woensdag, januari 10, 2007

Israël wil vervroegde verkiezingen in Palestina

[Reactie op artikel in het 'Reformatorisch Dagblad' "Niemand gebaat bij scheuring Palestijnen" van George Minsky]

Eerst en vooral, ik heb het hier over datgene wat het woord 'Iraëlisch" dekt, niet de mensen die de Joodse godsdienst belijden, om niet van antisemitisme beschuldigd te worden. Ik weet dat de scheidingslijn hier moeilijk te trekken is, en dat men meestal alle kritiek op Israël als antisemitisme aanwijst. Hierbij wil ik reageren op bepaalde uitspraken en opinies van de heer Minsky:
1. De wereld moet niet "machteloos toekijken tot aan de vooravond van een nieuwe burgeroorlog in het Miden-Oosten." Integendeel, de wereld kijkt 'gedogend' toe, wat Israël betreft, op wat er zich in het Midden-Oosten afspeelt. Israël mag zich daardoor alle vrijheden veroorloven die het maar wil. Negeren van UN-resoluties, schenden van mensenrechten en oorlogsrecht, uitspraak door het Internationaal Gerechtshof in Den Haag betreffende de muur, enz... Er worden door het Westen alleen woorden gebruikt, of het wordt zelfs gesteund. Men ondertekent verdragen met de NATO en doet mee aan hun oefeningen. De Palestijnen worden echter door datzelfde westen nog gestraft omdat ze democratische verkiezingen gehouden hebben en de uitslag niet deze was die het Westen wilde. Om niet "machteloos" toe te kijken moet de Verenigde Staten alleen maar de geldkraan naar Israël dicht te draaien. Israël kan het zich niet veroorloven zijn huidige militaire en nederzettingspolitiek verder te zetten. Het Westen kan economische sancties treffen in de handelsovereenkomsten met Israël, indien het de mensenrechten niet respecteert.
Het Westen moet ook stoppen met de wapenleveringen aan Israël. Het Westen mag niet stoppen met de financiële steun aan Palestina, en Israël moet de douanegelden waar de Palestijnen recht op hebben, doorstorten. Maar Israël gaat onverstoorbaar door met de nederzettingspolitiek en het bouwen van de muur, en dan nog op Palestijns gebied.

2. "Getouwtrek heeft het Palestijns leven verlamd." Israël heeft er alles aan gedaan om de infrastructuur, de economie en de onderlinge menselijke relaties in Palestina grondig te vernietigen. Honderduizenden op de vlucht gejaagd, hun land afgenomen, onbruikbaar of onbereikbaar gemaakt, hun huizen vernietigd, checkpoints opgericht. Verder de muur, vluchtelingenkampen, werkloosheid, armoede, de dagelijkse vernedering van een gans volk,... Men steekt ze daarenboven in getto's en gevangenissen, met totale isolatie met de buitenwereld. Dit is de perfekte situatie om in die ellende, mensen tegen elkaar op te zetten om toch iets te hebben. Ofwel ze als zombies achterlaten. Dit is precies wat Israël wil. Door het voeden van de inwendige scheuring, Palestina laten uiteenvallen. Dan moeten ze het zelf niet doen...
Ze leveren zelfs wapens aan Abbas en zijn Fatah, trainden troepen om het nog verder op de spits te drijven. Verder demoniseren ze Hamas om de burgeroorlog uit te lokken. Abbas wordt plots de man waarmee te praten valt!

3. Israël erkennen. Welk Israël? Israël is geen onafhankelijke, geen souvereine staat, het is een Joodse staat, zonder grenzen. Wat dit ook moge betekenen. Israël is altijd goed geweest in het scheppen van dualiteiten, zodat het altijd een richting op kan. Waarover heeft men het dan? Van de Eufraat tot aan de Nijl, Sinai, de Jordaan, met of zonder Golan, Libanon, Gaza? Op het grondgebied hen toegekend door de toenmalige UN, waar ze met de oorlog in '48 al onmiddellijk zoveel meer genomen hebben. Op de grenzen van '68 welke ze nog voortdurend wijzigen? Op de vele plekken op de wereld waar Joden wonen? Tot aan de muur met daarbinnen nog nederzettingen? Nog meer wegen 'alleen vir Israëli's' om het land verder op te splitsen? Wegens 'veiligheidsredenen' altijd de mogelijkheid hebben om nog te kunnen wijzigen. 'Veiligheid' , 'Defentie', woorden welke alles toelaten.

4.Bemiddelingsrol. Dat men begint met de UN resoluties uit te voeren, de Palestijnen geven/laten waar ze recht op hebben, hen menswaardig behandelen en hun waardigheid teruggeven en praten. Dan is men reeds zeer ver naar de vrede toe en kunnen de zaken verregaand zichzelf oplossen. Maar geen Vredesproces waar men het nu altijd over heeft, welke Israël tot nu toe zelfs niet wil, omdat ze dan moeten stoppen met hun uitbreiding.

Johan Van Hulle, Zomergem

Geen opmerkingen: