zondag, december 10, 2006
Geen internationale hulp aan Palestina. Wapenleveringen aan Israël
Palestina is het nieuwe thuisland van Kafka. Het land krijgt een economische boycot te verwerken, de subsidies worden afgenomen, wetende dat dit de bevolking zeker zal treffen. Tekort aan voedsel, medicijnen, electriciteit, water, nutsvoorzieningen. Resultaat: nog grotere armoede, werkloosheid en algemene ellende. Nog meer vrouwen en kinderen doodgeschoten en nog meer gronden gestolen.
Tegelijkertijd: een absoluut gedoogbeleid ten opzichte van Israël. Zich onthouden bij het stemmen van sancties tegen Israël.Verdragen sluiten voor samenwerking tusen Israël en de Nato. En nog meer wapens leveren aan Israël alsof er niets aan de hand is...
En dan de internationale gemeenschap en hulporganisaties aanspreken om ze (Palestijnen) niet te laten verhongeren. Wat moet er nog meer gebeuren vooraleer onze democratische leiders zich bewust worden van de ernst van de toestand. Er moet zelfs nog gepleit worden om de wapenleveringen stop te zetten! De les van Libanon was nog niet genoeg.
Avigdor Lieberman komt er ook nog aan. Wat is er nog meer nodig? De speciale VN-rapporteur voor de Palestijnse gebieden Johan Dugard formuleerde het als volgt: "Het is moeilijk te begrijpen dat, hoewel Israël de belangrijkste resoluties van de Veiligheidsraad en de Algemene Vergadering schendt, onwettige territoriale wijzigingen doorvoert, de mensenrechten schendt en gefaald is in het implementeren van de adviserende opinie van het internationaal gerechtshof, er desondanks in slaagt om sankties te ontlopen. In plaats daarvan is het Palestijnse volk, eerder dan de Palestijnse Autoriteit, het voorwerp van de mogelijks meest rigoureuze vorm van internationale sancties ooit opgelegd in de moderne tijd. Gaza is een gevangenis, en Israël heeft blijkbaar de sleutel weggegooid." (Report of the Special Rapporteur on the situation of Human Rights in the Palestinian Territories occupied since 1967, Human Rights Council; second session, 5 september 2006)
Gaat onze media nog wat harder op de rempedaal duwen?
Johan Van Hulle, Zomergem
Tegelijkertijd: een absoluut gedoogbeleid ten opzichte van Israël. Zich onthouden bij het stemmen van sancties tegen Israël.Verdragen sluiten voor samenwerking tusen Israël en de Nato. En nog meer wapens leveren aan Israël alsof er niets aan de hand is...
En dan de internationale gemeenschap en hulporganisaties aanspreken om ze (Palestijnen) niet te laten verhongeren. Wat moet er nog meer gebeuren vooraleer onze democratische leiders zich bewust worden van de ernst van de toestand. Er moet zelfs nog gepleit worden om de wapenleveringen stop te zetten! De les van Libanon was nog niet genoeg.
Avigdor Lieberman komt er ook nog aan. Wat is er nog meer nodig? De speciale VN-rapporteur voor de Palestijnse gebieden Johan Dugard formuleerde het als volgt: "Het is moeilijk te begrijpen dat, hoewel Israël de belangrijkste resoluties van de Veiligheidsraad en de Algemene Vergadering schendt, onwettige territoriale wijzigingen doorvoert, de mensenrechten schendt en gefaald is in het implementeren van de adviserende opinie van het internationaal gerechtshof, er desondanks in slaagt om sankties te ontlopen. In plaats daarvan is het Palestijnse volk, eerder dan de Palestijnse Autoriteit, het voorwerp van de mogelijks meest rigoureuze vorm van internationale sancties ooit opgelegd in de moderne tijd. Gaza is een gevangenis, en Israël heeft blijkbaar de sleutel weggegooid." (Report of the Special Rapporteur on the situation of Human Rights in the Palestinian Territories occupied since 1967, Human Rights Council; second session, 5 september 2006)
Gaat onze media nog wat harder op de rempedaal duwen?
Johan Van Hulle, Zomergem
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten