zaterdag, september 29, 2007

Nieuwe kerncentrale voor Israël

[Lezersbrief aan Het Belang van Limburg]

Terwijl de pers zich de afgelopen dagen druk maakte omtrent het bezoek van de Iraanse president aan New York en het Iraans kernprogramma, zweeg de media oorverdovend over Israël. Waar lazen we iets over het feit dat Israël een kerncentrale in de Naqab (Negev) wil bouwen? Israel koos nu de lokatie uit in Shivta, nabij de grens met Egypte. Het Internationaal Atoomagentschap zegt dat de bouw van een nucleaire krachtcentrale gerechtvaardigd is omwille van de energienoden van de staat Israël en er verder geen discussie over nodig is. Zo makkelijk gaat het als je geen non-proliferatieakkoord tekent en je naam Israël is.

Als Saudi-Arabië, Jordanië en Jemen kerncentrales willen bouwen omwille van de uitputtelijkheid van natuurlijke energie zoals aardolie en aardgas, kraait daar geen haan naar. Als Iran hetzelfde doet, ho maar, dan is er beslist iets mis mee. Wie zeurt er nu over wat er gebeurt in de Negev? Het Joods Agentschap en de Israëlische staat steunen daar het bedrijf Daroma-Idan-Hanagev. Die moet de bevolking opdrijven van 535.000 tot 900.000 in 2015. Niet door meer kinderbijslag te geven aan de aldaar wonende bedoeïenen, maar door joden daar te laten wonen op gronden van Arabische burgers, een proces van inbeslagname van grote stukken grond. Een plan om 40.000 Arabieren te verdrijven van niet-erkende dorpen en te herlokaliseren in enkele grote steden. Men noemt dit etnische zuivering van Negev en Galilee.

Mario Bergen, Leuven

dinsdag, september 25, 2007

berichtgeving Midden Oosten in De Standaard

De politieke berichtgeving over het Midden Oosten wordt er in mijn kwaliteitskrant DS met de dag beter op. Vorige week kon ik via DS vernemen dat de staat "Israël" in een resolutie door het Internationaal Atoomenergie Agentschap veroordeeld werd omdat hij weigert zijn kernwapenprogramma onder internationaal toezicht te plaatsen. De resolutie kwam er omdat de staat "Israël" weigerde zich aan te sluiten bij een resolutie die opriep tot het kernwapenvrij maken van het Midden Oosten. Gisteren kon ik in mijn krant dan weer vernemen dat een reeks gerenommeerde joodse auteurs de regering van "Israël" in een krantenadvertentie opriepen om onmiddelijk onderhandelingen aan te vatten met de Islamitische verzetsorganisatie Hamas over een wapenbestand. Gelukkig bleef ik gespaard van de goedkope spionageverhalen van het Pentagon en de theateropvoeringen "Ahmadinejad in New York"!!

Johan Bosman, Melle

Praatbarak in New York

[Reactie op "Praatbarak in New York" (De Standaard 24.9.07, p. 18)]

In de Standaard Analyse (24.9.) schrijft Mia Doornaert dat Syrië en Iran het vredeswerk van de VN in Libanon ondergraven. Maar wat doet Israël dan als het bombardementen in Syrië uitvoert ?

Werner De Bus, Brussel

maandag, september 24, 2007

Ter info: One and a Half Million People Collectively Punished Gaza

[P/R Europees parlement over Gaza: One and a Half Million People Collectively Punished]

PRESS RELEASE ByLUISA MORGANTINI, Vice President of the European Parliament

September 21st, 2007

Gaza is a strip of land of less than 400 square kilometres in which 1.5 million people live as prisoners due to the closure and the consequential economic isolation imposed unilaterally and illegally by the Israeli authorities. Gaza is a cage from which very few manage to escape or enter: hundreds of sick people in need of treatment abroad are forced to wait, and more than 600 students with scholarships in these last days of total closure are trapped here, losing out on their future. Israel's declaration of Gaza as an "enemy entity" adds a new formula to the already indefinite muddle of international legality. Instead, to cut off electricity and fuel is an additional violation of international law, a collective punishment.

Together with a delegation from the European Parliament and accompanied by UNRWA, the UN agency for the assistance to the Palestinian refugees, we managed to enter Gaza before Yom Kippur, a holiday for Israelis but a lockdown for Palestinians since the Israeli army has imposed a three day long closure. Gaza is nearly a ghost town: few people in the street, few cars, many houses destroyed by Israeli raids, hospitals without resources, infrastructure condemned to being abandoned due to lack of funds and basic materials. The factories located in the Karni industrial area are closed with their warehouses containing hundreds of tons of materials, furniture ready to be exported to Israel or Jordan and clothes to be sold for the summer season, now over. This amounts to losses of millions and millions of dollars while there are desperate families that don't even have a chance to buy bread. It's Ramadan, but the few open shops in Gaza have not displayed the dough for kataief, the traditional Ramadan sweet, as would usually happen here and as is happening in the West Bank.

The launching of Qassam rockets by Palestinian extremist groups on Sderot are to be condemned, but the embargo imposed by the Israeli government needs to cease immediately. This policy is barbed wire across the road to peace. This is what is being asked by the UN and the EU, voices which Israel cannot pretend to ignore. Too many times, its violation of international humanitarian laws, in the West Bank as well as in Gaza, have remained tolerated and unpunished. To begin with, the lack of respect for UN resolutions, the construction of the Wall, declared illegal four years ago by the International Criminal Court at the Hague, and the systematic and legalized theft of Palestinian's land. As the population is kept prisoner in Gaza, the same is true in the West Bank, where Palestinians are divided from Palestinians when not by the Wall, by more than 600 checkpoints and soldiers throughout the Territories. However, the voices of alarm need to develop into concrete action to avoid not only the loss of human lives, dignity and freedom for the Palestinian population, but also the extermination of international law.

As members of the European Parliament, we have demanded the EU to take a clear position against the embargo adopted by the Israeli authorities in Gaza and that Israel remove checkpoints and roadblocks so that Palestinians, as well as their goods, have freedom of movement and their daily life not be this Inferno. This needs to happen now, it cannot wait until the conference organized by the US in November, to which the different parties of the conflicts in the area should participate, to bring about a definitive solution in accordance with UN resolutions.

Altijd weer beginnen bij de basics

[Bericht op hln.be n.a.v. lezersreacties op "Israël verijdelt Palestijnse zelfmoordaanslag op Jom Kippoer"]

De Palestijnse bevolking woonde reeds eeuwen in Palestina, samen met een beperkte joodse gemeenschap. De staat Israël is opgericht door extremisten die zich Zionisten noemen (naar de berg Zion) en die, tegen de wil van de Joodse godsdienst in, zich met geweld meester wilden maken van dat land en bovendien een staat wilden stichten "enkel voor joden." Ze hebben de autochtone Palestijnse bevolking verdreven uit hun land in vluchtelingenkampen. Vandaag onderdrukt Israël Palestijnen systematisch.

zondag, september 23, 2007

Zionisten en Nazi's twee handen op een buik

[Recatie op opinie van Dirk Rochtus in De Standaard van 22/9]

In DS van 22/9 noemt dhr. Dirk Rochtus de samenwerking van zionisten en nazi's een "beruchte antisemitische complottheorie." Als docent internationale politiek zou dhr. Rochtus beter moeten weten. In zijn streven tegen de belangen van Groot-Brittannië ging Nazi-Duitsland op zoek naar alle mogelijke bondgenoten. En één daarvan waren anti-Brits gezinde Arabieren, zoals de Mufti van Jeruzalem - trouwens een door de Britse koloniale macht zelf gecreëerde instelling. Wat veel minder onder de aandacht gebracht wordt zijn de contacten die de nazi's uitbouwden met de eveneens anti-Britse zionistische joden. Reeds in 1933 sloten de nazi's de "Ha'avara Akkoorden" met de dominante "socialistische" zionisten van David Ben Gurion, de Mapai.

Onder deze akkoorden, die operationeel zouden blijven tot het begin van de Tweede Wereldoorlog, konden 16.000 kapitaalkrachtige Duitse joden naar Palestina emigreren en zo'n 31.570.000 £sterling overdragen. Ze mochten 1000 £sterling per persoon in contanten meenemen. De rest van hun kapitaal werd in een fonds gestort waarmee Duitse industriële goederen in Palestina ingevoerd werden. Hiermee startten deze joodse kolonisten industrieën op en bouwden ze riante wijken in steden zoals Haïfa, Natanya en Nahariya. Maar dit is nog lang niet alles. Extreem rechtse zionisten gingen nog veel verder. Begin 1941, de Tweede Wereldoorlog was dan reeds meer dan een jaar bezig, deed de leiding van de Irgun Zwaï Leumi(Nationale Gewapende Organisatie) waaruit twee Eerste Ministers van de staat Israël zouden voortkomen (Menachem Begin en Yitshak Shamir) een voorstel aan de nazi's voor een "oplossing van het jodenvraagstuk in Europa". Hierbij stelden zij aan de nazi's voor om in ruil voor de actieve deelname van de Irgun Zwaï Leumi aan de oorlog aan de zijde van de nazi's, nazi-steun te verlenen voor de joodse kolonisatie van Palestina. De Irgun omschreef deze samenwerking als een vriendschap tussen "das Deutsche Volk und das Volkisch-Nationale Hebräertum." Zowel nazi's als zionisten baseerden en baseren zich op dezelfde exclusivistische gettomentaliteit, gevoed vanuit hetzelfde etnische superioriteitsprincipe (Herrenvolk en God's Uitverkoren Volk). Het is dan ook niet voor niets dat Viktor Klemperer, een Duitse anti-zionistische jood, in juni 1934, als de nazi's reeds anderhalf jaar aan de macht zijn, in zijn dagboek schreef: "De zionisten die willen terug gaan naar de joodse staat van 70 na Christus, zijn even brutaal als de nazi's. Met hun fascinatie voor bloed, hun oude 'culturele wortels,' hun gedeeltelijk verborgen, gedeeltelijk openlijk brutale terugdraaien van de wereld, zijn ze alles samen een goede partij voor de nationaal-socialisten."Het zijn deze zionisten die tot op de dag van vandaag hun stempel drukken op ieder onderdeel van de politiek van de staat Israël.

Johan Bosman, Melle

zaterdag, september 22, 2007

Israël moet meer doen dan praten

[Lezersbrief aan Het Nieuwsblad]

Met het oog op de vredesgesprekken in november, moet Israël eindelijk de Golan en de Palestijnse gebieden verlaten. Tel Aviv moet naar een akkoord streven over de kwestie van de Palestijnse vluchtelingen en het statuut van Oost-Jeruzalem. De conferentie in november kan niet beperkt blijven tot mooie plaatjes voor het fotoboek, intentieverklaringen en holle woorden, maar moet de snelste weg zijn naar een onafhankelijke Palestijnse staat naast Israël.

Veertig % van de bezette Westelijke Jordaanoever wordt reeds ingenomen door Israëlische infrastructuur. Wegen verbinden de kolonies aldaar met Israël. Een systeem van Apartheidswegen en controleposten doet Palestijnse gemeenschappen van elkaar versplinteren. Elk jaar groeit de bevolking in de Israëlische illegale nederzettingen met 5,5 %. De VN telde in juli 450.00 kolonisten in 139 van de 149 kolonies op de Westelijke Jordaanoever, Oost-Jeruzalem inbegrepen. Daarnaast zijn er nog 20.000 Israëlische kolonisten in de Golan en tien kolonies waarover geen cijfers bestaan.De illegaliteit van deze nederzettingen werd bevestigd door het Internationaal Gerechtshof en de Verenigde Naties. Israël maakt deze nederzettingen tot verboden gebied voor de Palestijnen, ook al woonden zij en hun voorouders er al sinds mensheugenis. Daarnaast heeft Israël nog eens negen industriële zones geschapen in de bezette gebieden vlak naast de kolonies. Wegen en hekken sluiten de kolonies met nutsvoorzieningen zoals winkels en scholen af voor de Palestijnen. Door de nederzettingen worden 250.000 Palestijnen in Oost-Jeruzalem geïsoleerd. De Israëlische Land Administratie werkt op dit ogenblik samen met kolonisten om 30 dunum grond, gekend als Kerem Hamufti in Oost-Jeruzalem afhandig te maken van de Palestijnen.

Alle Palestijnen moeten vrij toegang krijgen tot de zes ziekenhuizen in Oost-Jeruzalem zonder een weken aanslepende administratieve procedure waarmee Israël de Palestijnen pest. Door deze vergunning, de controleposten en de Apartheidsmuur is het aantal Palestijnse patienten in die ziekenhuizen gehalveerd. De meest kwetsbare Palestijnen zijn hiervan het slachtoffer. Volgens de Vierde Conventie van Genève is Israël verantwoordelijk voor de gezondheidszorgen van zijn bezette onderdanen, de Palestijnen.

In 1987 was nog sprake van 128 kolonies die 4.127 hectaren grond van Palestijnen in beslag namen. In 2005 liep de diefstal op tot 16.375 hectaren Palestijnse grond door 149 kolonies. Daarnaast bestaan er nog honderd illegale buitenposten met zo'n tweeduizend kolonisten. Israël kan niet anders dan al deze kolonies en buitenposten evacueren, als ze het ernstig meent in de vredeswens met het Palestijnse volk. De goede wil moet immer van twee kanten komen.

Mario Bergen, Leuven

Reactie: Israël pakt 150 Palestijnen op

[Lezersbrief aan Het Laatste Nieuws en reactie op het artikel "Palestijnse zelfmoordaanslag voorkomen in Israël" in Het Laatste Nieuws online van 22/09/2007]

Bij het artikel rond de voorkomen zelfmoordaanslag ontbreekt wat voorafging in Nablus en de door Israël bezette Palestijnse gebieden. Dit maakt duidelijk tot welke wanhoop de Palestijnse bevolking wordt gedreven.Tijdens de Heilige Maand Ramadan zou je verwachten van een land dat zich democratisch noemt, dat het respect toont voor zijn onderdanen in bezet gebied. Maar zelfs dan worden de Palestijnen door Israël niet met rust gelaten. Israël viel vrijdag Al Fare'a nabij Jenin binnen, omsingelde de moskee en gooide er traangas binnen. Diverse biddende Palestijnen raakten daardoor gewond. Duizenden andere Palestijnen werd verboden te gaan bidden in de Al Aqsa Moskee door de volledige afgrendeling van de Palestijnse gebieden. Ook kon het vrijdagse gebed in de Ibrahimi moskee in Hebron niet doorgaan de eerste en zevende dag van de ramadan.

Op datzelfde ogenblik raakten vier Palestijnse jongeren gewond door een achterblijvend explosief van Israël tijdens een inval in Beit Lahiya, in Gaza. In Nablus vielen drie doden en werden 49 Palestijnen opgepakt, waaronder een commandant van Hamas. Bij een nog steeds doorgaand offensief van Israël in de Gazastrook werden zaterdag minstens 45 Palestijnen opgepakt. In Rafah werden eveneens huizen vernield. De voorbije week werden meer dan 150 Palestijnen aangehouden, meestal zonder enige vorm van aanklacht. Als Israël morgen honderd van de ruim 11.000 Palestijnen vrijlaat stelt dit niets voor. Een op vijf Palestijnen (800.000) verbleef reeds in een Israëlische gevangenis, 175 van hen stierven in hun cel sinds 1967. 150 Palestijnen werden gedood bij aanhouding. 200 huizen van gevangenen werden vernield. Minstens 80 % van de gevangenen werden ernstig gemarteld volgens de Palestinian Prisoners Society. Is het dan verbazingwekkend dat Palestijnen gebruikmaken van het VN-recht op gewapend verzet tegen Israël als bezetter? Nee toch.

De Verenigde Naties telden 572 checkpoints, of 40 meer dan twee maand geleden en komende van 376 controleposten in augustus 2005. Dit ondanks de beloften van Israël aan de Palestijnse president Abbas en Eerste minister Fayyad. De Israëlische minister van Defensie, Ehud Barak, stelt nu voor om 24 onbemande wegversperringen op te doeken en dat er later mogelijk enkele bemande controleposten kunnen verdwijnen als "de Palestijnse Autoriteit het terrorisme heeft verslagen". De Gazastrook beschouwen als een "vijandige entiteit" i.p.v. bezet gebied, komt de vredesconferentie in november niet ten goede.

De voorbije drie maanden werden 121 Palestijnen gedood door Israël (29 op de Westelijke Jordaanoever en 92 in de Gazastrook), waaronder zeven kinderen. In dezelfde periode raakten ook 385 Palestijnen gewond, waaronder 59 kinderen. Volgens Dr. Barghouti werden 970 kinderen gedood sinds het begin van de intifada in september 2000.

Mario Bergen, Leuven

vrijdag, september 21, 2007

Gaza "vijandige entiteit"

[Lezersbrief aan de standaard]

De Israëlische regering besliste woensdag om de Gazastrook als "vijandige entiteit" te beschouwen "met alle internationale implicaties vandien." Volgens de conventie van Den Haag en de vierde conventie van Geneve is de bezettende macht ten volle verantwoordelijk voor de veiligheid en het welzijn van de burgers in bezet gebied. Bovendien moet de bezetter bescherming bieden aan gewonden, zieken, kinderen en zwangere vrouwen, medische teams en voedsel en medicijnen toelaten.

We zien dat Israël al jaren deze conventies voortdurend schendt, en in feite de Gaza strook hermetisch afgrendelt en de bevolking uithongert. Het aantal armen (gezinsinkomen minder dan 2$ per dag) bedroeg in april vorig jaar al 79% en het wordt elke dag erger en erger. Zal Europa ook nu maar laten begaan ? In naam van het Vrije westen en de Christelijke waarden ?

Pol Van den plas, Gent

Willen wij nog relaties met Israël?

[lezersbrief aan De Standaard]

Nu de Israëlische regering blijkbaar besloten heeft om de burgerbevolking van Gaza uit te hongeren, moet onze regering zich ernstig afvragen of wij met zo'n land wel relaties willen. Een land dat geen grenzen wil erkennen, dat tientallen VN resoluties negeert, dat de conventies van Den Haag en Geneve aan zijn laars lapt, en nu ook de elementairste mensenrechten schendt. Moeten wij zo'n land erkennen ?

Jan Van Geel, Mechelen

België moet wapenembargo naar Israël toepassen

[lezersbrief aan De Morgen over Gaza]

In de oorlog in Libanon vorig jaar, en in de bezette gebieden elke dag, toont Israël aan dat het geen greintje respect heeft voor de Mensenrechten of voor Internationale verdragen. Voor wie nog niet overtuigd was, illustreert Israël vandaag opnieuw zijn gewetenloze politiek die resulteert in een doelbewuste humanitaire ramp: de uithongering van 1,4 miljoen weerloze burgers.

België en Europa moeten onverwijld krachtdadig reageren. Volgens de 4° Geneefse Conventie moet Israël zelf de veiligheid, de gezondheid, de opvoeding, vrije verkeer e.d. van de burgers in bezet gebied garanderen. Het feit dat Israël zich niet alleen van zijn plicht onttrekt, maar zelf de veiligheid, gezondheid e.d. ondermijnt van de vluchtelingen in de Gaza strook, maakt dat deze staat zichzelf buiten de internationale gemeenschap plaatst.

België moet onmiddellijk een wapenembargo naar Israël strikt toepassen (zoals naar alle conflictgebieden). Alle samenwerkingsakkoorden moeten worden bevroren. Europa moet onmiddellijk alle handelsakkoorden met Israël opzeggen.

Pol Van den plas, Gent

Gaza's grenzen moeten open!

[Lezersbrief aan Knack]

Israël beschouwt de Gazastrook als een vijandige entiteit en wil het zonder water, brandstof en elektriciteit zetten. Het is een schande dat de V.S. dergelijke maatregelen steunt. Dit is immers een ernstige schending van de internationale wetgeving.

Gaza en de Westelijke Jordaanoever zijn geen "entiteit," maar door Israël bezet gebied. Onder geen enkel beding kan Israël deze gebieden aanzien als "vijandige entiteit", maar moet het de Vierde Conventie van Genève inzake rechten van burgers in een bezet gebied strikt naleven. Dit houdt onder meer in recht op scholing, onderwijs, gezondheidszorg, veiligheid, enz. De acties van Israël kaderen in een gemeenschappelijk stafkamp voor 1,5 miljoen Palestijnen en ter voorbereiding van een nakende militaire tussenkomt.

Donderdag werden drie Palestijnse jongeren gedood in de strook van Gaza. Een Palestijnse jongen van 16 jaar werd uiteengereten door een Israëlische bulldozer die in een groep kinderen reed. Twee Palestijnse jongens van 22 jaar werden gedood door Israëlische bombardementen. 100.000 Gazanen die dit de voorbije drie maanden vroegen, kunnen de Gazastrook niet in of uit. Ze kunnen niet naar het thuisland waar ze wonen of naar de universiteit op de bezette Westelijke Jordaanoever. Dat oppositieleider Netanyahu door premier Olmert persoonlijk op de hoogte werd gebracht alvorens het uitvoeren van een Israëlische militaire actie tegen Syrië op 6 september, laat uitschijnen dat het schenden van het luchtruim van Syrië erg belangrijk was voor de Israëli's. Wellicht betrof het hier een voorbereiding van een grootschalige militaire operatie tegen Syrië en/of Iran.

Indien Israël werkelijk over gaat tot de volledige blokkering van de Gazastrook riskeren duizenden kanker- en nierpatienten het leven, verklaarde Dr Muawiya Hassanin van het Palestijnse ministerie van Volksgezondheid. De Gucht en Europa die zwijgen en de V.S. die deze daad van Israël goedkeuren, zijn medeverantwoordelijk voor het komende bloedbad in de Gazastrook.

11.000 Palestijnse gevangenen in Israël hebben tekort aan medicatie en aangepaste gezondheidszorg. 32 gevangenen van de bajes in Ramla verblijven daardoor in het ziekenhuis. Vele Palestijnse gevangenen hebben hartproblemen, bloedarmoede, kanker, hoge bloeddruk, nierproblemen, infecties, amputaties, hersenletsels, psychische problemen of schotwonden, maar ze worden aan hun lot overgelaten.Vorig jaar bevielen 25 vrouwen aan checkpoints in Nablus omdat Israël hen niet doorliet naar het ziekenhuis. Elke week komen vier tot vijf Palestijnen met schotwonden op spoedgevallen in Rafidia, het grootste ziekenhuis van Nablus. Dit is het resultaat van problemen aan controleposten, die een onmenselijke pestmaatregel zijn om het Palestijnse volk te kwellen. Dagelijks volgen 30 Palestijnen fysiotherapie in het Rafidia-ziekenhuis na opgelopen verwondingen door de bezetting.

Mario Bergen, Leuven

donderdag, september 20, 2007

Israël's nucleaire capaciteiten en bedreiging

[Reactie op "IAEA veroordeelt Israël" in Het Belang van Limburg online van 20/09/2007]

De oorspronkelijke naam van de IAEA-resolutie heette "Israël's nucleaire capaciteiten en bedreiging." Maar op vraag van de Israëlische vertegenwoordiger bij het agentschap werd dit vervangen door "Toepassing van IAEA beschermingen in het Midden-Oosten." Het non-proliferatieverdrag, dat een snelle vermeerdering van kernwapens moet tegengaan, stelt een aantal aanbevelingen aan de kernstaten (China, Rusland, Frankrijk, V.S. en V.K.), maar kan geen inspecties opleggen aan deze landen. Ook landen als India, Pakistan en Israël, die dit verdrag niet ondertekenden hebben nauwelijks verplichtingen tegenover de IAEA.

Iran tekende dit verdrag wel, en krijgt nu de wind van voren. Wie geen verdragen ondertekend zoals Israël mag in het geheim doen wat het wil, maar een land als Iran dat kernsplijting via stoom, turbines en generatoren wil omzetten in elektriciteit is de grote boeman. Niet Israël dat een kernmacht is ter land, ter zee en in de lucht. Niet Israël dat mini-kernbommen gebruikte in de oorlog tegen Libanon, waarbij straling vrijkwam.

IAEA-inspecteurs moeten van Israël elke steen in Iran omdraaien om te kijken of er geen nucleaire installatie onder ligt verborgen. Anderzijds ontkent noch geeft Israël officiëel toe kernwapens te bezitten. Maar onhullingen van Vanunu en anderen laten daarover geen twijfel bestaan. Als de IAEA elke zes jaar langskomt in Israël, dan is het de IAEA-directeur om te informeren of er nog voldoende briefpapier is en verdwijnt dan weer na het theekransje met de premier. Vooral de omschakeling van de Iraanse olie- en gasmarkt van de dollar naar de euro zitten de V.S. en Israël dwars.

Israël kreeg van Noorwegen 21 ton zwaar water waarmee het kernbommen kan maken. 10,5 ton werd teruggegeven, maar het is maar de vraag of dit het Noors zwaar water betrof. Wisconsin Project gaat er van uit dat Israël nog altijd 18,5 ton Noors en 3,3 van de 3,9 ton Amerikaans zwaar water bezit die werden geleverd tussen 1959 en 1963. Israël heeft tussen de 200 en 500 kernkoppen. Het gaat om de meest gesofistikeerde tuigen ter wereld, speciaal ontworpen voor een oorlog in het Midden-Oosten. Meestal gaat het om neutronenbommen die zorgen voor een zo grootst mogelijke spreiding van dodelijke gamma straling. Ballistieke raketten en bommenwerpers van Israël kunnen eveneens Moscou aanvallen indien nodig.

Israël en de V.S. oefenen in Israël samen tegen mogelijke aanvallen door ballistieke raketten. Sinds een overeenkomst uit 1988 zijn er tussen Israël en de V.S. periodieke raadplegingen op politiek en militair vlak op diverse niveaus. Er is een gemeenschappelijke planning, oefening en logistiek sinds dit akkoord tussen Ronald Reagan en Yitzhak Shamir.

Mario Bergen, Leuven

Boycot Israël, niet Gaza

[Reactie op artikel in De Morgen van 20/9]

In De Morgen (20.9) is er sprake van economische sancties van Israël tegen het autonoom Palestijns gebied van Gaza. Zou het niet andersom moeten zijn. Israël vertikt het nog steeds om de resoluties van de VN-Veiligheidsraad uit te voeren en blijft de Palestijnse gebieden bezetten of afgrendelen. Is het niet eerder de internationale gemeenschap die zou moeten oproepen tot een economische, culturele en academische boycot van Israël en tot een wapenembargo van een land waarvan de luchtmacht in Syrië bombardementen uitvoert.

De publieke opinie wordt nu klaargestoomd voor een nieuwe militaire “operatie” tegen de “vijandige entiteit” Gaza. Ik kan de Paus best begrijpen wanneer hij een Minister weigert te ontvangen van de VS die jaarlijks een militaire steun van 3 miljard dollar aan Israël geven.

Werner De Bus, Brussel

woensdag, september 19, 2007

Hamas, de vijand van Washington

[Reactie op het artikel "Hamas 'vijandelijke entiteit' voor VS" in De Telegraaf online van 19/09/2007]

De V.S. moeten wel weten wat ze willen. Op 25 janauri 2006 trok 78 % van de Palestijnse bevolking uit de bezette gebieden naar de stembusgang. Hamas won de verkiezingen en Fatah werd afgestraft voor corruptie en machtsmisbruik. Voor de uitslag van de verkiezingen schoven Israël en Amerika de Palestijnse stembusgang naar voren als "democratisering door interventie." Maar uiteindelijk blijkt dat vrije verkiezingen in de Arabische wereld enkel goed zijn volgens de V.S. als de overwinnaars komen uit het kamp dat de V.S. en haar bondgenoten willen zien.

In maart 2002 mobiliseerde Israël een legermacht die groter was dan die waarmee het in 1967 de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook veroverde. Dit om de hele Palestijnse infrastructuur te vernielen. Een jaar eerder verklaarde Sharon nog dat onderhandelen met de PLO van Yasser Arafat geen zin had en men overeenkomsten moest sluiten met lokale militaire machthebbers. Vandaag ziet men de democratisch verkozen Hamas als een vijand. Terwijl men de 40.000 manschappen en milities die trouw zijn aan president Abbas van wapens voorziet. Nu Washington niet langer kan steunen op hun Fatah-pion Dahlan en de Dughmush-clan die voor hem moorden pleegden op Hamas-militanten, moeten ze het zelf aanpakken. Al Qaida achtige cellen en ondermijners werden hardhandig aangepakt door Hamas. Dus tracht men chaos van bovenaf te creëren door de Gazanen uit te hongeren en economisch dood te maken.

Men zou beter druk op de ketel zetten van Israël. Volgens het AMA-akkoord moet dit vrij verkeer van goederen en diensten toelaten in de bezette gebieden en in het bijzonder in Gaza dat volledig wordt geïsoleerd. Vier van de vijf families in Gaza zijn ondervoed. Een derde van de gezinnen moet rondkomen met minder dan 30 euro per maand. Hoe langer de V.S. en Israël de Palestijnen boycotten en hen in een economische wurggreep houden, hoe minder steun ze zullen krijgen van de inwoners in de Arabische wereld en hoe minder ze de harten van de lokale bevolking daar veroveren. Op lange termijn zal hen dat zuur opbreken.

Mario Bergen, Leuven

dinsdag, september 18, 2007

"Niet alleen Frankrijks geduld met Iran raakt op."

[Lezersbrief aan DS 18/09/2007]

Sarkozy ergert zich aan de kernwapens in Iran. Ook ik ben tegen kernwapens. Maar waarom protesteert Frankrijk niet tegen de wapens in Verenigde Staten? Bush heeft bewezen dat hij graag naar de wapens grijpt. Hij voert een heel actieve bewapeningspolitiek in het Midden Oosten. Is het dan te verbazen dat ook de tegenpartij zich "wapent" tegen deze dreiging?Sarkozy zegt bovendien dat Iran niet straffeloos de resoluties van de Veiligheidsraad kan blijven overtreden. Ook Israël legt ongestoord vele VN-resoluties naast zich neer. Zelfs resoluties die enkel handelen over elementaire mensenrechten. Zal Sarkozy ook Israël de mantel uitvegen? Vrede moet van twee kanten komen. Er zal nooit vrede komen zolang de wereldmachten hun tegenstanders met andere normen beoordelen dan hun vrienden.

Ria Cabus

zondag, september 16, 2007

AIPAC's oorlog is nog niet voorbij

[Reactie op het artikel "Invasie Irak draaide om olie" in Het Nieuwsblad online van 16/09/2007]

De voormalige voorzitter van de Amerikaanse centrale bank heeft toegegeven dat olie de hoofdreden was om Irak aan te vallen. Dit vormt immers een deel van het 'Plan voor een Nieuwe Amerikaanse Eeuw' van Amerikaanse neo-conservatieven om het Midden-Oosten danig te hertekenen. Naar eigen goeddenken hebben ze de oorlog in Irak immers gewonnen: "Missie geslaagd," veranderde nadien in "bijna geslaagd" en "grotendeels geslaagd" of "op bepaalde punten geslaagd" en uiteindelijk "ver van geslaagd". Maar daar draait het allemaal niet om. Irak is een mega-succes voor de Amerikanen en zo verkopen ze het ook. Bush versprak zichzelf: "Als er geen autobommen en zelfmoordacties zouden zijn in Irak, is onze opdracht niet geslaagd."

De wanorde vormt deel van het Nieuwe Plan voor het Midden-Oosten. De Amerikanen hebben hun buit binnen. De Iraakse olie is van de beste kwaliteit en de goedkoopst verwerkbare op de internationale markt. Daarvoor betalen de Amerikanen nu tot uitputting voorraad een peulschil van de werkelijke waarde dankzij hun bevoorrechte contracten met de door hen geïnstalleerde Iraakse marionettenregering. Tegelijkertijd levert Israël talrijke goederen en diensten aan de Amerikaanse bezetter, traint het de Koerden in kampen in het Noorden en zorgt een verdeeld land voor een einde van het Israël en VS-vijandige Saddam-regime.

Maar rijke joden in New York, verenigt in AIPAC, willen verder gaan dan Bagdad. Ze bespreken nu reeds een machtswissel in Teheran. Met de hulp van Israël en de V.S. Gewezen Amerikaans generaal Wesley Clark zei tegen journaliste Arianna Huffington: "Hoe kan je spreken over een land te bombarderen, als je niet eens met hen wil praten? Dit is buitensporig. Wij zijn de Verenigde Staten van Amerika. Wij doen zulks niet." Volgens Clark moet je er enkel de Israëlische pers op nalezen: "De joodse gemeenschap is verdeeld, maar er is zoveel druk van de geldmensen van New York aan de bureaumensen in Washington." Eric Alterman, Amerikaans professsor Engels en journalistiek, zegt eveneens dat de Bush-regering een voorwendsel zoekt om Iran aan te vallen. Hij bevestigd dat de joodse denktank AIPAC de politiek in Washington leidt naar een oorlog met Iran. Een nieuwe oorlog op vraag van Israël dus. Dit is ook de reden waarom Democraten met nationale politieke dromen hun mond houden. Als ze protesteren tegen een mogelijke oorlog met Iran, zijn hun dagen als politicus geteld door de invloed van de joodse lobby. De Democraten lieten bij de opmaak van de defensiebegroting alvast het artikel vallen waarin de President toestemming moet vragen aan het Amerikaans parlement als hij Iran zou aanvallen. Dit artikel werd onder druk van Israël geschrapt - een feit dat door voorzitster Nancy Pelosi openlijk werd toegegeven aan ABC.

* Link: Dems Abandon War Authority Provision

Mario Bergen, Leuven

donderdag, september 13, 2007

Israël oefent volgende oorlogen in miniatuurstad

[Reactie op het artikel "Geen vergelding voor raketaanval" in de Gazet van Antwerpen van 13/09/2007]

Israël doet zich voor als een brave huismoeder die gematigdheid predikt en na een Palestijnse raketaanval op een legerbasis niet hard terugslaat. Toch is dit maar een tactiek als een andere. Momenteel zijn de Israëlische soldaten immers drukdoende met intensieve trainingen in Baladia City. Dit is het 'Nationaal Stedelijk Opleidingscentrum' in de Negev waar de Israëlische landmacht oefent voor toekomstige oorlogen met de Gazastrook, Libanon, de Westelijke Jordaanoever en Syrië.

Op een terrein van 7,4 vierkante mijl staan 1.100 modules garant om een dorp of stad na te bouwen die zich bevindt in de bezette Palestijnse gebieden of in de Levant, in Syrië en Libanon. Dit zijn nagebouwde steden met moskeeën, honderden soldaten die een opleiding Arabische taal en cultuur achter de rug hebben en de lokale inwoners uitbeelden, een ziekenhuis, winkels, een kerkhof, enz. De meeste aandacht gaat naar het uitbeelden van Bint Jbeil en andere plaatsen in "Hezbollahland", Syrië en Libanon in niet-oorlogstaal. Het Baladia City programma kost 45 miljoen dollar, gesponsord door Washington.

* Link: Marines to train at new Israel combat center

Mario Bergen, Leuven

Even uit maar nu terug er boven op

We waren er tussen uit. Terwijl onze schrijvers onverdroten verder aanklaagden in de media, kwamen hun reacties enkele weken niet op het mediablog. Ondertussen ben ik terug van drie maand weggeweest en probeer ik zo snel mogelijk de achterstand bij te werken want de actualiteit heeft allerminst stil gestaan.
Bedankt Wim om alles zo goed bij te houden de voorbije maanden!
Koen

Quassamraket verwondt 69 israëlische rekrute

[Reactie op "Palestijnse raket verwondt tientallen Israëlische soldaten" - De Morgen 12/09/07]

Dat er discrepantie bestaat in de berichtgeving indien het Palestijnse of Israëlische slachtoffers betreft, wisten we al. We hebben hiervan het zoveelste voorbeeld. De aandacht besteedt aan de 56 dode Palestijnen, waaronder 5 kinderen in Augustus, zonder het aantal gewonden, staat in geen verhouding met deze 69 gewonden. De beelden eveneens. Israël levert van zelfsprekend de foto. Stelt men zich niet de vraag, hoe het komt dat een uiterst modern leger, met nauwkeurige, snelle foto's en doelgericht geschut, blijkbaar niet in staat is om de primitieve raketinstallties ogenblikkelijk te lokaliseren via sateliet of drones en te venietigen?

Of zou men er toch belang bij hebben om deze conflictsituatie te laten aanslepen om een Israëlisch ingijpen steeds te lunnen verantwoorden?Vanzelfsprekend werden bij het vermoorden van de laatste drie Palestijnse kinderen, meer dan één uitleg gegeven: 1) de kinderen speelden krijgertje in de nabijheid van een raketlanceerinstallatie. 2) volgens Israël worden ook kinderen gebruikt om schietmateriaal aan te brengen bij het lanceren. In beide gevallen kende men dus blijkbaar wel de localisatie van de lanceerinstallatie. De bewegingen rond de installatie waren verdacht, men zag dat het kinderen waren, maar toen was het al 'te laat om het schieten nog tegen te houden'. Je moet het maar uitleggen. Alhoewel men dus wel de lokalisatie kende, waren er geen berichten dat de installatie zelf onder vuur werd genomen. En de extremisten hebben 'geen positieve agenda, enkel nihilisme'. Haaretz schreef enkele dagen geleden dat de Quassamraketen steeds een antwoord waren op Israëlische agressie.

En heeft Israël ergens in het hele gebied een positieve agenda? Het vredesproces? Welk? Wanneer? Waar? Stoppen me de Muur? Checkpoints verwijderen? Gevangen vrijlaten (zonder er onmiddellijk opnieuw evenveel aan te houden? Stoppen me de voortdurende landconfiscatie? ... Of alleen maar de Public Relations stunt? Zelfs Abbas die plots zeer vriendelijke contacten met Olmert onderhoudt, betwijfelt dat er iets concreet uit de bus zal komen bij de komende belangrijke gesprekken en Omert heeft het alleen slechts over 'het opstellen van een agenda waarover zou kunnen gepraat worden'. Hoe lang geleden hebben hebben we dit nog gehoord?M aar de Palestijnen verknallen toch maar weer hun eigen zaak.

Johan Van Hulle, Zomergem

dinsdag, september 11, 2007

De joodse lobby

[Reactie op het artikel "De Verenigde Staten van Israël" in De Standaard van 7 september 2007]

Het belang van de joodse lobby kan niet worden overschat. Op 26 januari 1998 schreven 18 Amerikaanse neo-conservatieven een brief aan toenmalig President Clinton waarin ze hem opriepen om Saddam Hussein af te zetten. Elliott Abrams, John Bolton, Richard Perle, Donald Rumsfeld en Paul Wolfowitz vroegen toen al politieke en militaire middelen te gebruiken tegen de dreiging uitgaand van -nooit gevonden - Iraakse massavernietiginswapens.

In 1997 werd de joodse denktank PNAC opgericht door deze mannen. Het Project voor een Nieuwe Amerikaanse Eeuw kreeg veel bijval bij joodse neo-conservatieven en politiek Israël. Zij bepaalden mee het Amerikaans beleid. Denken we maar aan de vraag om Slobodan Milosevic omver te werpen en de sancties tegen Syrië.

In 2000 behandelt men in hun belangrijkste document Rebuilding America's Defenses zelfs een nieuw Pearl Harbor en hoe men de olie kan controleren in de Arabische Golf. Op 20 september 2001 vraagt PNAC om Hezbollah aan te vallen. Op 23 januari 2003 schooit men om het militaire budget te verhogen en op 3 april 2002 smeekt men sterke steun voor Israël tegen het Palestijnse verzet, dat men als "terreur" aanziet. Nadien beschouwt Washington Arafat, op vraag van PNAC, als een terrorist waarmee onderhandelen onmogelijk is.

Deze zionistische lobby tekent het Nieuwe Midden-Oosten uit. Israël doet er telkens alles aan om zijn stem te laten horen. Toen de stem van de Holocaust nauwelijks werd gehoord verschenen samen met het Eichmann-proces in 1961 ook de 'Stalags.' Dit waren sadistische, pornografische kleine boekjes die kinderen van jongsafaan in Israël moesten hersenspoelen om de Holocaust zo gruwelijk mogelijk voor te stellen. Heden gebruikt men andere kanalen zoals lobbygroepen en bevriende media om de anderen (Arabieren, moslims, sji'ieten, ...) zo negatief mogelijk voor te stellen, zodat men deze gaat haten bij alleen hun naam te horen.

Mario Bergen, Leuven

Democratie in Irak en elders

De Morgen (10.9.) publiceert een artikel van de Amerikaanse columnist ThomasL. Friedman over democratie. Hij schrijft: "Eeen van de verontrustende lessen van de invasie van Irak is hoe leeg de Arabische dictaturen zijn." Volgens hem "leert irak ons dat democratie alleen mogelijk is als de mensen vrijheid en zelfbestuur zelf willen opbouwen. In Bagdad zijn we daar kilometers ver vandaan." Deze verontwaardiging over de Arabische dictaturen is vrij selectief. Geen woord over Turkse democratie die hetvrijheidstreven van de Koerden bestookt met met helikopters tot inNoord-Irak. Hij zwijgt ook in alle talen over de demorcratie in Israël, waarhet Palestijnse volk sinds 1947 (verdeelplan van de VN) tevergeefs streeft naar vrijheid en zelfbestuur. Dit is objectieve berichtgeving op zijnAmerikaans.

Werner De Bus, Brussel

vrijdag, september 07, 2007

Tien Palestijnen gedood in Gaza

Bericht aan VRT Radionieuws en Tv-Journaal

Op een vrijdag als iedereen uitkijkt naar het weekeinde, moeten we vaststellen dat Israël zich weer van zijn slechtste kant heeft getoond. Bulldozers, tanks en Israëlische soldaten drongen donderdag opnieuw de zuidelijke Gazastrook binnen. Er vielen tien doden. Dit is het hoogste aantal slachtoffers aan Palestijnse zijde door Israëlisch geweld sinds 27 juni, toen er twaalf doden vielen. Premier Olmert verklaard "We zullen elke dag tegen terroristen optreden." Het gaat dan tegen Palestijnse activisten die willen dat Israël al zijn nederzettingen ontruimd en de bezette Palestijnse gebieden verlaat. Omdat een dakpan werd stukgeschoten maandag van een gebouwtje van een school denkt Israël na over de mogelijkheid om water, elektriciteit en brandstofleveringen aan Gaza af te sluiten.

Minister van Defensie, Ehud Barak, zei tijdens een vergadering met de top van defensie dat "er overeenstemming is op het einde voor een grootschalige operatie in de Gazastrook," aldus deelnemers aan de geheime ontmoeting. Dat is gewoon een kwestie van tijd. Israëlische deskundigen wezen Barak erop dat behalve een totale gebiedsovername van Gaza er geen militaire oplossing bestaat. De Palestijnen weten meteen waar ze aan toe zijn.

Israëli's zeuren dat ze niet veilig naar school kunnen. Maar wat moeten de Gazanen zeggen die elke dag een tienvoud van projectielen van het Israëlische leger op hun hoofd krijgen? Wat moeten die twee schoolkinderen zeggen die donderdag in Jenin werden beschoten door het Israëlische leger? Eén van hen kreeg een kogel in het hoofd. Wat moeten de vijftig Palestijnse arbeiders zeggen die werden gevangen genomen, omdat Israël hen geen werkvergunning wil geven. Ze werden verrot geslagen omdat ze brood op de plank wilden voor hun gezin en hen wacht nu een hard gevangenisregime.

De voorbije maand werden 52 Palestijnse burgers gedood, waaronder 12 kinderen. 102 burgers raakten gewond en 220 werden aangehouden. Negen huizen werden volledig vernield en negentien liepen grote schade op aldus een rapport van de PLO. De Israëli's geven 10.000 bomen aan de Grieken om het Oude Olympia landschap te herstellen, maar zwijgen over de tienduizenden bomen vernield in bezet Palestijns gebied.

Alle zeshonderd kledingsfabrieken van Gaza zijn intussen gesloten en 90 % van de bouwnijverheid is eveneens dicht door de onmogelijkheid om grondstoffen in te voeren. Als de toestand ongewijzigd blijft is het slechts een kwestie van weken voor de Gazanen voor 100 % afhankelijk zijn van buitenlandse hulp. Het is goed hierover ook te berichten... net voor het weekeinde en op andere ogenblikken.

Mario Bergen, Leuven

Hoeveel Palestijnen steunen Abbas nog?

[Opiniestuk verzonden naar MO*]

Hoeveel Palestijnen steunen Abbas nog?Alle zeshonderd textielfabrieken in de Gazastrook sloten hun deuren. 90 % van de bouwnijverheid is werkloos door de onmogelijkheid om grondstoffen in te voeren. En het is slechts een kwestie van weken voor 100 % van de Gazanen afhankelijk zijn van buitenlandse steun.

Niet alleen de Israëlische autoriteiten, maar ook internationale diplimaten staan verbaasd hoe zwijgzaam President Abbas en zijn zelfuitgeroepen Palestijnse regering zijn als het gaat over het openen van de levensnoodzakelijke grensposten die de Gazastrook isoleren van de buitenwereld. Moderne Japanse en Amerikaanse naaimachines staan werkloos in Gaza. Zonder CO² kan de lokale Pepsi fabriek niet draaien en verhuisde deze naar Israël. Een hoogdringend project voor drinkwater gaat niet door. De Europese Commissie kan geen pompen invoeren naar Gaza omdat de Karni-doorgang potdicht blijft. Sinds Hamas als democratisch verkozen partij in Gaza afrekende met al-qaida achtige groeperingen binnen Fatah en met Israëlische collaborateurs is het twee maanden rustig gebleven. Maar onruststokers binnen Fatah en de afgrendeling van de Gazastrook, waar alleen nog voedsel en geneesmiddelen af en toe doorkunnen, verhogen de druk op Hamas.

President Abbas, van wie men zou verwachten dat hij boven politieke partijen en spelletjes staat, kiest niet voor het Palestijnse volk. Hij behartigt enkel zijn eigen kliek van veiligheidsmensen. Eerste minister Haniya en het Palestijnse parlement werden aan de kant geschoven en Abbas regeert zoals een Palestijnse Ceaucescu met volmachten. De Conducator slaagde erin om 255 Palestijnse gevangenen vrij te krijgen, maar binnen de week zaten al meer Palestijnen terug in Israëlische foltercellen en gevangenissen. Onder de vrijgelaten Palestijnen bevond zich niemand van de 40 opgesloten parlementsleden van Hamas. Een duidelijk teken hoe Abbas aankijkt tegen een democratische volksvertegenwoordiging. Op 24 juli vroeg President Abbas aan Premier Olmert om te stoppen met het leveren van brandstof aan de krachtcentrale van Gaza omdat dit "steun aan het terrorisme" zou zijn. Bijna anderhalf miljoen Gazanen straft Abbas omdat hij een andere visie heeft dan Hamas. Zijn eigen veiligheidsdiensten soupeerden intussen honderd van de 120 miljoen verkregen Israëlische taksen op, kruimels van de miljarden euros achterstallige belastinggelden. Voor elke euro die Abbas uitgeeft beloofde Abu Mazen een faktuur voor te leggen aan bezetter Israël. Maar Israël weigert hem een overzicht van gestolen belastinggelden van de voorbije jaren te bezorgen.

De chaos en interne spanningen tussen Palestijnen zijn het idee van Eliott Abrams, Veiligheidsadviseur van President Bush, vice-President Dick Cheney en de Saudische prins Bandar die de sjiieten willen marginaliseren in het Midden-Oosten en radicale krachten zoals Hamas omverwerpen. Zij bedachten de wapenstroom naar de mannen van Abbas en steunden soennietische extremisten van Fatah al Islam als verzet tegen Hezbollah in Libanon. Toen men de controle verloor over deze buitenlandse jihadi's stak men maar de schuld op de Palestijnen die zo gastvrij waren hen onderdak te geven in hun vluchtelingenkamp. Bedoeling is om Hezbollah te ontwapenen en een politiek tribinaal te installeren onder het mom van een onderzoek naar de Hariri-moord. Terwijl de Libanezen werden afgeleid door de gevechten in Nahr al Bared, keurde men een gekleurde rechtbank goed die straks ook Syrië en Hezbollah kan aanwijzen als de stoute mannen in het Midden-Oosten. Dat het hoge aantal slachtoffers tijdens de oorlog tussen Israël en Hezbollah het gevolg is van een doelbewust Israëlisch beleid van roekeloze bombardementen en dat Hezbollah geen burgerdoelen heeft ingezet moet men blijkbaar vergeten.

Als Abbas een democraat zou zijn, waarom wijzigt hij dan eenzijdig het Palestijns kiessysteem zodat Fatah probleemloos Hamas kan verslaan? Kandidaten moeten voortaan op een nationale lijst worden verkozen en Israël erkennen. Waarom zwijgt Abbas over het totaal negeren door Israël van het AMA-akkoord over de verplaatsing van goederen en personen in Palestina? Abbas kiest voor een algemene afgrendeling van 1,5 miljoen Palestijnen om Hamas te verpletteren. Het Israëlisch leger kan straks de klus afmaken door herannexatie van de Gazastrook en de installatie van een bevriend regime. Waarom schrapt Abbas uit de beginselverkaring van Fatah en zijn zelfuitgeroepen kabinet het recht op gewapend verzet tegen de bezetting (VN-Resolutie 3246)? Israëlische checkpoints die de voorbije maanden verdwenen werden twee kilometer verder opgericht.

Als het aantal Amerikaanse militairen in Irak straks 172.000 bedraagt - een historisch record sinds de invasie-, is het niet moeilijk om er volgend jaar enkele duizenden naar huis te sturen. Nu het aantal controleposten in de bezette Palestijnse gebieden stilaan de 600 nadert, kan men er gerust enkele tientallen dichtdoen en vervangen door mega-controleposten waar Palestijnen nog langer gepest kunnen worden in het dagelijks leven. Wanneer Abu Mazen straks aan de onderhandelingstafel zit met de Israëli's is de vraag hoeveel Palestijnen hem daarin steunen. Israëli's des te meer, zelden zagen ze zo iemand die zijn principes inruilde voor eigen profeit. Als tien Palestijnen in Gaza omkomen bij een Israëlische aaval en tientallen arbeiders onder een zwaar gevangenisregime worden opgesloten omdat Israël hen geen werkvergunning wil geven om hun gezin te onderhouden, zwijgt Abbas. Wanneer horen we iets van deze Palestijn wiens familie in 1948 zelf moest vluchten naar Syrië? Als hij straks opnieuw geld op de rekening krijgt voor zijn eigen lijfwacht of als hij opnieuw kan geven en toegeven aan de bezettingsmacht Israël, die verantwoordelijk is voor de ontstane situatie in Palestina?

Mario Bergen, Leuven

donderdag, september 06, 2007

Fatah al Islam had niets van doen met Palestijnen

[Reactie op het artikel "In Libanon komen de risico's uit Palestijnse hoek" in De Standaard van 04/09/2007]

U slaat de bal helemaal mis als U de Palestijnen aanziet als het gevaar in Libanon. De waarheid is dat de Palestijnse vluchtelingen het kamp van Nahr al Bared ontvlucht zijn en dat enkel de buitenlandse jihadi's er achterbleven om te strijden tegen het Libanese leger. Deze buitenlanders werden gebruikt door de Libanezen om zo eindelijk de Palestijnse gewapende groepen te ontmantelen. En dat als stap naar het ontwapenen van Hezbollah, zodat uiteindelijk het Libanese leger als enige rest met het recht op wapenbezit.

Volgens reporter Seymour Hersh is Fatah al Islam een probeersel van de Verenigde Staten om een tegenwicht te bieden aan het verzet van Hezbollah. De financiering van deze soennietische extremisten werd door Saudi-Arabië en de Hariri-clan stopgezet toen de hele operatie dreigde bekend te worden. Dus ging Fatah al Islam op zoek naar centjes: en werd een bankoverval de aanleiding tot de bestorming van het Palestijnse vluchtelingenkamp waar de jihadi's onderdak vonden. Toen alle aandacht ging naar de strijd tegen Fatah al Islam werd een internationaal politiek gekleurd tribunaal goedgekeurd waar het Libanese volk niet achterstaat. Dit tribunaal - onder het mom van onderzoek naar de moord op ex-premier Hariri - moet leiden tot een veroordeling van Syrië en mogelijk ook Hezbollah.

Journalist Hersh maakte eerder bekend dat de V.S. het groene licht gaven aan Israël om Libanon aan te vallen. Dit gebeurde twee maanden voor het krijgsgevangen nemen van twee Israëlische soldaten door Hezbollah. Premier Olmert gaf dit later toe voor de Winograd Commissie. Een akoord werd voordien gesloten tussen de Amerikaans vice-president Dick Cheney, Veiligheidsadviseur Elliot Abrams en de Saudische prins Bandir om extremistische soennieten als tegengewicht voor Hezbollah te financieren. Doel was om sectarisch geweld en chaos te creëren en de Saudische droom om de sjiieten de kop in te drukken.

Mario Bergen, Leuven

woensdag, september 05, 2007

In Libanon komen de risico's uit Palestijnse hoek

[Reactie op De Standaard 04.09.07: "Risico's komen uit Palestijnse hoek"]

Uit het artikel blijkt nog maar eens welk kluwen er ontstaan is in het Midden-Oosten, met Israël, Libanon, Palestijnse vluchtelingen, Syrië, Iran, Irak, stromingen in de Islam, westerse invloeden en nog veel meer. En het zullen nog maar eens de Palestijnen zijn die er uitgehaald worden als de gevaarlijke fundamentalisten voor wie de Belgen aldaar moeten oppassen. De Palestijnen aldaar zijn al vluchtelingen, hebben niets meer te verliezen, klampen zich dan vast aan de Islam, worden militanter, bevechten anderen en zichzelf en moeten dan nog maar eens vluchten voor zichzelf. En het Westen kijkt over het hoofd van de gemeenschappelijke noemer: Israël.

Johan Van Hulle, Zomergem

De afscheidingsmuur in Israël

[Reactie op een kort artikeltje in De Standaard over een positieve gerechtsuitspraak voor Bilin]

Het kleine berichtje "Tracé veiligheidsmuur moet anders"(DS 5/9/07) bracht positief nieuws uit Israël. De mensen in Bil'in voeren al jarenlang vreedzaam protest tegen de muur die de Israeli dwars door hun dorp bouwden. Ze houden elke vrijdag een zuiver vreedzame betoging, die vaak met geweld door israelische soldaten wordt uiteengeslagen. Ondertussen voeren ze ook een juridische strijd. Het zijn plaatselijke activiteiten die zelden de internationale pers halen. Bil'in is nochtans een prachtig voorbeeld van de realiteit van de Israëlische bezetting. Dagelijks verzetten honderden Palestijnen zich vreedzaam tegen het harde Israelische apartheidsbeleid.

Op 31 augustus was een vertegenwoordiger van Bil'in in Brussel. Hij bracht een getuigenis over hun vreedzaam verzet op de VN-conferentie voor vrede in het Midden Oosten. Ook deze conferentie stuitte op verzet vanuit Israël. Na een jarenlange strijd heeft Bil'in eindelijk iets bereikt. Het is niet veel. Het gaat slechts over een klein stukje van een lange muur, die heel onterecht "veiligheidsmuur" genoemd wordt. Wie de realiteit ter plaatse ziet, kan niet ontkennen dat het een agressieve "apartheidsmuur" is, die heel veel levensgeluk doorbreekt. Ook de 5 laatste woorden van het artikel voorspellen niet veel goeds : "Delen van de afscheiding zullen moeten worden afgebroken en elders opnieuw worden opgebouwd."

Ria Cabus

Interesse in palestina ? Lees mijn wereldblog bij MO*