maandag, september 11, 2006
Thomas Friedman's scepticisme
[Reactie aan De Morgen op artikel van Thomas Friedman op 9 september]
Na het artikel "de democratie ontvoerd" (DM 15.7.2006) van Thomas Friedman, opnieuw een interview met deze Amerikaanse columnist "de democratisering wordt gekidnapt" (DM 9.9.2006). Voor wie nog niet zou weten waarom Israël het sturen van een Europese vredesmacht naar Zuid-Libanon als voorwaarde voor een staakt-het-vuren heeft afgewongen vertelt hij: "Zowel Hezbollah, Syrië als Iran kunnen Israël niet langer provoceren zonder zichzelf in een conflict met de Europese Unie te storten." Als de journalist hem vraagt of hij gelooft wat onderzoeksjournalist Seymour Hersh schreef in The Newyorker dat "Washington vooraf op de hoogte was gebracht van de Israëlische inval in Libanon" maakt hij er zich vanaf met met vijf woorden: "hier ben ik sceptisch over."
In De Morgen van 14.8 zei Hersch dat de VS de aanval op Libanon als een soort voorbereiding zien voor een latere preventieve oorlog tegen Iran. Daarom spreekt Friedman trouwens meer over de verantwoordelijkheid van Iran en Hezbollah dan over de verantwoordelijkheid van Israël in het Libanees conflict. In feite zou men dit interview kunnen decoderen door telkens Iran en Hesbollah te vervangen door Vernigde Staten en Israël. Enkele voorbeelden: "Deze oorlog werd gevoerd voor een derde partij, Iran" (lees de VS) of "Als zij zich aansluiten bij economische sancties dan bindt Iran (lees Israël) wel in" of "terwijl Hezbollah (lees Israël) tegelijkertijd aan de regeringen van Iran en Syrië (lees de VS) verantwoording aflegt" of ten slotte "Maar de Verenigde Staten (lees Israël) weigeren om met Syrië aan de tafel te gaan zitten."
Werner De Bus
Na het artikel "de democratie ontvoerd" (DM 15.7.2006) van Thomas Friedman, opnieuw een interview met deze Amerikaanse columnist "de democratisering wordt gekidnapt" (DM 9.9.2006). Voor wie nog niet zou weten waarom Israël het sturen van een Europese vredesmacht naar Zuid-Libanon als voorwaarde voor een staakt-het-vuren heeft afgewongen vertelt hij: "Zowel Hezbollah, Syrië als Iran kunnen Israël niet langer provoceren zonder zichzelf in een conflict met de Europese Unie te storten." Als de journalist hem vraagt of hij gelooft wat onderzoeksjournalist Seymour Hersh schreef in The Newyorker dat "Washington vooraf op de hoogte was gebracht van de Israëlische inval in Libanon" maakt hij er zich vanaf met met vijf woorden: "hier ben ik sceptisch over."
In De Morgen van 14.8 zei Hersch dat de VS de aanval op Libanon als een soort voorbereiding zien voor een latere preventieve oorlog tegen Iran. Daarom spreekt Friedman trouwens meer over de verantwoordelijkheid van Iran en Hezbollah dan over de verantwoordelijkheid van Israël in het Libanees conflict. In feite zou men dit interview kunnen decoderen door telkens Iran en Hesbollah te vervangen door Vernigde Staten en Israël. Enkele voorbeelden: "Deze oorlog werd gevoerd voor een derde partij, Iran" (lees de VS) of "Als zij zich aansluiten bij economische sancties dan bindt Iran (lees Israël) wel in" of "terwijl Hezbollah (lees Israël) tegelijkertijd aan de regeringen van Iran en Syrië (lees de VS) verantwoording aflegt" of ten slotte "Maar de Verenigde Staten (lees Israël) weigeren om met Syrië aan de tafel te gaan zitten."
Werner De Bus
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten