Israël met die van nazi's zonder meer als antisemitisme wordt veroordeeld, en bijvoorbeeld niet als een gemakkelijk te weerleggen stommiteit of leugen, is een tijdgebonden politieke beslissing. Zoals ook het feit dat politieke daden van andere staten dan Israël blijkbaar wel met die van nazi's mogen worden vergeleken. Denk aan Saddam Hoessein of Mahmoud Ahmadinejad. Ook daar geldt dat altijd wel iets blijft hangen.
Gie van den Berghe (Ethicus, UGent)
dinsdag, oktober 20, 2009
Christenunie weigert antwoord op pertinente vraag over hun positie tegenover Israël
[Brief aan de heer Joël Voordewind van de Partij ChristenUnie (Nederland) over de uitspraken van het Internationaal Gerechtshof (ICJ), gedaan op 9 juli 2004 (in den Haag) m.b.t. Israel en de bezette gebieden] (*)
Geachte Heer,
Op 10 juli 2009 heb ik U gevraagd (via e-mail) of U en de ChristenUnie de uitspraken die het internationaal Gerechtshof op 9 juli 2004 heeft gedaan m.b.t. Israel, onderschrijft of dat de ChristenUnie deze uitspraken (net als Israël) naast zich neerlegt. Ik heb op deze door mij aan U gestelde vraag geen antwoord gekregen.
Op 9 september heb ik aan U dezelfde vraag wederom (via een e-mail) aan U gesteld. Tot op heden heeft U mijn vraag nog steeds niet beantwoord!
Ik vind dat ik (als Nederlands staatsburger ) het recht heb om deze vraag te stellen en dat U (als parlementariër) mijn vraag zou moeten beantwoorden.. Door Uw weigering om mij een eerlijk antwoord te geven, een ja of nee is al voldoende, laat U mij in het ongewisse en U vergroot hiermee de kloof tussen de burger en politiek aanzienlijk. U noopt mij nu zelf mijn conclusie te trekken. Mijn conclusie is dat u geen eerlijk antwoord durft geven omdat U de uitspraken van het Internationaal gerechtshof niet onderschrijft m.b.t. Israel.
U bent er ook van op de hoogte, neem ik aan, dat U als Nederlandse parlementariër verplicht bent om het Internationaal Recht te versterken.
Nederland heeft zich verplicht om het Internationaal Recht te versterken en daarbij is geen uitzondering voor Israel gemaakt. Ik heb als Nederlands staatburger het recht om te weten hoe U en de ChristenUnie met het Internationaal Recht omgaan en waar U in deze staat. U zou eerlijk, transparant en duidelijk moeten zijn voor de burgers, maar U heeft lak aan de burger.
Op 30 maart 2006, 12 april 2006, 27 april 2006 en 9 mei 2006 heb ik dezelfde vraag aan de heer Rouvoet gesteld. Ook van de heer Rouvoet heb ik geen enkel antwoord of reactie gekregen.
Ik voel mij als Nederlands staatsburger genegeerd en geschoffeerd en zal aan deze door de ChristenUnie gehanteerde handelswijze ruchtbaarheid gaan geven door het in de publiciteit te brengen.
Ik wil hierbij de politici, parlementariërs, aan wie ik deze mail doorstuur verzoeken om extra aandacht te geven aan de toepassing van het internationaal recht m.b.t. Israël en een extra inspanning te doen om het grote onrecht tegen te gaan. Alleen een stringente toepassing van het internationaal recht kan tot een rechtvaardige en blijvende vrede in het Midden-Oosten leiden.
Hoogachtend,
Brouwers L.W.A.J., Breda
(*) Op 9 juli 2004 deed het Internationaal Gerechtshof (ICJ), in den Haag, (kort samengevat) de volgende uitspraken:
De bezette gebieden:
De Palestijnse gebieden die Israël in 1967 veroverd heeft, de Gazastrook, de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem, noemt het hof bezet gebied.
Het hof noemt verder alle Israëlische kolonies in die gebieden illegaal en een schending van de Conventies van Genève. Israël heeft altijd beweerd dat de gebieden niet bezet zijn en de kolonies niet illegaal. Die interpretatie is nu afgewezen en dat is een juridische mijlpaal zeggen specialisten.
De afscheidingsmuur:
Het Hof, in Den Haag, zegt dat Israël de muur had moeten bouwen op Israëlisch grondgebied en niet op de bezette Westoever.
De constructie van de Israëlische muur op bezet Palestijns gebied en rond Oost-Jeruzalem is in strijd met het internationaal recht en Israëls internationale verplichtingen en moet zo snel mogelijk ontmanteld worden.
Palestijnse boeren moeten hun land en olijfgaarden terugkrijgen en als dat niet meer mogelijk is, gecompenseerd worden. Het hof zegt dat alle staten zijn verplicht deze situatie af te wijzen en Israël te dwingen zich te voegen naar internationaal recht.
Mijn vraag:
1) Graag zou ik van U vernemen of U en de ChristenUnie deze uitspraken gedaan door het internationaal Gerechtshof onderschrijft of dat de ChristenUnie deze uitspraken (net als Israël) naast zich neerlegt.
Israël moet de veiligheidsmuur afbreken van VN
De Verenigde Naties hebben Israël dinsdag 7 juli 2009 nogmaals opgeroepen om de 'veiligheidsmuur' op de Westelijke Jordaanoever af te breken. Daarmee moet een inmiddels al vijf jaar oude beslissing van het VN-tribunaal in Den Haag worden uitgevoerd.
Navi Pillay deed haar uitspraak ter gelegenheid van het feit dat het vijf jaar geleden is dat het Internationaal Gerechtshof in Den Haag bepaalde dat de scheidingsmuur illegaal was en een schending van de rechten van Palestijnen.
"Het leven van de mensen op de Westelijke Jordaanoever wordt gereduceerd tot een stuk papier", aldus Michael Baily van de ngo Oxfam op de persconferentie. Hij roept de internationale gemeenschap op om druk uit te oefenen op Israël.
Vijf jaar na de beslissing van het tribunaal in Den Haag heeft Israël de muur - deels beton, deels hek - nog uitgebreid met 200 kilometer. Daarmee wordt 413 kilometer van de 709 kilometer grens bestreken.
2) Mijn tweede vraag luidt dan ook: “Gaat de ChristenUnie zich nu achter de VN en het Internationaal Recht opstellen, en druk uitoefenen op Israel om de afscheidingsmuur neer te halen of blijft de ChristenUnie onvoorwaardelijk achter Israel staan?
Geachte Heer,
Op 10 juli 2009 heb ik U gevraagd (via e-mail) of U en de ChristenUnie de uitspraken die het internationaal Gerechtshof op 9 juli 2004 heeft gedaan m.b.t. Israel, onderschrijft of dat de ChristenUnie deze uitspraken (net als Israël) naast zich neerlegt. Ik heb op deze door mij aan U gestelde vraag geen antwoord gekregen.
Op 9 september heb ik aan U dezelfde vraag wederom (via een e-mail) aan U gesteld. Tot op heden heeft U mijn vraag nog steeds niet beantwoord!
Ik vind dat ik (als Nederlands staatsburger ) het recht heb om deze vraag te stellen en dat U (als parlementariër) mijn vraag zou moeten beantwoorden.. Door Uw weigering om mij een eerlijk antwoord te geven, een ja of nee is al voldoende, laat U mij in het ongewisse en U vergroot hiermee de kloof tussen de burger en politiek aanzienlijk. U noopt mij nu zelf mijn conclusie te trekken. Mijn conclusie is dat u geen eerlijk antwoord durft geven omdat U de uitspraken van het Internationaal gerechtshof niet onderschrijft m.b.t. Israel.
U bent er ook van op de hoogte, neem ik aan, dat U als Nederlandse parlementariër verplicht bent om het Internationaal Recht te versterken.
Nederland heeft zich verplicht om het Internationaal Recht te versterken en daarbij is geen uitzondering voor Israel gemaakt. Ik heb als Nederlands staatburger het recht om te weten hoe U en de ChristenUnie met het Internationaal Recht omgaan en waar U in deze staat. U zou eerlijk, transparant en duidelijk moeten zijn voor de burgers, maar U heeft lak aan de burger.
Op 30 maart 2006, 12 april 2006, 27 april 2006 en 9 mei 2006 heb ik dezelfde vraag aan de heer Rouvoet gesteld. Ook van de heer Rouvoet heb ik geen enkel antwoord of reactie gekregen.
Ik voel mij als Nederlands staatsburger genegeerd en geschoffeerd en zal aan deze door de ChristenUnie gehanteerde handelswijze ruchtbaarheid gaan geven door het in de publiciteit te brengen.
Ik wil hierbij de politici, parlementariërs, aan wie ik deze mail doorstuur verzoeken om extra aandacht te geven aan de toepassing van het internationaal recht m.b.t. Israël en een extra inspanning te doen om het grote onrecht tegen te gaan. Alleen een stringente toepassing van het internationaal recht kan tot een rechtvaardige en blijvende vrede in het Midden-Oosten leiden.
Hoogachtend,
Brouwers L.W.A.J., Breda
(*) Op 9 juli 2004 deed het Internationaal Gerechtshof (ICJ), in den Haag, (kort samengevat) de volgende uitspraken:
De bezette gebieden:
De Palestijnse gebieden die Israël in 1967 veroverd heeft, de Gazastrook, de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem, noemt het hof bezet gebied.
Het hof noemt verder alle Israëlische kolonies in die gebieden illegaal en een schending van de Conventies van Genève. Israël heeft altijd beweerd dat de gebieden niet bezet zijn en de kolonies niet illegaal. Die interpretatie is nu afgewezen en dat is een juridische mijlpaal zeggen specialisten.
De afscheidingsmuur:
Het Hof, in Den Haag, zegt dat Israël de muur had moeten bouwen op Israëlisch grondgebied en niet op de bezette Westoever.
De constructie van de Israëlische muur op bezet Palestijns gebied en rond Oost-Jeruzalem is in strijd met het internationaal recht en Israëls internationale verplichtingen en moet zo snel mogelijk ontmanteld worden.
Palestijnse boeren moeten hun land en olijfgaarden terugkrijgen en als dat niet meer mogelijk is, gecompenseerd worden. Het hof zegt dat alle staten zijn verplicht deze situatie af te wijzen en Israël te dwingen zich te voegen naar internationaal recht.
Mijn vraag:
1) Graag zou ik van U vernemen of U en de ChristenUnie deze uitspraken gedaan door het internationaal Gerechtshof onderschrijft of dat de ChristenUnie deze uitspraken (net als Israël) naast zich neerlegt.
Israël moet de veiligheidsmuur afbreken van VN
De Verenigde Naties hebben Israël dinsdag 7 juli 2009 nogmaals opgeroepen om de 'veiligheidsmuur' op de Westelijke Jordaanoever af te breken. Daarmee moet een inmiddels al vijf jaar oude beslissing van het VN-tribunaal in Den Haag worden uitgevoerd.
Navi Pillay deed haar uitspraak ter gelegenheid van het feit dat het vijf jaar geleden is dat het Internationaal Gerechtshof in Den Haag bepaalde dat de scheidingsmuur illegaal was en een schending van de rechten van Palestijnen.
"Het leven van de mensen op de Westelijke Jordaanoever wordt gereduceerd tot een stuk papier", aldus Michael Baily van de ngo Oxfam op de persconferentie. Hij roept de internationale gemeenschap op om druk uit te oefenen op Israël.
Vijf jaar na de beslissing van het tribunaal in Den Haag heeft Israël de muur - deels beton, deels hek - nog uitgebreid met 200 kilometer. Daarmee wordt 413 kilometer van de 709 kilometer grens bestreken.
2) Mijn tweede vraag luidt dan ook: “Gaat de ChristenUnie zich nu achter de VN en het Internationaal Recht opstellen, en druk uitoefenen op Israel om de afscheidingsmuur neer te halen of blijft de ChristenUnie onvoorwaardelijk achter Israel staan?
Turkse koffie geboycot
[Reactie naar De Standaard]
Israël geeft nu zelf het voorbeeld hoe je het moet doen als je wordt uitgesloten of als het je niet zint. Zelfs bij een actie zonder materiële schade of gewonden en zonder schending van mensenrechten. Turkije sluit Israël uit om deel te nemen aan oefeningen van de luchtmacht en onmiddellijk wordt Turkse koffie geboycot en men dreigt met acties van de luchtvaartmaatschappij El Al.
Bij talloze gelegenheden en nu bij de laatste bloedige actie in Gaza, heeft de VN en de EU, inclusief België, zich uitgeput in de meest harde bewoordingen maar men doet niets. De EU stelt alleen de opwaardering van de betrekkingen met Israël uit. En zelfs daarmee heeft de EVP, waaronder onze CD&V, problemen mee.
België onthoudt zich nu bij de stemming over de goedkeuring van de officiële VN-enquête door de Commissie Goldstone, over Gaza, waarbij Israël en Hamas beschuldigd worden van oorlogsmisdaden en misdaden tegen het internationaal recht. Er wordt een officiële Brusselse commerciële missie naar Israël georganiseerd in december om de zakenrelaties te promoten.
Israël doet gewoon verder wat het wil. Waarom zou het anders, er gebeurt toch niets.
Johan Van Hulle, Zomergem
Israël geeft nu zelf het voorbeeld hoe je het moet doen als je wordt uitgesloten of als het je niet zint. Zelfs bij een actie zonder materiële schade of gewonden en zonder schending van mensenrechten. Turkije sluit Israël uit om deel te nemen aan oefeningen van de luchtmacht en onmiddellijk wordt Turkse koffie geboycot en men dreigt met acties van de luchtvaartmaatschappij El Al.
Bij talloze gelegenheden en nu bij de laatste bloedige actie in Gaza, heeft de VN en de EU, inclusief België, zich uitgeput in de meest harde bewoordingen maar men doet niets. De EU stelt alleen de opwaardering van de betrekkingen met Israël uit. En zelfs daarmee heeft de EVP, waaronder onze CD&V, problemen mee.
België onthoudt zich nu bij de stemming over de goedkeuring van de officiële VN-enquête door de Commissie Goldstone, over Gaza, waarbij Israël en Hamas beschuldigd worden van oorlogsmisdaden en misdaden tegen het internationaal recht. Er wordt een officiële Brusselse commerciële missie naar Israël georganiseerd in december om de zakenrelaties te promoten.
Israël doet gewoon verder wat het wil. Waarom zou het anders, er gebeurt toch niets.
Johan Van Hulle, Zomergem
maandag, oktober 19, 2009
Mensenrechtenraad
[lezersbrief naar De Morgen]
We lezen vandaag dat de mensenrechtenraad van de Verenigde Naties het Goldstonerapport heeft goedgekeurd. Dat zou goed nieuws zijn, ware het niet dat de meeste westerse landen tegen stemden of zich onthielden. En het ergst van al, zelfs België, wereldwijd geroemd als verdediger van de mensenrechten, heeft zich deze keer onthouden.
Waaraan hebben we dat verdiend?
Is het omdat er nu een CD&V'er op Buitenlandse Zaken de baas is dat we voortaan een beetje minder op de mensenrechten gaan letten? Past dit niet meer in het christelijke gedachtegoed, of is er gewoon diplomatieke chantage in het spel, en durft onze nieuwe minister geen fors standpunt innemen?
Ik denk, mijnheer de minister, dat de meeste Belgen nog even erg gehecht zijn aan de universele mensenrechten, en dat u heel erg ongeloofwaardig overkomt als u zich in dergelijke gevallen selectief onthoudt of tegenstemt.
Rechter Goldstone, zelf jood, noemt dit rapport een uitstekende kans voor Israël om zich te bezinnen over de tot nu toe gevoerde politiek jegens zijn Arabische bevolking en de militarisering van zijn maatschappij. De eerste reacties van de Israëlische regering zijn alvast negatief. Het zou goed zijn als onze minister hen op andere gedachten kon brengen, de Israëlische bevolking zou hem daarvoor dankbaar zijn.
Pol Van den plas, Gent
We lezen vandaag dat de mensenrechtenraad van de Verenigde Naties het Goldstonerapport heeft goedgekeurd. Dat zou goed nieuws zijn, ware het niet dat de meeste westerse landen tegen stemden of zich onthielden. En het ergst van al, zelfs België, wereldwijd geroemd als verdediger van de mensenrechten, heeft zich deze keer onthouden.
Waaraan hebben we dat verdiend?
Is het omdat er nu een CD&V'er op Buitenlandse Zaken de baas is dat we voortaan een beetje minder op de mensenrechten gaan letten? Past dit niet meer in het christelijke gedachtegoed, of is er gewoon diplomatieke chantage in het spel, en durft onze nieuwe minister geen fors standpunt innemen?
Ik denk, mijnheer de minister, dat de meeste Belgen nog even erg gehecht zijn aan de universele mensenrechten, en dat u heel erg ongeloofwaardig overkomt als u zich in dergelijke gevallen selectief onthoudt of tegenstemt.
Rechter Goldstone, zelf jood, noemt dit rapport een uitstekende kans voor Israël om zich te bezinnen over de tot nu toe gevoerde politiek jegens zijn Arabische bevolking en de militarisering van zijn maatschappij. De eerste reacties van de Israëlische regering zijn alvast negatief. Het zou goed zijn als onze minister hen op andere gedachten kon brengen, de Israëlische bevolking zou hem daarvoor dankbaar zijn.
Pol Van den plas, Gent
zondag, oktober 18, 2009
Een brief aan Leterme
Geachte Mijnheer de Minister,
Bij deze wil ik uw aandacht vragen voor de arrestatie van Mohammed Othman, die op 22 september werd aangehouden door de Israëlische politie of geheime dienst op de grens tussen Jordanië en de bezette Westelijke Jordaanoever. Mohammed Othman ijvert sedert vele jaren voor de Palestijnse zaak, geweldloos en vreedzaam. Het feit dat hij -een geweldloze burger, lid van legale organisaties- door de Israëlische autoriteiten is aangehouden, kan enkel maar het geweld in dit conflict doen toenemen. Het lijkt erop dat Israël hier naar streeft.
Ik hoop dat U hierover de ambassadeur van Israël op het matje roept en hem vraagt wat de bedoeling van deze arrestatie mag zijn. Als Israël zich door het Westen wil laten erkennen als democratische staat, dan moet het ook de democratische spelregels respecteren. Ik hoop dat U eveneens de Universele Mensenrechten hoog in het vaandel voert, die dergelijke willekeurige aanhoudingen manifest verbieden.
Ik dank U bij voorbaat voor uw inspanningen,
Pol Van den plas, Gent
Bij deze wil ik uw aandacht vragen voor de arrestatie van Mohammed Othman, die op 22 september werd aangehouden door de Israëlische politie of geheime dienst op de grens tussen Jordanië en de bezette Westelijke Jordaanoever. Mohammed Othman ijvert sedert vele jaren voor de Palestijnse zaak, geweldloos en vreedzaam. Het feit dat hij -een geweldloze burger, lid van legale organisaties- door de Israëlische autoriteiten is aangehouden, kan enkel maar het geweld in dit conflict doen toenemen. Het lijkt erop dat Israël hier naar streeft.
Ik hoop dat U hierover de ambassadeur van Israël op het matje roept en hem vraagt wat de bedoeling van deze arrestatie mag zijn. Als Israël zich door het Westen wil laten erkennen als democratische staat, dan moet het ook de democratische spelregels respecteren. Ik hoop dat U eveneens de Universele Mensenrechten hoog in het vaandel voert, die dergelijke willekeurige aanhoudingen manifest verbieden.
Ik dank U bij voorbaat voor uw inspanningen,
Pol Van den plas, Gent
VN-mensenrechtenraad keurt rapport over oorlogsmisdaden in Gaza goed
[Lezersbrief naar de Morgen]
De Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties heeft in een resolutie het rapport Goldstone goedgekeurd, zodat het nu op de tafel van de VN-Veiligheidsraad belandt.
Ons land onthaalde het rapport positief en noemt de strijd tegen de straffeloosheid zelfs een van Belgiës prioriteiten in het domein van de mensenrechten en het internationaal recht in het algemeen. Het lijkt dan ook vanzelfsprekend dat België tot de 25 landen behoort die de resolutie steunden. België onthield echter zijn stem. Bizarre manier om "de goede opvolging van het rapport te garanderen", zoals de officiële reactie van ons land luidde.
Men heeft zelfs het zelfrespect niet openlijk toe te geven dat mensenrechten nu eenmaal niet opwegen tegen de goede relatie met Israël. Of zal België deze onthouding verklaren zoals de VS zijn tegenstem? Dat het rapport geen "gunstig klimaat" schept voor het zogenaamde vredesproces? Goldstone-rapport of de zoveelste VN-resolutie, Palestijnen dienen het bestaan ervan te vergeten om het "vredesproces" niet steeds te hypothekeren. Israël zal wel voor de gepaste voorwaarden zorgen.
Met dit stemgedrag heeft ons land zijn laatste geloofwaardigheid inzake mensenrechten verloren. Een stem die dan nog louter symbolisch was, want gevolgen zal dit rapport nooit krijgen in de Veiligheidsraad. Daar zorgt het vetorecht van de Verenigde Staten wel voor zoals tot nu toe bij elke resolutie tegen Israël is gebleken.
Een nobelprijs voor de vrede zal hier geen hinderpaal voor zijn.
Bianca Fraipont, Lebbeke
De Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties heeft in een resolutie het rapport Goldstone goedgekeurd, zodat het nu op de tafel van de VN-Veiligheidsraad belandt.
Ons land onthaalde het rapport positief en noemt de strijd tegen de straffeloosheid zelfs een van Belgiës prioriteiten in het domein van de mensenrechten en het internationaal recht in het algemeen. Het lijkt dan ook vanzelfsprekend dat België tot de 25 landen behoort die de resolutie steunden. België onthield echter zijn stem. Bizarre manier om "de goede opvolging van het rapport te garanderen", zoals de officiële reactie van ons land luidde.
Men heeft zelfs het zelfrespect niet openlijk toe te geven dat mensenrechten nu eenmaal niet opwegen tegen de goede relatie met Israël. Of zal België deze onthouding verklaren zoals de VS zijn tegenstem? Dat het rapport geen "gunstig klimaat" schept voor het zogenaamde vredesproces? Goldstone-rapport of de zoveelste VN-resolutie, Palestijnen dienen het bestaan ervan te vergeten om het "vredesproces" niet steeds te hypothekeren. Israël zal wel voor de gepaste voorwaarden zorgen.
Met dit stemgedrag heeft ons land zijn laatste geloofwaardigheid inzake mensenrechten verloren. Een stem die dan nog louter symbolisch was, want gevolgen zal dit rapport nooit krijgen in de Veiligheidsraad. Daar zorgt het vetorecht van de Verenigde Staten wel voor zoals tot nu toe bij elke resolutie tegen Israël is gebleken.
Een nobelprijs voor de vrede zal hier geen hinderpaal voor zijn.
Bianca Fraipont, Lebbeke
woensdag, oktober 14, 2009
Woorden van vrede
[Reactie op "Woorden van vrede" in De Standaard van 12.10.2009]
Mia Doornaert maakt er zich gemakkelijk en zeer kort vanaf met de woorden dat Obama niet kan beloven "dat er morgen vrede komt tussen Israël en de Palestijnen zolang de andere landen in het gebied daarvoor niet de vredesbasis helpen scheppen."
Ze gooit dus de bal terug in het Arabische kamp.
Ze zegt geen woord over een hernieuwde vraag, eis, nu van Obama en anderen, om de uitbreiding van de nederzettingen te stoppen, als eerste noodzakelijkheid om over vrede te beginnen praten. Israël zegt tegen iedereen flagrant neen.
Deze nederzettingen, illegaal, zijn de werkelijkheid van Israëlisch onstuitbaar Zionisme en hebben met het "scheppen van een vredesbasis van de andere landen in het gebied" niets te maken.
Johan Van Hulle, Zomergem
Mia Doornaert maakt er zich gemakkelijk en zeer kort vanaf met de woorden dat Obama niet kan beloven "dat er morgen vrede komt tussen Israël en de Palestijnen zolang de andere landen in het gebied daarvoor niet de vredesbasis helpen scheppen."
Ze gooit dus de bal terug in het Arabische kamp.
Ze zegt geen woord over een hernieuwde vraag, eis, nu van Obama en anderen, om de uitbreiding van de nederzettingen te stoppen, als eerste noodzakelijkheid om over vrede te beginnen praten. Israël zegt tegen iedereen flagrant neen.
Deze nederzettingen, illegaal, zijn de werkelijkheid van Israëlisch onstuitbaar Zionisme en hebben met het "scheppen van een vredesbasis van de andere landen in het gebied" niets te maken.
Johan Van Hulle, Zomergem
zaterdag, oktober 03, 2009
Laat Mohammad Othman vrij!
[Lezersbrief aan De Morgen]
Israël laat 20 Palestijnse vrouwen vrij en pakt 31 Palestijnse mannen op.
Met het vrijlaten van twintig Palestijnse vrouwen uit Israëlische gevangenissen lijkt Israël eindelijk werk te willen maken van het vredesproces met de Palestijnen. Gaat dit land dan eindelijk toetreden tot de groep van de democratische landen en haar wurggreep op de Palestijnse economie en het dagelijks leven van de Palestijnen stopzetten? Is de extreem-rechtse regering van Netanyahu eindelijk het vredespad ingeslagen of moeten we opletten niet te vroeg te juichen?
(Eén van de twintig vrouwen werd woensdag al vrijgelaten na tien van de elf maanden straf te hebben uitgezeten voor het dragen van een mes bij een militaire checkpoint en zal op vraag van de Palestijnse Autoriteit (PA) zondag door Israël worden vervangen door een andere vrouw. Een tweede vrouw zou pas volgende vrijdag vrijkomen, maar de PA vraagt voor haar geen vervanging.)
Nog maar aan de vooravond van de vrijlating raakten zes Palestijnen gewond bij drie luchtaanvallen op de Gazastrook. In de vroege uren van 30 september werden 14 Palestijnen opgepakt. Daags nadien werden tien Palestijnen opgepakt. Vrijdagochtend werden vier Palestijnen uit hun huizen meegenomen in het dorp Madama en ‘s avonds werden drie Palestijnen in Beit A’wa aangehouden. Israël sloot 31 Palestijnse mannen op terwijl we alleen wat vernamen over 20 Palestijnse vrouwen die werden vrijgelaten. Daarenboven arresteerde de Palestijnse Autoriteit de voorbije dagen elf mensen van Hamas op op de Westelijke Jordaanoever.
Op 22 september 2009 werd Mohammad Othman aangehouden en opgesloten door Israëlische soldaten nabij de Allenby Brug, de grensovergang tussen Jordanië en bezet Palestina. Hij keerde terug van een bezoek aan Noorwegen. Mohammad (33) was de voorbije tien jaar drukdoende met het verdedigen van Palestijnse mensenrechten. Zijn dorp Jayyous verloor het grootste gedeelde van gronden aan de Apartheidsmuur en de kolonies. Voortdurend werkte Mohammad Othman om de wereld op de hoogte te brengen over de Israëlische misdaden tegen zijn mensen. Eerder sloot Israël ook al Muhammad Srour, een ooggetuige voor de VN over het Israëlische bloedbad in de Gazastrook, op toen hij terugkeerde vanuit Genève. Er zijn geen concrete aanklachten tegen Othman, maar zijn werk op het vlak van mensenrechten zit Israël serieus dwars. De Palestijn is slechts één van de 11.000 Palestijnen die worden vastgehouden in Israëlische gevangenissen, waaronder 800 administratieve opsluitingen zonder enige vorm van aanklacht. Vaak zijn het Palestijnen die werk zoeken in Israël en niet over een werkvergunning beschiken.
Israël moet zijn grenzen openen voor vrij verkeer van werknemers en werkgevers zoals dit in Schengen en de EU het geval is. Palestijnen moeten vrij kunnen werken in Israël, een zaak opstarten en er handel drijven. Als Israël een democratie zou zijn moet het ophouden werkvergunningen te verplichten voor Palestijnse arbeiders. Deze kosten een flink pak geld zonder vorm van werkgarantie, arbeidsrechten of recht op een gezonde werkomgeving. Onafhankelijke vakbondsorganisaties moeten er zorg voor dragen dat dezelfde rechten van toepassing zijn voor Palestijnse en Israëlische arbeiders.
De Palestijnen die werden opgepakt omdat ze niet over de juiste werkvergunning beschikten en andere politieke gevangenen moet Israël onmiddellijk vrijlaten.
Ook moet Tel Aviv ogenblikkelijk de mensenrechtenactivist Mohammad Othman vrijlaten. Het maakt eens te meer duidelijk hoe kritisch we moeten blijven, ook al worden er twintig Palestijnse vrouwen vrijgelaten, democratie in Israël is nog niet voor morgen.
Mario Bergen, Leuven
* Link:
http://alternativenews.org/english/2178-free-mohammad-othman-palestines-first-boycott-divestment-and-sanctions-prisoner-of-conscience.html
Teken de petitie voor de vrijlating van Mohammad Othman
Israël laat 20 Palestijnse vrouwen vrij en pakt 31 Palestijnse mannen op.
Met het vrijlaten van twintig Palestijnse vrouwen uit Israëlische gevangenissen lijkt Israël eindelijk werk te willen maken van het vredesproces met de Palestijnen. Gaat dit land dan eindelijk toetreden tot de groep van de democratische landen en haar wurggreep op de Palestijnse economie en het dagelijks leven van de Palestijnen stopzetten? Is de extreem-rechtse regering van Netanyahu eindelijk het vredespad ingeslagen of moeten we opletten niet te vroeg te juichen?
(Eén van de twintig vrouwen werd woensdag al vrijgelaten na tien van de elf maanden straf te hebben uitgezeten voor het dragen van een mes bij een militaire checkpoint en zal op vraag van de Palestijnse Autoriteit (PA) zondag door Israël worden vervangen door een andere vrouw. Een tweede vrouw zou pas volgende vrijdag vrijkomen, maar de PA vraagt voor haar geen vervanging.)
Nog maar aan de vooravond van de vrijlating raakten zes Palestijnen gewond bij drie luchtaanvallen op de Gazastrook. In de vroege uren van 30 september werden 14 Palestijnen opgepakt. Daags nadien werden tien Palestijnen opgepakt. Vrijdagochtend werden vier Palestijnen uit hun huizen meegenomen in het dorp Madama en ‘s avonds werden drie Palestijnen in Beit A’wa aangehouden. Israël sloot 31 Palestijnse mannen op terwijl we alleen wat vernamen over 20 Palestijnse vrouwen die werden vrijgelaten. Daarenboven arresteerde de Palestijnse Autoriteit de voorbije dagen elf mensen van Hamas op op de Westelijke Jordaanoever.
Op 22 september 2009 werd Mohammad Othman aangehouden en opgesloten door Israëlische soldaten nabij de Allenby Brug, de grensovergang tussen Jordanië en bezet Palestina. Hij keerde terug van een bezoek aan Noorwegen. Mohammad (33) was de voorbije tien jaar drukdoende met het verdedigen van Palestijnse mensenrechten. Zijn dorp Jayyous verloor het grootste gedeelde van gronden aan de Apartheidsmuur en de kolonies. Voortdurend werkte Mohammad Othman om de wereld op de hoogte te brengen over de Israëlische misdaden tegen zijn mensen. Eerder sloot Israël ook al Muhammad Srour, een ooggetuige voor de VN over het Israëlische bloedbad in de Gazastrook, op toen hij terugkeerde vanuit Genève. Er zijn geen concrete aanklachten tegen Othman, maar zijn werk op het vlak van mensenrechten zit Israël serieus dwars. De Palestijn is slechts één van de 11.000 Palestijnen die worden vastgehouden in Israëlische gevangenissen, waaronder 800 administratieve opsluitingen zonder enige vorm van aanklacht. Vaak zijn het Palestijnen die werk zoeken in Israël en niet over een werkvergunning beschiken.
Israël moet zijn grenzen openen voor vrij verkeer van werknemers en werkgevers zoals dit in Schengen en de EU het geval is. Palestijnen moeten vrij kunnen werken in Israël, een zaak opstarten en er handel drijven. Als Israël een democratie zou zijn moet het ophouden werkvergunningen te verplichten voor Palestijnse arbeiders. Deze kosten een flink pak geld zonder vorm van werkgarantie, arbeidsrechten of recht op een gezonde werkomgeving. Onafhankelijke vakbondsorganisaties moeten er zorg voor dragen dat dezelfde rechten van toepassing zijn voor Palestijnse en Israëlische arbeiders.
De Palestijnen die werden opgepakt omdat ze niet over de juiste werkvergunning beschikten en andere politieke gevangenen moet Israël onmiddellijk vrijlaten.
Ook moet Tel Aviv ogenblikkelijk de mensenrechtenactivist Mohammad Othman vrijlaten. Het maakt eens te meer duidelijk hoe kritisch we moeten blijven, ook al worden er twintig Palestijnse vrouwen vrijgelaten, democratie in Israël is nog niet voor morgen.
Mario Bergen, Leuven
* Link:
http://alternativenews.org/english/2178-free-mohammad-othman-palestines-first-boycott-divestment-and-sanctions-prisoner-of-conscience.html
Teken de petitie voor de vrijlating van Mohammad Othman
vrijdag, oktober 02, 2009
Mogelijkheden wapenexport Israël ontvouwt in Brussel
[Lezersbrief aan Knack]
Op 5 en 6 oktober 2009 heeft de vierde jaarlijkse bijeenkomst omtrent wapenexport plaats. Defensie Export 2009 gaat door in het Radisson SAS Hotel aan de Wolvengracht 47 in Brussel. SMi Group Ltd, een wereldleider die zakenmensen en informatie met elkaar in contact brengt, organiseert de gebeurtenis. Vakspecialisten geven uitleg over de regels, hervormingen en uitvoercontrole bij een waaier van naties en instellingen inzake wapenhandel. Wapenfirma’s leren in Brussel hoe ze het best investeren in ondermeer de Amerikaanse wapenindustrie en hoe men zonder problemen wapens kan exporteren en verkopen aan de V.S, het V.K., Spanje, Duitsland, Nederland, Frankrijk, Zweden, de EU en de NAVO.
Defensiebedrijven krijgen ook uitleg van Eli Pincu, Directeur van het Directoraat Export Controle van het Israëlische ministerie van Defensie. Hij zal het op 6 oktober 2009 van 14.40 tot 15.10 uur hebben over de achtergrond bij de laatste wetgeving en hervormingen rond wapenexport naar Israël, de nieuwste controleprocedures voor wapenuitvoer en standaardgebruiken en activiteiten van individuen en organisaties. Ook hoe men EU-sancties en embargo’s kan omzeilen komt aan bod tijdens de tweedaagse bijeenkomst van internationale wapenhandelaars. Het spreekt voor zich dat vertegenwoordigers van de diverse landen en de diverse takken van de defensie- en wapenindustrie in Brussel uitgebreid kunnen bijpraten over de laatste ontwikkelingen en technologie op wapenvlak.
Op zes minuten wandelen van het stadhuis van burgemeester Thielemans kan men leren hoe men wapens verkoopt aan een apartheidsregime als Israël. Moeten we dit normaal vinden? 999 Britse ponden per studiedag of 1.299 Britse ponden voor de twee dagen zijn beslist niet om soldatenkoeken te verkopen aan Tel Aviv!
Mario Bergen, Leuven
LINK:
http://www.smi-online.co.uk/events/overview.asp?ref=3155
Op 5 en 6 oktober 2009 heeft de vierde jaarlijkse bijeenkomst omtrent wapenexport plaats. Defensie Export 2009 gaat door in het Radisson SAS Hotel aan de Wolvengracht 47 in Brussel. SMi Group Ltd, een wereldleider die zakenmensen en informatie met elkaar in contact brengt, organiseert de gebeurtenis. Vakspecialisten geven uitleg over de regels, hervormingen en uitvoercontrole bij een waaier van naties en instellingen inzake wapenhandel. Wapenfirma’s leren in Brussel hoe ze het best investeren in ondermeer de Amerikaanse wapenindustrie en hoe men zonder problemen wapens kan exporteren en verkopen aan de V.S, het V.K., Spanje, Duitsland, Nederland, Frankrijk, Zweden, de EU en de NAVO.
Defensiebedrijven krijgen ook uitleg van Eli Pincu, Directeur van het Directoraat Export Controle van het Israëlische ministerie van Defensie. Hij zal het op 6 oktober 2009 van 14.40 tot 15.10 uur hebben over de achtergrond bij de laatste wetgeving en hervormingen rond wapenexport naar Israël, de nieuwste controleprocedures voor wapenuitvoer en standaardgebruiken en activiteiten van individuen en organisaties. Ook hoe men EU-sancties en embargo’s kan omzeilen komt aan bod tijdens de tweedaagse bijeenkomst van internationale wapenhandelaars. Het spreekt voor zich dat vertegenwoordigers van de diverse landen en de diverse takken van de defensie- en wapenindustrie in Brussel uitgebreid kunnen bijpraten over de laatste ontwikkelingen en technologie op wapenvlak.
Op zes minuten wandelen van het stadhuis van burgemeester Thielemans kan men leren hoe men wapens verkoopt aan een apartheidsregime als Israël. Moeten we dit normaal vinden? 999 Britse ponden per studiedag of 1.299 Britse ponden voor de twee dagen zijn beslist niet om soldatenkoeken te verkopen aan Tel Aviv!
Mario Bergen, Leuven
LINK:
http://www.smi-online.co.uk/events/overview.asp?ref=3155
donderdag, oktober 01, 2009
Zal België de moed hebben om rapport Goldstone naar veiligheidsraad te stemmen?
[Reactie op "Letherme haalt stevig uit naar Iraans regime" in De Morgen, 30.9.2009]
Onze Minister van Buitenlandse Zaken Yves Letherme uit zijn bezorgdheid over de houding van Iran (DM 30.9): Hij is erg hard voor de Iraanse onwil om zich te buigen naar de wil van de VN. Hij is pessimistisch over de dialoog met het Iraanse regime en stelt economische en politieke sancties in het vooruitzicht. Zou hij zich niet evenveel zorgen moeten maken over Israël dat steevast weigert elke VN-resolutie over de Palestijnse kwestie uit te voeren. Israël wantrouwt zoveel de UNO dat het in Genève op een UN-watch kan rekenen om de beslissingen van de Verenigde Naties over het Midden-Oosten regelmatig te bekritiseren. Wat het nucleair programma van Iran betreft, weigert Israël zelf elke onderhandeling over een kernvrij Midden-Oosten omdat het zelf over 200 kernkoppen beschikt en die niet wil ontmantelen. Zou onze Minister daarentegen niet meer aandacht moeten besteden aan de bespreking binnen de VN-mensenrechtenraad van het rapport Goldstone over de Gaza-oorlog ? Zal België de moed hebben, zoals Amnesty international het vraagt, om deze week te stemmen voor de doorverwijzing van dit rapport naar de VN-Veiligheidsraad. Amnesty International koppelt bovendien deze vraag aan het voorstel om een wapenembargo voor het Israël-Palestina te beslissen.
Werner De Bus, Brussel
Onze Minister van Buitenlandse Zaken Yves Letherme uit zijn bezorgdheid over de houding van Iran (DM 30.9): Hij is erg hard voor de Iraanse onwil om zich te buigen naar de wil van de VN. Hij is pessimistisch over de dialoog met het Iraanse regime en stelt economische en politieke sancties in het vooruitzicht. Zou hij zich niet evenveel zorgen moeten maken over Israël dat steevast weigert elke VN-resolutie over de Palestijnse kwestie uit te voeren. Israël wantrouwt zoveel de UNO dat het in Genève op een UN-watch kan rekenen om de beslissingen van de Verenigde Naties over het Midden-Oosten regelmatig te bekritiseren. Wat het nucleair programma van Iran betreft, weigert Israël zelf elke onderhandeling over een kernvrij Midden-Oosten omdat het zelf over 200 kernkoppen beschikt en die niet wil ontmantelen. Zou onze Minister daarentegen niet meer aandacht moeten besteden aan de bespreking binnen de VN-mensenrechtenraad van het rapport Goldstone over de Gaza-oorlog ? Zal België de moed hebben, zoals Amnesty international het vraagt, om deze week te stemmen voor de doorverwijzing van dit rapport naar de VN-Veiligheidsraad. Amnesty International koppelt bovendien deze vraag aan het voorstel om een wapenembargo voor het Israël-Palestina te beslissen.
Werner De Bus, Brussel
Abonneren op:
Posts (Atom)