vrijdag, september 07, 2007

Hoeveel Palestijnen steunen Abbas nog?

[Opiniestuk verzonden naar MO*]

Hoeveel Palestijnen steunen Abbas nog?Alle zeshonderd textielfabrieken in de Gazastrook sloten hun deuren. 90 % van de bouwnijverheid is werkloos door de onmogelijkheid om grondstoffen in te voeren. En het is slechts een kwestie van weken voor 100 % van de Gazanen afhankelijk zijn van buitenlandse steun.

Niet alleen de Israëlische autoriteiten, maar ook internationale diplimaten staan verbaasd hoe zwijgzaam President Abbas en zijn zelfuitgeroepen Palestijnse regering zijn als het gaat over het openen van de levensnoodzakelijke grensposten die de Gazastrook isoleren van de buitenwereld. Moderne Japanse en Amerikaanse naaimachines staan werkloos in Gaza. Zonder CO² kan de lokale Pepsi fabriek niet draaien en verhuisde deze naar Israël. Een hoogdringend project voor drinkwater gaat niet door. De Europese Commissie kan geen pompen invoeren naar Gaza omdat de Karni-doorgang potdicht blijft. Sinds Hamas als democratisch verkozen partij in Gaza afrekende met al-qaida achtige groeperingen binnen Fatah en met Israëlische collaborateurs is het twee maanden rustig gebleven. Maar onruststokers binnen Fatah en de afgrendeling van de Gazastrook, waar alleen nog voedsel en geneesmiddelen af en toe doorkunnen, verhogen de druk op Hamas.

President Abbas, van wie men zou verwachten dat hij boven politieke partijen en spelletjes staat, kiest niet voor het Palestijnse volk. Hij behartigt enkel zijn eigen kliek van veiligheidsmensen. Eerste minister Haniya en het Palestijnse parlement werden aan de kant geschoven en Abbas regeert zoals een Palestijnse Ceaucescu met volmachten. De Conducator slaagde erin om 255 Palestijnse gevangenen vrij te krijgen, maar binnen de week zaten al meer Palestijnen terug in Israëlische foltercellen en gevangenissen. Onder de vrijgelaten Palestijnen bevond zich niemand van de 40 opgesloten parlementsleden van Hamas. Een duidelijk teken hoe Abbas aankijkt tegen een democratische volksvertegenwoordiging. Op 24 juli vroeg President Abbas aan Premier Olmert om te stoppen met het leveren van brandstof aan de krachtcentrale van Gaza omdat dit "steun aan het terrorisme" zou zijn. Bijna anderhalf miljoen Gazanen straft Abbas omdat hij een andere visie heeft dan Hamas. Zijn eigen veiligheidsdiensten soupeerden intussen honderd van de 120 miljoen verkregen Israëlische taksen op, kruimels van de miljarden euros achterstallige belastinggelden. Voor elke euro die Abbas uitgeeft beloofde Abu Mazen een faktuur voor te leggen aan bezetter Israël. Maar Israël weigert hem een overzicht van gestolen belastinggelden van de voorbije jaren te bezorgen.

De chaos en interne spanningen tussen Palestijnen zijn het idee van Eliott Abrams, Veiligheidsadviseur van President Bush, vice-President Dick Cheney en de Saudische prins Bandar die de sjiieten willen marginaliseren in het Midden-Oosten en radicale krachten zoals Hamas omverwerpen. Zij bedachten de wapenstroom naar de mannen van Abbas en steunden soennietische extremisten van Fatah al Islam als verzet tegen Hezbollah in Libanon. Toen men de controle verloor over deze buitenlandse jihadi's stak men maar de schuld op de Palestijnen die zo gastvrij waren hen onderdak te geven in hun vluchtelingenkamp. Bedoeling is om Hezbollah te ontwapenen en een politiek tribinaal te installeren onder het mom van een onderzoek naar de Hariri-moord. Terwijl de Libanezen werden afgeleid door de gevechten in Nahr al Bared, keurde men een gekleurde rechtbank goed die straks ook Syrië en Hezbollah kan aanwijzen als de stoute mannen in het Midden-Oosten. Dat het hoge aantal slachtoffers tijdens de oorlog tussen Israël en Hezbollah het gevolg is van een doelbewust Israëlisch beleid van roekeloze bombardementen en dat Hezbollah geen burgerdoelen heeft ingezet moet men blijkbaar vergeten.

Als Abbas een democraat zou zijn, waarom wijzigt hij dan eenzijdig het Palestijns kiessysteem zodat Fatah probleemloos Hamas kan verslaan? Kandidaten moeten voortaan op een nationale lijst worden verkozen en Israël erkennen. Waarom zwijgt Abbas over het totaal negeren door Israël van het AMA-akkoord over de verplaatsing van goederen en personen in Palestina? Abbas kiest voor een algemene afgrendeling van 1,5 miljoen Palestijnen om Hamas te verpletteren. Het Israëlisch leger kan straks de klus afmaken door herannexatie van de Gazastrook en de installatie van een bevriend regime. Waarom schrapt Abbas uit de beginselverkaring van Fatah en zijn zelfuitgeroepen kabinet het recht op gewapend verzet tegen de bezetting (VN-Resolutie 3246)? Israëlische checkpoints die de voorbije maanden verdwenen werden twee kilometer verder opgericht.

Als het aantal Amerikaanse militairen in Irak straks 172.000 bedraagt - een historisch record sinds de invasie-, is het niet moeilijk om er volgend jaar enkele duizenden naar huis te sturen. Nu het aantal controleposten in de bezette Palestijnse gebieden stilaan de 600 nadert, kan men er gerust enkele tientallen dichtdoen en vervangen door mega-controleposten waar Palestijnen nog langer gepest kunnen worden in het dagelijks leven. Wanneer Abu Mazen straks aan de onderhandelingstafel zit met de Israëli's is de vraag hoeveel Palestijnen hem daarin steunen. Israëli's des te meer, zelden zagen ze zo iemand die zijn principes inruilde voor eigen profeit. Als tien Palestijnen in Gaza omkomen bij een Israëlische aaval en tientallen arbeiders onder een zwaar gevangenisregime worden opgesloten omdat Israël hen geen werkvergunning wil geven om hun gezin te onderhouden, zwijgt Abbas. Wanneer horen we iets van deze Palestijn wiens familie in 1948 zelf moest vluchten naar Syrië? Als hij straks opnieuw geld op de rekening krijgt voor zijn eigen lijfwacht of als hij opnieuw kan geven en toegeven aan de bezettingsmacht Israël, die verantwoordelijk is voor de ontstane situatie in Palestina?

Mario Bergen, Leuven

Geen opmerkingen: