zondag, september 16, 2007
AIPAC's oorlog is nog niet voorbij
[Reactie op het artikel "Invasie Irak draaide om olie" in Het Nieuwsblad online van 16/09/2007]
De voormalige voorzitter van de Amerikaanse centrale bank heeft toegegeven dat olie de hoofdreden was om Irak aan te vallen. Dit vormt immers een deel van het 'Plan voor een Nieuwe Amerikaanse Eeuw' van Amerikaanse neo-conservatieven om het Midden-Oosten danig te hertekenen. Naar eigen goeddenken hebben ze de oorlog in Irak immers gewonnen: "Missie geslaagd," veranderde nadien in "bijna geslaagd" en "grotendeels geslaagd" of "op bepaalde punten geslaagd" en uiteindelijk "ver van geslaagd". Maar daar draait het allemaal niet om. Irak is een mega-succes voor de Amerikanen en zo verkopen ze het ook. Bush versprak zichzelf: "Als er geen autobommen en zelfmoordacties zouden zijn in Irak, is onze opdracht niet geslaagd."
De wanorde vormt deel van het Nieuwe Plan voor het Midden-Oosten. De Amerikanen hebben hun buit binnen. De Iraakse olie is van de beste kwaliteit en de goedkoopst verwerkbare op de internationale markt. Daarvoor betalen de Amerikanen nu tot uitputting voorraad een peulschil van de werkelijke waarde dankzij hun bevoorrechte contracten met de door hen geïnstalleerde Iraakse marionettenregering. Tegelijkertijd levert Israël talrijke goederen en diensten aan de Amerikaanse bezetter, traint het de Koerden in kampen in het Noorden en zorgt een verdeeld land voor een einde van het Israël en VS-vijandige Saddam-regime.
Maar rijke joden in New York, verenigt in AIPAC, willen verder gaan dan Bagdad. Ze bespreken nu reeds een machtswissel in Teheran. Met de hulp van Israël en de V.S. Gewezen Amerikaans generaal Wesley Clark zei tegen journaliste Arianna Huffington: "Hoe kan je spreken over een land te bombarderen, als je niet eens met hen wil praten? Dit is buitensporig. Wij zijn de Verenigde Staten van Amerika. Wij doen zulks niet." Volgens Clark moet je er enkel de Israëlische pers op nalezen: "De joodse gemeenschap is verdeeld, maar er is zoveel druk van de geldmensen van New York aan de bureaumensen in Washington." Eric Alterman, Amerikaans professsor Engels en journalistiek, zegt eveneens dat de Bush-regering een voorwendsel zoekt om Iran aan te vallen. Hij bevestigd dat de joodse denktank AIPAC de politiek in Washington leidt naar een oorlog met Iran. Een nieuwe oorlog op vraag van Israël dus. Dit is ook de reden waarom Democraten met nationale politieke dromen hun mond houden. Als ze protesteren tegen een mogelijke oorlog met Iran, zijn hun dagen als politicus geteld door de invloed van de joodse lobby. De Democraten lieten bij de opmaak van de defensiebegroting alvast het artikel vallen waarin de President toestemming moet vragen aan het Amerikaans parlement als hij Iran zou aanvallen. Dit artikel werd onder druk van Israël geschrapt - een feit dat door voorzitster Nancy Pelosi openlijk werd toegegeven aan ABC.
* Link: Dems Abandon War Authority Provision
Mario Bergen, Leuven
De voormalige voorzitter van de Amerikaanse centrale bank heeft toegegeven dat olie de hoofdreden was om Irak aan te vallen. Dit vormt immers een deel van het 'Plan voor een Nieuwe Amerikaanse Eeuw' van Amerikaanse neo-conservatieven om het Midden-Oosten danig te hertekenen. Naar eigen goeddenken hebben ze de oorlog in Irak immers gewonnen: "Missie geslaagd," veranderde nadien in "bijna geslaagd" en "grotendeels geslaagd" of "op bepaalde punten geslaagd" en uiteindelijk "ver van geslaagd". Maar daar draait het allemaal niet om. Irak is een mega-succes voor de Amerikanen en zo verkopen ze het ook. Bush versprak zichzelf: "Als er geen autobommen en zelfmoordacties zouden zijn in Irak, is onze opdracht niet geslaagd."
De wanorde vormt deel van het Nieuwe Plan voor het Midden-Oosten. De Amerikanen hebben hun buit binnen. De Iraakse olie is van de beste kwaliteit en de goedkoopst verwerkbare op de internationale markt. Daarvoor betalen de Amerikanen nu tot uitputting voorraad een peulschil van de werkelijke waarde dankzij hun bevoorrechte contracten met de door hen geïnstalleerde Iraakse marionettenregering. Tegelijkertijd levert Israël talrijke goederen en diensten aan de Amerikaanse bezetter, traint het de Koerden in kampen in het Noorden en zorgt een verdeeld land voor een einde van het Israël en VS-vijandige Saddam-regime.
Maar rijke joden in New York, verenigt in AIPAC, willen verder gaan dan Bagdad. Ze bespreken nu reeds een machtswissel in Teheran. Met de hulp van Israël en de V.S. Gewezen Amerikaans generaal Wesley Clark zei tegen journaliste Arianna Huffington: "Hoe kan je spreken over een land te bombarderen, als je niet eens met hen wil praten? Dit is buitensporig. Wij zijn de Verenigde Staten van Amerika. Wij doen zulks niet." Volgens Clark moet je er enkel de Israëlische pers op nalezen: "De joodse gemeenschap is verdeeld, maar er is zoveel druk van de geldmensen van New York aan de bureaumensen in Washington." Eric Alterman, Amerikaans professsor Engels en journalistiek, zegt eveneens dat de Bush-regering een voorwendsel zoekt om Iran aan te vallen. Hij bevestigd dat de joodse denktank AIPAC de politiek in Washington leidt naar een oorlog met Iran. Een nieuwe oorlog op vraag van Israël dus. Dit is ook de reden waarom Democraten met nationale politieke dromen hun mond houden. Als ze protesteren tegen een mogelijke oorlog met Iran, zijn hun dagen als politicus geteld door de invloed van de joodse lobby. De Democraten lieten bij de opmaak van de defensiebegroting alvast het artikel vallen waarin de President toestemming moet vragen aan het Amerikaans parlement als hij Iran zou aanvallen. Dit artikel werd onder druk van Israël geschrapt - een feit dat door voorzitster Nancy Pelosi openlijk werd toegegeven aan ABC.
* Link: Dems Abandon War Authority Provision
Mario Bergen, Leuven
Trefwoorden
a- Mario,
Irak,
Iran,
joodse lobby,
Verenigde Staten
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten