Marc Ooms zegt waar het op staat

[Reactie op de uiteenzetting van Marc Ooms in het programma 'Lopende Zaken', donderdag28/12]

Uw uiteenzetting in verband met de Palestijnse kwestie, in het programma 'Lopende zaken' van heden donderdag 28/12, heb ik zeer geapprecieerd. Ik meen dat uw voorstelling van zaken overeenkomt met de werkelijkheid: de huidige toestand van de Palestijnen is dramatisch en het ziet er niet naar uit dat het in de nabije toekomst zal veranderen. Ik volg de dagelijkse berichtgeving op de VRT, radio en TV. Ik kan niet alles zien en horen, maar ik meen dat uw uitspraken toch heel wat verder gingen dan wat ik op de VRT gewoon ben.

Wat u zei komt natuurlijk overeen met mijn overtuiging, maar ik voel me, nederig, in goed gezelschap, als meer en meer internationale figuren en VN verantwoordelijken dezelfde richting uitgaan en krasse taal beginnen spreken. Twee bemerkingen:
- De "Vredesbesprekingen en -akkoorden." Ik meen dat daar zoveel mechanismen waren ingebouwd, waardoor ze praktisch onuitvoerbaar werden en met voldoende redenen om telkens te kunnen opschorten. U hebt dit ook gezegd. Israël stopte niet met de uitbreiding van nederzettingen of het bouwen van 'de muur' en Palestijnen pleegden dan weer aanslagen. Persoonlijk denk ik dat Israël deze akkoorden en 'vredesbesprekingen' alleen als Public Relations gebruikt, naar de wereld toe, doch in feite deze vredesakkoorden niet wil, omdat ze dan ook zouden moeten stoppen met de verdere uitbreiding van hun territorium. Deze gaat onverstoord verder. De media wordt hierbij het zicht ontnomen: Gaza is een gesloten gevangenis en Israël kan controleren wat buiten gaat. De propagandamachine van Israël is zeer goed geolied, en/of de media doet aan zelfcensuur wegens lobywerk en het begrip 'antisemitisme'.
- Verhouding Israëlische/Palestijnse slachtoffers. U hebt dit vermeld, maar misschien dit nog: vóór de oorlog in Libanon was de verhouding doden, Isr/Palst 1 op 3 voor volwassenen en 1 op 6 voor kinderen.Nadat de Israëlische corporaal werd gevangen genomen, is dit opgelopen tot meer dan 1 op 20, hoofdzakelijk burgers. Ook hier meen ik dat verhoudingsgewijs in de media meer aandacht wordt geschonken aan een Israëlisch dan een Palestijns slachtoffer. En we hebben het hier nog niet over de materiële schade.

Johan Van Hulle