Geef de armen een wapen als ze honger hebben

[Lezersbrief aan Trouw n.a.v. artikel "Olmert ongeliefd na eerste jaar als premier" van 4 januari]

Dat Eerste minister Olmert zo immens onpopulair geworden is, heeft hij grotendeels aan zichzelf te danken.Voornamelijk de keuze van Amir Peretz als minister van Defensie was een miskleun van jewelste. Deze Marokkaanse jood vervulde nog maar net de dienstplicht of hij raakte al gewond in Sinai tijdens de ramadan- of Jom Kipoeroorlog van 1974. Als vertegenwoordiger van de arme Sefardische joden en vakbondsman werd Peretz gekozen tot leider van de Arbeiderspartij. Schoenmaker blijf bij je leest, denk je dan, en doe wat aan de armoede in Israël. 1 miljoen Israëlische werknemers verdient minder dan 600 euro per maand. Vaak moet men daarvoor 12 uur per dag werken. Wie erin slaagt om bijstand te bemachtigen moet rondkomen met maandelijks 200 euro. Met torenhoge huren en zonder huursubsidie moeten de meeste Israëli's de eindjes aan elkaar knopen om rond te komen. Een derde van alle kinderen groeit in Israël in armoede op en het zijn voornamelijk Palestijnse kinderen in Israël die oververtegenwoordigd zijn in armoede-statistieken.

"Als het kankergezwel van bezetting, annexatie en achterstelling niet verdwijnt, zal het Midden-Oosten een brandhaart blijven", zei Max Wieselman van Een Ander Joods Geluid nog enkele dagen geleden. Voor arme Israëliërs is er geen geld. Amir Peretz geeft liever zijn steun aan een oorlog tegen buurland Libanon of de dure bezettingspolitiek. Over de nog veel armere Palestijnen in bezet gebied spreekt men gewoonweg niet. Peretz is voor vrijlating van Palestijnse gevangenen, Olmert wil praten met Syrië en de Israëlische regering wil controleposten afschaffen om het de Palestijnen makkelijk te maken. Het signaal is "luister naar mijn woorden, maar kijk niet naar mijn daden", want er veranderd toch niets.

Volgens de Israëlische professor Jeff Halper is Israël voornamelijk bezig met een eigen stappenplan. Dat plan begon met het vernietigen van de Palestijnse infrastructuur in 2002. Nadien werden 480 km apartheidswegen en vier grote schakels met nederzettingen rond 220 Palestijnse eilandjes aangelegd. 12 - voornamelijk vervuilende - industrieparken kwamen te liggen in de rand van de Westbank. Bedoeling is alzo met dit project van 3 miljard dollar de middenklasse van de Palestijnen het land uit te krijgen en een marionet aan het hoofd te zetten van de resterende Palestijnen. Tenslotte niet vergeten die van wapens te voorzien en collaborateurs van beide kanten (Fatah en Hamas) op elkaar te laten schieten om alzo de gekende verdeel-en-heers-strategie toe te passen die de burgeroorlog in Palestina in stand houdt.

Tussen 1980 en 1988 slaagde Israël erin om - via de V.S. - Irak en Iran tegen elkaar op te zetten. In 1990 fluisterde April Gaspie Saddam in het oor dat de aanhechting van Koeweit als historische provincie van Irak geen probleem kon zijn. In 2003 kregen neo-conservatieven een alliantie tot stand om Irak opnieuw aan te vallen en te bezetten. In 2005 kreeg men Syrië zover dat het na de bomaanslag op Hariri de veiligheidstroepen terugtrok uit Libanon. In 2007 stevent Palestina af op een burgeroorlog na de zwarte bewapening van Fatah en de Israëlische collaborateurs die de boel op stelten zetten.Telkens gebeurde deze acties en was Israël erbij gebaat. Telkens werd ook de aandacht afgeleid van het kernprobleem: de zionistische politiek die verantwoordelijk is voor de bezetting van Palestina en onderdrukking van het Palestijnse volk. Peretz is verkozen door de amen, maar kent alleen 'les armes' om te gebruiken voor een oorlog tegen Libanon en een burgeroorlog te ontketenen in de door Israël bezette gebieden.

Mario Bergen, Leuven