zondag, juli 02, 2006
Wie is de gekidnapte Israëlische soldaat?
[Reactie op artikel in De Standaard van 30 juni, p.14]
Op pagina 14 van DS 30/06, geeft u een korte schets van Gilat Shalit, de gekidnapte Israëlische soldaat. Het is uw volste recht om deze man voor te stellen. Het is de zoveelste tragische figuur in dit geweldadig en humanitair onverantwoord conflict, een kleine pion op dit oorlogsschaakbord.
In de context van de lange Palestijnse slachtofferlijst echter, waar dergelijke aandacht onbestaande is voor individuele Palestijnse strijders, gevangenen, e.a.; gezien de buitengewone geweldadige Israëlische reactie, meen ik dat het niet getuigt van objectieve berichtgeving om deze figuur nu, en alleen hij, te portreteren in zijn familiale context. Zijn gegevens komen ongetwijfeld van Israëlische bronnen. In de context van het huidige gebeuren is dit artikel melodrama tot en met. Het past uitstekend in de Israëlische public relations. Om hem nu te kunnen gebruiken als reden voor hun inval in Gaza voeren ze hem op als 'symbool.'
Hun brutaliteit en het resultaat van deze inval staan buiten elke proportie voor 1 gekidnapte sodaat. U weet wat ze gedaan hebben. Indien het nu nog niet duidelijk is dat het de bedoeling is om de Palestijnse gemeenschap in zijn geheel te treffen, dan is er echt wel iets mis met onze geestelijke vermogens. Collectieve straffen en buitensporige militaire reacties, het zijn de zoveelste overtreding van alle mogelijke internationale overeenkomsten en conventies. Israël heeft ze toch al allemaal op zijn palmares staan en trekt er zich niets van aan. Al deze conventies worden alleen maar gebruikt door de sterken tegen de zwakken.
De genoemde schuchterheid van deze jongeman staat in schril contrast met zijn vrijwillige keuze om in een gevechtseenheid te dienen. Men kan zorgen voor een andere keuze in het Israëlische leger. Hij was gelegerd in een vooruitgeschoven post. Dergelijke jongens, ook aan checkpoints, verbazen door een nietsontziende minachting voor de menselijke (Palestijnse) waardigheid. Het vijandsbeeld is dus diep geworteld. Geef deze schuchtere mensen nu nog een machinegeweer, en de schuchterheid slaat om in nietsontziende machtsuitoefening. De man heeft een Frans-Israëlisch paspoort. Zijn vader was een Franse emigrant. Zij wonen nu op de Golan hoogvlakte, dichtbij Libanon. Ik ken hun juiste verblijfplaats niet precies, maar de Golan zijn de vruchtbare en waterrijke gebieden in het noorden, behorende bij Syrië, veroverd in 67 en geannexeerd door Israël. Ik kan mij vergissen maar het is dus heel goed mogelijk dat hij de zoon van een settler of kolonist in de Golan is, wat nog een ander licht op deze man zou werpen, met nog een scherper Palestijns-Arabisch vijandsbeeld. Dit zal Israël niet vertellen.
Ontelbare Palestijnen houden ook van hun verdwenen geliefden en wachten tot ze naar huis komen. Onder andere de 'Nacht und Nebel' gevangenen, nu in Israëlische gevangenissen.
Johan Van Hulle
Op pagina 14 van DS 30/06, geeft u een korte schets van Gilat Shalit, de gekidnapte Israëlische soldaat. Het is uw volste recht om deze man voor te stellen. Het is de zoveelste tragische figuur in dit geweldadig en humanitair onverantwoord conflict, een kleine pion op dit oorlogsschaakbord.
In de context van de lange Palestijnse slachtofferlijst echter, waar dergelijke aandacht onbestaande is voor individuele Palestijnse strijders, gevangenen, e.a.; gezien de buitengewone geweldadige Israëlische reactie, meen ik dat het niet getuigt van objectieve berichtgeving om deze figuur nu, en alleen hij, te portreteren in zijn familiale context. Zijn gegevens komen ongetwijfeld van Israëlische bronnen. In de context van het huidige gebeuren is dit artikel melodrama tot en met. Het past uitstekend in de Israëlische public relations. Om hem nu te kunnen gebruiken als reden voor hun inval in Gaza voeren ze hem op als 'symbool.'
Hun brutaliteit en het resultaat van deze inval staan buiten elke proportie voor 1 gekidnapte sodaat. U weet wat ze gedaan hebben. Indien het nu nog niet duidelijk is dat het de bedoeling is om de Palestijnse gemeenschap in zijn geheel te treffen, dan is er echt wel iets mis met onze geestelijke vermogens. Collectieve straffen en buitensporige militaire reacties, het zijn de zoveelste overtreding van alle mogelijke internationale overeenkomsten en conventies. Israël heeft ze toch al allemaal op zijn palmares staan en trekt er zich niets van aan. Al deze conventies worden alleen maar gebruikt door de sterken tegen de zwakken.
De genoemde schuchterheid van deze jongeman staat in schril contrast met zijn vrijwillige keuze om in een gevechtseenheid te dienen. Men kan zorgen voor een andere keuze in het Israëlische leger. Hij was gelegerd in een vooruitgeschoven post. Dergelijke jongens, ook aan checkpoints, verbazen door een nietsontziende minachting voor de menselijke (Palestijnse) waardigheid. Het vijandsbeeld is dus diep geworteld. Geef deze schuchtere mensen nu nog een machinegeweer, en de schuchterheid slaat om in nietsontziende machtsuitoefening. De man heeft een Frans-Israëlisch paspoort. Zijn vader was een Franse emigrant. Zij wonen nu op de Golan hoogvlakte, dichtbij Libanon. Ik ken hun juiste verblijfplaats niet precies, maar de Golan zijn de vruchtbare en waterrijke gebieden in het noorden, behorende bij Syrië, veroverd in 67 en geannexeerd door Israël. Ik kan mij vergissen maar het is dus heel goed mogelijk dat hij de zoon van een settler of kolonist in de Golan is, wat nog een ander licht op deze man zou werpen, met nog een scherper Palestijns-Arabisch vijandsbeeld. Dit zal Israël niet vertellen.
Ontelbare Palestijnen houden ook van hun verdwenen geliefden en wachten tot ze naar huis komen. Onder andere de 'Nacht und Nebel' gevangenen, nu in Israëlische gevangenissen.
Johan Van Hulle
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten