Excuses voor Jodenvervolging

[Reactie op Het Laatste Nieuws 23.10.2007 "Burgemeester biedt op congres excuses aan van stadsbestuur voor Jodenvervolging"]

Bij dit artikel wil ik de volgende opmerkingen maken: Er is geen zinnig mens die het criminele van de Holocaust zal ontkennen.Ik weet dat ik mij op de rand bevind van een grens, echter overtuigd aan de goede kant, maar men zal mij toch onmiddellijk van 'antisemitisme' beschuldigen als ik opmerk dat 65 jaar na datum, men nog maar eens uitdrukkelijk excuses moet aanbieden voor wat anderen op hun geweten hebben. Guy Verhofstadt heeft dat ter gelegenheid van zijn bezoek aan Auschwitz ook al gedaan.

De mensheid mag inderdaad niet vergeten, maar ik meen dat in het licht van de gebeurtenissen in Palestina, dit niet meer moet gebeuren door via excuses anderen het zwijgen op te leggen. Lang niet alle joden zijn Israëli's, maar wat daar nu gebeurt lijkt sterk op de toestanden zoals in het getto van Warschau. Allerlei mensenrechten worden ongestraft geschonden, alle internationale conventies ten spijt, van een inheems volk dat ook volgens Winston Churchill niet meer recht heeft op Palestina, dan 'een hond het recht heeft op zijn hok, ook al heeft hij er misschien al heel lang in gelegen' (Clive Pointing, Churchill, London, 1994). Of om ze te laten 'rondspringen zoals verdoofde sprinkhanen in een fles' (Raphael Eitan, Chief of Staff van het Israëlisch leger, New York Times, 14 april 1983. Men kan zo nog een tijdje doorgaan. Dit overeenkomstig Nazi-terminologie..

Zou het kunnen dat hier ook de 'Holocaust-industrie' wordt gebruikt zoals beschreven door Norman Finkelstein. De verwording of ontaarding van de herinnering aan de Holocaust. Men kan zich de vraag stellen als na het gebeuren, Patrick Janssens, Kris Peeters en Patrick Dewael zich nu ook nog openlijk op dezelfde manier zullen uiten over de onmenselijke behandeling van het Palestijnse volk en openlijk verklaren dat Israël hiermee moet stoppen. Bij de uitspraak van Diane Keyser dat het voor de 'overlevenden van de concentratiekampen wellicht de laatste kans is om ervaringen uit te wisselen' wil ik de volgende opmerking maken. Zij kunnen nu ook hun ervaringen uitwisselen over hoe het daarna verder is gegaan en vragen hoeveel centen ze ontvangen hebben van de afgedwongen schadevergoedingen door Amerikaanse joodse organisaties van Europese instellingen. Velen hebben geen cent gezien. Diezelfde Norman Finkelstein kan het weten. Hij is Joods en zijn ouders waren overlevers van Majdanek en Auschwitz. Ze hebben nooit iets ontvangen.

Johan Van Hulle, Zomergem