'Leeuwenhoning': de verloren zoon van schrijver David Grossman

[lezersbrief aan Humo]

David Grossman behoort ook tot de 'pacifistische' groep 'Peace Now.' Dit interview geeft wel een ander zicht op wat men van hem verwacht. Enkele uitspraken:
-"Israël heeft nooit grenzen vastgelegd, en zonder duidelijke grenzen weet je niet waar je zelf eindigt en waar de andere begint." Welk Israël moet HAMAS dan erkennen, als ze morgen in je achtertuin een muur of een nieuwe nederzetting bouwen, een nieuwe weg aanleggen 'slegs vir Israëli's,' en om 'veiligheidsredenen' je huis bulldozeren?
- "Zij (de Palestijnen) haatten ons al wel, omdat wij de bezetters waren, maar wij waren er in geslaagd een mechanisme te creëren waardoor we niet eens zagen dat we bezetters waren." De hele wereld ziet het gebeuren op TV en in de media. Er komen internationale reacties. Zijn eigen zonen maakten deel uit van het leger. En Israël ziet het niet? Is dit mechanisme soms de 'Holocaust-industrie?'
- "Hezbollah bedreigde onze noordergrens... maar we hebben er nooit wat aan gedaan." Grossman weet blijkbaar niet dat de Israël zelf aan de grondslag ligt van het bestaan van Hezbollah. Wie bedreigde wie? Samen met 'Peace Now' keurde hij de inval in Libanon goed en pas na een maand en na veel bloed en barbarij, veranderde hij van mening. Van hem hadden we 'praten' in plaats van 'schieten' verwacht.
- "Maar ondanks alle kritiek die je op het zionisme kan hebben, blijf ik het idee dat de Joden een eigen thuis moeten hebben heel waardevol vinden. Wij verdienen een eigen staat. Zelf zou ik geen half jaar elders kunnen wonen." Grossman vertelt er niet bij dat de mensen die in Palestina woonden in de laatste oorlog de joden niets misdaan hebben, maar dat het 'verdienen' van deze staat, wel ten koste is van het Palestijnse volk. Hij zegt ook niet dat het bouwen van deze eigen staat, een zionistische staat, gebeurt met de arrogantie idee van 'het is hier allemaal het onze.'
Een nieuwe staat kan mogelijk zijn, maar dan niet tegen gelijk welke voorwaarden. Zeker niet zoals het er nu aan toe gaat.

Johan Van Hulle