Palestijnen: recht op een eigen staat

Reactie op: De Standaard:

Bij de al zes decennia aanslepende bezetting door Israël van het historische Palestina, zijn er mensen die denken dat een oplossing eenvoudig is. Geef de twee volkeren één staat waarin ze dezelfde rechten hebben en de problemen zijn van de baan. Niets is minder waar.
Een overgrote meerderheid van de joodse bevolking wil niets weten van de ontbinding van de zogenaamde “joods-democratische” staat, “al zestig jaar de enige democratie in het Midden-Oosten”. Israëli’s denken er nog minder aan om de Arabisch-Palestijnse burgers als volwaardige medeburgers te aanzien. Ook de meerderheid van de Palestijnen wil een eigen staat.
Een eenheidsstaat voor joden en Palestijne zou de Israëlische apartheid en superioriteit op militair en technologisch vlak alleen intensifiëren en uitbreiden. Het zou een nieuwe bezetting worden, één waar vrede ver te zoeken is. Beide volkeren zouden er alles aan doen om een meerderheid uit te maken in zulke staat. Sinds 1948 weten we welke middelen joden daarvoor inschakelen. Een burgeroorlog naar Libanees voorbeeld (1975-1990) is dan het resultaat.

De wegen naar een tweestatenoplossing hebben nog geen einde gemaakt aan de bezetting. Maar in één staat is die garantie evenmin voorhanden. Kolonisten kunnen in één staat kolonies stichten naar eigen goesting. Het vredeskamp wordt versplinterd en de publieke opinie denkt dat alles peis en vree is. Honderden VN-Resoluties en internatinale verdragen negeerden de Israëlische politici. Een eenheidsstaat zou die strijd verplaatsen naar elke straat van Gaza tot Tel Aviv.

Zolang men de Palestijnen niet als volwaardig beschouwd en de vrijheid geeft om zichzelf te uiten en te besturen, zal een eenheidsstaat enkel de Apartheid vergroten. Zolang het recht op terugkeer van Palestijnse vluchtelingen onbespreekbaar is, blijft een eenheidsstaat een creatie waarbij een artificiële joodse meerderheid de touwtjes in handen heeft. En welke Israëlische politicus is bereid om een acht meter hoge en 750 km lange muur af te breken die aan het volk werd verkocht als ultieme veiligheidsgarantie?

Als de Arabieren morgen een qalifaat willen maken van het historische Palestina hebben ze niet alleen meer historisch recht van spreken, maar zou er tenminste de garantie zijn dat de minderheden in dergelijke moslimstaat meer rechten hebben dan de Palestijnen in een toekomstige eenheidsstaat.

Palestijnen hebben recht op zelfbeschikking. Zulk recht omvat de vrijheid van politieke mening en een eigen invulling om zich economisch, sociaal en cultureel te ontplooien. Het recht om te beschikken over bezit en middelen die Palestijnen nodig achten om te bestaan. Het recht op technische en wetenschappelijke kennis. Palestijnen hebben recht op een eigen inbreng in nationale en regionale ontwikkelingsplannen. Ze hebben recht op een permanente verbetering van de levensomstandigheden en een voortdurende economische groei. Ze hebben recht op bescherming van hun natuurlijke omgeving. Palestijnen hebben recht op mobiliteit, vereniging, vergadering, en gebruik van een eigen taal en onderwijssysteem. Palestijnen hebben recht op gezonde voeding en eigen voedings- en landbouwsystemen.

Volkssoevereiniteit is een fundamenteel mensenrecht. Recht op een leefgebied en zelfbeschikkingsrecht verloochenen bij een eenstatenoplossing is de Apartheid in stand houden. Een staat die al deze rechten miskent, blijft een Apartheidsstaat die we nooit kunnen aanvaarden.

Mario Bergen, LEUVEN