vrijdag, september 29, 2006
Waarom Belgische soldaten in Libanon?
[Lezersbrief aan Het Nieuwsblad en De Morgen]
Belgische soldaten naar Libanon. Ik begrijp het niet zo goed: wat gaan onze Belgische jongens daar doen in Libanon ? Ik lees: “bommen opruimen,” …maar die bommen zijn daar toch niet gegroeid als champignons? Ze zijn daar gedropt door Israëlische vliegtuigen op bevel van Israëlische generaals in akkoord met de Israëlische regering. Waarom moeten de Belgen dan die moordtuigen opruimen? Misschien hebben de Israëliërs niet zo’n goede ogen als de Belgen. Dat zou best kunnen want volgens Jan Egeland, Onder Secretaris Generaal voor Humanitaire Zaken van de Verenigde Naties, zijn er bij de bombardementen op Libanon méér kinderen gedood dan Hezbollah strijders, en daar mikten de Israëlische piloten toch op, zeggen ze.
Misschien zijn de Israëliërs niet zo bedreven in het opruimen van bommen, we hebben ze inderdaad alleen nog maar bommen weten gooien, ook de laatste dagen van de oorlog de duizenden clusterbommen, zonder enig militair nut, volgens Jan Egeland. Maar het minste wat ze dan zouden moeten doen is: de opruiming betalen. Wie potje breekt, potje betalen. Waarom moet de Belgische bevolking betalen voor de opruiming?
Misschien zijn de Israëliërs niet zo bedreven in het betalen van schadevergoeding. Ze moeten inderdaad al sinds 1948 -UN resolutie 194- schadevergoeding betalen aan de verdreven Palestijnen, en ik hoor dat ze nu in plaats van te betalen nog geld afpakken van de Palestijnen. Meer nog: ze pakken niet alleen geld af, ze pakken ook landbouwgrond, water en elektriciteit af en dynamiteren bruggen en wegen in Gaza. Bruggen en wegen die gebouwd zijn met Europees geld, ons geld! Wat doet een beschaafd land met iemand die zijn rekeningen niet wil betalen ? Een deurwaarder sturen en beslag leggen! We moeten daarvoor niet eens tot in Israël gaan: er wordt elk jaar door België voor 2,4 miljard € goederen gekocht in Israël, gewoon beslag leggen op die rekeningen tot onze jongens betaald zijn. En onze kapotte bruggen en wegen in Gaza, en de schade in Libanon ook. En nog een jaartje meer voor de schadevergoeding aan de Palestijnen, dan komt er misschien nog ooit vrede.
Filip Decoene
Belgische soldaten naar Libanon. Ik begrijp het niet zo goed: wat gaan onze Belgische jongens daar doen in Libanon ? Ik lees: “bommen opruimen,” …maar die bommen zijn daar toch niet gegroeid als champignons? Ze zijn daar gedropt door Israëlische vliegtuigen op bevel van Israëlische generaals in akkoord met de Israëlische regering. Waarom moeten de Belgen dan die moordtuigen opruimen? Misschien hebben de Israëliërs niet zo’n goede ogen als de Belgen. Dat zou best kunnen want volgens Jan Egeland, Onder Secretaris Generaal voor Humanitaire Zaken van de Verenigde Naties, zijn er bij de bombardementen op Libanon méér kinderen gedood dan Hezbollah strijders, en daar mikten de Israëlische piloten toch op, zeggen ze.
Misschien zijn de Israëliërs niet zo bedreven in het opruimen van bommen, we hebben ze inderdaad alleen nog maar bommen weten gooien, ook de laatste dagen van de oorlog de duizenden clusterbommen, zonder enig militair nut, volgens Jan Egeland. Maar het minste wat ze dan zouden moeten doen is: de opruiming betalen. Wie potje breekt, potje betalen. Waarom moet de Belgische bevolking betalen voor de opruiming?
Misschien zijn de Israëliërs niet zo bedreven in het betalen van schadevergoeding. Ze moeten inderdaad al sinds 1948 -UN resolutie 194- schadevergoeding betalen aan de verdreven Palestijnen, en ik hoor dat ze nu in plaats van te betalen nog geld afpakken van de Palestijnen. Meer nog: ze pakken niet alleen geld af, ze pakken ook landbouwgrond, water en elektriciteit af en dynamiteren bruggen en wegen in Gaza. Bruggen en wegen die gebouwd zijn met Europees geld, ons geld! Wat doet een beschaafd land met iemand die zijn rekeningen niet wil betalen ? Een deurwaarder sturen en beslag leggen! We moeten daarvoor niet eens tot in Israël gaan: er wordt elk jaar door België voor 2,4 miljard € goederen gekocht in Israël, gewoon beslag leggen op die rekeningen tot onze jongens betaald zijn. En onze kapotte bruggen en wegen in Gaza, en de schade in Libanon ook. En nog een jaartje meer voor de schadevergoeding aan de Palestijnen, dan komt er misschien nog ooit vrede.
Filip Decoene
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten