Niet Iran maar mega-aardbeving kan Israël wegvegen

[Lezersbrief aan De Morgen]

Op 25 januari 2007 hield de Universiteit van Hebron een conferentie over de gevolgen die het land staat te wachten bij een mega-aardbeving. Israëlische politici vertonen namelijk een enorme onwil om dit probleem onder ogen te zien of aan te pakken. Maar ook op milieuvlak scoort Tel Aviv slecht. "De Israëlische autoriteiten begroeven tachtig ton nucleair afval op 300 meter van de stad Nablus op de (bezette) Westelijke Jordaanoever", zei Dr. Zuhny Al-Waheedy, Palestijns minister van Volksgezondheid in een verklaring aan het dagblad Al-Sharq Al-Awsat op 16 mei 2005. Meer transport van kernafval is voorzien voor de dichtbevolkte Palestijnse centra van Nablus, Hebron en Gaza. Dit is een gevaar voor mens en omgeving door de radioactieve vervuiling van het grondwater.

In de Negev vertoont de 40-jaar oude reactor van Dimona dan weer grote schade volgens het tijdschrift Jenes Intelligence Review dat zich baseert op Franse en Russische satellietfoto's. De Palestijnse gebieden krijgen nu al te maken met straling en meer kankergevallen. Een kernreactor met barsten is een ernstig gevaar in het onstabiele Midden-Oosten. Niet alleen is er politieke onstabiliteit in het Midden-Oosten, maar ook komen aardbevingen er regelmatig voor. Op 22 november 1995 trof een aardbeving van kracht 7,2 de Golf van Aqaba en zorgde voor schade in Jordanië, Egypte, Israël en Saudi-Arabië. De schok was nog 700 km ver te voelen. Naschokken boven kracht 5 werden tot een jaar nadien opgemeten. Op 11 februari 2004 ontstond er van Cairo tot Amman paniek na een beving van 5,1. De Chime-Chouf aardbeving van 16 maart 1956 zorgde voor 136 doden en 200 gewonden. 6.000 huizen werden vernield en 17.000 huizen werden beschadigd.

Op 40 kilometer van stad Jeruzalem bevindt zich de Jordaanvallei, waar de laatste grote beving (categorie zeven of hoger) zich voordeed in 1033. Men verwacht dat elke 1.000 jaar zulke mega-aardbeving het Heilige Land zal opschrikken. De voorbije eeuwen heeft de spanning zich op de Arabisch-Afrikaanse platen enorm opgehoopt. Volgens Meli Polishook-Bloch van het Knesset Science and Technology Committee is 100 % zekerheid dat zulke mega-aardbeving zich binnen de veertig jaar voordoet in Israël. Voornamelijk gasleidingen en chemische fabrieken in de baai van Haifa en Carmel en de kerncentrale zijn tikkende bommen, die volgens de geograaf niet voorbereid zijn op zulke beving. Een beving van 7,0 in Beit Shean, laat gebouwen in Tel Aviv en Haifa neerploffen. De 300 doden die in 1927 bij een aardbeving vielen in Jericho vallen daarbij in het niets. De stedelijke centra zouden wel eens een pak minder bestand kunnen zijn dan Islamabad in oktober 2005.

De Israëlische regering verkiest evenwel om miljarden te investeren in het bezettingsleger dan in bijkomend geografisch onderzoek of voorbereidingen op de grote beving. Voor geluidsbombardementen boven Palestijns gebied met F-16 Falcon Fighters die 20 miljoen euro per stuk kosten en voor een zomeroorlogje in Libanon dat volgens de Israëlische media 4,4 miljard euro heeft gekost is er wel geld. Ook was een investering mogelijk van 31.765.000 euro ter beveiliging van het drukke verkeer tussen Jeruzalem en het Etzion-nederzettingenblok. Daarvoor heeft Israël in de nabijheid van Bethlehem de langste en duurste tunnel in het land gegraven.

Enkele jaren geleden schreef JTA "Twee joden gedood bij Turkse aardbeving". Tussen de 10.000 Turkse doden zaten twee joodse doden en het leek wel of de beving naar hen op zoek was gegaan. Het hele artikel handelde over de twee joden. Mochten er geen joodse slachtoffers zijn gevallen kon men nog altijd "Israël ontsnapt aan grote aardbeving" schrijven.

De "Grote Beving" kan over vijf minuten plaatsvinden of over 40 jaar. Diezelfde onzekerheid treft de regering-Olmert die moet getuigen voor de Commissie-Winograd over de oorlog in Libanon. Ook daar kunnen enkele bijkomende koppen rollen als de schaal van Winograd te ver uitslaat.

Mario Bergen, Leuven