zondag, juli 23, 2006
Doelgerichte acties... tegen de onbeschermde burger
[Reactie op NOS bericht van 23 juli 2006]
In uw bericht "Israël: geen plannen voor invasie" schrijft u over "doelgerichte acties in het buurland tegen de aldaar gevestigde troepen van Hezbollah." Condoleezza Rice ziet de bombardementen op Israël als "geboortepijnen voor een Nieuw Midden-Oosten" (Aljazeera, 22 juli 2006).
De werkelijkheid is echter anders:
- Libanon had zich heropgebouwd na een lange burgeroorlog en verwachtte voor deze zomer 1,6 miljoen toeristen, een belangrijke bijdrage aan de economie van het land. Die inspanningen om het land terug op te bouwen worden nu te niet gedaan door de willekeurige vernietiging van civiele doelen die niets met Hezbollah te maken hebben.
- Via politieke consensus trachtte men Hezbollah te integreren in het politieke weefsel in Libanon. Hezbollah werd een politieke partij met twee ministers en 35 vertegenwoordigers samen met Amal en de Syrische Nationalisten in het parlement.
- De kern van het probleem ligt bij Israël dat al decennia het historische Palestina bezet en 78 % van dit gebied heeft uitgeroepen tot een staat Israël. Dit gebeurde in de nacht van 14 op 15 mei 1948 in het Museum van Tel Aviv door David Ben-Gurion, de eerste premier van het land. 750.000 Palestijnse burgers werden dat jaar verdreven uit hun huizen. Ze vluchtten voor de terreuracties van de zionistische milities. De vluchtelingen komen terecht in de overgebleven delen van Palestina, nl. de Westelijke Jordaanoever en de Gaza-strook, en in de buurlanden van Palestina. 418 Palestijnse dorpen worden vernield en ontvolkt. De verlaten gronden worden door de Israëli's ingenomen. Op 11 december 1948 gaat de Algemene Vergadering akkoord met V.N.-resolutie 194 of recht op terugkeer van de Palestijnen naar hun land van oorsprong, Palestina (wat nu Israël wordt genoemd).
Zolang de bezetting van Palestina door Israël blijft aanhouden zal er geen oplossing komen voor de problemen in de regio. Zelfs de Libanese Eerste minister zegt dat de aanvallen al lang niet meer gericht zijn tegen Hezbollah, maar tegen zijn land. "Iedereen heeft het maar over wat we niet zouden hebben gedaan. Maar niemand heeft een hand uitgestoken om ons te helpen. We hebben niet eens kaarten gekregen van de Israëlische mijnenvelden die er nog zijn in het zuiden. Er is niet gesproken over de vrijlating van onze gevangenen in Israël. Als ze ons zo graag helpen, waarom hebben ze dat dan niet gedaan? En dan het gebied Sheba Farms. Dat is niet van strategisch belang, dus waarom hebben ze ons dat niet gewoon teruggegeven? Israël houdt dat soort Libanese wonden expres open om ze te kunnen uitbuiten. We hebben geen ruimte gekregen om te manoeuvreren." (Bron: De Volkskrant)
Het is waanzin heel Libanon en de Libanese regering verantwoordelijk te stellen voor het gedrag van Hezbollah. Hoe kan men verwachten dat de Libanese regering van vandaag op morgen controle heeft over heel Libanon en Hezbollah die in de samenleving is geïntegreerd, als men het Syrische leger laat vertrekken zonder te zorgen voor de verzekering van de stabiliteit in het land. Wie drong trouwens aan op de uitvoering van Resolutie 1559 die ertoe leidde dat Syrië sneller dan voorzien terugkeerde naar Damascus? Israël, dat nu de Libanese regering verwijt geen controle te hebben over Hezbollah.
Een democratisch land lost een ontvoering van militairen, krijgsgevangenen in het betwist gebied van de Shebaa Farms, op door diplomatie en niet door bommen op een heel land te gooien. Israël maakt daarmee duidelijk dat het geen democratisch land is. Het eist van Libanon de uitvoering van twee VN-resoluties, maar heeft zelf lak aan tientallen VN-resoluties, waaronder het opgeven van de bezetting van het historische Palestina en de terugkeer van Palestijnse vluchtelingen naar Israël. De strijd van Hezbollah tegen Israël is legitiem omdat Israël nog steeds een gedeelte van de Levant bezet houdt, namelijk de Sheeba Farms en het weigert om gevangenen uit de Libanese burgeroorlog vrij te laten. Bovendien zitten 9.800 Palestijnen in Israël gevangen, waarvan honderden zonder enige aanklacht. 400 van hen zijn jonger dan 17 jaar. 60 Hamas-leden, waaronder 30 parlementsleden van Hamas - die verkozen werden door het Palestijnse volk - zitten in de gevangenis in Israël.
Bij aanvallen in de Gazastrook vielen de voorbije dagen meer dan 110 doden. Op 9 juni 2006 is er een explosie op een strand in Noord-Gaza. 7 leden van een Palestijnse familie komen om. Israël weigert een onafhankelijk onderzoek. Volgens Amnesty International hebben de Israëlische strijdkrachten van eind maart tot begin juni zo'n 6.000 artilleriegranaten en meer dan 80 raketten afgevuurd op de Gazastrook en geeft ze aan dat door deze "buiten proportionele aanvallen" er een stijgend aantal slachtoffers te betreuren is. Bovendien vraagt de mensenrechtenorganisatie om een onmiddellijk onafhankelijk onderzoek naar de tragedie en dat hen die verantwoordelijk zijn voor het onrechtmatig doden van burgers voor het gerecht verschijnen.
Bij het 'conflict' vielen al meer dan 360 doden aan Libanese kant, bijna uitsluitend burgers. Ook burgerdoelen werden geraakt zoals woonwijken, verkeersaders, bruggen en gisteren communicatietorens voor telefonie en televisie. Het Libanese Rode Kruis heeft honderden mensen, meer dan 200 ambulances en drie faciliteiten voor operaties ter plaatse. Het probleem is hoe mensen in nood te bereiken. Het dodental in Srifa, een dorp ten zuiden van Tyrus, dat eerder deze week door de Israëlische luchtmacht werd gebombardeerd, is inmiddels opgelopen tot veertig. Ter vergelding van een Hezbollah-raketaanval over de grens werd een woonwijk met zo'n 16 gebouwen met de grond gelijk gemaakt. (Bron: De Standaard) Ongeveer 35.000 vluchtelingen zijn samengestroomd in de Libanese havenstad Sidon, terwijl de voorraden met voedsel, geneesmiddelen en water in snel tempo opraken. (Bron: De Tijd)
Waarnemers in de regio zijn sceptisch over de slaagkansen van de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Condoleezza Rice, omdat ze weigert verschillende hoofdrolspelers te ontmoeten. Dat geldt niet enkel voor Hezbollah maar ook voor de bondgenoten van de militie, Iran en Syrië. (Bron: De Tijd) Volgens het Amerikaanse nieuwsnetwerk CNN (Cable News Network) is het aantal vluchtelingen in Libanon intussen opgelopen tot 1 miljoen. Intussen werden ook de radar- en satellietinstalaties van vier privé-tv-stations in Libanon gebombardeerd en zijn deze uit de lucht. Onder deze tv-stations bevinden zich al-Manar (de tv-zender van Hezbollah) en LBC (Lebanese Broadcasting Corporation). Ook interne telefoonverbindingen werden gebombardeerd. Mogelijk is dit de voorbode van een grote grondoperatie in het zuiden van Libanon. In Zuid-Libanon dropt de luchtmacht dagelijks pamfletten om de bevolking op te roepen het zuiden van het land te verlaten. De Verenigde Naties en het Internationale Rode Kruis waarschuwden eerder vrijdag dat de humanitaire situatie in Libanon snel verslechterde. Door verwoestingen aan wegen, bruggen en andere infrastructuur en het gevaar getroffen te worden zijn mensen bang naar buiten te gaan en is het moeilijk hulpgoederen te verdelen. Schoon drinkwater, gezondheidszorg en hygiëne zijn cruciaal voor het welzijn van de mensen die het slachtoffer zijn van het conflict, aldus Unicef.
Deze week vond een massabegrafenis plaats van ongeveer 80 burgers die de afgelopen tien dagen in de regio van Tyrus om het leven zijn gekomen. Mannen, vrouwen - grote kisten. Kinderen - kleine kisten; vergelijkbaar met van die kleine houten kistjes waar ook je twee flessen wijn inzitten van het kerstpakket. Overal stonk het naar vergaande mens. De lijklucht was zo sterk dat iedereen z'n mond en neus probeerde te bedekken.
Het comité van joodse rabbijnen in nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever heeft een religieuze stelling uitgevaardigd dat Israëlische legereenheden vrouwen en kinderen in Libanon en in de Gazastrook mogen doden zonder uitzonderingen, volgens de Hebreeuwse webstek van Yedioth Ahronoth. De uitspraak van de rabbijnen is gebaseerd op de Torah: "Elke Israëlische soldaat die genade toont voor kinderen in Libanon en Palestina is impliciet genadeloos tegenover de kinderen van Israël." (Bron: Expliciet.nl)
Het is duidelijk dat de burgerbevolking - zoals bij de meeste oorlogen - het grootste slachtoffer is van dit conflict. Van "doelgerichte acties in het buurland tegen de aldaar gevestigde troepen van Hezbollah" is al lang geen sprake meer. Het gaat om de totale ontwrichting van de Libanese samenleving, de vernieling van de economie, het toerisme en het risico op het creëren van een nieuwe burgeroorlog in het land van de cederbomen. Een onmiddellijk staakt-het-vuren is nodig om via diplomatie eindelijk Israël te bewegen alle VN-resoluties na te leven zodat ook andere partijen bereid zijn om de wapens neer te leggen en ontvoerde soldaten vrij te laten. Maar wat gebeurt er? Satelliet- en lasergestuurde precisiebommen uit Amerika zijn aangekomen in Tel Aviv. Bush zou de leverantie stil hebben willen houden, om te voorkomen dat dit de ergernis van Arabische landen zou opwekken. Dat Israël de bommen snel wil hebben zou erop duiden dat het land nog veel doelen in Libanon op de korrel wil nemen.
Wie spreekt er van redelijkheid, gematigdheid en democratie als het over Israël gaat?
Mario Bergen
In uw bericht "Israël: geen plannen voor invasie" schrijft u over "doelgerichte acties in het buurland tegen de aldaar gevestigde troepen van Hezbollah." Condoleezza Rice ziet de bombardementen op Israël als "geboortepijnen voor een Nieuw Midden-Oosten" (Aljazeera, 22 juli 2006).
De werkelijkheid is echter anders:
- Libanon had zich heropgebouwd na een lange burgeroorlog en verwachtte voor deze zomer 1,6 miljoen toeristen, een belangrijke bijdrage aan de economie van het land. Die inspanningen om het land terug op te bouwen worden nu te niet gedaan door de willekeurige vernietiging van civiele doelen die niets met Hezbollah te maken hebben.
- Via politieke consensus trachtte men Hezbollah te integreren in het politieke weefsel in Libanon. Hezbollah werd een politieke partij met twee ministers en 35 vertegenwoordigers samen met Amal en de Syrische Nationalisten in het parlement.
- De kern van het probleem ligt bij Israël dat al decennia het historische Palestina bezet en 78 % van dit gebied heeft uitgeroepen tot een staat Israël. Dit gebeurde in de nacht van 14 op 15 mei 1948 in het Museum van Tel Aviv door David Ben-Gurion, de eerste premier van het land. 750.000 Palestijnse burgers werden dat jaar verdreven uit hun huizen. Ze vluchtten voor de terreuracties van de zionistische milities. De vluchtelingen komen terecht in de overgebleven delen van Palestina, nl. de Westelijke Jordaanoever en de Gaza-strook, en in de buurlanden van Palestina. 418 Palestijnse dorpen worden vernield en ontvolkt. De verlaten gronden worden door de Israëli's ingenomen. Op 11 december 1948 gaat de Algemene Vergadering akkoord met V.N.-resolutie 194 of recht op terugkeer van de Palestijnen naar hun land van oorsprong, Palestina (wat nu Israël wordt genoemd).
Zolang de bezetting van Palestina door Israël blijft aanhouden zal er geen oplossing komen voor de problemen in de regio. Zelfs de Libanese Eerste minister zegt dat de aanvallen al lang niet meer gericht zijn tegen Hezbollah, maar tegen zijn land. "Iedereen heeft het maar over wat we niet zouden hebben gedaan. Maar niemand heeft een hand uitgestoken om ons te helpen. We hebben niet eens kaarten gekregen van de Israëlische mijnenvelden die er nog zijn in het zuiden. Er is niet gesproken over de vrijlating van onze gevangenen in Israël. Als ze ons zo graag helpen, waarom hebben ze dat dan niet gedaan? En dan het gebied Sheba Farms. Dat is niet van strategisch belang, dus waarom hebben ze ons dat niet gewoon teruggegeven? Israël houdt dat soort Libanese wonden expres open om ze te kunnen uitbuiten. We hebben geen ruimte gekregen om te manoeuvreren." (Bron: De Volkskrant)
Het is waanzin heel Libanon en de Libanese regering verantwoordelijk te stellen voor het gedrag van Hezbollah. Hoe kan men verwachten dat de Libanese regering van vandaag op morgen controle heeft over heel Libanon en Hezbollah die in de samenleving is geïntegreerd, als men het Syrische leger laat vertrekken zonder te zorgen voor de verzekering van de stabiliteit in het land. Wie drong trouwens aan op de uitvoering van Resolutie 1559 die ertoe leidde dat Syrië sneller dan voorzien terugkeerde naar Damascus? Israël, dat nu de Libanese regering verwijt geen controle te hebben over Hezbollah.
Een democratisch land lost een ontvoering van militairen, krijgsgevangenen in het betwist gebied van de Shebaa Farms, op door diplomatie en niet door bommen op een heel land te gooien. Israël maakt daarmee duidelijk dat het geen democratisch land is. Het eist van Libanon de uitvoering van twee VN-resoluties, maar heeft zelf lak aan tientallen VN-resoluties, waaronder het opgeven van de bezetting van het historische Palestina en de terugkeer van Palestijnse vluchtelingen naar Israël. De strijd van Hezbollah tegen Israël is legitiem omdat Israël nog steeds een gedeelte van de Levant bezet houdt, namelijk de Sheeba Farms en het weigert om gevangenen uit de Libanese burgeroorlog vrij te laten. Bovendien zitten 9.800 Palestijnen in Israël gevangen, waarvan honderden zonder enige aanklacht. 400 van hen zijn jonger dan 17 jaar. 60 Hamas-leden, waaronder 30 parlementsleden van Hamas - die verkozen werden door het Palestijnse volk - zitten in de gevangenis in Israël.
Bij aanvallen in de Gazastrook vielen de voorbije dagen meer dan 110 doden. Op 9 juni 2006 is er een explosie op een strand in Noord-Gaza. 7 leden van een Palestijnse familie komen om. Israël weigert een onafhankelijk onderzoek. Volgens Amnesty International hebben de Israëlische strijdkrachten van eind maart tot begin juni zo'n 6.000 artilleriegranaten en meer dan 80 raketten afgevuurd op de Gazastrook en geeft ze aan dat door deze "buiten proportionele aanvallen" er een stijgend aantal slachtoffers te betreuren is. Bovendien vraagt de mensenrechtenorganisatie om een onmiddellijk onafhankelijk onderzoek naar de tragedie en dat hen die verantwoordelijk zijn voor het onrechtmatig doden van burgers voor het gerecht verschijnen.
Bij het 'conflict' vielen al meer dan 360 doden aan Libanese kant, bijna uitsluitend burgers. Ook burgerdoelen werden geraakt zoals woonwijken, verkeersaders, bruggen en gisteren communicatietorens voor telefonie en televisie. Het Libanese Rode Kruis heeft honderden mensen, meer dan 200 ambulances en drie faciliteiten voor operaties ter plaatse. Het probleem is hoe mensen in nood te bereiken. Het dodental in Srifa, een dorp ten zuiden van Tyrus, dat eerder deze week door de Israëlische luchtmacht werd gebombardeerd, is inmiddels opgelopen tot veertig. Ter vergelding van een Hezbollah-raketaanval over de grens werd een woonwijk met zo'n 16 gebouwen met de grond gelijk gemaakt. (Bron: De Standaard) Ongeveer 35.000 vluchtelingen zijn samengestroomd in de Libanese havenstad Sidon, terwijl de voorraden met voedsel, geneesmiddelen en water in snel tempo opraken. (Bron: De Tijd)
Waarnemers in de regio zijn sceptisch over de slaagkansen van de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Condoleezza Rice, omdat ze weigert verschillende hoofdrolspelers te ontmoeten. Dat geldt niet enkel voor Hezbollah maar ook voor de bondgenoten van de militie, Iran en Syrië. (Bron: De Tijd) Volgens het Amerikaanse nieuwsnetwerk CNN (Cable News Network) is het aantal vluchtelingen in Libanon intussen opgelopen tot 1 miljoen. Intussen werden ook de radar- en satellietinstalaties van vier privé-tv-stations in Libanon gebombardeerd en zijn deze uit de lucht. Onder deze tv-stations bevinden zich al-Manar (de tv-zender van Hezbollah) en LBC (Lebanese Broadcasting Corporation). Ook interne telefoonverbindingen werden gebombardeerd. Mogelijk is dit de voorbode van een grote grondoperatie in het zuiden van Libanon. In Zuid-Libanon dropt de luchtmacht dagelijks pamfletten om de bevolking op te roepen het zuiden van het land te verlaten. De Verenigde Naties en het Internationale Rode Kruis waarschuwden eerder vrijdag dat de humanitaire situatie in Libanon snel verslechterde. Door verwoestingen aan wegen, bruggen en andere infrastructuur en het gevaar getroffen te worden zijn mensen bang naar buiten te gaan en is het moeilijk hulpgoederen te verdelen. Schoon drinkwater, gezondheidszorg en hygiëne zijn cruciaal voor het welzijn van de mensen die het slachtoffer zijn van het conflict, aldus Unicef.
Deze week vond een massabegrafenis plaats van ongeveer 80 burgers die de afgelopen tien dagen in de regio van Tyrus om het leven zijn gekomen. Mannen, vrouwen - grote kisten. Kinderen - kleine kisten; vergelijkbaar met van die kleine houten kistjes waar ook je twee flessen wijn inzitten van het kerstpakket. Overal stonk het naar vergaande mens. De lijklucht was zo sterk dat iedereen z'n mond en neus probeerde te bedekken.
Het comité van joodse rabbijnen in nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever heeft een religieuze stelling uitgevaardigd dat Israëlische legereenheden vrouwen en kinderen in Libanon en in de Gazastrook mogen doden zonder uitzonderingen, volgens de Hebreeuwse webstek van Yedioth Ahronoth. De uitspraak van de rabbijnen is gebaseerd op de Torah: "Elke Israëlische soldaat die genade toont voor kinderen in Libanon en Palestina is impliciet genadeloos tegenover de kinderen van Israël." (Bron: Expliciet.nl)
Het is duidelijk dat de burgerbevolking - zoals bij de meeste oorlogen - het grootste slachtoffer is van dit conflict. Van "doelgerichte acties in het buurland tegen de aldaar gevestigde troepen van Hezbollah" is al lang geen sprake meer. Het gaat om de totale ontwrichting van de Libanese samenleving, de vernieling van de economie, het toerisme en het risico op het creëren van een nieuwe burgeroorlog in het land van de cederbomen. Een onmiddellijk staakt-het-vuren is nodig om via diplomatie eindelijk Israël te bewegen alle VN-resoluties na te leven zodat ook andere partijen bereid zijn om de wapens neer te leggen en ontvoerde soldaten vrij te laten. Maar wat gebeurt er? Satelliet- en lasergestuurde precisiebommen uit Amerika zijn aangekomen in Tel Aviv. Bush zou de leverantie stil hebben willen houden, om te voorkomen dat dit de ergernis van Arabische landen zou opwekken. Dat Israël de bommen snel wil hebben zou erop duiden dat het land nog veel doelen in Libanon op de korrel wil nemen.
Wie spreekt er van redelijkheid, gematigdheid en democratie als het over Israël gaat?
Mario Bergen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten