vrijdag, november 09, 2007
Er is helemaal niets te vieren in Israël!
[Reactie op uw artikel "Israel viert in 2008 zestigste verjaardag" in TourPRess Holland van 09/11/2007]
Er is in Israël helemaal geen reden tot feestvieren in 2008. Al zestig jaar bezet de Israëlische staat Palestijnse grond. Tijdens de oorlog van 1947-48 verdreef Israël 800.000 Palestijnen en tijdens de juni-oorlog van 1967 werden nogmaals 200.000 Palestijnen door oorlogsgeweld verjaagd uit hun dorpen. Palestijnse geografische plaatsen kregen Hebreeuwse namen, strijdig met VN-overeenkomsten. Men heet dit etnische zuivering zoals we dit ook zagen in de Balkan recent.
Israël zelf erkent nog altijd niet het recht op een menswaardig bestaan voor het Palestijnse volk. Het Palestijnse volk wordt al decennia bezet, onderdrukt en mensonwaardig behandeld. Als de Palestijnen Israël moeten erkennen, moet Israël de Palestijnen erkennen als volk en hen een levensvatbare staat geven.
Israël toont ook bijzonder weinig respect voor zijn Arabische onderdanen. Zo maken Palestijnse Arabieren 30 % van de bevolking van de 'gemeente Jeruzalem' uit en betalen ze 40 % van de belastingen, maar krijgen ze slechts 8 % van de gemeentelijke voorzieningen ervoor terug. In het joodse West-Jeruzalem zijn er 36 gemeentelijke- of publieke zwembaden, de Palestijnen hebben er geen een.
Israël wijzigt ook de doelwitten in Gaza en bestookt er nu kantoren, posities en patrouilles van de Palestijnse politie. Vijf politieagenten werden gedood bij twee verschillende politiebureaus. Tientallen anderen raakten gewond. De aanvallen op de politie zijn bedoeld om de hele Gazastrook in complete chaos onder te dompelen. 710 studenten uit Gaza willen in het buitenland studeren, maar mogen van Israël de Gazastrook niet verlaten. 5.700 andere Gazanen met buitenlands paspoort zitten eveneens vast in de Gazastrook.
Als er al reden tot optimisme is, is dat omdat de Palestijnen een creatief volk blijven en er veel gemeenschapszin is. En omdat er talrijke culturele activiteiten zijn ondanks uitgaansverboden, militaire invallen en bezetting. Omdat er een firma is in de Gazastrook die alle scholen gratis van internet voorziet en 100.000 computers thuis levert als alternatief voor uitgaansverboden en gesloten scholen.
Het zou goed zijn te melden dat Israël geen normaal land is om te bezoeken, maar een staat die wordt bezet door een leger dat de autochtone burgers vijandig gezind is. Men gaat niet zomaar even naar Israël op vakantie, net zomin als men een retourtje neemt naar Bagdad of Kabul. Het is een oorlogszone waar stabiliteit ver te zoeken is tussen bijna 600 checkpoints en het dagelijks afvuren door Israël van projectielen op de bezette gebieden. Vier arbeiders die na de nachtshift gezamelijk het ontbijt nuttigden in Gaza werden deze week dodelijk getroffen door Israëlische raketten. Tienduizenden Palestijnen in Hebron hebben te maken met het ergste watertekort sinds jaren door de onrechtvaardige waterverdeling door het bedrijf Mekorot, waardoor Israëli's meer dan 80 % van de waterlagen ter beschikking hebben. 90 Palestijnse dorpen in het District Hebron hebben zelfs geen aansluiting op het waternetwerk en hebben te maken met een permanent watertekort. 3.400 aanvragen tot familiehereniging keurt Israël nu goed als teken van goede wil, maar het zwijgt over de 120.000 aanvragen tot familiehereniging die het de afgelopen zeven jaar afkeurde. Sinds de start van de tweede Intifada op 28 september 2000 hebben de Israëlische autoriteiten meer dan 3.000 Palestijnse kinderen jonger dan 18 jaar vastgezet. Op dit moment zitten er 430 kinderen in Israël gevangen.
Strijdig met het Verdrag voor de Rechten van het Kind worden ook 16- en 17-jarigen als volwassen beschouwd en met volwassenen in militaire gevangenissen of isoleercellen gezet. Door lichamelijke- en psychische martelingen bekennen de kinderen om het even wat. Familiebezoek wordt vaak geweigerd en medische voorzieningen, beddengoed, kleding en andere noodzakelijke dingen zijn dikwijls niet aanwezig. Er zijn slechte hygiënische omstandigheden en de cellen zijn overvol. Hopelijk houdt U ook dit deel van Israël in uw achterhoofd voor u de feestneus opzet in Tel Aviv.
Mario Bergen, Leuven
Er is in Israël helemaal geen reden tot feestvieren in 2008. Al zestig jaar bezet de Israëlische staat Palestijnse grond. Tijdens de oorlog van 1947-48 verdreef Israël 800.000 Palestijnen en tijdens de juni-oorlog van 1967 werden nogmaals 200.000 Palestijnen door oorlogsgeweld verjaagd uit hun dorpen. Palestijnse geografische plaatsen kregen Hebreeuwse namen, strijdig met VN-overeenkomsten. Men heet dit etnische zuivering zoals we dit ook zagen in de Balkan recent.
Israël zelf erkent nog altijd niet het recht op een menswaardig bestaan voor het Palestijnse volk. Het Palestijnse volk wordt al decennia bezet, onderdrukt en mensonwaardig behandeld. Als de Palestijnen Israël moeten erkennen, moet Israël de Palestijnen erkennen als volk en hen een levensvatbare staat geven.
Israël toont ook bijzonder weinig respect voor zijn Arabische onderdanen. Zo maken Palestijnse Arabieren 30 % van de bevolking van de 'gemeente Jeruzalem' uit en betalen ze 40 % van de belastingen, maar krijgen ze slechts 8 % van de gemeentelijke voorzieningen ervoor terug. In het joodse West-Jeruzalem zijn er 36 gemeentelijke- of publieke zwembaden, de Palestijnen hebben er geen een.
Israël wijzigt ook de doelwitten in Gaza en bestookt er nu kantoren, posities en patrouilles van de Palestijnse politie. Vijf politieagenten werden gedood bij twee verschillende politiebureaus. Tientallen anderen raakten gewond. De aanvallen op de politie zijn bedoeld om de hele Gazastrook in complete chaos onder te dompelen. 710 studenten uit Gaza willen in het buitenland studeren, maar mogen van Israël de Gazastrook niet verlaten. 5.700 andere Gazanen met buitenlands paspoort zitten eveneens vast in de Gazastrook.
Als er al reden tot optimisme is, is dat omdat de Palestijnen een creatief volk blijven en er veel gemeenschapszin is. En omdat er talrijke culturele activiteiten zijn ondanks uitgaansverboden, militaire invallen en bezetting. Omdat er een firma is in de Gazastrook die alle scholen gratis van internet voorziet en 100.000 computers thuis levert als alternatief voor uitgaansverboden en gesloten scholen.
Het zou goed zijn te melden dat Israël geen normaal land is om te bezoeken, maar een staat die wordt bezet door een leger dat de autochtone burgers vijandig gezind is. Men gaat niet zomaar even naar Israël op vakantie, net zomin als men een retourtje neemt naar Bagdad of Kabul. Het is een oorlogszone waar stabiliteit ver te zoeken is tussen bijna 600 checkpoints en het dagelijks afvuren door Israël van projectielen op de bezette gebieden. Vier arbeiders die na de nachtshift gezamelijk het ontbijt nuttigden in Gaza werden deze week dodelijk getroffen door Israëlische raketten. Tienduizenden Palestijnen in Hebron hebben te maken met het ergste watertekort sinds jaren door de onrechtvaardige waterverdeling door het bedrijf Mekorot, waardoor Israëli's meer dan 80 % van de waterlagen ter beschikking hebben. 90 Palestijnse dorpen in het District Hebron hebben zelfs geen aansluiting op het waternetwerk en hebben te maken met een permanent watertekort. 3.400 aanvragen tot familiehereniging keurt Israël nu goed als teken van goede wil, maar het zwijgt over de 120.000 aanvragen tot familiehereniging die het de afgelopen zeven jaar afkeurde. Sinds de start van de tweede Intifada op 28 september 2000 hebben de Israëlische autoriteiten meer dan 3.000 Palestijnse kinderen jonger dan 18 jaar vastgezet. Op dit moment zitten er 430 kinderen in Israël gevangen.
Strijdig met het Verdrag voor de Rechten van het Kind worden ook 16- en 17-jarigen als volwassen beschouwd en met volwassenen in militaire gevangenissen of isoleercellen gezet. Door lichamelijke- en psychische martelingen bekennen de kinderen om het even wat. Familiebezoek wordt vaak geweigerd en medische voorzieningen, beddengoed, kleding en andere noodzakelijke dingen zijn dikwijls niet aanwezig. Er zijn slechte hygiënische omstandigheden en de cellen zijn overvol. Hopelijk houdt U ook dit deel van Israël in uw achterhoofd voor u de feestneus opzet in Tel Aviv.
Mario Bergen, Leuven
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten