dinsdag, september 05, 2006

Iszraël verantwoordelijk voor zakkende waterpeil van de Dode Zee

[Commentaar op artikel in DM over de "ecologische ramp" bij de Dode Zee van 4 september]

Ik lees in DM 04/09, pagina 11, dat een Britse architect de Dode Zee moet redden, door het via een kanaal met de Rode Zee te verbinden. Het waterpeil zou er dramatisch gezakt zijn. De argumentatie voor dit project, namelijk "door de verdamping van het water zakt het peil van de Dode Zee ieder jaar met 1 meter" is een halve grove leugen. Het water van de Dode Zee, een groot meer, verdampt zeker, en is daarom door de jaren heen een zoutwatermeer geworden. Dat dit de laatste jaren zeer snel zakt is een feit. Maar daarvoor is Israël verantwoordelijk!

Het systeem is kort samen te vatten als volgt. Het begint reeds in de Golan Hoogvlakte, door Israël veroverd op Syrie, een vruchtbaar en waterrijk gebied. Israëlische nederzettingen nemen daar steeds meer water af. Dit water vloeide vroeger ook naar het meer van Galilea, waar men door water met laag zoutgehalte op te pompen uit zo'n 300 putten, het zoutere water van dit meer kan aanlengen. Verder vloeit dit water via de Jordaan, met water uit bronnen aangevuld, naar de Dode Zee. Israël heeft in de loop der jaren een bijna volledige hegemonie verworven over het oppervlaktewater van de Jordaan. Waar vroeger de Jordaan een rivier was is dit ongeveer een beek geworden, zodat er nog zeer weinig water in de Dode Zee terecht komt en dus door kleinere toevoer en de verdamping zoals vroeger, het waterpeil zakt. De grote afnemer van water in dit hele gebied is Israël. 90% van de landbouwgronden van de Joodse nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever worden geiïrigeerd, tegenover 2,5% van de Palestijnse. De joodse nederzettingen beschikken over bijna tweederde van het totale geirigeerde areaal op de Westelijke Jordaanoever.

De Israëli's zelf verbruiken ook veel meer water dan de Palestijnen (o.a. zwembaden). Terwijl in nagenoeg alle joodse nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever 24 uur per dag water uit de kraan komt, zijn ca. 250 van de 500 Palestijnse dorpen niet op de waterleiding aangesloten. Militaire orders bepaalden o.a. dat Palestijnen geen nieuwe putten mochten slaan of verdiepen.enz.. enz..

De waterpolitiek van Israël is nog maar eens in strijd met Haagse (1907) en Geneefse (1949)Conventies. Israël bezit geen soevereiniteit over de gebieden die het bezet houdt. Daar hoort water ook bij. Israël steelt niet alleen gronden van de Palestijnen, maar in alle stilte hun water ook. En dan moet er de "ecologische ramp" worden uitgevonden.

De plannen voor dit kanaal zijn helemaal niet nieuw, maar Israël heeft steeds meer water nodig. Alhoewel zeker toeristen naar de Dode Zee komen, heeft deze situatie veel minder met toerisme te maken. 'Vredesduif' Shimon Perez moet er dan nog snel aan toevoegen dat deze reddingsoperatie een boost kan betekenen voor het vredesproces in de regio. ZEKER DAAR NIET, omdat Israël er nooit opgehouden heeft nederzettingen te bouwen, vredesprocessen of niet. EN ZEKER HIJ moet dat NIET verkondigen, want hij heeft het bouwen van nederzettingen ook aangemoedigd. Maar voor de Public Relations hoort er het woord "vrede" bij.

Ik meen dat de voorstelling van zaken zoals in DM, moet rechtgezet worden.

Johan Van Hulle

Geen opmerkingen: