Vriend van een ondemocratische Apartheidsstaat

[Reactie op het gesprek met Schepen van Cultuur Philip Heylen "Een vriend van de joodse gemeenschap en Israël" in Joods Actueel Nr. 11 - December 2007 - Teveth 5768]

Met verbazing las ik de uitspraak van de Antwerpse cultuurschepen in uw publicatie. Volgens hem is de zestigste verjaardag van Israël een reden voor vreugde en feest. Ga dit maar eens uitleggen aan de honderdduizenden Palestijnen die hun huizen verlieten tussen 1947 en 1949. Door het vrijgeven van privé- en staatsarchieven uit die periode en de split tussen het nationalistische kamp en vredesactivisten in Israël met de komst van de "nieuwe geschiedkundigen" werd de waarheid duidelijk. Volgens historicus Benny Morris waren in Palestina op dat ogenblik 369 Arabische steden en dorpen. In 45 plaatsen is de reden van vlucht door Palestijnen niet duidelijk. Op 228 plaatsen was dit het gevolg door aanvallen van joodse troepen en in 41 dorpen werden zij door het leger uit hun huizen verdreven. Op 90 locaties verlieten Palestijnen in paniek hun huizen omdat nabijgelegen dorpen werden aangevallen en ingenomen door het Israëlische leger. In het bijzonder de slachtpartij in Deir Yassin met 250 doden maakte een grote indruk op het Palestijnse volk. 73% van de vluchtelingen verlieten Palestina omwille van Israëlische militaire aanvallen (Haganah/IDF/Irgun/Lehien) en 22 % van de Palestijnen door angst. Slechts in 5 % van de gevallen ging het om de rechtmatige vraag tot verzet dat men de woning verliet nadat honderdduizenden Palestijnen al waren gevlucht en talrijke bloedbaden waren aangericht onder het Palestijnse volk.

Het is bijzonder triest dat de heer Heylen deze gebeurtenissen van genocide en etnische zuivering moet vieren in Antwerpen. De Palestijnen in Israël hebben immers nog dagelijks te maken met een apartheidssysteem zoals in Zuid-Afrika (aparte autowegen, checkpoints, weigeren van bouwvergunningen, duurdere facturen voor water en elektriciteit, huisvernielingen, enz.).

Heylen zegt: "Met trots kunnen de Israëli's terugblikken op wat zij in die korte tijdspanne, in bijzonder moeilijke omstandigheden, tot stand brachten: een Huis voor de Joden én tevens een moderne, democratische en pluralistische staat. "Het apartheidssysteem in Israël voor Palestijnen toont aan dat Israël geen democratische staat is. Israëlische kolonies worden gebouwd op gronden die in beslag werden genomen in 1967 en deze kolonies worden door de internationale rechtsorde als illegaal aanzien (Vierde Conventie van Genève). 25 % van de Israëlische soldaten geeft toe dat ze lichamelijk geweld gebruiken tegen Palestijnen. Honderden Palestijnen worden jaarlijks gemarteld door de Israëlische veiligheidsdiensten.

Als Heylen straks Israël bezoekt, zal zijn bezoek dan ook gaan naar de bezette Palestijnse gebieden? Naar de Gazastrook waar 625 studenten niet eens naar het buitenland mogen voor studies. Het zijn maar enkele van de duizenden Palestijnen die de Gazastrook niet binnen of buiten kunnen sinds de sluiting van de grenspost van Rafah op 9 juni 2007.

Het Associatieakkoord tussen de EU en Israël is sinds juni 2000 van kracht en geeft Israël het recht op bevoorrechte handelstarieven. Concreet betekent dit dat Israël goederen in de EU kan invoeren die vrijgesteld zijn van douanetaksen. De voorwaarde hiervoor is echter dat mensenrechten gerespecteerd worden (artikel 2) en dat Israël geen producten uitvoert uit de gebieden die het sinds 1967 bezet (artikel 83). Omdat Israël deze voorwaarden voortdurend schendt, moeten onze politici én ook deze van de CD&V van de partij van mijnheer Heylen het Associatieakkoord opschorten tussen Israël en de EU. Als de CD&V haar slogan "Goed Bestuur" wil verwezenlijken moet men Heylen terechtwijzen en alle vieringen rond 60 jaar Israël schrappen!

Mario Bergen, Leuven

Linken:
http://www.palestineremembered.com/Acre/Palestine-Remembered/Story674.html http://www.gisha.org/index.php?intLanguage=2&intItemId=930&intSiteSN=113