Persvrijheid in Israël: 0/10

[Opiniestuk ter publicatie aan Mo]

Zeker zestig journalisten waren aan boot om objectief verslag uit te brengen van de Free Gaza flotilla volgens Reporters Without Borders.

Diverse journalisten raakten gewond door toedoen van Israëlische soldaten. Nog steeds zitten vele verslaggevers in Israëlische cellen opgesloten ondanks Israëlische beloftes en is hun apparatuur aangeslagen door het Israëlische leger. Als Israël werkelijk een democratie zou zijn, dan hadden alle journalisten vrij hun werk mogen doen en het beeldmateriaal kunnen gebruiken.

Minstens 16 reporters zitten 72 uur nadat negen doden vielen op een Turkse boot in internationale wateren nog steeds opgesloten in het Be’er Scheva detentiecentrum.

Het gaat om Svetoslav Ivanov en Valentin Vassilev van Bulgaria’s BTV, Muna Shester van het Kuwait News Agency, Talat Hussain van Aaj TV, Paul McGeough en Kate Geraghty van de Sydney Morning Herald, Mario Damolin van de Frankfurter Allgemeine Zeitung, David Segarra van teleSUR, Ayse Sarioglu van Taraf, Murat Palavar en Hakan Albayrak van Yeni Safak, Sümeyye Ertekin, Ümit Sönmez en Ersin Esen van TVNET en Ashwad Ismail en Samsul Kamal Abdul Latip van Astro Awani. Elk contact met hen is onmogelijk.

Even verwerpelijk is ook de totale mediaboycot, die we gedurende twee maanden zagen voorafgaand aan de bloedige Gaza-oorlog en nu sinds de Operatie Zeebries. Journalisten worden in Israël verboden hun werk te doen en hierover te berichten. Andere journalisten worden gedeporteerd zonder hun materiaal en zonder verder hun essentiële taak te kunnen doen in een democratie.

Diverse mediabronnen hebben het nog steeds over twintig doden, maar Israël blokkeert elk objectief onderzoek en geeft geen namen of nationaliteiten van de dodelijke slachtoffers vrij.

Dadelijk na de bestorming werd alle communicatieapparatuur geblokkeerd door Israël: mobiele telefonie, satellietverbindingen, internet. Zodoende is het onmogelijk objectief te weten op basis van materiaal van journalisten wat er werkelijk gebeurde aan boord. Een onduidelijk filmpje van enkele seconden en de uitgebreide propagandafilmpjes minutenlang van het Israëlische leger zijn het enige beschikbare beeldmateriaal. Israël blokkeert hiermede al elke vorm van onafhankelijk of onpartijdig onderzoek naar het drama op de Mavi Marmara.

Geen enkel land in het Midden-Oosten neemt heden zo'n loopje met de journalistieke vrijheid. Alleen Israël kan het zich veroorloven en komt er mee weg, geruggesteund door de regering-Obama. Een “onpartijdig onderzoek” is volgens de V.S. een onderzoek door de Israëli's. Dus eerst het wegmoffelen en de inbeslagname van alle media-materiaal, de totale media-boycot, het deporteren van reporters en het opsluiten van nog minstens zestien collega's. We moeten het dus doen met getuigenverslagen van mensen aan boord die door Israël bij voorbaat worden bestempeld als “terroristen” en “aanhangers van Hamas en al-Qaida”.

Israëlische piraten mogen dus van president Obama autonoom onderzoeken of de mensen op de geënterde schepen wel goede bedoelingen hadden. Elke vorm van persvrijheid stroomt als een lekkende oliepijpleiding weg uit het land Israël. Amnesty International kan alvast beginnen pennen als ze zichzelf respecteren.

Mario Bergen, Leuven

· Link: http://en.rsf.org/israel-at-least-60-journalists-were-02-06-2010,37646.html